Silence took over between us. Halo-halo ang nararamdaman kong emosyon. At hindi ko kaya itong isa-isahin. But all one thing I know of, galit ako. Umuusbong ang galit ko sa mga nalaman. My parents died protecting me. And this all started with Durano witches. Ang dami na nilang napinsala para lang makamit ang pina-plano nila.

Nagawa nilang lokohin ang ama ni Cedric. Pinagsamantalahan nila ang kahinaan nito. And that made my anger towards them grew tremendously. Hindi na rin sila nakuntento't ginawa rin nila kay Cedric ang ginawa nila sa ama nito.

At dahil sa inggit nila sa pamilyang Valenzuela, ginawa nila ang lahat para lang mapatalsik sa mist coven na kinalakihan nila. They even used our rival pack against my parents. Because of it, they died protecting me. Pino-protektahan nila ako sa hindi malamang pangunahing dahilan.

Bakit sobrang desidido ng mga ito para lang makamit ang inaasam-asam nila? Bakit sa daming mga werewolves pack, kami pa mismo ang pinupuntirya nila? What are the things that they keep under their sleeves? 'Yan ang mga katanungang kailangan kong malaman.

My forehead furrowed in confusion when I heard the wolves' cries a few meters away from here. Sinundan naman nito ang biglaang takot sa puso ko. The night wind is oddly cold. Out of the corner of my eyes, I saw Lola had the same reaction as mine.

"'La," may takot kong tawag sa kaniya.

The next thing happened, Lola clenched her fists. I saw her jaw moved in anger. Her eyes change into two different colors. Maging akin ay naramdaman ko ang pag-iba ng kulay nito. My heart was pounding so hard. Biglang akong nanlamig at pinagpawisan sa noo.

"The pack need us, Caelestis." Napatayo ako nang bigla siyang tumayo. "Are you ready to face them?" Nangunot ang aking noo dahil sa sumunod niyang sinabi.

Hindi ako nakasagot sa kaniya dahil hindi ko alam kung sino tinutukoy niya. There are two people in my mind. Kaya hindi ko alam kung alin sa dalawa. Kaagad na sumunod ako kay Lola nang magsimula siyang maglakad patungo sa palikuran ng aming bahay.

Next thing she did, she transformed at her will into wolf-like creature. When she finally transformed fully, she looked at me with her yellow eyes. Kaagad kong nakuha ang ibig niyang iparating. My vampire fangs grew first. Sumunod naman ang matataas kong kuko.

Naramdaman ko ang pag-iba ng kulay ng aking mata. Napatingin ako sa aking balat nang magsimulang tumubo ang balahibo. Naitukod ko ang aking dalawang kamay sa lupa when my legs changed into the legs of an animal. Sumunod naman ang aking dalawang kamay hanggang sa natapos ako.

Tumingin ako kay Lola. We both nodded to each other and sprinted into the woods behind our house. Nagulat na lamang ako nang tumakbo si Lola nang mabilis. And me, on the other hand, barely coped up with her. Pero ginawa ko naman ang makakaya ko para lang makatakbo kasabay siya.

Hanggang ngayon na nasa ganitong form kami, ramdam na ramdam ko pa rin ang galit at takot ni Lola. Dumating kami sa kinatitirikan ng Crescent Pack. And we were greeted by different sounds of peril. I growled in anger. Halos naubos ng masunog ang mga bahay.

There are sounds of crying. Most especially coming from the kids. Meron ding mga nagmamakaawang iyak. Pero ang mas umalingawngaw talaga sa aking tenga ay ang mga daing at sigaw. I was about to attacked the unfamiliar werewolf who tried to hurt the pregnant woman, but Lola was quick to sprint towards them.

I saw Lola brutely kicked the half-form werewolf. Dahilan para mapabagsak ito sa lupa nang nakatihaya. I growl in satisfaction when I saw her decapitated him. Nabaling aking atensyon nang marinig ko ang pamilyar na daing ni Lupus.

There are three werewolves who are coming to him. Two are in half-form, one is in his wolf-like form. I quickly concluded, the two are betas and this one is an alpha. May hawak-hawak na sanggol si Lupus sa kaniyang kaliwang kamay, pino-protektahan niya ito.

At wala siyang pakialam sa mga sugat niya sa katawan. All he could think of is to protect that baby. And I have nothing against that noble act. Tumakbo kaagad ako papalapit kay Lupus nang makita kong bumagsak ang puwetan niya sa sahig.

They was about to claw his back when I jumped in front of Lupus. Napaatras ang tatlo. Nilingon ko si Lupus. Tinitigan ko siya upang sabihing ako na ang bahala sa tatlo. He give me a be-careful-look in return before escaping. Sa pagkakataong 'to, ako naman ang tumingin sa kanila nang masama.

I snarled. And their Alpha snarled back. We both exchanged death glares before attacking each other. I was about to give their alpha a hard kick, but he preceded my plan. Napatalipon ako few inches away from them. Bumangon ako.

I stayed where I am. Habang ang alpha naman nila ay ikot nang ikot sa akin. Ang dalawa niya namang minions ay sumugod sa akin nang sabay. Nang makalapit sila ay kaagad kong kinagat ang binti ng isa.

Dahilan para mapasigaw siya sa sakit. Nakatanggap ako ng suntok sa aking likuran sa isa. Pero hindi ako nagpatinag. Napaalerto ako nang bigla itong maglabas ng dalawang dagger. When he was about to stab me in the back, I clawed him in his stomach horizontally.

He was quick to bleed. He fell his knee upon the ground while holding the wound that won't stop bleeding. I fell back when I felt their alpha's presence behind me. We both looked at each other dreadfully and snarled in anger.

I was quick to dodge his attack by jumping onto my left side. Hindi ko na hinintay ang sunod niyang pag-atake, sa halip ay kaagad kong ibinaon ang aking naglakihang pangil sa leeg niya. Hindi kaagad siya makakilos. Any seconds now, his fur will be covered with his own blood.

He continues to resist, but to no avail. I will let anyone be filled with regrets for hurting my family. And I will never show mercy to those who wanted us dead for their personal gain. For their selfishness.

I guess, ito ang tamang oras para ilabas ang mga emosyong kanina ko pa nararamdaman.

"Alpha!" Kaagad akong humiwalay sa naghihinang katawan ng kalaban nang marinig ko ang sigaw ng isa sa tauhan nito.

My eyes grew wider when three consecutive gunshots rang in my ear. Isa sa harapan, isa sa kanan at kaliwa ko. I was about to hug the ground when three wooden bullets suddenly stopped a few inches away from me.

"I guess you all forgot the Valenzuela witches, dumbass!" Napalingon kaagad ako sa aking likuran nang marinig ko ang boses ni Hecate.

Kasama niya ang kaniyang Lola, Mama at Papa niya. Nakahawak ang Lola at Mama sa balikat ni Hecate. Habang ang Papa niya naman ay nakahawak sa balikat ng kaniyang ina. It's as if Hecate was channeling from their power. Hecate's left arm was raised to control the wooden bullets.

Napatingin ulit ako sa harapan ko nang marinig kong nagsibagsakan ang mga katawan ng kalaban. There I saw Lupus covered with blood, and catching his breath. Maging ang ilang strand ng buhok niya ay naging kulay pula.

Bumagsak na rin ang mga bala sa sahig. Lumapit sa akin si Hecate at ang pamilya niya. Nagulat pa ako nang iyuko ng Lola, Mama at Papa niya ang kanilang ulo.

"Pay your respect to the Alpha, Hecate," sermon ng kaniyang Lola. "It doesn't mean you two are friends―" Hindi natapos ang sasabihin nito nang yakapin niya ako.

I silently scoff in my wolf-like form. Bahagya ko ring iniyuko ang aking ulo bilang pasasalamat. Habang ang mata ko naman ay nakatingin sa paligid. Kasing-bilis pa sa kabayong napahiwalay sa akin si Hecate nang marinig niya ang galit na galit kong angil.

Lupus and I looked at each other. And sprinted towards the remaining enemies. Out of the corner of my eyes, nakita kong lumapit si Lola kina Hecate. Nakita ko namang nilapitan ni Lupus ang crescent werewolf na nangangailangan ng tulong.

Pinagtulungan kasi ito ng dalawang kalaban. Lupus grab the other one's ankle using his one hand. Gamma werewolf is indeed physically strong. Walang kahirap-hirap niya itong hinila't inihagis sa malapit na sanga ng kahoy.

When the enemy's body fell upon the ground, Lupus jumped him and impetuously twist his neck to decapitate him. The blood squirted straightly to Lupus' shirt. Kapansin-pansin kay Lupus ang pagod, pero sa kabila no'n ay hindi niya ito ininda. He can't afford any of us to drop cold.

"Tulong!" I sprinted towards the voice.

Nakita ko naman sa hindi kalayuan na kinaladkad ng kalaban ang isang matandang crescent werewolf papunta sa nasusunog na bahay. Mabilis akong tumakbo papunta roon. I jumped him behind his back, dahilan para naunang bumagsak ang mukha niya sa lupa.

He resisted. Tinignan ko ang matanda sa mata't sinenyasan na umalis na. She mouthed me thank you with teary eyes. Nabitawan ko ang kalaban nang bigla niyang isinaksak ang wooden stake sa hita ko. I fell upon the ground with howling cries.

"Shit!" I heard Lupus cussed when he saw me. Hindi ko inakalang ganito pala kasakit ang kayang ibigay ng wooden stake. "I'll pull, bear with the pain, Kai," he advised.

I give him the okay-look. Mabilis niya itong hinila't napahiyaw ako sa sakit. When the stake pulled out, I was also quick to healed. Nagpaalam ako sa kaniya't pumunta muna sa Alpha's lair. Mabuti naman at hindi ito nasunog. I transformed back to my human form.

I wanted to use the vampire reflexes to end the remaining enemies as quick as possible. I have to protect my people. And I won't let anyone harm my family. Thankfully, may damit akong naiwan dito. Sinuot ko ang plain black t-shirt at pants na hanggang ibabaw ng tuhod ko.

"Fall back!" I heard someone shouted.

In a matter of seconds, nandito na ako sa pinanggalingan ng boses. Si Lupus naman ay nasa aking likuran. Si Lola naman ay nasa aking kaliwa. Ang Valenzuela witches naman ay nasa likuran nina Lupus at Lola.

Sumalubong sa akin ang hitsura ng matandang lalaki. May bigote ito't bitbit niya ang patay na katawan ng kanilang Alpha. Hindi ako nagpatinag sa mga masamang titig nito sa akin.

"Pagbabayaran niyo ang pagpatay sa anak ko," galit niyang sabi sa akin.

I looked at him in disgust. I gritted my teeth in anger and balled my palm. Naglakad ako papalapit sa kaniya't binulungan siya.

"I started to collect the debt of your pack for killing my parents, you disgusting hag," nanggagalaiti kong bulong sa kaniya. Nakita ko ang paggalaw ng panga niya nang marinig ang itiniwag ko sa kaniya. "Tell the Durano witches, I will let them taste the hybrid's fiery wrath! So unfortunate, kayo pa ang unang nakaranas," I added.

Pagkatapos niyon ay tinalikuran ko na siya. I already engraved to my mind and soul the image of their emblem. Kitang-kita ko sa leeg ng matandang lalaking 'yon nang binulungan ko siya. It was a skull, and on the forehead of its skull, I saw a waxing crescent. Nakatihaya ang crescent moon na parang curve.

I will come for all of you, Holials.