"Οι αγαπημένοι μου Μπλακ!" έκανε ο Σνέικ εύθυμα. "Και..." μύρισε ερευνητικά τον ζεστό αέρα και μας κοίταξε με απορία. "Κατοικίδιο;" μάντεψε. 
Ο Τζον έκανε να του ορμήσει, αλλά ο Κάρτερ τον έπιασε από το πουκάμισο. 
"Ήρεμα, αγόρι μου. Μην φας τον άνθρωπο. Τρόπος του λέγειν" πρόσθεσε με ένα στραβό χαμόγελο, κοιτώντας με. 
"Λοιπόν, αγαπητοί μου... μπορώ να σας προσφέρω κάτι;" ρώτησε και με πλησίασε. Ο Κάρτερ με τράβηξε στο πλευρό του. 
"Μια υπογραφή, Σνέικ. Και μια μικρή βοήθεια. Τα υπόλοιπα ούτε να τα σκέφτεσαι". 
"Α, κατάλαβα. Επαγγελματική επίσκεψη, ε;"
"Περίμενες κάτι άλλο;" ρώτησα ειρωνικά. 
"Αγαπητή μου Ρέιβεν" έκανε ο Σνέικ χαμογελαστός και έγλειψε τα χείλη του με την διχαλωτή γλώσσα του. "Πάντα θα περιμένω κάτι άλλο". 
"Χα" ακούστηκε ο Κάρτερ. "Ωραία περνάμε, ρε σεις. Μήπως να υπογράφαμε να τελειώνουμε; Χωρίς παρεξήγηση, Σνέικ, αλλά δεν είναι η καλύτερή μου να περνάω τις ώρες μου σε αυτή την κόλαση, όσο ατμοσφαιρική και να είναι η... εικόνα". 
Ο Σνέικ χαμογέλασε. "Η Κόλαση είναι μερικά χιλιόμετρα δυτικότερα από εδώ, Κάρτερ" είπε εκείνος. "Και δεν παρεξηγώ, γιατί για κάποιον περίεργο λόγο μου είσαι συμπαθής. Μάλλον αρχίζω να μαλακώνω... θα το κοιτάξω. Τέλος πάντων, περάστε μέσα να μου πείτε τί θέλετε. Δεν έχουμε όλη τη νύχτα μπροστά μας". 
"Πάντα νύχτα είναι εδώ κάτω, Σνέικ" σχολίασε ο Κάρτερ και όλοι ακολουθήσαμε τον δαίμονα στο σπίτι του. 

"Οπότε, όπως καταλαβαίνεις, θέλουμε την υπογραφή σου" είπα. 
Ο Σνέικ με κοίταξε πληγωμένος. "Με σοκάρετε" είπε. "Ο λόγος μου δεν είναι αρκετός;"
"Ούτε τα άντερά σου δεν θα σε εμπιστεύονταν, Σνέικ, μην πας να το παίξεις θιγμένος" σχολίασε ο Κάρτερ σκουπίζοντας το κορμί του με μια πετσέτα που είχε πάρει από ένα ντουλάπι. 
Ο Σνέικ χαμογέλασε, τον αγνόησε και έπειτα υπέγραψε. "Τίποτα άλλο που να θέλετε;"
"Ναι" σχολίασε ο Τζον. "Μερικοί από εμάς θα μείνουμε απόψε το βράδυ στο Σάντοουφορτ Μουρ για να είμαστε σε επιφυλακή με το τσούρμο που θα περιμένει απέξω. Θέλουμε την βοήθειά σου". 
"Να τους τρομάξω;" έκανε αδιάφορα. 
"Να μαζέψεις ένα δικό σου - τρομαχτικό κατά προτίμηση - τσούρμο και να μείνεις μαζί μας. Να μάθουμε επιτέλους τί διάολο θέλουν τα ανθρωπάκια και μας κάνουν τον βίο αβίωτο" είπε ο Κάρτερ σέρνοντας νωχελικά την πετσέτα στους κοιλιακούς του. Με έπιασα να τον χαζεύω περισσότερο από όσο θα έπρεπε και έπειτα τράβηξα το βλέμμα μου ντροπιασμένη. 
Σου αρέσει αυτό που βλέπεις, Ρέιβεν; ρώτησε ο Κάρτερ στο μυαλό μου. 
Ψωνάρα, του απάντησα. Πάντως, γαμώτο, είχε δίκιο. Μου άρεσε αυτό που έβλεπα. 
Ευχαριστώ για το κομπλιμέντο, λατρεία. 
"Και πόσους πρέπει να φέρω;" ρώτησε ο Σνέικ. 
"Και τρεις μας κάνετε" είπε ο Κάρτερ. "Αλλά αν δεχτείς, θα υπογράψουν κι εκείνοι. Είναι περισσότερο κάτι σαν... μάρτυρες". 
"Εσείς οι βρικόλακες και οι υπογραφές σας... οι όροι σας... ας είναι" αναστέναξε ο δαίμονας. "Κίλο, τρέξε και φέρε τον Λάρι. Θα έρθετε μαζί μου στην Γη των Ανθρώπων". 
"Μάλιστα, Σνέικ" έκανε ο Κίλο και βγήκε από το σπίτι τρέχοντας. 
"Με αγαπάνε" έκανε ο Σνέικ γελώντας. "Είμαι αξιαγάπητος". 
Ο Κάρτερ προσποιήθηκε ότι ξερνούσε. 
Λίγο αργότερα ο Κίλο επέστρεψε μαζί με τον Λάρι και υπέγραψαν κι εκείνοι ένα χαρτί που εκείνη την ώρα σκαρφίστηκε ο Κάρτερ και ομολογώ πως ήταν λίγο σαδιστικό. Ήταν φανερό ότι δεν γούσταρε τον Σνέικ, αλλά το να τον αναγκάσει να ακρωτηριαστεί ο ίδιος με μια... ιδιαίτερα ατιμωτική μέθοδο, ήταν κάπως υπερβολικό. 
Παρόλα αυτά και ο Σνέικ και οι δύο δικοί του υπέγραψαν χωρίς αντιρρήσεις. 
Ανέβηκαν στην εκτίμησή μου, με αυτή την κίνηση. 
Από την στιγμή που οι δαίμονες συμφωνούν τόσο εύκολα σε κάτι που αν δεν το κάνουν θα βρεθούν μπροστά στον αφανισμό τους, μάλλον τα νέα ταξιδεύουν γρήγορα. Μάλλον φοβούνται το ίδιο με εμάς. 
"Ξέρουμε για την Βασίλισσα" είπε ο Σνέικ πριν μας βγάλει έξω. 
"Τι πράγμα;" ρώτησε ο Τζον. 
"Ελάτε τώρα, μια παρέα είμαστε, περιμένατε ότι δεν θα μαθαίναμε για την Βασίλισσα; Επιπλέον, μια φιλική συμβουλή" πρόσθεσε και μας πλησίασε. "Η Βασίλισσα, όπως ίσως πολύ σωστά μαντέψατε, δεν θα έκανε ποτέ κάτι που θα ρίσκαρε το θρόνο της. Είναι αδίστακτη και δεν θα δίσταζε να κάνει το οτιδήποτε προκειμένου να εξασφαλίσει ότι θα μείνει εκεί. Γνωρίζω, επίσης, ότι εσείς οι δύο ειδικά" έδειξε εμένα και τον Κάρτερ "της έχετε φέρει πολλά προβλήματα από τότε που είστε μαζί. Προτείνω να έχετε τα μάτια σας δεκατέσσερα και να μην χαλαρώνετε τις άμυνές σας. Πολύ φοβάμαι, ότι δεν έχει πει ακόμα την τελευταία της λέξη". 

"Την καρδιά περιβόλι μας έκανε ο Σνέικ" σχολίασα όταν μείναμε μόνοι στο δωμάτιό μου με τον Κάρτερ. 
"Γιατί, πίστευες πραγματικά ότι η Βασίλισσα μετά την απαγωγή της θα γινόταν ένα ήρεμο και καλόβολο πλάσμα;" έκανε ο Κάρτερ γελώντας. 
"Όχι" παραδέχτηκα. "Αλλά δεν μπορώ να πω πως δεν ήλπιζα κιόλας". 
Ο Κάρτερ με πλησίασε και με πήρε αγκαλιά. "Φοβάσαι" είπε και δεν χρειάστηκε να απαντήσω. "Ρέιβεν, εγώ είμαι και θα είμαι πάντα δίπλα σου. Μην φοβάσαι. Σε παρακαλώ, μην φοβάσαι. Το ξέρεις πως δεν θα αφήσω κανέναν να σε πειράξει". 
"Το ξέρω, Κάρτερ, το ξέρω" του απάντησα. "Απλώς..."
"Ναι;"
"Να... μου μοιάζει περίεργη η όλη κατάσταση και τα λόγια του Σνέικ μου το επιβεβαιώνουν. Μπορεί όντως τη Βασίλισσα να μην την απήγαγαν". 
"Αυτό δεν το πιστεύω" είπε. "Παραείναι ψωνισμένη για να το κάνει αυτό. Πάντως ότι κάτι άλλο παίζει, αυτό ναι, το πιστεύω". 
"Μήπως και έχεις καμιά ιδέα τι;"
"Αν ήθελες τον Σέρλοκ Χολμς, σε λάθος χώρα έψαξες" σχολίασε χαμογελαστός. "Αλλά όπως και να 'χει, έχω την εντύπωση πως το κοφτερό μου μυαλό θα βρει γρήγορα απάντηση. Μέχρι τότε..." σχολίασε και έριξε μια ματιά στο ρολόι στον τοίχο - ιδέα του αδερφού μου για να μοιάζουμε πιο ανθρώπινοι και να συμπεριφερόμαστε έτσι- και έπειτα με κοίταξε. "Προβλέπω πως έχουμε ακόμα λίγη ώρα μέχρι να έρθει ο Σνέικ και τα διαολάκια. Προτείνω να την αξιοποιήσουμε". 

"Δεν θα έρθει ο Σνέικ, μας την έκανε" είπε για πέμπτη φορά ο Τζον όσο περιμέναμε όλοι μαζί στην τραπεζαρία. 
"Ακόμα μία φορά να το ακούσω αυτό, και μα τω Θεώ θα κάνω τη γούνα σου παλτό" απείλησε ο Κάρτερ με βλέμμα που πετούσε σπίθες. Ο Τζον μαζεύτηκε. 
"Ο Σνέικ μπορεί να είναι δαίμονας, αλλά τουλάχιστον όποτε έχει πει πως θα έρθει, το έχει κάνει. Υπέγραψε" πετάχτηκα ξαφνικά. "Τον δένει το συμβόλαιο. Κάτι άλλες ψυχές είναι που κάνουν συμμαχία μαζί μας όταν τους συμφέρει". Το βλέμμα του Τζον έπεσε πάνω μου θιγμένο. "Ναι, για εσάς το λέω". 
Καλό παιχνίδι κάνεις απόψε, μικρούλα, μου είπε ο Κάρτερ. 
Μικρό είναι το μάτι σου, Κέιν. Ακόμα δεν είδες τίποτα. Έχω πολλά νεύρα απόψε. 
Προσβολές, με αποκαλείς με το επίθετό μου, ανακοινώνεις την κατάσταση του νευρικού σου συστήματος... αγρίεψες, αγγελούδι. 
"Ποτέ δεν με αποκάλεσες έτσι ξανά" είπα δυνατά, ξεχνώντας πως τόση ώρα μιλούσαμε με τη σκέψη μας. Ο Κάρτερ με κλώτσησε ελαφρά. 
"Τι πράγμα;" Ο Ντεβ στεκόταν παράμερα αλλά ακούγοντάς με, στράφηκε προς το μέρος μου. 
"Αχ, να χαρείτε, αυτό το θέμα με την σκέψη πολύ μου την δίνει" πετάχτηκε ο Κρις. 
"Σκάσε, Κρις" τον μάλωσε η Σκάι γλυκά. "Απλώς ζηλεύεις". 
Αμέσως μετά ακολούθησε μια όμορφη αντιπαράθεση μεταξύ του Κρις και της Σκάι που με έκανε να τους κοιτάζω με τα μάτια γουρλωμένα από την έκπληξη, μετά μπλέχτηκε ο Ντεβ, μετά η Έμπονι που θεώρησε πως ο Ντεβ ήταν υπερβολικός, μετά ο Τζον που απλά είχε μείνει σιωπηλός πολλή ώρα και οι μόνοι που δεν μιλούσαμε - δυνατά τουλάχιστον - ήμασταν εγώ και ο Κάρτερ. 
Είδες τί σαματά έκανε το χαϊδευτικό μου; έκανε γελώντας ο Κάρτερ. 
Είχε και δίκιο. 
Ήταν ότι πιο όμορφο μου είχαν πει ποτέ, παρόλα αυτά, δεν μπορούσα να ξεχάσω την ειρωνεία. Αγγελούδι - βρικόλακας.
Άγγελος - Διάβολος. 
Ξέρω τι σκέφτεσαι, Ρέιβεν. Πάψε να το σκέφτεσαι. Κοίταξα τον Κάρτερ εντυπωσιασμένη, ξεχνώντας πως είχαμε αφήσει μια κουβέντα στη μέση. Εκείνος με τράβηξε κοντά του και έριξα το κεφάλι μου στον ώμο του. 
Θα έρθουν, λες; ρώτησα για να αλλάξω θέμα. 
Θα έρθουν, είπε εκείνος. Αλλά θα είμαστε προετοιμασμένοι.