Ik belde het ziekenhuis op en bastte gelijk in tranen uit. "Hallo? Ehn Halloo?" Kwam er uit de telefoon. "Oh haai. Ehm ik belde om te vragen of mijn vader nog in leven was. Mijn buurvrouw vertelde me dat hij overleden was?" Zeg ik terwijl ik mijn tranen binnen probeer te houden. "En wat is je achternaam?" Vroeg ze."Grande." Zei ik. "Oh. Ik zie t al. Je vader is gewoon in leven hoor, hij kan morgen waarschijnlijk al naar huis!" Zei ze. Ik sprong op. "Echt?!" Zei ik verbaasd. "Yup," zei ze. "Omg dankjee!" Zei ik terug. En niet veel later hing ze op. Welke maloot heeft zich voorgedaan als t ziekenhuis? Sowieso dat t Pascall is.. ugh. Wat een idioot mens...

~de volgende dag~

Met een lach stond ik op. Vandaag komt mijn vader waarschijnlijk thuis! Ik pakte mijn telefoon erbij en opende whatsapp. Niks gemist behalve één bericht. Van een onbekend persoon. Ik besloot t maar te negeren. "Zal vast weer is een van die stalkers zijn. Of het Pascall.." zei ik. Mweh.
Ik sloot whatsapp af en ging me om kleden. Vandaag deed ik mijn haren in een staart en deed een grijs zwarte blousje aan en zwarte skinny jeans. Ik pakte mijn witte vans en maakte ze vast. "Hmm. Ja dit staat wel leuk." Zeg ik terwijl ik kijk naar de combie. Ik knik en loop de deur uit. Vandaag is mijn vader thuis en kan ik eindelijk met een lach terug naar school!!

Ik kwam aan op school en zag dat iedereen me raar aan keek zelfs mijn 3 beste vriendinnen. Ik liep naar de drie toe maar ze negeerden me en liepen weg. Wat the fuck?

●●●
Kort deel sorry, IK HEB ZOOOOO VEEEEEELLL IDEEEN VOOR HOOFDSTUK 9 EN DIE WIL JULLIE T DAN PAS LATEN LEZEN. SORRY OXOXOXOX