Nee.. Nee! Dit kan niet waar zijn! Hij.. degene die ervoor zorgde dat IK gepest werd zit hier op deze school?! Ik dacht dat ik eindelijk klaar was met t gepest. Maar t gaat opnieuw beginnen. Ik weet t zeker.

"Ehh?? Is er iets??" Vroeg hij ineens. "Ehm nee.. niks." Zei ik schuw. "Woww. Agressief." Lachtte hij en keek me streng aan. Zie je. Het gaat weer gebeuren. "Kennen jullie elkaar al ofzo?" Vroeg Bo ineens. Ik keek haar aan en knikte zacht. "Ja.. Ik ken hem. Dit is Pascall. Hij is degene die me pestte." Zei ik en keek hem aan. "Wow wacht. Ben jij DIE Ariana?" Vroeg hij met een grijns. "Ja." Zei ik. Hij lachtte. "Hahahah. Rustis maar meid. Ik zal je niet meer pestten hoor." Zei hij terug. Ik keek hen nog steeds schuw aan. "Beloofd?" Zei ik. Hij knikte. "Oke dan." Zei ik. Ik vertrouw hem niet. Sowieso dat ie zit te liegen en me toch gaat pestten. "Ehmm. Ik moet gaan! Tot zo denk ik." Zei ik en liep weg. "Doeii" zeiden de meiden in koor. Ik zwaaide even en liep naar mijn kluisje.

Ik opende mijn kluisje en zag een briefje liggen.

"Lieve Ariana, het doet me pijn om dit te zeggen.. maar ik kan het niet meer volhouden. Ik kan niet meer leven op deze wereld. Na alles wat ik heb misdaan ik heb zelfs je moeder veloren... het spijt me meid...

~xxx je vader."

Ik keek met tranen naar het briefje. "Nee. Dit is een grap!" Gilde ik. Ik gooide mijn kluisje dicht en rende naar buiten.

"Bo Lilly Lara!! Zeg alsjeblieft tegen de docent dat ik ziek naar huis ben!" Gilde ik. Ik keek hun kant op en zag dat Pascall me met een gemene grijns aan staarde. Toen drong het tot me door. Het gaat opnieuw beginnen. Die vuile klootzak zit gewoon wat met me te fokken. Ik keek weer voor me uit en ging voor de zekerheid naar huis.

Ik hoop maar dat hij t was, beter was dat briefje gewoon van Pascall en zit ie gewoon met me te fucken.

Ik draaide het slot open en riep dat ik thuis was. Normaal gesproken zou mijn vader wel hallo of hoi zeggen maar dit keer is er geen andwoord. Ik voel dat mijn hart harder begint te kloppen. Ik loop naar boven en doe de deur open. Ik kijk naar het bed. En kijk naar boven. De tranen rollen over mijn wangen. Pascall zat dus niet met me te fucken. Het was waar. Het was allemaal waar. Mijn vader is echt dood. Huilend plofte ik neer op m'n bed en belde de ambulance. Hopend dat ze hem nog konden redden. Maar waarschijnlijk is het al te laat..