5
"Waarom komt je stem me zo bekend voor?" Vroeg ik zonder erover na te denken. "Ik heb geen idee.." zei hij terug. Ik knikte maar bedacht me dat ie t niet kon zijn. Duh. "Oke... ehm. Tot een andere keer dan maar?" Zei ik tot slot. "Tot een andere keer ja, doei!" Zei hij. "Doei!!" Zei ik en ging weer liggen. Ik staarde naar t plafond.. I"k hoop dat hij niet zoals Pascall is.." zei ik en sloot mn ogen..
~1 week later~
Vrolijk stond ik op uit m'n bed. Ik keek in de spiegel. "Vandaag mag ik eindelijk weg uit dit ziekenhuis!" Zei ik blij. Ik zette muziek op en kleedde me aan. Vandaag deed ik een navertruitje aan en Highwasted jeans. "Ik hoop dat dit leuk is!" Zei ik. Ik keek in de spiegel en bortstelde m'n lange licht bruine lokken. Ik deed even mijn make-up goed. "Eyebrows on fleek!" Zei ik lachend. Ik deed m'n nikes aan en pakte snel de rest van mijn spullen in. Ik pakte mijn telefoon en appte Bo dat ik vandaag weer naar school kwam. "Ik zal t hier wel missen." Zei ik. Ik liep met alle spullen naar de deur toe. Ik keek voor de laatste keer naar achteren. "Tot ziens." Zei ik en liep weg. Ik stapte in de auto ik keek naar buiten...
"Bo! Lilly! Lara!!" Riep ik toen ik de auto uit stapte. Ik rende gelijk naar de meiden toe en gaf ze een knuffel. Leuke kleren!" Zei Lara. "Thanks!! Jullie ook!" Zei ik met een lach. "We moeten je nog voor stellen aan de nieuwe jongen!" Zei Bo. "Kom!!" Ik rende achter de meiden aan en even later kwamen we aan bij een jongen. Hij had donkerblonde haren en een zwart vest aan. Hij draaide zich om en ik stond meteen stil. Ik keek hem met grote ogen aan..
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top