4
Ik deed mijn ogen dicht en dacht aan wat er allemaal gebeurde. Wat zou er gebeurd zijn als ik dood was?
Zouden ze me dan wel missen? Ik deed mijn ogen weer open en probeerde te gaan zitten. "Misschien is het beter als je blijft liggen Ariana." Zei m'n vader. Iedereen was blijkbaar weer naar school. Ik knikte en ging liggen. "Hoe lang zou ik hier moeten blijven?" Vroeg ik. "Een weekje, misschien korter. We weten het nog niet zeker." Zei m'n vader. Ik knikte weer. "Papa, ik heb honger." Zei ik. Mijn vader liep weg en kwam even later terug met wat eten. "Thanks pap." Zei ik en gaf hem een knuffel. Ik keek weer om me heen. Ik zag kleine knuffeltjes op een kast staan. De hele kamer was wit. Het zag er op zich wel leuk uit. Ik at m'n eten op en pakte mijn telefoon. Ik werd helemaal ondergespamd. Iedereen was geshrokken en vroeg hoe t ging. Ik kreeg een kleine lach op m'n gezicht en opende youtube. Ik tikte TheDutchGirls in en keek of er een nieuwe video was. Ja hoor. Er was een nieuwe video, vandaag een video van Marlotte. Ze had weer een DIY. Ik drukte op de video en keek gelukkig naar hoe ze een eigen hoesje maakte.
Opeens werd ik gebeld. Ik nam op.
"Ehmm.. Hallo?" Zei ik. Even was t stil. "Oh! Hey Ariana! Hoe gaat t met je?" Zei de stem. "Wie ben jij?" Vroeg ik. Even geen andwoord. "Oh. Sorry, ik ben Pascall! Ik ben nieuw op je school en ik was de persoon die je aanreed. Sorry, t was niet m'n bedoeling." Andwoordde hij terug. "Oh. T is al goed hoor. Ok heb geluk dat ik niet dood ben haha." Zei ik. Waarom komt zijn stem mij zo bekend voor?
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top