Chapter 25: Stop courting

LEEHINTON night end with good outcome. Naging maayos ang lahat for us—Liam and me. I apologize to Aideon because of what Liam did.

Aideon became my first dance, siya pa rin naman ang partner ko that night. Pero 'di kami nagtagal ay kinuha na ako ni Liam sa kaniya. Selosong nilalang.

Liam avoided Gwyline totally, kahit na nagtatangkang lumapit pa lang sa kaniya ang babaeng 'yon ay agad na siyang lumalayo.

I appreciate it so much. Kahit sinong babaeng lumalapit sa kaniya ay agad niyang pinapakilala ang pangalan ko and now, I can't see any girls walking towards him.

Days had passed as the speed of the light. Summer na ngayon at parang kailan lang ay unang araw ko pa sa eskwela.

Liam was busy courting me and I have a small business. Pumupunta siya araw-araw sa amin at tinutulungan niya ako sa paghahanda ng barbecue at halo-halo.

Hindi ko inaasahang tatangkilikin ng mga tao rito ang recipe ko dahil napanood ko lang din naman iyon online, medyo iniba ko lang ng kaunti and boom, ganito na ako ka-busy tuwing hapon.

Atleast meron na akong mapagkukunan ng pera excluding for our allowance for both of our parents. Alam kong hindi naman pang habangbuhay ang sustento ng mga magulang namin dahil may sari-sarili naman silang pamilya.

Now, we are currently on Liam's grandfather's wake. Namatay ito kamakailan dahil sa isang heart attack.

All I can do for Liam is to support him emotionally. Kahit na may ganoong pinagdadaanan sila ay andito pa rin ako.

Liam's parents are okay with us. Kinukulit na nga ako kung kailan ko daw sasagutin ang anak nila. I always smile and kept my silence about it.

Hinagod ko ang likod ni Liam nang mapansin ko ang pagtakip nito sa mga mata niya gamit ang isang kamay.

"It's okay. . ." I hugged him. "It's okay. Everything will be okay, hmm?"

Liam hugged me back and cried on my shoulders. I was there when he needs me. I'll be his pillow whenever he needs comfort.

Liam's fanily mourns for days after the burial and after that seems like nothing happened. I mean, hindi na sila nagpakita pa nga emosyon nila ng naroon pa ang lolo nila.

Like Liam's mom said, they should let go on their grandfather for him to rest in peace. They should be happy because he's now in paradise. Nawala man ang katawan nito, the memories will remain forever in their hearts.

"Tulungan na kita," nakangiting anito matapos makapasok sa loob ng bahay. "Si Shydeen?"

"Nandoon natutulog, may lagnat, e."

Liam grinned as he take the sauce of the barbecue. "Alam ni Xav?"

Nagkibit-balikat ako. "I don't know. Narinig ko ring umiiyak sa k'warto kaya hindi ko na ginambala."

"Gago talaga si Xavier."

"Bakit?"

"You know, he doesn't like your twin." Napasang-ayon ako roon.

I know. Shydeen knows too. Pero ewan ko r'yan at habol pa rin nang habol kay Xavier.

"Hayaan mo na sila. Kung sila talaga sa huli, e 'di sila. We will support them no matter what."

"Right."

"Oh, pakidala nito sa labas. Ako na magdadala nito." Turo ko sa mga paperbags na paglalagyan ng barbecue.

"Ariglado, bossing."

Natawa ako dahil may pa-salute pa ang loko. Parang tanga lang, e. Saan niya naman kaya nakuha 'yan?

Nagkulitan kami ni Liam habang nagsimula na akong sindihan ang papel para sa uling. Nagtawanan kami hanggang na maging seryoso ako.

"Liam, stop courting me," walang bahid na ngiting sabi ko.

Bigla akong nakarinig ng pagkalaglag ng mga ginagamit namin sa barbecue at gunting.  Nilingon niya ako nang may takot at sakit na nakapinta sa mukha nito. Napansin ko rin ang nangingiligid na luha sa mata nito pero pilit niyang nilalabanan na huwag itong malaglag.

"A-Ash. . . w-what are talking about? We're okay. . . right?" his tone was hoping.

Napakagat ako sa pang-ibabang labi. "We're okay, Liam, but I want you to stop. I know this is so sudden but I want you to end this."

"N-no. . . Ash, please? Don't do this to me. I know ypu love me, I can feel it. What's wrong? May nagawa ba akong masama? Anong hindi mo nagugustuhan sa akin? I will change it for you. I promise I will change it. Please, don't do this, Ash." Liam's tears escaped on his eyes. Tinalunton nito ang pisngi niya. Nanginginig niya kinuha ang kamay ko at lumuhod sa harap ko.

Ang tangi ko lang nagagawa ay tingnan siya sa pakikiusap niya sa akin. I wanted to end this courting session. I just want him to stop, that's the truth.

"Liam—"

He cut me off. "No, Ash, please. Don't do this to me, I'm begging, you're now my life, I can't take it if you will leave me."

Pinitik ko ang noo nito na naging dahilan para mahinto siya sa kakaiyak. Baliw! But I feel guilty because he cried. I didn't expect him to react like this, parang tanga. Hindi pa nga ako tapos sa sinasabi ko.

"Who told you that I will leave you? Tumayo ka nga!" natatawang singhal ko.

Napatayo naman siya. Confused, he asked, "W-what?"

"I just said that you need to stop courting me because I will be your girlfriend for now on," I stated.

His eyes widened, hindi makapaniwala sa narinig. "Y-you're not—"

"I'm not kidding." Ngumiti ako.

He hugged me and carry me in bridal's way.

Shin, my dog barked dahil sa ginawa ni Liam. Akala niya yata ay may gagawin sa 'kin si Liam. What a cute dog.

Natawa ako sa ginawa ni Liam.  Buong magdamag ay sobrang lapad ng ngiti niya sa 'kin.

This is the right time for us. A right time that two hearts will collide.