Nagla-lakad na kaming dalawa ni Richo para sunduin si Richee sa bahay nila at pumasok sa school.

But before that i recieved a message from the unknown number again.

Unknown said.

*Message*

Unknown: You've been there, but it's too far. You'll need to find me as soon as possible.

*End of conversation*

*5:45am*

I've been there? I think that's the silver tooth that we pick up earlier. Is that dangerous or just an coincidence only, that try to scare me in that silver tooth with bloods.

'Yan ang sabi sa akin ng unknown number, but what's the meaning of this? My braveheart keeps beating for no reason, is that a fear that i'm getting to that message? No maybe it's not. It's just a message only, i don't need to be scared.

Linagay ko na ulit ang phone ko sa bulsa at tumingin sa kasama kong si Richo na parang natatakot sa kanyang nakikita.

Tinanong ko siya kung anong nang-yayari.

"Richo? Richo! What's wrong with you?" Tanong ko ng may pag-alala.

"I see monsters that keeps eyeing on me over there." He answered.

"Where? Where?"

"I said over there!"

"Let me see if it's true you freak!"

I walk to that direction of what Richo's saying. I see a dark coat with a hat and glasses that keeps staring to Richo's direction.

Linapitan ko ito para makita pero ng pagka-lapit ko bigla nalang itong nag-laho, nawala ito na parang abo na tinatangay ng hangin. Bago ito mawala may naiwan siyang bagay na nakita ko.

Linapitan ko yung bagay na naiwan niya at iyon ang disk na walang tatak pero may message sa na naka-lagay.

*Message in disk*

"Pls help me."

That's the message in disk that i read before the strange man goes away.

Kinuha ko ito at linagay sa aking bag, mukhang may laman pa ito dahil bagong bago pa. Mukhang kaka-burn lang ng disk na ito kaya sigurado ako na mayroon pa itong laman na nagkaka-hulugan sa sinasabing message sa disk.

Doon ko na ito papanoorin kapag naka-punta na kami sa computer ng club ko.

Habang nakuha ko na ang disk tumayo na ako at tumalikod ng biglang nakita ko si Richo na napa-higa sa kanyang kinatatayuan.

Linapitan ko ito para tingnan siya pero wala na siyang malay pero may pulso pa rin naman. Nahimatay lang yata siya dahil nakita niya rin yung nangyari sa tumitingin sa kanya kanina.

Gini-gising ko pa rin ito kahit walang malay.

"Richo! Richo! Gumising ka!"

Sinampal ko ang mukha nito at ginawa ang CPR, pero ayaw pa rin niyang magising. Kaya humingi na ako ng tulong sa mga taong malapit sa amin. Nag-titinginan lang sila sa nangya-yari na parang walang pake-alam.

May lumapit na matandang babae at pina-alis niya ako at inutusan.

"Kumuha ka ng tubig na malamig sa karinderya doon at panyo, iho." Sabi ng matandang babae.

"Opo, sige po." Sagot ko.

Iniwan ko muna si Richo sa pangangalaga ng matandang babae.

Kukuhanin ko muna ang mga sinabi ng matanda para kay Richo.

Tumakbo kaagad ako ng mabilis para pumunta sa itinurong karinderya ng matandang babae.

"Sir! Sir! Baka pwede pong maka-hingi ng malamig na tubig?"

"Para saan?"

"Para sa kaibigan ko po na nahimatay, ayon po siya oh!." Turo ko sa kaibigan kong si Richo.

"Ang daming tao ah, Oh! Si Aling Marya yung nandoon ah."

"Kilala niyo po?"

"Oo, magaling mag-gamot yan kahit matanda na."

"Ganon po ba? Siya kasi nag-sabi na humingi dito ng tubig sir."

"Sige sige eto na. Mae bigyan mo nga tong batang 'to ng malamig na tubig." Sabi niya sa akin at utos sa tindera niya.

"Opo kuya!" Sabi ng tindera.

Napaka-gandang babae ni Mae, mukhang na love at first sight ako sa kanya HAHAHAHA.

Binigyan na ako ni Mae ng tubig na malamig. Bakit ganon ang kamay ko nanginginig habang inaabot ni Mae ang tubig? Hindi ko sure baka malamig lang yung tubig HAHAHAHA.

"Salamat Mae!" Ngiti ko sa kanya.

"Walang anuman." Sabay ngiti nito sa akin.

"Ano yan Mae! Balik na sa trabaho." Sabi ng amo ni Mae.

"Opo, kuya." Mahinhing pag-galang nito.

Ang sama ng tingin sa akin ng amo ni Mae para niya akong babalatan ng buhay.

"Aalis na po ako Sir. Ibibigay ko na po ito sa matanda." Paalam ko.

"Sige sige, mag-iingat ka." Masamang titig nito sa akin habang umaalis na ako.

Umalis na ako at pumunta sa kaibigan kong si Richo na nahimatay, dala dala ko ang pitsel na may malamig na tubig at binigay sa matandang babae na ang tunay na pangalan ay Aling Marya.

"Eto na po ang tubig Aling Marya." Bigay ko.

Biglang napa-kunot ang noo ni Aling Marya ng malaman niyang tinawag ko ang pangalan niya.

Kinuha na niya ang malamig na tubig sa akin at pinainom sa kanya. Hiningi rin niya ang panyo sa akin. Kinuha ko naman ito sa bag ni Richo at ibinigay kay Aling Marya.

May napansin akong iba sa mga gamit ni Richo sa loob ng bag niya. Hindi ko ma-explain kung ano yun pero ibang iba talaga sa mga nakita ko.

Pinunasan na ni aling Marya ang noo, batok, dibdib ni Richo at binuhos ang malamig na tubig sa kanyang mukha.
Biglang nag-tawanan ang mga nakapa-libot sa kanya pati na rin ako HAHAHAHA.

"HAHAHAHAHA."

"HAHAHAHAHAHA amp."

"HAHAHAHA anong ginagawa mo aling Marya."

Tawa ng mga tao ng binuhusan si Richo sa mukha.

Biglang nagising si Richo na parang nalunod sa dagat at parang nawawalang bata. Hindi niya alam kung nasaan siya. Nag-mumukhang ewan siya sa mga nakikita niya sa paligid. Hindi alam kung ano gagawin.

Tinawag ko siya.

"Richo!"

"Gray! Fuck! Nasa langit naba ako?"

"Anong nasa langit? Nasa lupa tayo oh. Dami ngang taong buhay eh."

"Wait! Nahihilo ako! oo nga akala ko nasa langit na ako. What the hell! What's this? Bakit basang basa ang mukha ko at damit ko?"

"HAHAHAHAHA binuhusan kalang naman ng malamig na tubig ni Aling Marya para magising ka."

"Poteks paano na ako makaka-pasok niyan! Basa na damit ko!"

"Makaka-pasok ka pa rin naman, kahit basa damit mo HAHAHAHA."

"Ayaw ko! Uuwi nalang ako!" Sabing galit nito.

Tumayo siya at nag-piga ng damit dahil basa ito. Kinuha rin niya ang kanyang bag at umalis pero tinawag siya ni Aling Marya.

"Iho, pasensya na kung nabasa ko damit mo. Natakot lang kasi ako na baka hindi kana nahinga kaya binuhos ko kaagad ang tubig sayo para magising ka." Paumanhin ni Aling Marya.

"Ayos lang po yun lola, uuwi nalang ako para mag-palit ng polo." Sabi ni Richo.

"Huwag kana umuwi, may damit ako na pang school don sa bahay at sigurado akong kasya yun sayo. Parehas lang kasi kayo ng laki ng apo ko at don din siya nag-aaral sa pinag-aaralan niyo." Sabi ni Aling Marya.

"Kung ganon ho, edi tara na para makapag-palit na ako at hindi na umuwi sa bahay. Baka mapa-galitan pa kasi si Gray kapag umuwi ako ng basa damit ko, siya kasi ang kasama ko kanina pag-alis. Eh strict pa naman parents ko kaya hihiramin ko nalang muna yung damit ng apo niyo sa ngayon at ibabalik ko rin pag-uwian na." Sagot ni Richo kay Aling Marya.

"Tara na iho at pumunta na tayo sa bahay ko, siguradong matutuwa mga kasama ko doon sayo." Sabi ni Aling Marya.

"Tara na! Tara na lola! Nagmama-dali rin kami eh, susunduin pa namin yung isa naming kaibigan. Diba Gray?" Sabi ni Richo at sa akin.

"Oo! Oo! Tara na!"

Nagla-lakad na kami at sinusundan si Aling Marya para pumunta sa kanilang bahay at mag-palit ng damit ang kaibigan kong si Richo.

Nandito na kami sa harap ng bahay ni Aling Marya. Nakaka-takot ang bahay nila parang haunted house. Nag-tanong muna kaming dalawa kung eto talaga ang bahay niya.

"Aling Marya, eto po ba talaga ang bahay niyo?" Tanong ko.

"Oo, yan ang bahay ko ang ganda ba iho." Sagot ni Aling Marya.

Pinagpa-pawisan ang kasama kong si Richo sa naki-kita niya sa bahay na mala haunted house at lumang luma na.

"Mukhang ayaw ko ng pumasok Gray, natatakot ako sa bahay." Bulong nito sa akin.

"Paano ka makaka-pasok sa school niyan?" Tanong ko.

"Ah eh haha! Sige na nga haha! Wala akong magagawa, baka madamay kapa sa parents ko. Tara na pumasok na tayo." Yaya nito sa akin.

"May problema ba mga iho?" Tanong ni Aling Marya.

"Wala naman po lola." Sagot naming dalawa.

"Halina tara at pumasok na tayo sa bahay." Pag-yaya sa amin ni Aling Marya.

"Opo." Sagot naming dalawa habang natatakot si Richo.

Tumingin kami sa labas ng bahay at may nakita akong isang lalaki na naka-tingin sa amin. Masama ang tingin nito hanggang sa pag-pasok namin sa bahay.

Naka-pasok na kami sa bahay at iba ang nakita namin. Napaka-ganda ng loob neto at ibang iba sa labas ng bahay. Mala mansyon ang bahay sa loob at nag-kikintaban ang sahig at mga gamit.

"Nagulat ba kayo mga iho?" Sabi ni Aling Marya sabay ngiti sa amin.

"Opo lola, akala ko nakaka-takot ang bahay niyo haha!" Sabi ni Richo.

"Yan ang tinatawag na, Dont judge the book by it's cover. Akala mo lang na pangit ito pero maganda talaga. Hindi kasi sa labas nakikita ang tunay na anyo, sa loob kasi yan." Sabi ni Aling Marya.

"It depends on what we have." I said.

"What are you saying Gray?" Sabi ni Richo at siniko niya ako ng palihim.

"Just stating the fact in this world full of lies." I said.

"You don't need to say that in front of her Gray." Richo said.

"Oh sorry! My bad! Forget about it. Hehe." I said.

I stop talking strange to Aling Marya because of Richo.

Yes it's true, that don't judge the book by it's cover. But it's not enough.

Kinausap ni Aling Marya si Richo.

"May problema ba siya iho?" Tanong ni Aling Marya.

"Wala naman po, sadiyang ganyan talaga siya may mga side comments pero mabait naman yan." Sagot ni Richo.

"Aaah sige, tara na iho pumunta na tayo sa kwarto ng aking apo at ng makapag-bihis kana."

"Sige po."

Pumunta na silang dalawa sa kwarto ng apo ni Aling Marya habang ako ay naiwan naman.

Nagtingin-tingin lang ako sa paligid ko at nakita ko yung lalaki na masamang naka-tingin sa amin kanina habang papasok ng bahay. Lumapit sa akin ito habang tinititigan ako ng masama at kinausap niya ako.

"Hey boy, what are you looking for in this house?"

"I'm just looking on the frame that have an issues for me."

"Where?"

Linapitan ko ang frames na tinuturo ko sa kanya.

"Here, somethings wrong. There's an negative vibes on me within this frame. By the way, who's this?"

"Yes, that's true. That kid, That kid is, That kid is my son. He left us for no reason. We call the police to find him but it's too late. He's dead two weeks ago, and we didn't know who's the suspect."

"I see, i see. Condolence father of this kid."

"Thank you, sorry for staring at you like that earlier."

"It's okay, just forget it. By the way, you said that the police didn't know who's the suspect right?"

"Yes, why?"

"Do you want me to help you, to find that who killed your son?"

"You're too young to do that."

"Maybe, but i can find him if you give me some other informations from the police or where'd he go."

"Can you do that for sure? Are you detective?"

"I can do that. I can be a detective for you're son who died."

"If that's true what do you want for me to give you first if you finish this case?"

"I want peace that's all."

The father of son who died is crying over me. I see it in his face that he wants a peace too for his son.

That's why i said that word.