Ashi Vhon's Pov.

"No! Ako na magsasabi sa apo ko tungkol sa tunay niyang ina." rinig kong sabi ni Lola.

Nabitawan ko ang hawak kong baril dahil sa narinig ko.

Gulat na napaatras pa ako habang nagpaulit-ulit sa tainga ko ang narinig ko.

Anong ibigsabihin nito?

Anong tunay na ina? I know who is my Mom tapos sasabihin nilang malaman ko ang tungkol sa tunay kong ina?

Nagpapatawa ba sila?

Lintik na 'yan!

"What happened? Ash? Are you, ok?" biglang tanong ni Jiro na kakapasok lang.

Napatingin ako kay Xandra. Kita ko rin ang gulat at lito sa mukha niya.

Damn!?

"A-ash? Kanina ka pa ba?" hindi mapakaling tanong ni Dad na lumabas mula sa sala.

"Anong ibigsabihin ng narinig ko, Dad?" deretsong tanong ko sa kaniya habang nakatingin sa mga mata nito.

Natigilan si Dad at hindi malaman kung ano ang sasabihin nito.

"A-ash----"

Lintik!?

"Anong tungkol sa tunay kong ina? Anong ibigsabihin ni Lola?" mariing tanong ko sa kaniya.

Napaiwas siya ng tingin at hindi nakapagsalita.

"A-apo, nandiyan ka na pala?" kinakabahang tanong ni Lola.

Tiningnan ko si Dad bago tumingin lay lola at lumapit sa kaniya.

Nakita kong nakaupo sila Nami sa sala habang tahimik lang.

"Anong ibigsabihin ng narinig ko, La? Anong tungkol sa tunay kong ina? Si Mom ang nanay ko, 'di ba?" naguguluhang tanong ko pa.

Ramdam ko ang kaba at parang ramdam ko rin ang tension ng lahat.

"What happened? Anong pinagsasabi ni Ashi?" takang tanong ni Jiro.

Hindi niya narinig ang sinabi ni Lola kanina dahil kakarating niya lang.

Seryusong tiningnan ko si Lola at halatang nagdadalawang isip ito kung sasabihin niya o hindi.

Napatango-tango ako habang napapakuyom ang kamao ko at bumaling kela Grandmaster at Lolo Adolfo.

"Ano ba!? Wala ba kayong sasabihin sa akin!? Bullshit!?" galit na sigaw ko pa.

"Ash!" sita ni Grandmaster.

Ramdam kong parang sasabog ako sa galit at inis.

"A-ash, calm down." hindi mapakaling sabi ni Kyla at inalalayan ako palapit sa sofa at pinaupo.

Fvck!?

Ayaw pa rin ba nilang magsalita.

"Fine!"

Inis na kinuha ko ang cellphone at hinanap ang nakiha kong litrato sa atik noong nakaraan.

"Ito, ano 'to? Bakit hindi niyo sinabing may kambal si Mom? Isa ba 'to sa sinasabi niyong malaman ko? Bakit pati siya tinago niyo sa amin?" mariing tanong ko.

Naupo sila Dad at napabuntong-hininga.

Damn!?

"Shit!? Wala kayong sasabihin? Who the hell is she bukod sa kambal siya ni Mom!?" galit na sigaw ko.

Halos basahin ko ang cellphone na hawai ko dahil sa higpit nang pagkakahawak ko.

Halata pa rin sa mukha nilang walang balak sabihin sa akin.

*Blaagggg!

Galit na hinagis ko ang cellphone ko sabay tayo habang hindi ko maintindihan ang sarili ko.

"Who the hell is she----?!"

""Her name is Cherish twin sister of your-----"

"Tsk!? Alam ko!? Dahil nakita ko sa atik ang litrato nila Mom sa kwarto niya. Pero anong dahilan at tinago niyo ang tungkol sa kaniya?!" mariing pigil ko kay Dad.

"U-umakyat ka sa atik, apo?" gulat na tanong ni Lola.

"Noong pinapunta mo pa kami rito, La. Alam ko na at iyon ang laging bumabagabag sa akin sa mga araw na lumipas." seryusong sabi ko.

Tiningnan ko si Lolo Adolfo. Tahimik na nakupo lang ito tulad ni Grandmaster.

Binalingan ko si Nami. Halata rin sa mukha nitong ayaw magsalita.

Kunwsring natawang pabagsak na umupo uli ako.

"Ayaw niyo pa rin magsalita?" tanong ko.

Buntong-hininga lang ang nakuha kong sagot sa kanila.

Napahampas na lang ako sa sofa sa sobrang inis.

"At anong ibigsabihin ng sinabi ni lola kanina? Anong tungkol sa tunay kong ina!?" mariin kong tanong.

Hinawakan ni Lola ang kamay ko para pakalmahin pero hindi ako kumalma.

Nakita kong huminga ng malalim si Dad at tumingin sa akin.

"Gusto mo talagang malaman?" seryusong tanong ni Dad.

Hindi ako nagsalita at nakipagtagisan ng tingin sa kaniya. Pero siya rin ang unang umiwas.

"Cherish was your-----"

"Ang tunay mong ina." pigil ni Nami kay Dad dahilan para mapatingin ako sa kaniya.

Parang nagpantig ang tainga ko dahil sa sinabi niya.

Ramdam ko ang pagsalubong ng kikay ko habang mariing nakatingin kay Nami.

Ramdam ko ring natigilan sila Jiro, Kyla at Xandra.

"Anong sabi mo?" mariing tanong ko.

"She was your real mother." seryusong sagot ni Nami.

Natigilan ako.

Hindi ako nakaimik habang unti-unting parang nawalan ng lakas ang katawan ko.

Parang nanlulumo ako at hindi alam kong maniniwala ba ako sa sinabi ni Nami.

She was my real mother!?

The heck!?

Napatingin ako kay Lola.

"Hindi totoo ang sinabi niya, 'di ba?" nanghihinang tanong ko kay Lola.

Napaiwas ito ng tingin at bumuntong-hininga.

"Totoo ang sinabi ni Nami, apo. Ang kambal ng Mommy mo ang totoong ina mo." mahinahong sagot ni Lola.

Napabitaw ako sa kamay ni lola. Napakuyom ang kamao ko habang pinipigilan ko ang emotion ko.

Parang isang bombang sumabog sa pagkatao ko ang sinabi ni lola.

Hindi si Mommy ang tunay na ina kundi ang kambal niya kung saan tinago nila sa amin?

Ibig sabihin ay-----

"Why? Bakit niyo tinago sa akin ang totoo? All this time ay hindi ko tunay na ina ang kinikilala kong ina?" basag ang boses na tanong ko.

Hinawakan uli ni Lola ang kamay ko at pinisil ito habang nakayakap sa akin.

"Ash, tinago namin sa'yo ang lahat dahil sa kapakanan mo." mahinahong sabi ni Lolo Adolfo.

Napaiwas ako ng tingin habang ramdam ko pa rin ang inis at galit.

"Para sa kapakanan ko? Bakit? Ano bang meron at kailangan niyong itago sa akin? At nasaan ang totoo kung ina?" seryusong tanong ko pa.

Nagkatinginan pa silang lahat bago nagbuntong-hininga si Dad at Grandmaster.

Nakaramdam ako ng kakaiba sa dibdib ko.

"Your real mother is dead." sabi ni Nami.

Napatigil ako. Hindi ako nakagalaw habang nakatingin kay Nami. Nawala na ang seryuso sa mukha nito at rumehestro ang awa sa mukha nito.

Halos hindi na ako kumurap at ramdam ko ang pag init ng gilid ng mga mata ko.

"Your mother died after she gave birth to you." sabi ni Dad.

Tuluyan nang pumatak ng sunod-sunod ang mga luha ko dahil sa sinabi ni Dad.

Parehong tahimik lang si Grandmaster at Lolo Adolfo.

Ramdam ko ang gukat nila Jiro at ang awa nila.

Damn!?

Pinakaayaw ko sa lahat iyong kinakaawaan ako.

"S-she died?" basag ang boses na tanong ko.

"Nung araw mismo na pinanganak ka niya ay namatay siya." malungkot na sabi ni Lola.

Halata ring umiiyak na ito.

Pasimple'ng pinunasan ko ang luha ko at tumingin kay Lola.

"B-bakit siya namatay?" tanong ko pa.

Parang piniga ang puso ko sa isiping wala na ito.

I don't even had a chance to see her face.

"Namatay siya dahil may taong nagtakip ng unan sa bibig nito habang natutulog sa loob ng silid niya sa hospital. " seryusong sabi ni Lolo Adolfo pero halata ang galit sa tuno ng boses niya.

Nagulat ako at parang estatuwa dahil sa narinig ko.

Pinatay ang tunay kong ina? Bakit siya pinatay? Anong dahilan at sino ang gunawa nun?

Ramdam kong napakuyom ang kamao ko at bumangon ang galit ko.

"P-pinatay si Mom?"

"Mmm. Si Irish ang kasama niya sa loob ng kwarto upang bantayan ito. Nakatulog si Irish at paggising niya namataan niya ang isang nurse na palabas ng pinto. Nang tingnan niya ang ina mo ay wala na itong buhay." mahabang sabi ni lola habang umiiyak.

Inaalalo pa siya ni Xandra at lolo Adolfo.

Mas lalong napakuyom an kamao ko.

"Bakit siya pinatay?" seryusong tanong ko at pinigilan ang emosyon ko.

Napapailing sila Dad na animo'y walang masagot.

Fvck!?

"We don't know. Hindi namin alam kung bakit. Nag paimbistiga kami at nahuli ang nurse dahil sa cctv footage pero wala itong sinabi kung bakit niya ginawa o sino ang nag utos sa kaniya." napapailing na sabi ni Dad.

Damn!?

Napatagis na lang ang bagang ko at gusto kong magwala mgayon.

"Calm down, Ash." sabi ni Grandmaster.

Napahinga ako ng malalim.

"Saan ang puntod niya?" blankong tanong ko.

"Nasa Baguio, apo." sagot ni Lola.

Napayuko na lang ako.

I never seen her. Kung hindi ko pa sinundan si Xandra noong nakaraan na pumasok sa atil ay hindi ko makikita maskin litrato niya lang.

Narinig kong nagsalita si Dad kaya nag-angat ako ng tingin.

"Hanggang ngayon ay wala pa rin kaming nalaman. May pinaghinalaan kami noon. Ang boyfriend ni Cherish na si Frank Nieves pero wala kaming ebidensiya." halatang nagpipigil ng galit na sabi ni Dad.

Natigilan ako.

Frank Nieves?

Si Tito Frank na uncle ni Debbien?

"Anong ibig mong sabihin, Dad? Si Tito Frank?" Gulat na tanong ko.

Napabuntong-hininga si Dad at tumango.

Napabaling ako kay Nami nang magsalita ito.

"Yes. Si Frank ang Tito ni Debbien Nieves. Iyon ang dahilan kung bakit hindi namin gustong magkareslasyon kayong dalawa dati pa ni Deb. Sinabi ko kay Deb ang tungkol sa Tito niya upang hiwalayan ka niya." sabi ni Nami.

Salubong ang kilay na tinigitigan ko siya.

So, ito ang ibigsabihin ni Deb?

Damn!?

Pero malabong si Tito Frank ang nag- utos na patayin si Ina.

Kilala ko so Tito dahil ilang beses ko na siyang nakita at nakausap tungkol sa amin ni Deb noon.

Isa siya sa mga support sa relasyon namin ni Debbien dati.

Naalala ko ring kinuwento niya sa akin na may babaeng minahal siya noon pero nalaman niyang buntis ito.

Hindi niya sinabi sa akin kung sino pero ang sabi niya gusto niyang pakasalan ang babaeng mahal niya kahit pa hindi siya ang ama ng pinagbubuntis nito.

Kaya lang ayaw ng taong mahal niya. Mas gusto raw nitong buhayin ang anak niya kesa ipakilalang ama ng dinadala ng babae kay Tito.

Maayos na hiniwalayan daw siya ng taong mahal niya kaya walang nagawa si Tito Frank kundi ang respetuhin ang disisyon ng taong mahal niya.

I didn't expect that it was my real Mom.

Kaya pala kapag kausap ko ito ay natatawa siya dahil kahawig ko raw ang taong mahal niya.

Shit!?

Tiningnan ko sila Dad.

"Si Tito Frank ang pinaghinalaan niyo?" kunot-noong tanong ko.

Tumango sila.

Umayos ako nang upo at seryusong tumingin sa kanila.

"Tito Frank is not that kind of a person as you think, Dad. I know him, hindi siya ang tipo ng taong papatay ng tao, Dad." seryusong sabi ko.

Lahat sila napatingin sa akin.

"What do you mean?" tanong ni Grandmaster.

"Ilang beses ko nang nakausap si Tito Frank noon sa bahay nila Debbien, Grandmaster. He even told me about his girlfriend before na nakipag hiwalay sa kaniya dahil buntis ito." seryusong sabi ko.

Lahat sila napabuntong-hininga habang napapailing si Lolo Adolfo.

"You mean sinabi niya sa'yo that it was your mo------"

"No. Wala siyang binanggit na pangalan. Sinabi niya rin sa akin na nagulat siya ng malaman niyang patay na ang taong mahal niya noong araw mismo matapos manganak. He even investigate about it." seryusong sabi ko.

Lahat sila ay hindi nakapagsalita habang nakatingin sa akin.

"So, tama ang nakuhang info ng private investigator na inutusan kong nag imbistiga kay Frank na nag pa imbistiga rin pala ito?" kunot-noong sabi ni Dad.

Tsk!

Napabuntong-hininga.

"Sinabi ko na sa'yo noong malabong si Frank ang nasa likod ng pagpatay sa anak ko, Tom." napapailing na sabi ni Lolo Adolfo.

Hindi nagsalita si Dad habang parang nag-iisip. Napatingin ako kay Grandmaster.

"Hindi pa rin ba nagsasalita ang nurse hanggang ngayon?" tanong nito kay Dad.

Napapailing si Dad.

"He's not cooperating with us. It seems like he's very nervous every time we talk to him. Parang takot na takot ito at panay ang tingin sa paligid kapag kausapin namin ito." napapabuntong-hininga sabi ni Dad.

So, lalaki pala ang gago!?

Nagtagis ang bagang ko bago nagsalita.

"Where he is?" seryusong tanong ko.

Napatingin uli silang lahat sa akin.

"Why? What are you planning to do?" tanong ni Jiro.

Tsk!

"Tsk! Matigas siya, 'di ba? Ako ang kakausap sa kaniya tingnan natin kung hindi pa siya kakanta." blankong sabi ko.

Napapailing sila Lolo na animo'y hindi sang ayon sa kung anong binabalak ko.

"Kung ano ang binabalak mo apo huwag mo ng ituloy." sabi nito.

Bumuntong-hininga ako bago nagsalita.

"I just want them to pay. Naglihim kayo sa akin at ngayong alam ko na hindi ako tatahimik. Buhay ng ina ko ang kinuha nila. Buhay din dapat ang kabayaran." blankong sabi ko.

Kita ko ang pag-aalala sa mga mukha nila.

"Wag kang padalos-dalos sa mga gagawin mo, Ash. Baka ikaw pa ang mapahamak." seryusong sabi ni Grandmaster.

Tsk!

"Kaya hindi namin sinabi sa'yo ang tungkol sa bagay na ito dahil alam namin kung ano ang gagawin mo. Ikakapahamak mo lang ang mga hakbang na gagawin mo lalo na't hindi mo kilala ang kalaban." sabi ni Dad.

Psh!

Hindi ako nagsalita. I know what to do. Kaya gagawin ko kung ano ang pwedeng gawin ko.

"Hiling din ni Irish na huwag munang sabihin sa'yo ang bagay na ito dahil nag-aalala siya sa'yo. Kinausap niya akong pilitin kang sa Japan paaralin para iwas na rin na malaman mo ang too. Kaya ginawa kong dahilan ang mana ko sa ninuno ko para roon ka paraalin pero ayaw mo." mahabang sabi ni Nami.

Napabuntong-hininga ako at hindi pa rin nagsalita.

"Ang mga lalaking sumugod dito kanina ay paniguradong may connection sa nangyari sa anak ko." seryusong sabi ni Lolo Adolfo.

Napatingin kami kay Lolo at halata ang seryuso sa mukha nito.

Napaiwas na lang ako ng tingin.

Natahimik ang lahat at wala ng nagsalita.

Pero kalaunan ay binasag ni Xandra ang katahimikan. Halatang naguguluhan pa rin ito.

Tsk!

"Wait, how come na si Tita Cherish ang totoong ina ni Ashi at hindi si Tita Irish?" takang tanong pa nito.

Napayuko ako.

I really thought na si Mom ang tunay kong ina.

Napakabait niya sa akin at walang bakas ng hinala na hindi siya ang tunay kong ina.

Pero marami ang nagsasabi noon kapag pumunta kami sa Baguio na kamukha ko ang ina ko.

Tsk!

Nakaramdam pa rin ako ng tampo, galit at inis sa loob ko dahil sa mga nalaman ko.

Napatigil lang ako nang magsalita si Dad.

"I was drunk that time when I was going here to visit and talk to Irish. But she's not here and Cherish is the one who let me in that time. Your lola and lolo not here too because they're in Baguio." rinig kong sabi ni Dad.

Nakayuko lang ako habang nakikinig.

"She bring me at Irish room and took care of me because I was drunk. I thought she was Irish that time. Pareho silang mabait ni Irish at maalaga. Magkakasundo sila sa lahat ng bagay at malambing sa isa't isa. Pareho ko silang nagustuhan noon pero si Irish ang pinakamahal ko." patuloy ni Dad.

Hindi ako umimik at nanatiling tahimik. Lahat kami ay tahimik at si Dad lang ang nagsasalita.

Hindi ko maintindihan ang sarili ko.

Fvck it!?

"May boyfriend si Cherish at girlfriend ko si Irish. But I didn't expect that I made a mistake that time. Nagising na lang ako na magkatabi kami ni Cherish at may nangyare sa amin. Hindi nagalit si Cherish dahil sinabi niyang may gusto rin siya sa akin." mahinang sabi ni Dad.

Hindi ako nakapagsalita at nanatiling tahimik pa rin habang nakaupo at nakakuyom ang kamao ko.

"Hindi namin sinabi kay Irish ang nangyare sa amin pero kalaunan ay sinabi rin ni Cherish sa kaniya dahil na konsensiya siya. Ayaw niyang magtaksil sa kambal niya at ayaw niyang magalit sa kaniya si Irish. Pinaliwanag namin ang nangyare at luckily naintindihan ni Irish. She forgive us at kaming tatlo ang pumupunta sa hospital tuwing check up niya." patuloy ni Dad at bahagya pa itong natawa.

Tsk!

Inintindi ko ang bawat salitang binibigkas ni Dad but fuck!?

Hindi mawala ang galit at inis sa dibdib ko.

Ni lihim nila sa akin ang bagay na dapat kung malaman noon pa man.

Nagsalita uli si Dad dahilan para matigilan ako.

"That was the biggest mistake that I made that time." mahinang sabi ni Dad.

Napakuyom ang kamao ko at nag-angat ng tingin kay Dad.

I was just a biggest mistake?

Fvck!?

"So, I was just your biggest mistake, Dad?" basag ang boses kong tanong kay Dad.

Lahat sila natigilan dahil sa tanong ko. Kita ko pang napalunok si Dad at napaiwas ng tingin.

"Ash, it's----"

"I am just a biggest mistake for you, Dad?" tanong ko uli at hindi nakinig kay Nami.

Ramdam kong namamasa ang mga mata ko at anytime ay papatak na ang luha ko pero pinigilan ko.

"Ash, hindi gano'n ang-----"

"Kaya ba nilihim niyo sa akin dahil isang malaking pagkakamali lang ako sa'yo? Sa inyo?" basag ang boses kong pigil kay Dad at tuluyan nang pumatak ang luha ko.

Hindi ko na napigilan pa ang emosyon ko.

Damn!?

Mas lalong namuo ang galit, tampo at inis sa dibdib ko.

Parang gusto kong sumabog ngayon.

"Ash, hindi ang iniisip mo ang ibig kong sabihin------"

Pinahid ko ang luha ko at blankong tumayo bago tumngin sa kanila.

"Enough. I don't want to heard it anymore." walang ganang sabi ko at lumapit sa pinto.

Ramdam kong nakatingin silang lahat sa akin.

"Ash, where are you going?" tanong ni Jiro.

Hindi ko sila nilingon.

"Huwag niyo na akong hanapin kapag hindi ako umuwi. Just stay away from me for a while." blankong sabi ko bago tuluyang lumabas.

Tuloy-tuloy sa pagpatak ang luha.

I feel helpless right now. I feel that I am deserving to hace a family.

I am hust a biggest mistake by the way.

Tsk!

Nasa labas ng gate ang motor ko kaya dumeretao na ako palabas.

Pagdating ko sa labas ay nagulat ako nang makita ko si Bisugo. Napatingin siya sa akin at kita ko ang pag-aalalang rumehestro sa mukha niya.

"Panget? Are you alright? Why are you crying?" nag-alalaang tanong niya.

Timingnan ko lang siya at hindi nagsalita bago lumapit sa motor ko.

"Nagtext si Xandra sa akin about what happened." sabi nito.

Hindi pa rin ako nakinig at pinunasan ang luha ko.

I don't want him to see me like this.

Akmang sasampa na ako nang mapatigil ako dahil sa pagyakap nito sa akin.

"It's ok. Kung anuman ang nalaman mo at gusto mong umiyak ayos lang. Nandito lang ako at hindi kita iiwan." bulong niya at niyakap ako ng mahigpit.

Sunod-sunod na bumuhos ang luha ko. Ang tahimik na iyak ko kanina ay naging hikbi na.

"I'm here, ok? I won't leave you, I will stay beside you." mahinang bulong at hinarap sa kaniya.

Pinunasan niya ang luha ko at Tinitigan sa mata bago ngumiti.

Bumuntong-hininga ako at lumayo sa kaniya. Kita ko ang pagtataka sa mukha niya.

I want alone for a while.

Gusto ko munang mapag isa at hupain ang bigat na nararamdaman ko ngayon.

"Panget, why are you-----"

Blankong tiningnan ko siya sa mata bago nagsalita.

"Just leave me alone for the mean time." blankong pigil ko sa kaniya.

Natigilan siya habang nakatingin sa akin.

"What do you mean?"

"I don't need you right now. I want to be alone. Just stay away from me for a while." mahinang sabi ko at kita kong dumaan ang sakit sa mga mata niya.

Agad na akong tumalikod at walang lingon na umalis.

I just want to freshen up my mind.

Because I'm tired to be like this.

Pagod na ako sa buhay ko. Kaya magpahinga na lang muna ako at saka ko na harapin ang mga taong dapat kong pagbayarin sa pagkamatay ng totoong ina ko.

I hope pagbalik ko magiging maayos na ang lahat.

I hope so...

To be continued...

A/N: Hello! This is the last chapter ng season two! Season three na po tayo guys! Last season na ang season three and I hope you support me 'til the end!

Love you and God Bless!

©All Rights Reserved 2021

Don't forget to Vote, comment and follow!