chapter 153 "Confession"
Ashi Vhon's Pov.
"Panget, don't break your promise."
Mahinang bulong pa ni Bisugo. Natigilan ako at napatingin sa kaniya.
Nakasandal ang ulo niya sa sofa habang nakaharap sa akin. Namumungay ang mga mata niya pero pilit niyang tumingin sa mga mata ko.
"I want you to be my girlfriend." Mas natigilan ako.
Anyare ba sa isang 'to?
Napabuntong-hininga na lang ako at pumikit bago uli nagmulat ng mata.
"Bisugo, you don't know what are saying. You ask me to be your girlfriend. Hindi laro ang pumasok sa isang relasyon,bisugo. 'Ni wala nga tayong pagtingin sa isa't isa." Malumay na sabi ko.
Bigla siyang natigilan at napatitig sa akin.
"I know what I am suppose to say, Panget. You don't like me but I like you." Malumay na sagot niya.
Natigilan na naman ako at napatingin sa mga mata niya. Seryuso lang ang mukha niya kahit pa namumungay ito.
"Lasing ka lang, Bisugo."
"I am not."
"You are,"
"I'm not!"
"Tsk! You drunk too much."
"I said, I'm not!"
"Then why?"
"Because I love you."
Mas lalo akong natigilan dahil sa sagot niya. Parang hindi ako makagalaw sa kinauupuan ako.
He loves me?
Is he out of his mind?
How can he loves me?
Napabuntong-hininga ako. Lasing lang siya kaya alam kong hindi niya alam ang lahat nang pinagsasabi nito.
Hindi ko siya pinansin at tumungga uli ng alak pero bigla na naman siyang nagsalita.
"Panget, don't break your promise, please." Malumay na bulong niya.
Nilingon ko siya at nagtama uli ang mga mata namin.
It seems like, he really beg. I can see the sincerity in his eyes while staring at me.
"Be my girlfriend, please." He beg.
I am dumbfounded while looking at his eyes.
"Bisugo, you didn't---"
"Don't reject me please... I'm begging you."
Mas natigilan ako.
"But you don't have to---"
"Just let me be your boyfriend. Don't reject me. I do want you to be my girlfriend, Ash." He said.
Natigilan uli ako. I think it was the first time he called me by my name like this.
Hindi ako nakapagsalita at nakatingin lang sa kaniya. Umayos pa siya nang upo at seryusong tumingin sa akin.
Katabi ko lang siya kaya malapit ang mukha nito sa mukha ko.
"Alam kong hindi ka maniniwala dahil pabigla-bigla ako sa mga sinasabi ko. Pero totoo ang lahat nang sinabi ko, Panget." Malumay niyang sabi.
Hindi pa rin ako nagsasalita kaya nagpatuloy ito.
"I'm always been failed when it comes to the person that I love. Lagi akong nasasaktan at niloloko. I am handsome but my charm can't make them stay with me. They love somebody else and it hurts me to left behind." Malungkot na sabi nito.
Napaiwas ako nang tingin at tinungga ang laman ng boteng hawak ko.
Parang naawa ako sa kaniya.
"Sometimes naiisip ko kung bakit lagi na lang akong nasasaktan at niloloko. I asked myself that, do I don't deserve to have a permanent lover?" Parang nasasaktang sabi pa nito.
Nakaramdam ako ng awa sa kaniya. Alam ko ang feeling ng nasasaktan.
Tsk!
Damn that stupid love.
"I have everything that a girl wants for their ideal guy. But they still left me behind." Mahinang sabi pa niya.
Kunwari pa siyang natawa at napapailing.
"One day, I realize that, not everything is in me. Because I don't have a girl that I love." Patuloy nito.
Nakikinig lang ako sa kaniya. Nakita ko pang tumungga uli siya ng alak bago nagpatuloy.
"After of what happened between me and Kiana, I doubt to love again. Because I'm afraid... I'm afraid that once again my heart will broke into a piece of shit!" Malumay pa ring sabi nito.
I feel him. I feel the same before. That's why, I didn't want to have a relationship again.
"But when I met you, it seems like I am not afraid to love again." Biglang sumeryuso ang boses na sabi niya.
Ramdam kong nakatingin na naman siya sa akin. Napabuntong-hininga na lang ako.
"Noong una, ay nayayabangan ako sa 'yo. Naiinis at dumating sa point na gusto kitang paalisin sa university namin dahil ayo'ko sa 'yo. Lagi kitang pinagtripan para mag dropped out ka. Pero hindi ka tulad ng ibang binubully ko. You have a strong personality. You have your own words, own thoughts, own sphere and decision." Mahabang sabi niya habang nakatingin pa rin sa akin.
Hindi ko siya nilingon at nakikinig lang ako sa kaniya.
"Every time na pagtripan kita ay binabalewala mo lang maliban lang noong sinapak at binalibag mo ako sa hallway. Galit na galit ka no'n at parang papatay ka ng tao. Honestly, I am fvcking scared that time because of your aura and to your behavior." Kunwaring natawang patuloy pa nito.
Naalala ko ang nangyari noong time na 'yon. Napapailing na lang ako.
"I never let anyone to frighten me before. I never feel scared to someone even those group of boys that we fought before." Mahinang sabi nito sabay tungga ng bote.
"But when you came and fight with me. You made me scared all along." Natawang kunyaring sabi niya.
Napabaling ang tingin ko sa kaniya.
"You said, you'll never be scared to me." Takang sabi ko pa.
Natawa uli siya sabay tungga ng bote.
"Yeah, I said so. But the truth is, I am fvcking scared because of you. I didn't tell nor show you that I am scared. I hold it inside but I know, you see it in my eyes how scared I am to you when you punch and throw me at the hallway that time." Patuloy pa nito.
Alam ko namang takot ka talaga.
Tsk tsk!
Natahimik pa siya na parang may iniisip. Maya-maya ay bigla siyang natawa. Binitawan pa niya ang hawak na bote. Nababaliw na ata ang isang 'to. Psh!
"But at the time passed. I never expect that I will fall in love again. At first, I didn't want to know my feelings. I always denied it to myself but it goes through like this." Mahinang sabi niya.
Napalingon uli ako sa kaniya.
Halata ang saya, lungkot at iba pa na hindi ko maintindihan kung bakit.
"Unti-unti kong nare-realize na nahuhulog na pala ako sa taong hindi ko inakalang magugustuhan at mamahalin ko." Sabi nito sabay tingin uli sa akin.
Namumula pa ang mga pisngi at mata niya habang deretsong nakatingin sa mata ko.
"I didn't expect that, I fall into her." Diretsong sabi nito.
Fall into her?
Napakunot ang noo ko.
"Kanino?" Takang tanong ko.
Bigla niyang itinaas ang kanang kamay niya at hinawakan ang pisngi ko habang diretsong nakatitig sa mga mata ko.
Nailang ako dahil sa lapit namin at sa paghaplos niya sa pisngi ko. Iiwas sana ako nang pigilan niya ako at nagsalita.
"Sa'yo." Diretsong sagot niya.
Natigilan ako at hindi nakagalaw sa kinauupuan ko habang nakatingin sa kaniya.
He fall into me?
Ako na lagi niyang pinagtripan at kinaiinisan?
"Tsk! Lasing ka lang, Bisugo."
"I said, I am not drunk."
"Sa lagay na 'yan?"
"Yes."
"Tsk! How can you say so?"
"Because I clearly saw you right now. Even how beautiful you are while staring at me." Nakangising sabi nito.
Ano!?
"Hindi kita tinitigan---"
"Stop talking, Panget."
"Anak ng----"
"Talk and I will kiss you."
"Sinong tinatakot mo----"
*Tsup!
"You're so noisy. I'll better to shut your mouth with mine." Nakangiting sabi nito.
Hindi ako nakagalaw dahil sa gulat. Nakatingin lang ako sa mata nito habang parang tuod na nakaupo.
Nabitawan ko pa ang bote ng alak na hawak ko dahilan para mabasag ito sa sahig.
What the hell!?
My first kiss!?
Mabilis na itinulak ko siya palayo sa akin.
Damn!?
Wala na ang first kiss ko!?
"H-hey! A-are you mad?" Parang kinakabahang tanong pa nito.
Oo!
At babasagin ko 'yang bungo mo!
Damnit!?
"Damn!? It was my first kiss!?" Inis at mahinang sigaw ko pa.
Nilingon ko siya at nakita kong natigilan ito habang nakatingin sa akin na namumungay ang mga mata.
"It was your first kiss?" Mahinang tanong pa nito.
Tsk!
Inis na kumuha ako ng panibagong bote ng alak at tinungga ito.
Panay lang ang inom ko dahil parang nagwawala ang sistema ko.
Fvck this!?
Ano ba kasing pinaggagawa ng ugok na 'to!
"Panget, don't be mad at me." Masuyong sabi niya at lumapit sa akin.
Tsk!
Hindi ko siya pinansin at seryuso lang na nakatingin sa baba kung saan marami ang nagsasayawan.
"Panget, don't ignore me please. All I say a while ago was true. I like you and I love you." Mahinang sabi pa nito.
Napahigpit ang hawak ko sa bote. Halos basagin ko na sa higpit nang hawak ko.
"Hey---"
"Tsk! Shut up! You need to go home. Lasing ka na," walang gang sabi ko at tumayo.
"Tse! Sabi ko hindi ako lasing!" Giit pa nito.
Akmang kukuha uli siya ng alak nang tapikin ko ang kamay niya.
Napasimangot pa siya pero hinila ko na siya patayo.
"Hey! Ayaw ko pang umuwi! I want to stay with you." Maktol pa nito.
Hindi ko siya pinansin at hinila baba. Nakasalubong ko pa si Lyle nagtatakang tumingin sa amin.
"Kayo na bahalang maghatid sa mga girls mamaya. Ihahatid ko lang si Bisugo," sabi ko kay Lyle.
Akmang magsasalita pa sana ito nang lagpasan ko siya sabay hila kay Bisugo. Hanggang sa makalabas kami ng bar. Lumapit agad kami sa motor ko.
"Panget, I don't want to go home yet. I want to drink more!" Giit pa niya at pilit na bumalik sa loob.
Inis na tiningnan ko siya. Ang tigas tigas ng ulo! Sarap basagin!
"You need to go home now. Lasing ka na," seryusong sabi ko pa.
"I'm not drunk!"
"Tsk! Shut up!"
"I want to kiss you." Natigilan ako.
"Tsk! Lasing ka na talaga,"
"Hindi nga ako lasing!"
"Tsk! Makinig ka sa 'kin, Bisugo!"
"Then listen to me first," he said.
"Bilisan mo!"
"I love you. Cross my heart even if I die with you."
Seryuso at sinserong sabi nito habang hawak ang magkabilang pisngi ko at nakatitig sa mga mata ko.
I can see the sincerity in his eyes.
"Tsk! Kung gusto mong mamatay, mag-isa mo. Huwag mo akong idadamay," nakaiwas tinging sagot ko. Pakiramdam ko ay nagwawala ang pyso ko sa pinagsasabi ng kunag na 'to.
Natigilan pa ito habang nakatitig sa akin. Hanggang sa nagbaba siya nang tingin.
"Stop being so harsh on me, Panget." Mahinang saad niya.
"Lahat nang sinabi ko ay galing lahat sa puso ko. Matagal na kitang nagustuhan. At habang tumatagal ay lalo lang akong nahuhulog sa 'yo." Sinserong dagdag pa nito.
Napakurapkurap ako. Parang nawala ang angas ko dahil sa mga pinagsasabi ng ugok na 'to.
"I'm falling in love with you and it's true."
Pinasadahan pa nito nang tingin ang buong mukha ko kaya mas lalo akong nailang.
"Sinabi ko ang lahat ng ito hindi dahil lasing ako. Kundi dahil ito ang totoong nararamdaman ko, Panget. I really love you." Dagdag pa nito.
"But I don't feel the same." Deretsong sabi ko.
Bigla siyang natigilan habang nakatitig na sa mata ko. mahigit isang minuto siyang nakatitig sa mata ko.
Maya-maya ay nakita ko ang dumaang sakit sa mga mata nito. Napaiwas ako nang tingin at inalis ang kamay niya sa pisngi ko. Napabuntong-hininga ako bago sumampa sa motor ko.
"Panget, I love you! I love you even if you don't! Just let me be your boyfriend, please." Biglang sabi nito at lumuhod sa harapan ko.
Anak ng tinapa! Bakit ba ang tigas ng isang 'to?
Damn!
"Tumayo ka nga r'yan!" Inis na utos ko.
Pero umiling lang siya at kita ko ang pakikiusap sa mga mata niya.
"Ayaw kong masaktan uli, Panget. Pero dahil mahal kita, susugal uli ako para sa 'yo. Even if I'll take the consequences to love you." Basag ang boses na sabi nito.
Natigilan ako at hindi nakapagsalita. Umiiyak ba siya? Fvck!? Ako 'yong naawa sa kaniya. But I don't feel the same. Masasaktan ko lang siya. Besides, masyadong mabilis ang lahat.
Dammit!
"Tumayo ka nga," mahinang sigaw ko pa.
"No! If you didn't promise to be my girlfriend." Giit niya.
Napabuntong-hininga na lang ako. Pinagtitinginan na kami ng ibang dumaan at pumasok sa loob.
Tsk!
"Okay. Just stand up." Mahinahong sabi ko pa.
Nagliwanag ang mukha niya at mabilis na tumayo sabay lapit sa akin.
Nagulat pa ako nang yakapin niya ako.
"Thank you. I promise to love and protect you, Panget." Basag ang boses na bulong pa niya.
"H-hey! Don't cry," sabi ko pa at kumalas sa yakap niya.
Umiiyak nga siya.
Damn!
Ngayon ko lang siya nakitang ganito.
"I'm just happy to be your boyfriend." Nakangiting sabi niya.
Napatango na lang ako at pinunasan ang luha niya. Hinalikan pa niya ako sa noo bago sumampa sa motor at yumakap sa bewyang ko.
Napalunok ako bago isinuot sa kaniya ang helmet. Alam kong bukas ay hindi niya maalala ang lahat nang sinabi niya dahil lasing siya.
Ayos na rin 'yon. Ayaw ko siyang saktan.
Hayst!
Pinaandar ko na lang ang motor at napangiwi pa ako dahil sa sugat sa kamay ko. Hinayaan ko na lang bago umalis at tinahak ang daan pauwi sa bahay--este mansion nila.
***
*Chevalier's Mansion
Tinilungan ako ni Tito Roxon na alalayan si Bisugo paakyat sa kwarto nito. Halata pa ang pag-aalala sa mukha ni Tita nang makitang lasing ang anak. Pero nang makita ako ay bigla itong natuwa.
"Naku, big boy! Lagot ka sa akin bukas. Nakakahiya ka dahil ang daughter-in-law ko pa ang naghatid sa'yong bata ka!" Sabi pa ni Tita na nasa unahan namin.
Napangiwi na lang ako dahil sa sinabi ni Tita na daughter-in-law. Ang bigat bigat pa ng Bisugo na ito.
Hayst!
Binuksan ni Tita ang kwarto ni Bisugo at ipinasok namin siya sa loob. Dahan-dahan namin siyang ibinaba sa kama. Napapailing pa si Tito habang tiningnan ang anak na nakapikit.
"You're so weak, Son." Sabi pa ni Tito.
"Pasensiya ka na pala, hija. Naabala ka pa tuloy dahil sa kalasingan ng anak ko." Sabi ni Tita.
"Ayos lang ho," magalang na sabi ko pa.
"Salamat sa paghatid sa anak namin, hija. By the way, congratulations to you." Nakangiting sabi pa ni Tito.
"Oo nga, hija. Congratulations, ang galing mo kanina." Nakangiting sabi pa ni Tita.
Nahihiyang ngumiti na lang ako at tumango.
"Salamat, ho." Magalang na sabi ko pa.
"Mmm. I'll go downstairs first. Uutusan ko lang si Manang na magdala ng maligamgam na tubig dito." Paalam ni Tito.
Tumango kami ni Tita kaya lumabas na si Tito. Bigla akong hinila ni Tita paupo sa sofa ng kwarto ni Bisugo.
Hinawakan niya nag kamay ko sabay tiingin sa anak niya sa kama bago nagsalita.
"Hija, hindi mo naman siguro ni-reject ang anak ko para maglasing siya, right?" Diretsong tanong ni Tita.
Natigilan ako at hindi nakapagsalita. Napabuntong-hininga si Tita bago uli nagsalita.
"Alam kong may gusto sa 'yo ang anak ko, hija. Matagal na naming napapansin 'yon sa kaniya. Hindi na kami nagulat kanina sa pagsigaw niyang gusto ka niyang maging nobya." Sabi pa nito habang nakatingin kay Bisugo na mahimbing nanatutulog.
Gulo-gulo pa ang buhok nito pero hindi nabawasan ang kagwapuhan ng loko.
Tsk!
"Simula nang makilala ka niya ay nag-iba ang anak namin. Lagi namin siyang nakikitang masaya bagay na hindi namin nakita sa kaniya noon. Oo, masaya siya kapag kaharap niya kami pero hindi tulad ngayon na daig pa niyang nakatanggap nang malaking himala mula sa langit." Nakangiting sabi ni Tita.
Mas lalo akong natahimik at hindi nakapagsalita.
"Alam namin na hindi rin childish ang big boy ko. Sinasabayan niya lang ako noon para pasiyahin kami. Seryuso siyang klase ng tao lalo na pagdating sa pag-ibig." Sabi ni Tita sabay tingin sa akin.
Napalunok ako at nakaramdam ng hiya. Nginitian pa ako ni Tita bago nagpatuloy sa pagsasalita.
"Kung anuman ang lahat nang sinabi niya sa 'yo ay alam naming totoo 'yon. Ngayon lang namin nakitang ganiyan magmahal ang anak namin. Noong sila Trixie at Kiana ang nililigawan niya ay hindi naman siya ganito. Never niyang ginawa ang pagsigaw sa maraming tao para maging girlfriend niya ang mga 'yon. Sa 'yo niya lang ginawa 'yon, hija." Nakangiti at mahabang sabi ni Tita.
"Tita,"
Pinisil niya ang kamay ko at hinawakan ang pisnge ko.
"Kaya sana ay huwag mong ireject ang anak ko, hija. I know, balang araw mamahalin mo rin siya." Sabi pa ni Tita.
Para bang sigurado siya sa mga sinabi niyang mamahalin ko si Bisugo.
Napaiwas na lang ako nang tingin at hindi nagsalita.
"Panget,"
Napatingin kaming pareho ni Tita sa kama ni Bisugo dahil sa pagtawag nito sa akin. Nakapikit pa rin ito. Biglang tumayo si Tita at nagsalita.
"Maiwan na muna kita rito, hija. Ikaw na muna ang bahala sa anak ko." Nakangiting sabi ni Tita.
Magsasalita pa sana ako nang tumalikod agad si Tita at lumabas bago isinara ang pinto.
Hayst!
Napabuntong-hininga na lang ako.
Tumayo ako at lumapit sa kama ni Bisugo. Mukhang nanaginip ang loko.
Tsk!
Naupo ako sa gilid ng kama nito at pinagmasdan ko siya habang natutulog. Gwapo naman talaga siya. Lahat nasa kaniya na.
I do care about him but not as a lover. It's just a cared of a friend.
Bigla siyang gumalaw habang kumukutab ang labi nitong nakapikit.
May kumatok at pumasok si Manang na may dalang palangganita na may maligamgam na tubig.
"Hija, pwede bang ikaw ang magpunas sa alaga ko? Ayaw kasi niyan na pinupunasan namin kahit ang mommy niya." Sabi pa ni i
Manang.
Ba't ako?
Napahinga ako nang malalim at tumango na lang bago lumabas si Manang.
Sinimulan kong punasan ang mga braso niya. Napalunok pa ako nang hubarin ko ang damit nito para punasan ang katawan niya.
Damn this!
Nagmukha akong totoong girlfriend neto.
Tsk!
Hanggang sa matapos ko siyang punasan. Itinabi ko ang palangganita at ang pamunas. Bigla itong gumalaw pero hinayaan ko lang at tumayo.
Binuksan ko ang closet niya at kumuha ng damit niya. Pagkatapos ay naupo ako sa kama at isinuot sa kaniya ang damit.
Inayos ko ito nang bigla siyang nagmulat ng mata. Nagtama ang mata namin at bigla siyang ngumiti.
"I thought you leave me." Mahinang sabi nito.
"Tsk! Aalis na ako pagkatapos kitang---"
"Just sleep here." Sabi pa nito at hinila ako.
Bigla siyang bumangon at dumukwang sa akin. Anak naman ng tinapa, oh! Napalunok ako. Ang lapit ng mukha ng loko.
"W-what are you doing?" Kinakabahang tanong ko pa.
Parang nawalan ako ng lakas sa lalaking 'to. Parang umurong ang angas ko.
"Bakit nauutal ka?" Nakangising tanong pa niya.
Namumungay pa rin ang mga mata niya dahil ata sa antok. Napaiwas ako nang tingin pero bigla niyang hinawakan ang magkabilang mukha ko at iniharap uli sa kaniya.
"Tsk! Let me go. Uuwi na ako dahil masyado ng gabi." Sabi ko at pilit bumangon pero pinigilan niya lang ako.
"Look at me," utos pa nito.
Anak ng tinapa. Sino siya para utusan ako? Bukas ka sa 'kin.
"Panget, don't hurt me, ok? Don't reject me. I will do everything for you. Hanggang magugustuhan mo na ako." Mahinang sabi niya.
Napalunok ulit ako habang nakatingin sa mga mata nito. Parang ayaw niya akong pakawalan.
(0_0)
Nanlaki ang mata ko nang bumaba ang mukha niya palapit sa akin.
"W-what are you doing?"
Hindi niya ako pinansin at hinalikan niya ako sa noo bago humiga sa tabi ko.
What the fvck!?
"I love you. Cross my heart even if I die for you." Bulong nito sa tainga ko.
To be continued...
A/N: Hello, Blueeems! Keep reading and support my stories!
Don't forget to Vote, comment and follow!
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top