A/N: hello guys hope you enjoy reading and please support me guyzzz in this story.

Expecting some wrong grammars and typos here.

Don't forget to Vote, comment and Follow!

____________________________________

Drixon's Pov.

"Because there's no forever between us."

Napalingon ako kay panget ng lumabas ang mga katagang iyon sa bibih niya. Bakas ang sakit at lungkot sa kaniyang tuno ng pananalita. Parang hirap na hirap siya.

Animo'y ayaw niyang sabihin ang mga katagang binitiwan niya ngunit wala na siyang magawa pa kundi sabihin nalang.

Napaawang ang labi ko habang nakatingin sa mukha niyang unti unting bumakas ang lungkot, sakit, paghihinagpis, panghihinayang, kawalan ng pag asa at higit sa lahat ang galit.

Ngayon ko lang nakita sa mukha niya ang gano'n ka daming emosyon sa mukha niyang noon ay blanko at seryuso lamang.

Batid at ramdam ko ang sakit na nararamdaman niya. Parang  nasasaktan ako sa mga emosyong nakita ko. Hindi ako sanay na makitang magka emosyon ang blanko niyang mukha.

Alam kong kahit na sino sa'min ngayon dito ay ramdam ang sakit at galit na makikita sa mukha ni panget sa mga oras ba ito.

Nakita ko ang tuloy tuloy na pagpatak ng luha ni Deb. Lalo na ang pamumuo ulit ng mga luha sa mata ni panget.

Sa tantiya ko ay hirap na hirap na siyang pigilan pa ang mga nararamdam niyang pilit itinatago niya. At ngayon ay nailabas niya na.

"Ash."

"Akala ko ba noon isa tayo sa magpapatunay na ang pagmamahal natin sa isa't isa ay hindi kailanman masisira at mabubuwag ng kahit anong pagsubok at problema." Bakas ang sakit at dismayang sabi pa ni panget."pero hindi ko inakalang na ang taong mahal ko mismo ang siyang bibitaw at bubuwag sa matatag na pagmamahaalan naming dalawa." Wala ng mas masakit pa sa tuno ng pananalita ni panget.

Napakuyom ang kamao ko sa hindi malamang dahilan. Nakatingin lang kaming lahat sa kanilang dalawa. Kahit si Trixie na nasa tabi ni Deb ay nakayuko lang.

"I'm sorry." Ang unang lumabas sa bibig ni Deb. "Sorry kung bumitaw ako. Sorry kung ako mismo ang bumitaw sa relasyon natin..I'm really sorry for giving you up, Ash. I didn't intend to hurt you--I don't want you to be hurt------"

Napasinghal si panget dahilan para maputol ang sasabihin ni Deb. Biglang tumawa ng nakakaloko si Panget. 'yong tawang sarkastikong pang iinsulto.

"Sana naisip mo 'yon bago mo ako sinaktan! Bago mo ako iwan sa ere! Sa tingin mo masasaktan ako ng todo kung iniisip mo ang mararamdaman ko kapag iniwan mo ako?! Hindi! Dahil kung inisip mo 'yon ay hindi tayo ganito! Di sana ay tayo pa rin hanggang ngayon! Tang inis!?" Galit na sabi niya. Deretsong nakatingin lang siya kay Deb ng masama.

"I'm sorry..I know I hurt you..but believe me. Inisip ko na ang lahat bago pa kita hiniwalayan.. believe me, nasasaktan din ako sa ginawa ko---"

"Bullshit!?" Pigil ni panget sa kaniya. "Tumayo ka!?" Galit na utos ni panget kaya aligagang tumayo si Deb. "Naiisip mo pa ba 'yang sinasabi mo? Malamang hindi!? Tang inis!?" Nanlilisik ang mata ni panget sa galit.

"Ash, please. Believe me..I really think those things before I decide to break up with you..Nahihirapan din ako, Ash. Believe me." Malungkot na anas pa ni Deb.

"Nahihirapan? Nahihirapan ka? King ina!? Eh, di sana ay hindi mo na ginawang makipag hiwalay sa 'kin kung nahihirapan ka!? Kasi ang totoo ay ako ang nahihirapan ng panahon na nakipaghiwalay ka sa 'kin!? Ako ang nasasaktan ng todo at nalugmok no'ng time na 'yon!? Tang na ka!?" Galit na galit na sabi ni panget kasabay ng pagbagsak ng mga luha sa mata niya.

Naalaerto naman si Deb ng makitang umiiyak na si panget. Akmang lalapit siya ng umatras si panget.

"Please don't cry.. it's hurt seeing you crying. please don't cry. I know you mad at me for what I do. But, please isipin mo rin ang nararamdaman ko. Honestly, it really hard for me that time to decide. Hindi lang ikaw ang nasasaktan, Ash. Hindi lang ikaw, dahil nasaktan din ako at 'yon ang pinakamasakit na desisyon na ginawa ko sa tanang buhay ko. Believe me, please." Umiiyak na namang sabi pa ni Deb.

Halata ngang nasasaktan siya. Nakaramdam ako ng awa pero mas lamang ang kay panget.

"Talaga? It was the hardest decision you made? Natural! Dahil ikaw lang naman ang nagdesisyon no'n! Alam mo bang feeling ko ay hindi mo na ako mahal that time---"

"No! Don't say that! Hindi kailanman nawala ang pagmamahal ko sa'yo!" Pigil niya kay panget.

"Really? Hindi nga ba nawala?"

"Yes! Because you know, How much I love you." Nakipag titigan si Deb sa nanunuyang tingin ni panget sa kaniya.

Kung ano anong nakikita ko sa mata ni Deb. At isa sa nakikita ko ay kung bakit nagawang question-in ni panget ang pagmamahal niya.

"Yeah, I know. But why did you break up with me, then?"  Bkankong tanong ni panget. Bigla siyang tumingin kay Trixie."Nang dahil sa kaniya? Dahil siya na ang mahal mo? Hindi lingid sa kaalam kong minsan kayo nagkakasama. Sabagay, hindi kita masisisi. Maganda siya, eh. Mukhang nasa kaniya na ang lahat. Sino nga bang hindi mahuhulog ang loob sa babaeng tinulungan ka lang ng isang beses tapos ang ganda ganda pa? Ano 'yon? Love at first sight na naging true love?---"

"Please, stop saying those words! She's not the reason why I break up with you!"

"Oh! You're, too defensive."tatangong sabi pa ni panget.

"No! I'm not!"

"Then, what? Hiniwalayan mo lang ako dahil desisyon mo? Pinagloloko mo ba ako?"

"No! Stop saying those words, that's not the reason---"

"Then, why the hell did you break up with me!? what's the reason why you made a decision that can make me mesirable like a fvcking hell!?" Galit na sigaw ni panget sa kaniya.

Napayuko si Deb na parang hindi malaman kung ano ang sasabihin. Kung ano ang isasagot niya sa mga tanong ni panget.

Pero ano nga ba ang dahilan bakit nakipag hiwalayan si Deb sa kaniya?

"Now, you can't even telling it to me! Tang inis!?" Mahinang sabi pa ni Panget pero kalmado na.

Nakakatuwang isipin na nagagawa pa niyang kumalma sa gitna ng komprontansyon nila.

Kahit kaming lahat ay tanging nakatingin lang sa kanila.

Masyadong masakit ang mga salitang naririnig ko at ako ang nasasaktan para kay panget.

"Ang lakas ng loob mong sabihin sa 'kin noon na gusto mo ng makipag hiwalay sa 'kin. Na para bang ang dali dali lang sa'yong sabihin 'yon sa taong mahal mo. Tapos ngayon hindi mo masabi ang dahilan kung bakit? King ina!"

"Wag kang umasta na para bang ikaw lang ang nasasaktan, Ash. Nasasaktan din siya kung inakala mong madali lang sa kaniya ang lahat. Kung tutuusin mas nasasktan pa siya kesa sa'yo----"

"Shut the fvck up." Kalmadong pigil ni panget kay Trixie. Napayuko nalang ito sa pagkapahiya tse! "Wala kang alam kaya tumahimik ka! Hinayaan ko nga lang siyang sumama sa'yo matapos niyang makipag hiwalay sa 'kin. Tapos ngayon makikisawsaw ka pa." Kalmadong patuloy pa ni panget na blankong nakatingin kay Trixie.

Mas lalong yumuko si Trixie sa pagkapahiya. Naiinis akong makita siya dito!

"I'm sorry." Parang maiiyak na sabi pa nito pero hindi na siya pinansin pa ni panget.

"I'm sorry, Ash. Hindi ko lang alam ang dapat kong gagawin no'ng mga oras na 'yon. Pagod na ako sa sitwasyon natin. Pagod na ako sa paulit ulit. Magal kita, Oo. Alam kong alam mo kung gaano kita kamahal. Sadyang nakaramdam ako ng pagod no'ng oras na 'yon. Hindi ko na alam ang gagawin ako. Alam mo naman ang pamilya ko, diba? May problema din ako sa pamilya ko, Ash. Hindi sa lahat ng pahanon ay sa'yo umiikot ang mundo ko. Kailangan ko ring intindihin ang pamilya ko. Nahihirapan din ako, Ash. Alam mo naman kong gaano ka kumplikado ang relasyon ng pamilya ko sa iba pang mga relatives namin, diba?" Mahabang lintay pa ni Deb.

Natahimik si panget at napatango tango.

"Alam ko. Pero ikaw pa ang nagsabing hindi tayo magpapaapekto sa kanila hindi ba? Ikaw ang nagsabing labas sila sa relasyon natin sa kanila, diba? Pero ikaw din ang bumali sa lahat ng sinabi mo. Ikaw din ang bumitaw at nang iwan." Blankong sabi pa ni panget.

Napayuko si Deb bago nagsalita.

"I'm sorry, Ash. Naging duwag ako. I'm sorry kung hindi ko kayang panindigan ang pangako kong hindi kita iiwan. Patawad kung ako mismo ang sumira sa mga pangako ko sa'yo. I do love you that much and I know, you know it already. Believe me, I love to be with you when you're in such a problem. I do love you with your weaknesses, hard and sad times. Cause I know, I'm the only person who can comfort and understand your situation------"

"Yon na nga, eh! You're the only person who can comfort and understand my situation. Alam mong bukod sa kaibigan at pinsan ko, ikaw lang ang makakapitan ko at makukuhanan ng lakas. Pero wala, eh." Malungkot na anas pa bi panget. Alam kong kahit anong pigil niya na maipakita ang tunay na nararamdam ay nabigo siya. Dahil alam kong sa mga oras na to muling bumalik ang lahat ng sakit na nararamdaman niya. Muling nagsalita si panget. "Dahil pati ikaw iniwan ako sa panahon kung saan mas kailangan kita. Sa panahon kung saan wala akong ibang mapupuntahan. No'ng mga panahon na nasa puder pa ng mga magulang sila Kyla at Xandra. At tanging ikaw lang sana ang makakatulong sa 'kin no'ng gabing 'yon. Hindi ako nagdalawang isip dahil alam kong ikaw ang tutulong sa 'kin. Pero nagkamali pala ako. Dahil mas malala at masakit pa pala ang maririnig ko sa'yo." Pumatak ang luhang pinigilan ni panget habang malungkot na nakatingin kay Deb na nakatingin na sa kaniya at umiiyak pa rin. Bakas ang pagtataka sa mata ni Deb. Parang naguguluhan siya kung ano ang ibig sabihin ni panget.

"W-what do you m-mean?" Nalilitong tanong ni Deb.

Mapait na ngumiti si panget. 'yon na ata ang kaunaunahabg ngiting mapait na nakikita ko sa kaniya.

Parang may bumara sa lalamunan ko ng makitang sunod sunod na pumatak ang luha niya.
Hindi ko alam kong bakit. siguro dahil kahit kunti pa lang ang alam ko tungkol sa kanila ni Deb ay nararamdaman kong si panget ang higit na nasasaktang sa kanilang dalawa.

"Hindi mo alam?" Mapait uli na ngumiti si panget ng umiling si Deb. "Well, pa'no mo nga pala malalaman kung pagkatapos mong makipag hiwalay sa 'kin ay hindi ka na nagpakita pa sa 'kin noon." Biglang natawa si panget at napapailing pa. "Sabagay, bakit  ka nga pa pala magpapakita sa 'kin, eh, ikaw mismo ang nakipaghiwalay at nang iwan sa ere." Napapailing na sabi pa nito at nagpamulsa ang dalawang kamay niya.

Animo'y isa siyang lalaki kung tumayo at makapamulsa.

"Can you tell me what happened to you before we met that night?" Nagsusumamong tanong pa ni Deb.

"Just find out by yourself." Blankong sabi ni panget.

Biglang nanlumo si Deb.

"Pinalayas siya." Biglang sabat ni Xandra. Blanko na ang mukha nito at mababakasan pa rin ng galit.

Biglang napalingon si Deb sa kaniya. Lahat kami ay nakatingin kay Xandra.

"W-what do you mean?" Nagugulat na tanong ni Deb kay Xandra.

"Pinalayas siya." Blankong ulit pa ni Xandra sa sinabi nito kanina.

Gulat na tumingin uli si Deb kay panget na ngayon ay nakasandal sa motor at blankong nakatingin sa kawalan.

"I-is that true?"

"What do you think?" Balik na tanong ni panget.

Muntik akong matawa dahil sa sagot niya.

Seriously? Sagutin ng panibagong tanong ang isa pang tanong? Napapailing nalang ako.

"Why?" Muling tanong ni Deb. natawa si panget na nasa kawalan pa rin ang tingin.

"I don't know if you need to know about what happened." Blankong.

Napabuntong hininga si Deb bago seryusong tumingin kay panget.

"Ash?"

"Tsk!"

Napatahimik si Deb bago bumuntong hininga.

"Bakit di mo sinabi? Bakit di mo sinabi sa 'kin no'ng gabing 'yon ang nangyari sa'yo? Akala ko---"

"Akala mo ano? Ha? Tsk!"sumeryuso lalo si panget bago nagbuntong hininga. "Ano sa tingin mo ang gagawin ko no'ng gabing 'yon? Sa tingin mo masabi ko pa sa'yo ang nangyari kung ang bumungad sa 'kin ay ang salitang 'I'm breaking up with you, Ash'. Sige nga? Pa'no ko pa sasabihin sa'yo? Pa'no?"blanko at seryusong tanong pa ni panget sabay balinh kay Deb ja nakayuko.

Hindi ito nakapagsalita. Halatang wala siyang maisagot dahil tama si panget.

Kung ako ang nasa sitwasyon ni panget ay paniguradong hindi ko na nga magawang sasabihin pa kung ano ang dapat kong sabihin.

Gago pala ang Deb na 'to, eh! Siya nang iwan tapos heto siya tse!

Mataman lamang kaming nakatingin sa kanilang dalawa. Tahimik pero ramdam ang iba't ubang emosyon at tension sa paligid. Nang hindi nagsalita si Deb ay muling nagsalita si Panget.

"Wala kang masabi dahil wala ka namang alam. Wala kang alam sa nangyari sa 'kin no'ng gabing 'yon." Malungkot na namang saad ni panget. Napayuko ako dahil parang di ko kayang tingnan ang mukha niya." It was the hardest night for me, then. 'yon ang pinakamahirap na gabing naranasan ko. Dahil hindi lang isang problema ang sinarili ko that night, kundi marami. Sa sobrang dami at hirap ay hindi ko na magawang makapag isip pa. Hindi ko na magawang kumain pa. Alam mo ba kung bakit?" Baling niya kay Deb na nag angat ng tingin sa kaniya. "Dahil no'ng gabing 'yon ay hindi magawa ng katawan kung kumilos. Kahit na uminom ata ng tubig ay di ko nagawa dahil sa sobrang panghihina. Dahil sa sobrang bigat at sakit ng nararamdaman ko na para bang hindi na ako makabangon pang muli." Mahinahong sabi ni panget kasabay na naman ng pagpatak ng luha sa mga mata niya.

"Tell me please..tell me what happened, Ash." Mahinang pakiusap pa ni Deb.

Bumuntong hininga si panget bago tumingala sa langit kung saan unti unti ng nagpakita ang nga bituin na nagsimula ng kuminang.

"No'ng araw na 'yon bago ang gabi ay nasa mansion ako. Nando'n din si Nami na walang ginawa kung di ang punain ako. Pinagalitan niya ako't sinigawan. Hindi ko siya sinagot o pinatulan dahil kahit ganito ako may kunti pa rin akong respeto sa kaniya bilang tao. Pero dada siya ng dada na pinalagpas ko lang sa kabilang tenga ko. Nang hindi pa siya tumigil ay naririndi ako. Hindi na nga ako kumain no'n dahil alam kung hindi ako makakain ng maayos sa ingay niya." Mahabang sabi pa ni panget. Nakaramdam ako ng awa sa kaniya." Pero nang tumagal ay sinagot ko na siya bagay na lalong ikinagalit niya. Nagkasagutan kaming dalawa ba humangtong sa pagsampal niya sa 'kin. Nagalit ako sa ginawa niya na muntik ko na din siyang pagbuhatan ng kamay. Lumaki ang away namin sinabihan ako ng mga masasakit na salita.pinamukha niya sa 'kin kung gaano ako ka walang kwenta. Kung gaano ako ka bastarda sa pamilya namin." Lunuluhang sabi pa ni panget.

Parang may humara sa lalamunan ko dahil sa mga sinabi niya. Hindi ako makapaniwalang ginawa 'yon ni Attorney Nami. Naawang tumingin ako kay panget. Ramdam ko ang awa naming lahat sa kaniya.

"I'm sorry to hear that." Malungkot at nasasaktang sabi pa ni Deb.

Napabuntong hininga si panget bago nagpatuloy sa pagsasalita.

"No'ng araw na 'yon ay galit na galit siya sa 'kin. Kaya pinalayas niya ako sa sariling pamamahay ko rin. Wala si Dad at lolo no'ng time na 'yon. Hindi ako sununod sa sinabi niyang lumayas ako. Dahil alam kong bahay ko rin 'yon. Pero napilitan lang akong lumayas dahil sa maanghang na mga salitang binitawan niya. Tapos pinagtatapon din niya ang mga gamit ko. Kaya hindi na ako nagdalawang isip pang lumayas. Dala ang ilang gamit at motor ko ay umalis ako sa mansion ng di alam nila Dad at lolo. Hindi ako sigurado kung saan ang punta ko pero ikaw ang unang naisip ko na makakatulong sa 'kin." Mahabang lintaya ni panget kasabay ng pagbaba ng tingin kay Deb. Bakas ang lungkot, awa, pagsisis at sakit sa mukha ni Deb.

Habang si panget ay halo halong emosyon na naman ang nakita ko sa mga mata niya kahit pa gabi na. kitang kita ko dahil sa liwanag mula sa poste ng kalsada at sa parking lot ng school namin.

"S-sorry, I didn't know. I'm sorry, Ash."

"Hmm..kaya lang hindi pala. Hindi ko naisip na ang taong unang naisip ko na makakatulong sa 'kin ay hindi ko rin pala matatakbuhan. Hindi rin pala makakatulong sa 'kin. At mas lalong hindi ko inakalang bibitaw at iiwan din niya ako no'ng gabing 'yon.  Mas masakit pa pala ang ginawa niya sa 'kin no'ng gabing 'yon. Hindi ko inakalang kung saan hirap na hirap na ako at walang makakapitan ay siyang pagsuko din ng taong mahal. Hindi ko inakalang hiwalayan niya ako sa gitna ng paghihirap at kawalan ng pag asa."mahaba na namang lintaya ni panget.

Napahilamos ako da mukha ko dahil sanga katagang lumabas sa bibig niya. Parang ako ang nasa sitwasyon niya. Parang ako ang nasasaktan sa mga salitang binitawan niya. Hindi ko inakalang may ganitong karanasan si panget. Hindi ako makapaniwalang sa kabila ng kakaibang ugali niya ay may mabigat pala siyang pinagdaraanan.

Mas mabigat pa kesa sa mga pinagdaanan ko. Tama nga ang sinabi niya. Na walang wala ang problema ko sa mga problema at pinagdaraanan niya. Na magkaiba kami ng way kung paano nasaktan sa pag ibig.

"Ash." Wala sa sariling bigkas ko sa pangalan niya sa kauna unahang pagkakataon.

Nakatingin ako sa kaniya ng may naawang tingin at lungkot. Tiningnan niya ako ngunit umiwas agad siya ng tingin.

"I'm really sorry." Ang tanging lumabas sa bibig ni Deb.

"Fvck this!" Rinig kong mura ni Liam sa likod ko.

Hindi ko siya nilingon at nanatiling nakatingin lang ako kay panget.

"Alam mo bang no'ng gabing din na 'yon matapos mong sabihing makikipag huwalay kana ay may sumugod sa 'kin." Dagdag pa ni panget. Napakunot ang noo ko sa sinabi niya. Kahit ai Deb ay nagtaka din.

Sumugod? Sino?

"W-what? What do you mean--sinong sumugod sa'yo?" Biglang nangangalit na tanong pa ni Deb.

Kita ko ang pag aalala at galit sa mata niya.

"Sino pa ba sa tingin mo?" Balik na tanong ni panget.

"Fvck them!?" Galit na sigaw ni Deb. "H-hindi ka ba napa'no? Wala ba silang ginawa sa'yong masama? Anong ginawa nila sa'yo?" Sunod sunod na tanong pa ni Deb.

Bumuntong hininga si panget bago nagsalita uli.

"Alam mo naman ang mga 'yon, diba? Bakit magtatanong ka pa?" Pabalang na sabi ni panget.

"The heck!?" Inis na sigaw pa ni Deb. " Just tell me what they did to you, fvck!?"galit na sigaw pa nito.

Halos natinag kaming lahat sa sigaw niya. Bakit ba siya nagagalit ng ganiyan?

Ano bang meron sa mga sumugod kay panget no'ng gabing 'yon? Sino ba ang nga 'yon?

Kung ano anong tanong sa isip ko dahil sa reaction ni Deb. Napatingin ako kela Kyla at Xandra. Blanko lang ang mukha no Xandra. Habang si Kyla ay kitang kita ang halong galit at awa sa mukha niya.

"Ayon nga, sinugod nila ako sa kabila ng malakas na ulan no'ng iwan mo ako. Basang basa ako at nanghihina. Bigat na bigat ang narararamdam ko at nanghihina. Pero sinugod ako ng mga 'yon. At dahil nga lugmok ako. Ayon." Parang balewalang sabi pa ni panget na ngayon ay wala ng bakas na luha sa mata. Blanko na ulit at walang ganang nagsalita.

"Shit!?" Malutong na mura ni Deb.

Biglang namayani ang katahimikan. Walang nangahas na magsalita o kahit gumawa ng ingay. Tanging mga ingay mula sa mga sasakyan sa kalsada ang tanging maririnig.

"Drix."

Nabasag ang katahimikan ng magsalita si Kiana mula sa likod ko.

Hindi ko siya nilingon bagkus ay nakatingin ako kay Trixie na nakayuko lang at nagkutkot sa mga kamay niya. Parang naginginig siya. O mas tamang sabihing kanina pa siya nanginginig.

"I'm sorry, Drix." Sabi uki ni Kiana.

"Wag mo nang umpisahan, Kiana." Walang ganang sabi ko habang blanko na uli ang mukha kung nakatingin sa lupa.

"H-hindi ko inaasahang magtatagpo tagpo tayong lahat dito ngayon at alam kung nasasktan ka pa rin dahil kay Trixie----"

"Oh! Shut the fvck up!?" Inis na pigil ko sa kaniya.

Ramdam kong sa'min na nakatingin ang lahat.

"Pero, Drix---"

"Pwede bang tumahimik ka? Wag kang umeksena dahil di mo 'to eksena. Maghintay ka nalang kung kailan ka eeksena!?"inis na pigil ni Xandra sa kaniya.

Bumagsak ang balikat naming lahat dahil sa sinabi niya. Masungit ang mukha niya na kanina ay blanko.

Nakita kong napapailing si Keith Kaya binalingan siya ni Xandra at tinaasan ng kilay. Napaiwas nalang ng tingin si Keith.

Hindi nagsalita si Kiana at timahimik nalang na malamang ay napahiya.

Namayani uli ang katahimkan. Perp binasag 'yon ni Deb.

"Anong nangyari sa'yo matapos ka nilang sugurin?" Seryusong tanong na ni Deb.

Tse!

Bumuntong hininga ng malalim si panget bago nagsalita.

"Malamang nabugbog." Walang ganang sagot nito.

Nagtiim ang bagang ko sa narinig. Nabugbog siya? Sino ha kasi ang sumugod sa kaniya?

"Fvck them all!?" Imis na bulong ni Deb.

Kita kong napapailing si panget habang nakatingin na naman sa kawalan.

"Ginamit nila ang pagkakataon na mahina ako kaya binugbog nila ako.swerte nalang at binuhay nila ako. Matapos ng ginawa nila ay iniwan nila akong nakahandusay sa lupa kung saan tayo nagkita. Hinang hina ako pero di ko maramdaman ang sakit na buhat nila. Dahil mas masakita ang nararamdaman ko sa loob ng puso ko. Wala ng mas sasakit pa do'n. Parang namanhid ang buong pagkatao ko no'ng gabing 'yon. Binuhos ko lahat ng luha ko ng gabing 'yon. Naabutan nalang ako ng umaga na nando'n pa rin sa lugar na 'yon." Mahabang lintaya na naman ni panget. Napaumura uli si Deb. Kahit si Liam ay nagmura din. "At dahil naulanan ako at nainitan ay nagkalagnat ako. Buti nalang hindi nabasa ng ulan ang phone kong nasa bag. Gusto sana kitang tawagan pero hindi ko na ginawa pa. Dahil magmumukha lang akong desperada bagay na ayaw a ayaw ko. Kaya si Jiro ang tinawagan ko. Galit na galit siya ng makita ang kalagayan ko. At bago ko nilisan ang lugar na 'yon ay sinabi ko sa sarili kong hanggang do'n nalang ang lahat ng nararamdaman ko. Laht kong anong meron ako no'ng oras na 'yon." Walang ganang sabi pa uli nito.

Napako lang ang tingin ko sa kaniya. Hindi pa rin ako makapinawala sa narinig kong mula sa kaniya. Sa mga naranasan at pinagdaanan niya.

Nakaramdam ako ng guilty ng maalala ko ang lahat ng ginawa kong pambubully sa kaniya noon.

Napayuko nalang ako.

"Kaya ba ganiyan ka na ngayon? Kaya ba para ka ng bato ngayon?" Tanong ni Deb sa kaniya.

Sarkastikong natawa si panget at napapailing pa.

"Hindi."

"Then why are changing? You've change a lot. Hindi ka naman ganito noon. Hindi ka naman blanko noon. Seryuso ka, Oo. Pero hindi tulad ng nakikita ko ngayon. Malayong malayo sa Ashi na nakilala at naging g-girlfriend ko noon. W-wala ng bakas na kung ano tayo noon. Hindi mo man lang tinangkang makipagbalikan sa 'kin." Pahina ng pahinang sabi pa ni Deb.

Sarkastikong tumawa so Xandra.

"Psh! Bakit? Anong inaasahan mong ipapakita at maging reaction ni Ashi? Tsk! Wag mong itulad sa ibang babae ang pinsan ko. Dahil wala sa dugo namin ang magpakatanga, magpaka depress dahil sa taong mahal namin. Mas lalong wala sa dugo namin ang maghabol at ipagpilitan ang sarili namin sa mga taong ayaw sa'min." Sarkastiko pero seryusong lintaya ni Xandra.

Natahimik si Deb at hindi nakapagsalita. Halatang napahiya siya sa sinabi ni Xandra.

Tse! Gago din to, eh! Hinawalayan na niya tapos sasabihing hijdi man lang nagtangkang makipag balikan ni panget sa kaniya tse!

"Pero...mahal mo pa ako, diba? May nararamdaman ka pa sa 'kin hanggang ngayon-----"

"Tang inis na 'yan." Mahinang sabi pa ni panget.

"Ang kapal ng mukha mong itanong pa ang bagay na 'yan!" Inis na sabi pa ni Xandra na kay Deb ang mata.

Masama ang tingin nito kahit pa hindi siya nilingon ni Deb.

Napakuyom ang kamao dahil sa sinabi at tanong niya. Napatingin ako kay Trixie na tahimik lang. Alam kong nasasktan siya sa sinabi at tanong ng nobyo niya.

"Gago ka ba? May girlfriend ka na itatanong mo pa 'yon? Mahiya ka naman nasa tabi mo lang ang girlfriend mo!" Inis na sabi ko na nakatingin kay Deb.

Napakunot ang noo niyang lumingon sa 'kin. Alam kong napapahiya siya pero pilit niyang itago 'yon.

"Wag kang makisali sa usapan namin----"

"Fvck you!? Ang kapal ng mukha mo gago!?" Galit na sigaw ko sa kaniya.

Biglang sumama ang muka niya at inis na tiningnan ako.

"Hindi ka kasali sa usapan kaya tumahimik ka!" Inis na sabi niya sa'kin.

Sarkastikong tumawa ako.

"Yeah, sa inyong dalawa ni panget ay hindi ako kasali. pero, tang na ka!? Nakalimutan mo atang nasa tabi mo lang ang babaeng inagaw mo sa'kin hayop ka!?" Galit na sigaw ko.

Biglang tumalim ang tingin niya sa'kin.

"What did you say? Inagaw? Hindi ko siya inagaw sa'yo gaho!?" Galit ding sigaw niya sa'kin.

Tinaliman ko siya ng masamang tingin.

"Sinong ginagago mo? Ako? Mukha ka pa namang mag aagaw. Siguro kayo pa ni panget pero kinalantari mo ba ang babaeng nilikigawan ko noon!?"galit ba sigaw ko sa kaniya.

Napanganga siya sa sinabi ko.

"Drix." Sita sa 'kin ni Lyle. Pero di ko siya pinansin.

"Ang kapal ng mukha mong sabihin sa 'kin 'yon!? Gago!?" Galit na sigaw pa niya.

Nag init ang tenga ko sa sinabi niya.

"Mas gago ka!? May mahal ka nga, lumandi ka pa sa iba!? Talagang ang taong mahal ko pa talaga, eh, 'no!? Sinong mas gago sa'tin!?" Galit na tanong ko sa kaniya.

Galit na naglakad siya palapit sa 'kin. Mabilis na lumapit sila Lyle, Keith at keart. Pati na rin si Liam para pigilan siya.

"Wag kang magmarunong! Dahil wala kang alam kaya tumahimik ka!?" Galit na sigaw nito. Hinawakan siya ni Liam sa braso.

"Walang alam? Ano 'yong mga narinig ko? Hindi ba nakakagago 'yon? Hindi sapat ang nga dahilan mo! Kung mahal mo talaga siya ay hindi mo siya sasaktan! Marami pang paraan kesa piliin mong saktan ang taong mahal mo!?" Galit na sigaw ko sa kaniya.

Namula ang tenga niya sa galit pero mas galit ako sa kaniya.

"Drix, tama na." Sita pa ni Keith.

"Deb, calm down." Tiim bagang na sabi ni Liam sa kaniya.

Pero hindi siya nakinig tse!

"Namumuro ka na, ah! Bakit? Sa tingin mo siya lang ang nasaktan? Ha? Nasaktan din ako gago! Teka nga! Bakit ka ba nagagalit at nakikialam!?" Galit na tanong niya.

Minura pa talaga ako, ah!

"Tanga! Malamang, sino sa tingin mo ang natutuwa sa ginawa mo? Mas gago ka! Nakikialam ako dahil parang nakalimutan mong nasa tabi mo ang girlfriend mong inagaw mo sa 'kin!? Tapos kong magsalita ka pa, halatang gusto mo pang makipagbalikan sa taong sinaktan at pinakawalan mo na! Gago ka ba!?" Galit na sigaw ko sa kaniya.

Nag tiim ang bagang niya at sinamaan ako ng tingin.

"Drix! Calm down!" Pigil sa 'kin ni Keart.

Tiningnan ko lang siya ng blanko bago binalingan si Deb.

"Eh, anong pakialam mo kung gusto kong makipagbalikan sa kaniya, ha? Wala kang paki----"

"Gago ka talaga!" Galit na sigaw ko at mabilis na lumapit sa kaniya at sinapak siya.

Mabilis na lumapit ang nga kaibigan ko para pigilan ako.

"Shit!" Galit na mura pa niya.

"Can you please stop!" Galit na Sigaw ni Liam.

Natahimik kaming lahat dahil hakatang pikon at galit na siya.

Padabog niyang binitawan ang braso ni Deb at sinamaan ito ng tingin.

Napayuko nalang si Deb. Habang ako ay masama ang tingin sa kaniya.

"Anong sabi mo? Gusto mo pang makipag balikan kay Ashi? Are you of of your mind?" Seryuso at blankong tanong ni Liam kay Deb.

"Liam."

Tanging bulalas niya tse!

"Do you think I will let you to come back to her? Me and Jiro won't let you to regain her." Seryusong sabi pa ni Liam.

Napatingin ako sa kaniya. Anong ibig niyang sabihin?

Hindi kaya---bigla kong naalala ang sinabi ni Keart at Keith no'ng minsan kaning nag usap sa cafeteria.

"What do you mean?" Kunot noong tanong pa ni Deb sa kaniya.

"You have a girlfriend, for Petty's sake!" Seryuso at blankong sabi pa ni Liam sa kaniya.

Napayuko uli siya at natahimik. Napatingin ako kay Trixie nakayuko siya at parang umiiyak. Tiningnan ko si Ashi. Blanko ang mukhang nakatingin lang siya sa kawalan. Parang may sarili siyang mundo.

"Gago kasi." Tanging sabi ko at sinamaan ng tingin si Deb.

Natahimik uli kaming lahat. Pinakalma ko ang sarili ko at tumingin kay panget ng magsalita Ito.

"Hindi ko maintindihan ang rason mo para hiwalayan ako. Kung ayaw mong sabihin umalis na kayo." Blankong sagot nito at tumayo.

"Ash, please. We're not done yet." Pigil ni Deb sa akmang pag sampa ni panget sa motor niya.

Tiningnan siya ng blanko ni panget.

"We're done. 'yang nobya mo ang kausapin mo." Blankong sabi pa ni panget.

"Pero---"

"Huwag mong hayaan na pati siya mawala sa'yo. Kausapin mo siya ng maayos. Wala na tayong dapat pag usapan pa. kung meron man, saka nalang. 'yang nobya mo ang asikasuhin mo. Huwag mo siyang saktan tulad ng ginawa mo sa'kin. Wag mong iparamdam sa kaniya ang sakit na ipinaramdam mo sa 'kin." Blankong sabi pa ni panget.

Blanko pero seryuso. Walang bahid ng galit o kahit ano.

Napako sa kaniya ang tingin ko. Bakit ganiyan siya? Bakit hindi man lang siya magalit kay Trixie? Ganiyan ba talaga siya? Hindi nagagalit sa nga taong may kasalanan sa kaniya. Ang mga galit na nakikita ko sa kaniya ay pansamantala lamang.

Kahit sa 'kin ay hindi siya nagtanim ng galit sa'kin sa kabila ng ginawa ko sa kaniya.

Alam kong 'yong galit na makita ko sa mata no panget kanina kay Deb ay dala lang ng sakit nararamdaman niya. Walang bakas ng puot at tanim ng galit sa kaniya.

Tumalikod si panget at sumampa sa motor niya bago lumingon sa 'min.

"Magsi uwian na kayo..gabi na. Lyle, ihatid niyo 'yang mga babae. Delikado sa kanila ang umuwing mag isa." Utos niya kay Lyle. Tumango lang ito." Mag usap kayo." Baling pa ni panget kay Deb at Trixie.

Nag aalinlangang tumango nalang si Deb at sinundan si Trixie na naglakad patungo sa kotse nito.

Nagpaalam na rin si Lyle para ihatid si Bella. Si Keith ang naghatid kay Kiana.

Kami nalang ang naiwan dito pati na rin si Liam.

"Are you, ok?" Tanong ni Liam kay panget.

Tumango lang ito at pinaandar ang motor niya.

Sininyasan niya si Kyla at Xandra na tumango lang. Bumaling siya sa'kin.

"Gusto mong uminom?" Tanong pa niya sa'kin.

Napakunot ang noo ko pero agad ding tumango. Sininyasan niya ako na sumunod nalang.

Nag paalam si Liam sa kaniya matapos nilang mag usap. Tinapik pa ni Liam ang balikat ko bago umalis.

Lumapit si Keart kay Kyla at nag usap sila.

"Gamitin mo 'yong kotse mo. Sumunod nalang kayo ni Keart sa'min." Sabi pa ni panget.

Tumango nalang ako at pumunta sa kotse ko. Gano'n din si Keart at sila Kyla at Xandra. Nauna sila pnget at sumunod lang kami ni Keart sa kanila.

To be continued!!!

A/N: hello mga readers hope you enjoy reading po and please support me guyzz in this story.

You love it guyss? Read the next chap!

Don't forget to Vote, comment and Follow