HINDI magkandamayaw ang lahat ng mga nakasaksi sa nangyaring insidente sa kalagitnaan ng kalsada. Halos lahat ng mga taong naroon ay napapatakip ng bibig sa gulat at awa sa lalaking duguan na siyang nakahiga sa kalsada. Naliligo na ito sa sariling dugo, hindi gumagalaw na para bang wala ng buhay. Ashi's shocking face turned into a worried one when she's back to reality. She couldn't think clearly as she look at the guy who pushed her away from the middle of the road to save her from death. Her lips were shaking, her knees were trembling.

"Bisugo..." halos walang boses ang lumabas sa bibig na bulong nito.

Nang marinig ang mga sigawan ng mga tao sa paligid ay mabilis siyang napatayo't tumakbo. Nanghihina ang mga tuhod na napaluhod siya sa at sinapo ang duguang mukha nito.

Parang may bumara sa lalamunan niya ng makita ang kalagayan nito. Punong-puno na rin ng dugo ang kinahihigaan nito.

"L-love," nahihirapan ngunit nakangiting bulong nito.

"B-bisugo..." basag ang boses na anas niya.

Hindi siya mapakali habang hinahawakan ang mukha nitong duguan. Hinang-hina ito pero pilit nitong hawakan ang kamay niyang nakasapo sa mukha ng binata.

"I-I love y-you. P-please believe m-me. I didn't c-cheat on you." Nahihirapang wika nito sa mahinang tinig.

May mga iilang butil ng luha ang unti-unting tumatakas sa mga mata nito. Hindi na niya kaya pang makita sa ganung hitsura ang binata. Natatakot siyang iyon na ang huling beses na makikita niya si Drix.

"I-I'm happy t-to be p-part of your l-life, Ash. I'm very happy to be your fiancee in a s-short period of time." Napapaubong bulong nito.

Nahihirapan siyang tumingin dito. Umiiyak na umiling siya at nagsusumigaw na tumawag ng ambulansiya. Halos murahin na noya ang mga taong nasa paligid na nakatingin sa kanila.

Pilit nitong inabot ang pisngi niya upang damhin ito. Sunod-sunod na pumatak ang mga luha ng binata na pinaghalo ng dugo. Gusto nang pumikit ang mga mata nito pero halatang pinilit nitong ibuka ang mga mata.

"W-we've been through a l-lot of trials, yet we s-still manage it. B-but now, I t-think I can't hold on any longer, Love." Hilam sa luha ang mga matang bulong niya.

Natigilan siya. Parang binuhusan siya ng isang baldeng malamig na tubig. Pakiramdam niya ay piniga ang puso niya sa mga sinabi nito.

"N-no! Huwag mong sabihin 'yan! Tangina! Asan na ang ambulansiya!" Umiiyak na sigaw nito.

Nanginginig ang mga kamay't labi sa sobrang takot at pangamba sa kalagayan nito. Marami nang dugo ang bawala rito dahilan para napamura siya ng malakas.

"For the last time, can I hear from you that you believe and forgive me?" He whispered.

Pipikit-pikit ang mga matang tanong nito sa kaniya. Mahigpit na hinawakan niya ang mga kamay nito sabay tango.

"I believe on you. I forgive you, please don't leave me. Please hold on for a little while, Love." Umiiyak na tugon nito.

A sweet smile form into his lips. Ngiti na ikinapangamba niya ng tudo, pakiramdam niya ay iyon na ang huling beses na masisilayan niya ang ngiti ng binata.

"I love you, Love. I'll set you free until we meet each other again on the next life." Nakangiting bulong nito kasabay nang unti-unting pagpikit ng mga mata nito.

Napasinghap siya sa takot at pagkabigla, kapagkuwan ay napasigaw siya ng malakas. Parang tumigil ang mundo niya nang makita ang unti-unting pagpikit ng mga mata ng binata. Unti-unting bumaba ang kamay nitong nakahawak sa pisngi niya hanggang sa hindi na ito gumalaw pa.

"Bisugo!!" Umiiyak na sigaw niya kasabay ng pagpatak ng malakas na ulan.

Nagtatakbuhan ang ibang mga naroon upang hindi mabasa ng ulan. Samantalang siya ay hindi pa rin nakagalaw sa puwesto niya.

"N-no! H-hindi puwede! Gumising ka, Bisugo, parang awa muna. No! Gumising ka!" Nanghihinang sigaw niya at niyugyog ang balikat nito.

Basang-basa na siya subalit wala siyang pakialam. Hindi siya tumigil sa pagyugog sa balikat ng binata habang nagsisigaw na umiyak. Niyakap niya ang basa at duguang katawan nito habang patuloy sa pag-agos ang kaniyang mga luha. Hanggang sa dumating ang ambulance pati na rin si Jace na gulat na gulat sa nangyari.

"Bisugo!" Halos wala ng boses na sigaw niya at hindi binitawan ang kamay ni Drix.

Pilit siyang pinipigilan ni Jace nang buhatin si Drix para isakay sa ambulance. Nagpupumiglas siya ngunit hindi siya hinayaan nitong makawala hanggang sa mabitiwan niya ang nanlalamig na kamay nito.

"Ahhh!!" Histeriyang sigaw niya.

Ang laging walang kabuhay-buhay na mukha nito ay napalitan ng sari-saring imosyon.

"Ash, calm down, okay? He'll be fine." Mahinang alo nito sa kaniya.

Sunod-sunod na umiling siya, niyakap siya ni Jace na naaawa sa kaniya. Parang binagsakan siya ng langit habang nakatingin sa unti-unting pagsara ng ambulansiya.

Nanlambot ang katawan niya kasabay nang pagbitaw ni Jace sa pagkakayakap sa kaniya ay ang pagluhod niya sa kalsada. Patuloy pa rin ang pagpatak ng ulan subalit hindi niya ininda ang lamig.

Takot na takot siya sa kung anong mangyari kay Drix. Pakiramdam niya ay sandaling nawala ang kalahati ng buhay niya sa mga oras na iyon.

"Bisugo..."

***

PANAY ang dasal ng mga kaibigan at pamilya ni Drix habang nag-aabang sa labas ng emergency room. Apat na doctor ang nagtutulungang gamutin ang binata. Masyadong malala ang natamo nito, idagdag mo pang bigla itong nawalan ng tibok ng puso. Kahit na binalaan na ng mga doctor ang pamilya ng binata na malabong mailigtas pa ito mula sa bingit ng kamatayan ay naniniwala pa rin silang masasalba ang buhay ng binata. Abot-abot ang kaba nila at hindi mapakaling palakad-lakad sa hallway ng emergency.

Nang madala agad sa hospital ang binata ay tinawagan ni Ashi ang mga ito at ipinaalam ang nangyari sa lalaki. Panay ang iyak ng ina at kapatid nito, samantalang si Ashi ay tulalang nakasandal sa dingding ng emergency. May dugo ang mga kamay at damit nito.

"Ash, magpalit ka muna ng damit," sabi ng kaibigang si Lyle na kusang laumapit sa babae.

Parang walang narinig si Ashi at nanatiling tahimik at nakatulala pa rin sa kawalan. Ang mga mata nito ay malungkot, ang mukha ay punong-puno ng pag-aalala sa binata.

Napabuntong-hininga si Lyle at bumalik sa kinasasandalan nito kanina. Natauhan lang si Ashi nang bumukas ang pinto ng emergency room.

Halos sabay-sabay silang lahat na lumapit doon nang lumabas ang tatlong doctor. Naiwan sa loob ang isang kasamahan ng mga ito kaninang pumasok doon upang gamutin ang pasyente.

"H-how is he? Ayos na ba siya? Ligtas na ba si Bisugo?" Sunod-sunod na tanong ni Ashi, bakas sa boses nito ang takot at kaba.

Hindi nakapagsalita ang mga doctor na nakayukong nakatayo sa harapan nila. Kapagkuwan ay nagpakawala ng isang malalim na buntong hininga ang doctor na nasa gitna.

"I'm sorry. We did our best to save him but..." nagdalawang isip ang doctor kung sasabihin ba nito ang totoo hindi.

Lahat sila tinambol ng kaba't takot, ang ekspresyon pa lang sa mukha ng mga doctor ay halatang wala itong magandang balita sa kanila.

"W-what do you mean?" Nanghihina at kinakabahang tanong ng ina ni Drix.

"Sabihin niyo, buhay siya 'di ba? Buhay si Bisugo hindi ba, doc?" Umaasang tanong ni Ashi kahit na sunod-sunod na namang pumatak ang mga luha nito.

Marahang umiling ang mga doctor na nagpatigalgal sa kanilang lahat. Natuod naman si Ashi sa kinatatayuan nito na para bang naging estatuwa bigla at hindi na magalaw pa.

"I'm sorry but he's gone." Puno ng simpatyang sagot ng doctor.

Napatakip ng bibig at napasinghap ang mga kaibigan nilang naroon. Napahagulhol ng iyak ang ina ni Drix at biglang nahimatay bago bagsak sa sahig.

"Tita!" Sigaw ni Keith at mabilis na tinulungan ang ama ni Drix na akayin ang ginang.

Mabilis namang napigilan nila Xandra at Lyle si Ashi nang galit na sugurin sana ang tatlong doctor na nakayuko lang.

"Ash!" Pagpapakalma ni Xandra pero nagpupumiglas ito.

"Sinungaling! Buhay siya! Bawiin niyo ang sinabi niyong wala na siya! Buhay siya, buhay!" Umiiyak na sigaw nito.

Napamura sila Xandra nang malakas na itinulak sila ni Ashi para sana pumasok sa loob ngunit mabilis na pinigilan na naman nila iyo.

"Let me go! K-kung hindi nila magamot si Bisugo, ako ang gagamot sa kaniya para mabuhay siya!" Paos na angil nito.

"Ash, please... wala na siya! Patay na si Drix!" Labag man sa kalooban na isigaw iyon ng pinsan ngunit wala itong magawa.

Naawa na ito sa pinsan niya. Halatang hindi nito tanggap ang sinabi ng doctor. Kahit sila ay hindi makapaniwala mga nangyayari.

"H-hindi... buhay pa siya, Xand, buhay pa si Drix, hinihintay niya lang gamutin ko siya." Nakatulalang bulong nito.

Napaiyak si Xandra sa inakto ng pinsan niya. Hindi na nila ito pinigilan pa nang kumawala ito sa pagkakahawak nila. Nanghihinang napaluhod ito sa sahig at impit na umiiyak.

Parang sinaksak ang puso ni Xandra habang nakatingin kay Ashi. Awang-awa siya rito, ngayon lang uli niyang nakitang ganun ang pinsan niya.

"No. This is all my fault." Basag ang boses na bulong nito.

"No. It's not your fault––" parang lantang gulay na tumayo si Ashi dahilan pata maputol ang sasabihin ni Xandra.

Napakalungkot ng mga mata nito. Kitang-kita sa mukha nitong sinisisi ang sarili sa nangyari kay Drix. Sa ikalawang pagkakataon, sinisisi na naman niya ang sarili.

"Kasalanan ko ang lahat. Kundi ako tumakbo hindi niya sana ako ililigtas." Puno ng hinanakit na saad nito. "Palagi na lang ako ang dahilan tuwing napapahamak siya. And now, tuluyan na niya akong iniwan." Nakayukong dagda nito at siminghot na tumakbo paalis.

Tinawag ito ng mga kaibigan pero parang wala itong narinig. Nilisan nito ang hospital nang hindi tiningnan ang wala ng buhay na katawan ng dating kasintahan.

'I'm sorry, Bisugo. Sa ikalawang pagkakataon, ako na naman ang dahilan kung bakit napahamak ka. Kung bakit tuluyan ka ng lumisan sa mundong aking ginagalawan.'

'I'm sorry. Mahal na mahal kita.'

***

One year later

MALUNGKOT na nakaupo si Ashi sa gilid ng isang puntod kung saan may iilang bulaklak na naka-file sa bawat gilid. May naunang dumalaw sa puntod na iyon kesa sa kaniya. Isang malalim na buntong-hininga ang pinakawalan niya. It's been a year since he died. She missed him so much. Palagi niyang naalala ang masasayang araw na magkasama sila. Tuwing binibigyan siya ng regalo sa kaarawan niya––silang dalawa ng kapatid niya. After he died, the RRT organization decided to pass his throne to her father.

Humiga na lang siya sa gilid ng puntod at tumingala sa maaliwalas na kalangitan. Kulay asul ang langit at kalmado lang ang simoy ng hangin na humahalik sa balat niya.

"How are you now? Did you meet my grandma and my mother there?" Nakangiting tanong niya habang nakatingala pa rin sa langit.

Napangiti siya lalo nang lumakas ang simoy ng hangin na para bang may yumakap sa kaniya. Napapikit siya at dinama ang lamig ng hangin.

Maya-maya ay nagamulat siya saka bumangon. Inayos niya ang pagkaka-arrange ng bulaklak na dala niya bago nagpaalam sa harap ng puntod.

"I'll go ahead. Someone is waiting for me. I promise to visit you often with him." Nakangiting pangako niya bago tumalikod at naglakad paalis.

Nang makalapit sa motor ay agad siyang sumampa roon. Akmang bubuhayin na niya ang makina niyon nang biglang tumunog ang cellphone niya. Nang tingnan niya kung sino ang tumatawag ay napangiti siya.

"[Jace,]" sagot niya sa tawag.

"[Hey! Where are you?]" Halatang nakangiting tanong ng binata.

"[I'm here at the cemetery but I'm on my way home. Why?]" Tanong niya.

"[Nothing, I just want to invite you tonight.]" Sagot ng binata.

Natawa siya sa sinabi nito. Parang nahihiya pa ito sa kaniya, o nagdalawang isip lang talaga.

"[Sure.]" Aniya.

"[Yes! I'll fetch you later.]" Animo'y nanalo sa luto na wika nito sa kabilang linya.

"[Ok. I'll wait you on my condo.]" Huling sabi niya bago ibinaba ang tawag.

Kapagkuwan ay pinaandar niya ang motor at pinaharurot paalis. Dumaan pa siya sa isang coffee shop na palagi nilang pinupuntahan ni Drix at bumili ng isang cappuccino macchiato, frappes, brownies at cupcakes.

Nakangiting umuwi siya sa condo niya. Pinagtitinginan pa siya ng mga taong nadaanan niya dahil nakasando lang siya at shorts. Nagbago na ang taste niya sa pananamit. Kasalanan iyon ng pinsan niyang si Xandra at kaibigang si Kyla.

Nang makarating sa unit niya ay agad siyang pumasok sa loob. Hindi pa man niya nasara ang pinto ay may biglang nagtakip sa mata niya na ikinatili niya.

"What the heck!" Malutong na mura nito pero mabilis na kinuha ang pinamili niya kanina.

Bigla siyang binuhat ng kung sino at alam niyang sa loob ng kuwarta niya dinala ng taong bumuhat sa kaniya.
Maya-maya ay naramdaman niyang lumapat sa malambot na kama ang likod niya na ikinamulat niya.

Bumungad sa kaniya ang nakangiti at guwapong mukha nito. Imbes na magalit ay lumambot ang mukha niya at hinila ang damit nito saka siniil ng halik sa labi.

"I miss you." Husky ang boses na bulong nito.

Natawa siya. Palagi naman siyang namimis nito, eh. Ilang oras o minuto lang siya nitong hindi makita sasabihing miss na agad siya ng binata.

"

I know." Tanging tugon niya bago nito sinakop ang labi niya.

Kinubabawan siya nito at dahan-dahang humahaplos ang kamay nito sa braso niya hanggang sa magkasaklop ang kamay nila.

"I love you." Paos na bulong nito sa kaniya.

Hindi siya nakasagot dahil napakagat-labi siya nang bumaba ang labi nito sa leeg niya.

"Ohh..." impit na ungol niyang magsimulang maglakbay ang mga kamay nito sa katawan niya.

"Shit! I'm turn on, Ash," he whispered.

Kinagat at sinipsip nito ang balat sa leeg niya pababa sa dibdib niya. Tumigil lang ang binata nang hubarin nito ang sando na suot niya.

Kagat-labing nakatingin lang siya sa bawat kilos nito. Hanggang muli siyang halikan nito. Tinugon niya ang bawat halik ng binata at napahigpit ang kapit niya sa balikat nito nang isubo nito ang suso niya.

"Ohh––gosh!" She gasped.

Parang sinilaban ng apoy ang katawan niya dahil sa pagdede nito sa suso niya habang nilalaro ng isang kamay nito ang kabilang suso niya.

"I want to be your baby today." Nakangiting bulong nito at isinubo ang kabilang suso niya.

Mas lalong uminit ang pakiramdam niya nang maramdaman ang isang kamay nitong tinutudyo ang butas ng puson niya.

He played her navel. It feels like he was making her hot even more.

Minamasahe nito ang puson niya at tinutuksong pinadaosdos nito ang isang daliri sa hawakan ng shorts at panty na suot niya.

'Oh––gosh! He's making me crazy.'

He unbutton her shorts while he continued playing her nipples. Licking and sucking it like a hungry kid.

She felt wet down there.

"Ohhh!" Malakas na singhap niya nang maramdaman ang mainit na palad nito sa namamasa niyang pagkababae.

Binitawan ng labi nito ang suso niya at dinidilaan ang balat niya paba nang paba hanggang sa tumigil ito sa pumintig niyang pagkababae.

"Wet that fast, huh." Tukso nito at dinilaan ang labi ng pagkababae niya.

"Shit––ahh!" She moaned.

Napasabunot siya sa sariling buhok habang nagpabaling-baling ang ulo sa magkabilang gilid ng kama. Bumigat ag paghinga niya nang tumigil ito sa ginagawa.

Nang tingnan niya ito ay napamukagat siya nang makitang kinuha nito ang pinamili niya kanina sa coffee shop. She's pretty sure that the coffee is cold already.

"W-what are you doing?" Napapalunok na tanong niya nang makitang inilabas nito ang frappe at cupcakes.

"Magkakape lang muna ako, baby." May nakakalokong ngiti na sagot nito.

Nakaramdam siya ng dismaya dahil sa sinabi nito. Magkakape na ito eh hindi pa nga sila tapos, eh. Bitin na bitin siya kaya napaiwas siya ng tingin.

"O-okay," dusmayadong bulong niya.

Narinig niyang biglang tumawa ang binata dahilan para muli siyang mapatingin dito.

"You sound's so upset, huh." He teased.

Uminit ang pisngi niya sa sinabi nito. Pakirandam niya ay naging kamatis na ang mukha niya.

"Don't worry, I'll keep on pleasuring you while I'm drinking my coffee on you." Nakangising sabi niti sabay kindat sa kaniha.

Nagsalubong naman ang mha kilay niya sa sinabi nito.

"What do you mean––gosh!" Gulat na bulalas niya nang biglang ibinuhos ng binata ang hawak nitong frappe sa katawan niya.

"Shocked?"  He smirked.

It feels good on her body but...

"Mababasa ang kama sa frappe––" he cut her off.

"Then let's wet the bed, love." He whispered and drink the liquid o frappe on her body.

Napasinghap siya sa gulat at sarap na dulot ng ginawa nito. Napapaangat ang katawan niya tuwing sinisipsip at dinidilaan nito ang kape sa balat niya.

"Ohhh!" Impit na ungol niya.

Mas lalong lumakas ang ungol niya nang bumaba ang labi nito sa kaselan niya. Halos mahigit niya ang hininga nang maramdamang may inilagay ang binata sa pagkababae niya.

Isang malakas na daing ang kumawala sa bibig niya nang kainin nito ang pagkababae niya.

"Mmm, the cupcake taste good on you." Nasasarapang bulong nito na ikinalaki ng mga mata niya.

"Y-you put the cupcake on my c-cunt?" Napapalunok na tanong niya.

"Yeah. Kaya nga ang sarap, eh. I want more, love." Nakangiting sabi nito na ikinalaglag ng panga niya.

"Drix!" Sigaw niya nang walanh pasabing nilagyan na naman ng cupcake ang ano niya at doon kinain habang umiinom ng frappe.

Oh––God! Kung ano-ano na talaga ang nalalaman ng lalaki. Sa isang taon na lumipas ay naging maloko lalo sa kaniya ang binata. Yes, he's a live. God didn't get him away from her. Noong tumakbo siya paalis ng hospital ay noong mga panahong nalaman niyang wala na ito ay bigla daw pumintig ang puso nito. Iyon ang sabi ng doctor na naiwan sa emergency room noon. Laking tuwa niya nang tawagan siya ni Xandra na buhay ito, buti na lang hindi pa siya tuluyang nakaalis sa hospital nung time na yun.

Isang himala ang nangyari sa binata. Halos isang buwan itong nagpapagaling sa hospital at hindi niya ito iniwan. Nang malaman niyang buhay ito ay ipinangako niya sa sariling hindi na iiwan ang binata.

Sa isang taon na lumipas ay maayos naman sila. Wala na rin si Tricia, bumalik na ito sa America simula nung gumaling na si Drix. They head that she found her Mr. Right there and they already married. Mas nauna pang ikasal ang babae kesa sa kanila ni Drix.

Malapit na rin naman ang kasal nilang dalawa. Ilang linggo na lang at kasal na nila. Masaya rin siya dahil nag-aminan na ng nararamdaman si Xandra at Keith noong nakaraang taon.

Takot daw ng mga ito na hindi maamin sa isa't isa ang nararamdaman kapag sa kanila raw nangyari ang nangyari sa kanila ni Drix noon. Bagay na hindi niya gugustuhing mangyari pa sa kanilang dalawa ng taong mahal niya.

And now, their marriage is finally come.

A/N: Ayaan! Kinakabahan ba kayo? Akala niyo wala na si Drix? HEHEHE actually, may balak sana akong patayin si Drix pero dahil mahal ko kayo mga 'blueem babies' ay nagbago ang isip ko. I can't bear to hurt your feelings blueeems.🥰 Lab yah! Malapit na tayong matapos.