Chapter 199 "Slapped"

NAG-IMPAKE ng mga gamit sila Ashi para sa biglaang pagbisita nila sa mansion ng mga Ibañez sa Vigan City Ilocos Sur. Bigla kasing tumawag ang daddy nito para papuntahin sila sa Vigan. Nandoon na rin ang mga Ibañez at sila na lang ang hinihintay. Ayaw sana ni Ashi sumama pero sadyang nanadya ang panahon at bawal siyang tumanggi sa paunlak ng daddy niya. Kaya wala siyang nagawa kundi ang sumama.

"Hey! Let's go guyss!" Malakas na sigaw pa ni Lyka.

Dala-dala na nito ang maleta pababa ng hagdan habang may summer hat sa ulo nito.

"Give me your suitcase." Kaswal na sabi ni Jiro sabay kuha ng maleta na dala ni Lyka.

Hindi nakapalag si Lyka dahil agad na nakuha ng binata ang maleta at tuloy-tuloy na lumabas ng mansion. Kunwaring napataas ang kilay ni Lyka at ngumiti nang palihim na hindi naman nakaligtas sa mata ni Ashi.

"You should be nice to him if you really like him." Napapailing na sabi ni Ashi.

"Duhh! I just want to show him what's the feeling of being ignored, you know?" Patanong na saad ni Lyka bago sumunod sa binata.

Lahat sila napapailing bago sunod-sunod na lumabas. Halos lahat ng boys ay kinuha ang maleta ng mga girls.

Napataas ang kilay ni Ashi. Mukhang napag-iwanan na siya ng mga ito.

"Okay. I can carry my suitcase anyway," bulong niya.

Akmang maglalakad na siya palabas nang kuhanin ni Jace Vance ang maleta niya.

"Let me," nakangiting sabi ni Jace bago ito naunang lumabas.

Nagkibit-balikat na lang si Ashi bago nagpaalan sa mga magulang ni Xandra at ganun din naman ang pinsan niya.

Nang makalabas siya nang mansion ay nag-aantay na ang mga kasama nito. Isang van ang gagamitin nila para magkasya silang lahat.

Knowing that vehicles are not allowed in Vigan. Only chariot or horse vehicle are allowed their.

Bawal kasi sa Vigan ang iba't ibang uri ng mgasasakyan dahil maiingay ang mga ito. Bike or bicycle ay pwede naman dahil ito ito maingay tulad ng mga motor o kotse. Kalesa ang tanging ginagamit sa Vigan, mayayaman man o mahihirap.

Vigan are known as the capital city of Ilokos Sur. A declared as unesco world heritage site. It was historical places with a Spanish style built in.

It was indeed a must-visited destination because it was an historical attractions and tourist spot.

Habang nasa biyahe ay tahimik na nakapikit lang si Ashi. May nakasalampak na headphones sa tainga nito pero naririnig pa rin niya ang ingay ng mga kasamahan niya. Dinaig pa ng mga itong nasa isang palingke.

"Keith, ano ba! Umusog ka nga!" Inis na sigaw ni Xandra.

Silang dalawa ang magkatabi ni Keith.

"Tsk! Don't you see? There's no space at all." Malumay na sabi ni Keith.

"Psh! I don't care! Huwag kang dumikit sa akin, pwede?" Nakairap na angil ni Xandra.

Napabuntong-hininga na lang si Keith at imbis na umusog palayo sa dalaga ay bigla itong dumikit kay Xandra.

"Wala ng space at baka mahulog pa ako. Buti pa sana kung sasaluhin mo ako." Sabi ni Keith habang nakatingin sa dalaga.

Biglang naghiyawan ang nasa loob ng van dahilan para mamula ang pisngi ni Xandra.

"C-che! 'W-wag kang dumikit sa 'kin sabi, eh!" Nauutal na sigaw nito.

Napapailing na lang si Ashi. Mukhang hindi siya makakatulog sa ingay ng mga ito.

"Stop talking or else..." pabiting sabi ni Keith.

"Or else what?" Mataray na tanong ni Xandra.

"Or else... I'll kiss you." He warned.

Napahiyaw na naman silang lahat maliban kay Ashi at Jiro na tahimik lang na nakapikit.

"Halikan mo na, dre!" Nanunuksong sigaw ni Keart.

Hindi nakaimik si Xandra at umiwas na lang ito ng tingin. Sakto namang napatingin siya sa labas ng bintana at biglang nanlaki ang mga mata niya.

"Guys! We're here at the Banaoang Brige!" Patiling sigaw ni Xandra.

Lahat sila napatingin sa labas at namangha sa view. Papalubog pa lang ang araw pero kitang-kita nila ang ganda ng bridge at ang pinaghalong dagat at normal na tubig na galing sa mga ilog.

"Woah! Ang ganda pala ng view rito!" Nakangiting bulalas naman ni Kyla.

"Wait! Let's stop first!" Biglang sigaw ni Lyka.

Halos mapasubsob silang lahat dahil sa biglaang paghinto ni Liam. Si Liam kasi ang nagmaneho at katabi nito ang asawa.

"What the..." bulalas ni Ashi, buti na lang naharang ni Jace ang kamay nito sa noo niya para hindi mauntog sa kaharap na upuan.

Halos hindi magkandamayaw sa pagbaba sila Lyka, Kyla, Xandra at Kaye Zenn para makita nang maayos ang Banaoang Bridge.

"Shit! Be careful, woman!" Pamurang sigaw ni Liam kay Kaye Zenn.

Napabuntong-hininga si Ashi bago bumaba. Lahat sila tumingin sa ibaba habang dinadama ang malamig na simoy nang hangin.

Banaoang brige is a scenic old Carino brigde. This bridge was named after the late sixth president of the Philippines, El Pideo Carino.This is an iconic symbol of Ilocos Sur and is also considered as of the country 's most beautiful bridges. This is worth of a stop if you love to take pictures since the view is spectacular early in the morning.

Napapikit si Ashi nang sumalubong sa kaniya ang malalimig na simoy ng hangin. Pakiramdam niya ay na-relax ang buong sistema niya. Napangiti na lang siya bago nagmulat ng mata at tumingin sa malayo.

Hindi niya maiwasang maalala niya si Drix kaya napahinga siya nang malalim.

"How I wish you were here beside me watching this beautiful scenery." She whispered.

Narinig pa niya ang pagtawag sa kaniya ng mga kasama para makaalis na sila. Nagpakawala siya ng isang malalim na buntong-hininga bago pumasok van at tinahak ang daan papunta sa mansion ng mga Ibanez.

Nang makarating sila sa Vigan Heritage Village ay kung ano-anong mga magagandang tanawin ang nakita nila. Napapalingon pa sa kanila ang mga taong naroon at tila naninibago ang mga ito na may sasakyang nakapasok doon.

But since the Ibañez family was known at that place, people can understand it all. Besides, it's just once or twice in a year that the Ibañez family could bring vehicles in the city.

Vigan heritage village is an old Spanish colonial town.

Kaya asahan mong wala kang makikitang mga sasakyan doon bukod sa mga Kalesa. Halos lahat ng mga kabahayan doon ay gawa sa kahoy o furniture. Spanish style to be exact.

Kaya kung nangangarap kang makakita ng mga bahay ng mga español, huwag ka nang pumunta pa sa Spain, France, Barcelona, Paris, Italy o sa kahit saang bansa na may mga bahay ng mga español.

You can visit the city of Vigan Ilocos Sur if you want.

Bukod sa makaka-less ka na, masasatisfied ka pa sa mga tanawin sa Vigan City. You can even ride a horse vehicle o kalesa.

"Ghaad! Ngayon ko lang napagtantong ang ganda nga talaga ng Vigan." Anas ni Kaye Zenn

"Yeah. Para tayong nasa Europe o sa mga lugar ng mga español," sang-ayon naman ni Lyka.

"Oo nga, eh. Magaganda ang mga furnitures house at mga tanawin." Sang-ayon din ni Xandra.

"Uy! We might hangouts here guyss! Gusto kong bumisita sa Plaza Salcedo!" Excited na sabi ni Kyla.

Natawa na lang ang mga boys sa kakulitan ng mga ito. Hanggang sa makarating sila sa tapat ng isang malaki at magarang bahay ba iyon o mansion na gawa sa muwebles.

The furnitures looks good and unique like a spañards house. Halos lahat ng bahay sa Vigan ay gawa sa mga furnitures.

Inalalayan ng mga boys ang mga girls pababa ng van. Napatingala pa si Ashi sa malaking bahay---este mansion pala bago napabuntong-hininga at pumasok sa loob.

"Welcome home!" Nakangiting salubong sa kanila ni Tita Nami.

Bumeso sila sa ginang bago tuluyang pumasok sa loob. Sumalubong sa kanila ang mala-engrande na sala. Isang malaking chandelier sa itaas ng sala.

Halos pinaghalong tsukolate at gatas ang motif sa loob. May mga antique at malalaking kuwadro na nakasabit sa bubong. Antique na mga vase at iba pang kagamitan.

Dumako pa ang mata niya sa isang pianong luma pero halatang inaalagaan naman ito ng mabuti.

"Magmeryenda na muna kayo," nakangiting sabi ni Tita Nami habang ibinaba ng mga katulong ang juice at iba't ibang dessert.

"Where's tito, Tita?" Tanong ni Xandra.

"They are at the back of the mansion with grandmaster Ibañez." Sagot ni Tita Nami.

Napatango na lang sila at nagsimulang kumain.

"Onēsan!" Nakangiting tawag ni Asher habang pababa nang hagdanan bago lumapit sa kanila.

"Hey!" Bati ni Ashi.

Niyakap siya nito bago naupo sa tabi niya. Sinubuan pa niya ito ng cookies na ikinatawa nila.

"By the way, after you take your snack, Ash. Grandmaster Ibañez wants to talk to you." Imporma ni Tita Nami.

Tumango lang si Ashi bago nagpatuloy sa pagkain. Hanggang sa matapos at kaniya-kaniya nang pasok sa kwartong nakalaan para sa kanilang lahat. Si Ashi naman ay pumunta sa backyard ng mansion upang puntahan ang lolo nitong gustong kumausap sa kaniya.

NAGING MAAYOS ang pagbisita nila Ashi sa Vigan city habang nag-e-enjoy sa ganda ng lugar. Halos araw-araw silang namamasyal doon at ang salarin ng lahat ay ang mga kasamaham nila. Parang walang kapaguran ang mga ito. Palibhasa'y naka-leave sila sa mga kaniya-kaniyang trabaho ng isang buwan.

"Guys! Punta tayo sa Plaza Salcedo! Iyon na lang ang hindi natin napuntahan!" Nakangiting sabi pa ni Kyla.

Kakagising pa lang nito pero iyon agad ang lumabas sa bibig. Napapailing na lang si Ashi bago lumabas at pumunta sa backyard.

Pagdating na roon ay nakita niya si Jace na nakaupo sa isang mahabang upuan na gawa sa kahoy habang nakatingin sa malayo.

"Hey!" Pukaw niya sa binata bago naupo sa tabi nito.

"Good morning." Nakangiting bati ng binata sa kaniya.

Tinanguan niya ito bago tumingin sa kalayuan.

"Ang lalim ata ng iniisio mo kanina, ah." Sabi pa ni Ashi.

Natawa si Jace at buntong-hininga bago nagsalita.

"I'm just thinking something." Sagot nito.

Napalingon siya sa binata. Actually, Jace Vance Halston is of the girls ideal man. He has everything, wealth and fame. Gwapo rin ito na talagang makalaglag panga sa mga kababaihan na naghahabol dito. Lalo na noong nasa America sila.

Minsan nga inaaway si Ashi ng mga kababaihan na kasama nila sa training dahil siya lang ang pinapansin ni Jace.

"Stop staring at me like that. Baka isipin kung napo-pogian ka sa aiin." Biro pa ni Jace.

Napangiwi si Ashi habang napapailing bago natatawang nagsalita.

"Gwapo ka naman talaga, eh." Komento niya.

Natigilan pa si Jace habang nakatingin sa kaniya. Mukhang hindi inaasahan ng lalaki ang sinabi nito.

"What?" Natatawang tanong ni Ashi dahil nakatitig sa kaniya ang binata.

Napaiwas ng tingin si Jace at umiling. Napatikhim pa ito at mahinang natawa.

"It was the first time that you appreciate my physical appearance." Natatawang sabi pa ng binata.

Napakamot na lang ng batok si Ashi. Wala naman sa kasi sa bukabularyo niya ang pumuri sa isang tao. Kahit nga si Drix noon ay hindi niya pinupuri nang harap-harapan, eh.

"Sorry naman. Hindi naman kasi ako mahilig pumuri ng tao." Natatawang sabi nito.

Natawa na lang din si Jace sa sinabi niya. Hanggang sa biglang namayani ang mahabang katahimikan sa pagitan nilang dalawa.

Pareho silang nakatingin sa malayo at may malalim na iniisip. Hanggang sa basagin ni Ashi ang katahimikan.

"Jace," tawag niya sa pangalan ng binata.

"Mmm?" Tanong nito.

"Naranasan mo na bang magmahal?" Biglang tanong nito.

Natigilan si Jace sa tanong niya at hindi agad ito nakapagsalita dahilan para mapalingon siya rito. Nakatitig sa kaniya ang binata dahilan para mapatigilan siya.

"Yes, I am." Maya-maya ay sagot ng binata.

Nakita ni Ashi sa mga mata nito ang lungkot sa mga mata nito. Nabuntong-hininga si Ashi bago ulit tumingin sa kawalan.

"Eh, yung masaktan? Naranasan mo na bang masaktan dahil sa taong mahal mo?" Muling tanong ni Ashi.

Matagal bago nakasagot si Jace sa tanong nito. Narinig pa niya ang malalim na pagbuntong-hininag ng binata kaya muli niya itong nilingon.

"Yeah. I love a woman who seems like I don't have any space in her heart." Kapagkuwan ay sagot ng binata sabay tingin ulit sa kaniya.

Napaiwas ng tingin si Ashi dahil sa sagot nito. Para kasing may kakaibang ibigsabihin ang sagot nito.

"Mukhang masakit nga yun." Tanging sabi ni Ashi.

Mahinang natawa si Jace habang napapailing pagkatapos ay siya naman ang nagtanong.

"Ikaw ba, ilang beses kang nasaktan dahil sa pag-ibig?" Tanong nito kay Ashi.

"Dalawang beses," diretsong sagot niya.

"Really?" Paninigurado ni Jace.

"Mmm... una, kay Debbien at masyadong magulo pa ang buhay ko nung time na 'yon. Pangalawa, si Bisugo." Mahinang sabi niya.

"You mean, si Drix?" He asked.

"The one and only man that I love the most." Tangong sagot ni Ashi.

Napaiwas nang tingin si Jace dahil sa baging sagot nito.

"Mahal na mahal mo talaga siya 'no?" Wala sa sariling tanong ni Jace.

"Yes, I am. Dahil sa kaniya nagbago ako. Dahil sa kaniya, natuto akong magtiwala at magmahal ulit. Dahil sa kaniya naramdaman ko kung ano ang totoong ibigsabihin ng ng salitang pagmamahal." Mahinang sagot ni Ashi.

Naalala niya ang mga panahon na magkasama sila ni Drix. Ang mga panahon na alam niyang mahal na mahal nila ang isa't isa.

"At dahil din sa kaniya ay naging sarado na ang puso mo para sa mga taong nagmamahal sa 'yo?" Biglang saad ni Jace sabay titig sa kaniya.

Parang may kung ano sa boses nito. Hindi alam ni Ashi kung nalulungkot o nasasaktan ito.

Hindi nakapagsalita si Ashi. Hindi niya inaasahan ang tanong nito. Pero nang maalala niya si Drix ay napabuntong-hininga na lang.

"I know, you can't forget him. You love him so much but it doesn't mean that you'll stick to it, Ash." Mahinahong sabi ni Jace.

Napakuyom ang kamao ni Ashi sa sinabi nito.

"He's my everything, Jace." Seryusong saad ni Ashi.

"But she's gone, Ash! You can't see him nor touch him anymore." Seryuso ring sabi ni Jace.

Hinarap niya ang binata habang may seryusong tingin.

"He's gone but his love, memories and everything about him are still alive." Mariing sabi ni Ashi.

Pagak na natawa si Jace na animo'y naiinis na habang napapailing. Hindi alam ni Ashi kung bakit ganun umakto ang binata ngayon.

"I told you, no one can replace him in my heart. Si Bisugo lang ang tanging laman ng puso ko, Jace. Siya lang. " Ashi whispered.

"If his the only one in your heart then where we are? Don't we still have the place in your heart?" Malungkot na tanong ni Jace.

Parang natuod si Ashi sa mga katagang lumabas sa bibig ni Jace. Pakiramdam niya nabingi siya sa mga sinabi ng taong tinuring niyang matalik na kaibigan.

"Jace..."

"Kung si Drix pa rin, saan naman kami lulugar? Kailangan pa bang mamalimos kaming mga gustong magmahal sa 'yo para lulugar sa puso mo?" Jace added.

Natameme si Ashi at parang hindi mag-sink in sa utak niya ang mga pinagsasabi ni Jace ngayon sa harapan niya.

"What the hell are you talking about, Jace?" Kunot-noong tanong niya.

Pagak na natawa si Jace bago tumingin sa kawalan.

"Drix ka nang Drix. Wala kang ibang bukambibig kundi siya. Maraming gustong magmahal sa 'yo pero dahil sa kaniya naging sarado na ang puso mo." Napapailing na sabi ni Jace. "For pete's sake he's been dead five years ago. Hindi na siya kailanman babalik pa, Ash! He's dead!" He said with frustration.

*Paaakkk!

Wala sa sariling lumipad ang isang kamay ni Ashi sa pisngi ni Jace dahilan para tumabingi ang mukha nito. Bakas ang gulat at hindi pagkapaniwala sa mukha ni Jace dahil sa pagsampal ni Ashi.

"Y-you slapped me?" Gulat na tanong nito.

"Alam kong patay na ang taong mahal ko pero hindi mo na kailangang ipamukha sa akin, Jace!" Mariing sabi niya.

Pinahid ni Jace ang pulang likodo sa gilid ng labi niya bago tumayo at tumitig sa mga mata ni Ashi.

"Gusto lang kitang gisingin sa kahibangan mo, Ash. I didn't thought that you can slapped me. You're such a cold stone woman." Halos pabulong na sabi ni Jace.

"If that's what you think then, leave." Malamig na saad ni Ashi bago tumayo at tumalikod. "I treat you as my brother and I never thought of this way." She added and walk away.

Pero napatigil ito nang muling magsalita si Jace.

"I just want you to move one, Ash. Dahil gusto ko ring magkaroon ng lugar sa puso mo bilang totoong nagmamahal sa 'yo at hindi bilang kapatid mo." He whispered.





A/N: Para sa akin, green flag si Ashi sa part na kahit wala na ang taong mahal niya ay stick to one pa rin siya. She prove how to love even if the person she love known has died.





Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top