~Oh Sehun~

Sht. Sht. Sht. 

Agad akong tumayo at tumakbo papunta sa banyo nang marinig ang boses ni Luhan. Asan ba kasi si Kyungsoo?! Bat si Luhan ang napunta dito?!

"M-master Seth?" tawag niya at narinig ko ang pagpasok niya sa kwarto ko. I tried to remember if i left anything on my bed or wherever, pero buti nalang, wala. 

"What do you want?" i called from the bathroom. I tried to sound authoritative, but deep inside, i'm fcking nervous to bits. 

There was a pause and awkward silence. "D-dinala ko na po yung pagkain niyo, M-master." there's nervousness in his voice which i found amusing. 

I cleared my throat. "Okay." i replied. "Just put it there. And tell Kyungsoo to go here." i said and clutched the doorknob of the bathroom. Kinakabahan talaga ako, fck. Bat ba ganito?

"Sige po--"

"Luhan?! Luhan!" it was Kyungsoo. Kinakabahan yung boses niya. Then suddenly, i heard his footsteps. 

"Luhan!" he exclaimed. More like relieved than angry. "Diba sabi ko, ako nang bahala diyan sa pagkain ni Master Sehun?" 

There was a pause and i felt my face heat up. 

What the fck Kyungsoo?! 

"Sehun?" tanong ni Luhan. "S-sinong Sehun?" 

"S-si Young M-master." utal na sabi ni Kyungsoo. I can hear the nervousness in his voice. I closed my eyes and thought for an excuse. 

"I'm not Sehun." i called through the door. "Kyungsoo, why do you always interchange my name with someone else?" i tried to be stern. And it's quite hard considering my uneasiness. 

"S-sorry, Master Seth. Sorry po." Kyungsoo mumbled, obviously thankful. "I'm so sorry." pahabol pa niya. 

Napabuntong hininga nalang ako at napahawak sa pinto. That was so close. 

"Luhan, sige na." narinig kong sabi ni Kyung. "Mauna ka na sa baba, susunod nalang ako." 

There was the sound of a door closing and then silence. I breathed in relief and opened the door. I stared at Kyungsoo and rolled my eyes. 

"Bat mo siya hinayaan na makapunta dito?" tanong ko at bumalik sa kama. 

"Hindi ko sinasadya, Sir Sehun." he muterred. "Sorry po talaga." 

I waved him off and stared at the food Luhan brought. "I know him." i mumbled. 

Napakunot noo si Kyungsoo. "Kilala niyo sino? Si Luhan?" he asked at tumingin sakin. Halata ang gulat sa mukha niya. 

I nodded. "He's from my school, HMA. He's a nerd. A journalist." i said at kinuha yung pagkain. Sumubo ako ng isa and i can't deny the fact that he cooks well. Simpleng breakfast yet, not the typical taste. 

"Talaga po?" tanong niya. "Well, mukha naman talaga siyang matalino." dagdag niya. 

"How's he?" i suddenly asked. "I mean, how's he doing?" 

Kyungsoo smiled wide. "Maasahan naman siya, Sir Sehun." sagot niya. "Alam niyang magluto, maglinis, mag-ayos, maglaba, halos lahat! All around." 

I nodded. "That's good," i said. "Pero sa tingin mo, hanggang kelan siya tatagal?" 

"Anong ibig niyong sabihin, Sir?" tanong ni Kyungsoo habang nakakunot noo. "Tatagal?"

I sighed and looked away. "If he sees me, do you think he'll stay?" i mumbled. Pati ako, ayokong malaman ang sagot. "Mr. Smith got terrified when i raised my voice. Would Luhan stay for me?" i asked. 

Then suddenly, i realized the desperation in it. 

Kyungsoo looked down. "Sa tingin ko kasi, Sir, kailangan niyo na ding magpakita sakanya soon." bulong niya. He's not sure. But i know he's right. 

I nodded. "I know." i muttered. "And i'm afraid." 

~Lu Han~

Pababa palang si Kyungsoo ng magandang hagdan pero sinalubong ko na siya agad. "Kyungsoo!" tawag ko at lumapit sakanya. "Sorry talaga ah. Hindi ko sinasadya. Si Master Seth kasi eh, lakas maka-bell." 

Natawa lang naman siya at umiling. "Hindi, ayos lang." nakangiting sagot niya. "Nag-usap na kami ni Master. Okay lang daw." 

Napahinga naman ako ng maluwag sa sinabi niya. Akala ko talaga, ngayon palang, matatanggal na ako sa trabaho. And worse! Baka madamay ko pa si Kyungsoo. Pero... hindi naman.

Napangiti din ako. "Grabe! Kinabahan ako dun ah." 

Sabay kaming pumunta ni Kyungsoo sa sala para umupo. Tutal, wala naman kaming ginagawa ngayong araw. Wala ring nakapilang gawain. 

"Mabuti naman at hindi siya nagalit." sabi ko. 

Umiling si Kyungsoo. "Hindi mo naman kasalanan eh, saka ayaw din niyang magsisante." sagot niya na pinagtaka ko. 

Napakunot noo ako. "Ha? Bakit naman? Mahirap ba maghanap eh sobrang laki ng sahod tapos wala pang ginagawa masyado." sabi ko. Kasi realtal, sobrang gaan ng trabaho dito sa mansyon, tapos sobrang laki pa ng sweldo namin. 

Napa-iling si Kyungsoo at ngumiti. "Hindi mo pa kasi kilala si Master." bulong niya sabay wink. 

Napa-irap naman ako. "Pakiramdam ko naman, hindi masamang tao si Master Seth." bulong ko. "Ang bait kaya niya kanina. Saka, may mga kilala akong mas masahol pa ang ugali sakanya no." dagdag ko sabay ngiti. Ang dami ko nanamang naaalala mula sa HMA. 

"Talaga?" nakangiting tanong ni Kyungsoo. "Tulad nino naman?" 

"Si Oh Sehun!" agad kong sagot. At proud talaga ako. Kung makikilala lang yun ni Kyungsoo, siguradong dalawa kaming gagawa ng haters club niya. 

Nawala ang ngiti sa labi ni Kyungsoo at napalunok siya. "O-oh Sehun?" tanong niya ulit. 

Tumango ako. "Tama," sagot ko. "Si Oh Sehun. Ang 'prince charming' ng HMA." 

Umiwas ng tingin si Kyungsoo sabay punas sa pawis niya. Pinagpapawisan na pala siya? Eh hindi naman mainit.

"P-paanong masama yun?" tanong niya. "Eh prince charming, sabi mo pa nga." 

Napa-irap ako. "Sus. Prince charming ang tawag sakanya ng mga admirers niya. Eh diba pag prince, dapat mabait. Eh hindi naman. He's a monster!" Ngayon ko lang naramdaman yung matagal ko nang inis sakanya. Ngayon ko lang din nailalabas. "He plays girls. He's a womanizer! Feeling niya kasi, siya lang ang nag-iisang gwapo dito sa mundo, pero hindi eh. Hindi makatarungan. Sobrang sama niya. He plays other people's feelings. He's selfish, self-centered, and a total jerk! ARGH! I hate him!" 

Napa-irap pa ako. "Gusto mo i-kwento ko pa sayo lahat ng ginagawa niya?" 

Nakatingin lang sakin si Kyungsoo, nanlalaki ang mga mata sa gulat o takot. Hindi ko sure.

Siyempre nakipagtitigan lang ako sakanya. Namumula siya at parang nakakita ng multo. 

"I would like to hear that story." 

Napalunok ako nang marinig ang boses na yun. Sabay kaming napatingin ni Kyungsoo sa second floor at isang naka-robe at fully covered na Master Seth and nakatingin sa amin. 

Naramdaman ko ang pamumula ng mukha ko. 

"Tell me your story, Lu Han." sabi niya. "And tell me about Oh Sehun." 

*****