{🌼vote&comment🌼}

Warning:παιζει να ειναι το μεγαλύτερο κεφάλαιο που εχω γραψει 😂

Stormy

Το φως του ηλίου επεσε πανω στα βλέφαρα μου με αποτέλεσμα να ξεκινήσω να νιώθω μια συνεχή ενόχληση και να ξυπνήσω.

Με βαριεστημένες κινήσεις σηκώθηκα απο το κρεβάτι και κατευθύνθηκα προς την κουζίνα που εβαλα την καφετιέρα στην πρίζα.Λιγα λεπτα αργότερα εβαλα τον καφέ στην κούπα μου και ξεκινησα να πίνω,καίγοντας λιγο την γλώσσα μου.
Κοιτούσα εξω απο το παραθυρο τον όμορφο ουρανό.Τις τελευταίες μερες ο καιρός ειχε βελτιωθεί κατα πολυ.Πραγμα περίεργο για το Λονδίνο.

Κοίταξα την ωρα στο κινητο μου και παρατήρησα πως ειχε παει ήδη έντεκα.Επρεπε να ετοιμαστώ σιγα σιγα για το κτηνιατρείο.

Μήπως να πήγαινα μαζι με τον Chase;

Οχι.Πολύ κακή ιδέα.Δεν ηθελα να πιστεύει πως μου αρεσε.Μπηκα στο μπανιο και άφησα το καυτό νερό να τρέξει στο σώμα μου.Δεν ειχα σκοπό να μείνω ωρες μες το μπανιο,καθώς ειχα την κακια συνήθεια να κατασκηνωνω οποτε ειχα χρονο.

Αφου λούστηκα και το μπανιο μυριζε έντονα φρούτα του δάσους στέγνωσα τα μαλλια μου και εβαλα τα εσώρουχα μου.Σταθηκα μπροστά απο την ντουλαπα μου και ξεκινησα να σκεφτομαι τι θα μπορουσα να βαλω.

Θεωρητικά ηταν πρωτη μερα στην δουλεια.Οποτε έπρεπε να ειμαι άνετη λογικα και περιποιημένη,για να κανω καλη εντύπωση.

Κατέληξα σε ενα απλο γκρι κοντομάνικο και ενα μαύρο παντελόνι.Κοιταξα τον εαυτο μου στον καθρέφτη.Τα μαλλια μου τα ειχα διατηρήσει στο κοντό τους μήκος και αυτη την στιγμη ηταν σγουρά.Εριξα την τσάντα μου στους ώμους και βγήκα απο το διαμέρισμα μου κλειδώνοντας.

"Καλημέρα.",ακουσα μια φωνή και γύρισα να δω τον Chase να βγαίνει επίσης απο το διαμέρισμα του τρώγοντας ενα μηλο.

"Καλημέρα.",απαντησα και χαμογέλασα."Βλεπω υγιεινή διατροφή.",σχολίασα.

Εκείνος έσκασε ενα χαμόγελο και κλείδωσε την πόρτα του.

"Πως θα διατηρηθεί αυτο το κορμί;",είπε.

Στριφογυρισα τα μάτια μου και ξεκινησα να κατεβαίνω τις σκάλες.

"Πας στην δουλεια;",με ρώτησε καθώς βγήκαμε απο την πολυκατοικία.
Εγνεψα καταφατικά και εκείνος στάθηκε διπλα μου.Μπορουσα να μυρίσω το δυνατο του άρωμα απο χιλιόμετρα.

"Πάμε μαζί.",πρότεινε και ξεκίνησε να περπατάει.
Τον ακολούθησα και έφτιαξα την τσάντα μου στους ώμους μου.

"Θα κρυωσεις ετσι.",σχολιασε την μπλουζα μου.

"Μην ανησυχεις μπαμπά,νομιζω θα ειμαι εντάξει.",ειπα ειρωνικά και εκείνος γέλασε.

"Σίγουρα δεν θες την ζακετα μου;",ρώτησε.
Φορούσε μια μαυρη απλή ζακετα και απο μεσα ενα λευκό μπλουζάκι.

"Οχι,οχι,δεν κρυώνω ετσι και αλλιώς.",εξήγησα και συνέχισα να τον ακολουθώ.

Λίγα δευτερόλεπτα μετα βρισκόμασταν εξω απο την κλινική.Μολις μπήκα μεσα ενα λαμπραντορ έτρεξε προς το μέρος μου και πήδηξε πανω μου ρίχνοντας με κατω.
Ξεκινησα να γελάω και η ιδιοκτήτρια του τον φώναξε να παει ξανά κοντα της.

"Ωραια είσοδο εκανες.",ειπε ειρωνικά και γέλασε ο Chase.
Μια κυρία γύρω στα σαράντα με πλησίασε.

"Πρεπει να εισαι η Stormy.Καλως ήρθες.",είπε με ενα μεγάλο χαμόγελο στο πρόσωπο της."Ειμαι η Hailey,σου εστειλα χθες το μήνυμα.",πρόσθεσε και έτεινε το χερι της προς το μέρος μου.

"Χαιρομαι που σας γνωρίζω!",ειπα και κάναμε μια χειραψία.

"Βλεπω γνωρίζεστε ήδη με τον Chase.",ειπε και χαμογέλασε στους δυο μας.

"Ειμαστε γείτονες για την ακριβεια.",εξήγησα και τον παρατήρησα που έβαζε την ασπρη ρόμπα του.

"Ειμαι τυχερός Hailey.",της ειπε και μου έκλεισε το μάτι,ενω έφυγε απο το δωμάτιο.

Κοκκινισα και εκεινη γέλασε.

"Λοιπόν έλα να σου εξηγησω μερικά πραγματα.",ειπε και την ακολούθησα.

[...]

Η βάρδια μου τελείωσε.Ημουν υπερβολικά κουρασμένη για πρωτη μερα αλλα ταυτόχρονα και πολυ χαρουμενη.Η Hailey αφου με ανάγκασε να της μιλαω στον ενικό μου εξήγησε τα παντα για τον χώρο.Επισης,ο Chase με βοήθησε με αποτέλεσμα η μερα να κυλήσει χωρις κανενα ουσιαστικό προβλημα.

"Πότε είναι τα γενέθλια σου;",με ρώτησε ο Chase καθώς είχαμε παρει τον δρομο της επιστροφής.

"Σε μια βδομαδα ακριβως απο τωρα.",του είπα γελωντας.

"Δηλαδή είσαι Υδροχόος;",με ρώτησε.
Έγνεψα καταφατικά.

"Εσύ;",τον ρώτησα.

"Εμενα πέρασαν.Είχα στις δεκαέξι Δεκεμβρίου.",εξήγησε.

"Τοξότης;",τον ρώτησα.
Έγνεψε καταφατικά και μου χαμογέλασε.

"Έχεις τιποτα σχέδια για τα γενέθλια σου;",με ρώτησε.

"Θα κάτσω σπίτι λογικα και θα δω καμια ταινια,τρώγοντας παγωτό.",απαντησα και εκείνος γέλασε.

"Ελα τωρα Stormy,αξιζεις κατι καλύτερο απο αυτο.",ειπε σοβαρά.

Για την ακριβεια τα περσινά μου γενέθλια τα ειχα περασει απαίσια.Οποτε δεν ρίσκαρα μια ακομη φορα.

"Μπα,πίστεψε με νομιζω εχω καταραστεί την μερα των γενεθλίων μου να περναω απαίσια.",εξήγησα.

"Τοτε πρεπει να φροντίσω εγω να περάσεις υπεροχα.",ειπε εκείνος.

"Τι εννοεις;Αληθεια δεν θελω να κανεις τιποτα,δεν υπαρχει λόγος.",τον προειδοποίησα με σιγουριά στον τόνο της φωνής μου.

"Φυσικα και υπαρχει.Θα σπάσουμε μαζι την κατάρα.",τόνισε γελωντας.

Ενα μισο χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπο μου.Ας το παραδεχτώ,ο Chase με εκανε να γελάω πιο συχνά απο ποτε τις τελευταίες μερες.

"Θα ήθελες να παμε για ενα ποτο;",ρώτησε λιγο πριν μπούμε στην πολυκατοικία."Να γιορτάσουμε την πρωτη σου μερα."

Μια έξοδος θα ηταν οτι έπρεπε αυτη την στιγμη.

"Να φυσικα.Δωσε μου δυο λεπτα να αλλάξω.",ειπα και πηγα να ανέβω αλλα ο Chase με τράβηξε πισω.

"Είσαι μια χαρα ετσι,αληθεια.Έλα ας μην χάνουμε χρονο.",σχολιασε ευγενικά και ένιωσα τα μάγουλα μου να παίρνουν φωτιά.

"Που παμε;",τον ρώτησα και ξεκινήσαμε να απομακρυνόμαστε απο την πολυκατοικία.

"Εδώ κοντα εχει μια μπυραρία.",εξήγησε και μου εκανε νόημα να τον ακολουθήσω.

"Ξερεις πολλα για την περιοχή.Μένεις καιρό εδω;",τον ρώτησα καθώς περπατούσα δίπλα του.

"Περίπου ενα μήνα.Αλλά δεν ειμαι καθολου σπίτογατος για αυτο τα ξερω ολα αυτα.",εξήγησε και κάλυψα τους ώμους μου με τα χέρια μου.

Ο Chase το παρατήρησε αμέσως.Εβγαλε την ζακετα του και την πέρασε πανω απο τους ώμους μου.Το δυνατο του άρωμα έσπασε την μύτη μου.

"Στο είπα πως θα κρυωνες.",σχολιασε γλυκα.

"Ευχαριστω.",ειπα και λίγη ωρα μετα μπήκαμε μεσα στην μπυραρία.

Καθίσαμε στην μπάρα και ο Chase ξεκίνησε να μιλαει με έναν γνωστο του.Αφησε τις δυο παγωμένες μπυρες μπροστά μας και ξεκινήσαμε να τις πίνουμε.Για έναν περίεργο λογο μου φάνηκε υπερβολικά βαριά.Η ωρα περνούσε και συζητούσαμε για διαφορα θεματα.

"Έχεις αδερφια;",τον ρώτησα και το πρόσωπο του σκοτείνιασε.

"Είχα,έναν αδερφό.",εξήγησε και ήπιε μια γουλιά."Είμασταν δίδυμοι.Αλλά τον εχασα."

Χαμήλωσα το βλέμμα μου.Δεν ήθελα να τον ρωτήσω κατι παραπάνω.

"Καταλαβα..",ειπα και τελειωσα την μπυρα μου.
Ο Chase εκανε νόημα στον μπάρμαν να μας τις ξαναγεμίσει.

"Τον σκότωσαν βασικα.Είχαμε βγει ενα βραδυ και τον εχασα.Οταν τον βρήκα ηταν πλεον νεκρός.",εξήγησε απο μόνος του και τα μάτια του φάνηκαν να βουρκώνουν.

"Λυπάμαι πραγματικα..",ειπα ειλικρινά.

Λίγη ωρα μετα,ύστερα απο τέσσερις γύρους μπύρας και μερικά σφηνάκια ειχα ξεκινήσει να ζαλίζομαι.Ο Chase ξεκίνησε να μου λεει διάφορες ιστορίες με τις οποίες γελούσαμε.

"Και κάπως ετσι,κατέληξα να κανω πέντε ράμματα.",τελείωσε και γέλασα μαζι του.

"Νομιζω νυστάζω πολυ,τι λες να γυρίσουμε;",τον ρώτησα.

Έγνεψε καταφατικά.Για μια ακομη φορα έβγαλα το πορτοφόλι απο την τσέπη μου και π Chase έπιασε το χερι μου.

"Όχι το ξεχνάς.",ειπα και τον εσπρωξα.

"Μικρή,εγω κερνάω.Αστο για την επόμενη φορα εσυ.",ειπε και με κοίταξε έντονα.
Έβγαλα τα χρηματα απο το πορτοφόλι μου και τα άφησα πανω στην μπάρα.

"Τοτε φαινεται πως ο μπαρμαν θα παρει μεγάλο tip.",εξήγησα και χαμογέλασα.

"Stormy,μην με εκνευρίζεις παρε τα χρηματα πισω.",ειπε και τα έπιασε απο την μπάρα και τα έδωσε πισω."Δεν θέλω να νομίζει οτι τον γουστάρεις ή κατι τετοιο."
Κατσουφιασα και τα ξανά εβαλα στο πορτοφόλι μου.

Ο Chase στόλισε το πρόσωπο του με ενα χαμόγελο του νικητή και πήραμε τον δρομο της επιστροφής.Λιγη ωρα μετα είχαμε φτάσει πισω στο σπίτι.

"Η ζακετα σου.",ειπα και την έβγαλα.

"Κρατά την σου παει περισσοτερο απο οτι σε εμενα.",εξήγησε και κοκκινισα στο σχολιο του.

Εκείνος κοιτούσε μια εμενα μια τα χείλη μου.Το πρόσωπο του πλησίασε το δικό μου.Ειχα μείνει ακίνητη καθώς δεν ήξερα πως να αντιδράσω.
Πριν τα χείλη του ακουμπήσουν τα δικά μου ενα χαμόγελο απλώθηκε στο πρόσωπο του και με φίλησε απαλά στο μάγουλο.

"Καληνυχτα Stormy.",είπε και μπήκε στο διαμέρισμα του.
Γοητευμένη απο την κίνηση του χαμογέλασα και δάγκωσα το κατω χείλος μου.
Μπήκα μεσα στο διαμέρισμα μου αρκετα ζαλισμένη απο τις τέσσερις μπυρες και παραπατουσα.

"Ποιος ήταν αυτος;",ακουσα μια φωνή και γύρισα να δω τον Grayson να καθεται στον καναπέ.
Η καρδια μου σταμάτησε να χτυπάει.

"Δεν είσαι αληθινός.Έχει ξαναγίνει αυτο.",είπα και τον αγνόησα.

"Και;Εχω ακομη επιρροή πανω σου.",σχολιασε και σηκώθηκε απο τον καναπέ."Ποιος ηταν αυτος Stormy;"

"Να μην σε ενδιαφέρει.Εσύ με παρατήσες!",ουρλιαξα και τα δάκρυα μου ξεκίνησαν να κάνουν την εμφανίση τους.

"Και εσυ τοσο γρηγορα βρήκες αντικατάστατη μου;Τοσο γρηγορα με ξέχασες Stormy;",ρώτησε και με πλησίασε.

"Μην με πλησιάζεις.Αφησε με ήσυχη.Και έχουν περασει έξι μήνες!Εξι μήνες κόλασης Gray.",είπα κλαίγοντας.
Εκείνος κούνησε το κεφαλι του δεξιά και αριστερά.

"Σήκωσε το.",είπα και σήκωσα το ενα μου φρύδι.

"Τι εννοεις;",ρώτησα και εκείνος εξαφανίστηκε.
Άνοιξα τα μάτια μου και πηρα μια βαθιά ανάσα.

Το κινητο μου έτριζε δίπλα μου και εγω ήμουν ξαπλωμενη ατσουμπαλα στον καναπέ.

"Ναι;",ρώτησα αγουροξυπνημένη και ελαφρά ζαλισμένη.
Ηθελα να κανω εμετό.

"Είσαι καλα;Ακουσα φωνές;",ειπε η φωνή του Chase.
Παλι εφιάλτες..

"Ναι μια χαρά.Απλά μαλλον έβλεπα περίεργο ονειρο.",εξήγησα και έτριψα το πρόσωπο μου.

"Α.Γιατι ανησύχησα.Ονειρα γλυκα τοτε υποθέτω.",ειπε γλυκα.

"Επίσης Chase..",απαντησα και έκλεισα το τηλέφωνο.
Επεσα πισω στον καναπέ.

Τι θα εκανα πια για να τον βγαλω απο το μυαλό μου;

Γεια σας μπουρμπουλήθρες!

Τι μου κάνετε;
Πως είστε;

Εγω εδω παλευω με τις αγρυπνίες και τις πανελληνιες..
Ελπιζω να σας αρεσε το κεφάλαιο αυτο.Ήταν λιγο βαρετό αλλα υπόσχομαι πως το επόμενο θα ειναι καλύτερο,καθώς η Stormy εχει γενέθλια(ναι πέρασε ένας χρόνος απο τα προηγούμενα της,παλιές καλές εποχές)
Αν εχει λαθη συγγνωμη αλλα ειμαι κουρασμένη πολυ..

H ερώτησή μου ειναι:
•Chase ή Grayson?

Επίσης πιστευω οτι σας εχω ανησυχήσει σχετικά με το ποτε θα εμφανιστεί ο αγαπημένος μας γκρευ.Μην αγχώνεστε,συντομα.

Ισως και εκει που δεν το περιμένετε..

Θα τα πούμε λοιπόν σύντομα,
-Εβιάννα 💕