{διπλό update,πόσο με αγαπάτε;}

Stormy

Λίγο πριν φύγουμε από το ξενοδοχείο στην Ιταλία για να κατευθυνθούμε προς την Ελλάδα το τηλέφωνο μου χτύπησε.

"Stormy;Που είσαι;",ακούστηκε η φωνή του Chase από την άλλη γραμμή.

"Μεγάλη ιστορία.Ειμαι Ιταλία και σε λίγο θα πάω Ελλάδα.",εξηγησα και γέλασα.

"Ουαου!Καλα να περνάς λοιπόν.Αλλα δεν σε πήρα για αυτό.Ανοιξε τον υπολογιστή σου και δες τα νέα.",μου είπε και έκανα όπως μου είπε μόλις έκλεισα το τηλέφωνο αφού μίλησα λίγο ακόμη μαζί του.

Έπιασα το λαπτοπ του Grayson και άνοιξα μια καρτέλα στο διαδίκτυο.

"O LIAM ΚΑΙ STEVEN WILSON,ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΣΕ ΜΙΑ ΑΠΟΘΗΚΗ ΣΤΟ ΔΥΤΙΚΟ ΛΟΝΔΙΝΟ."

"Ο LIAM ΚΑΙ STEVEN WILSON,ΜΕΓΑΛΟΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ ΣΥΛΛΗΦΘΗΚΑΝ ΚΑΙ Η ΠΟΙΝΗ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΙΣΟΒΙΑ ΦΥΛΑΚΙΣΗ ΓΙΑ ΔΙΑΚΙΝΗΣΗ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ"

Οι τίτλοι αυτοί βρίσκονταν σε όλα τα άρθρα που διάβαζα στο διαδίκτυο.Μια αίσθηση ανακούφισης με διαπέρασε και άφησα μια ανάσα,ενώ όλο το άγχος που ένιωθα τόσο καιρό έφυγε από πάνω μου.

Ο Grayson βγήκε από το μπάνιο με μια πετσέτα τυλιγμένη στο κάτω μέρος του σώματος του,ενώ έπλενε ταυτόχρονα τα δόντια του.

"Ο Liam και ο Steven βρέθηκαν.Και τους έχουν συλλάβει.",του εξηγησα και εκείνος μου έκανε νόημα με το δάχτυλο του να του δώσω ένα λεπτό.

Μπήκε μέσα στο μπάνιο και ξέπλυνε το στόμα του.Βγηκε ξανά έξω και με πλησίασε.

"Αυτό είναι υπέροχο.Επιτελους,όλα μπήκαν στην θέση τους.Ο Liam επίσης δεν θα αντέξει στην φυλακή.",εξήγησε και έκατσε στο κρεβάτι.

"Τι εννοείς;",τον ρώτησα και σήκωσα το ένα μου φρύδι.

"Καταρχήν μην μου σηκώνεις το φρύδι σου.Με ανάβει απίστευτα πολύ και δεν μας κόβω να φεύγουμε το βράδυ από εδώ.",ξεκίνησε να λέει και γέλασα με το σχόλιο του.
"Όσο καιρό ήμουν στο κρατητήριο ας πούμε πως έκανα μερικές φιλίες."

"Έκανες παρέα με κατάδικους;",τον ρώτησα και εκείνος σήκωσε τους ώμους του.

"Με ξέρεις πως είμαι κοινωνικός Stormy.Τελος πάντων γνώρισα ένα παιδί τον Miles,ο οποίος είχε κάψει το σπίτι του αγοριού της πρώην του και με ρώτησε γιατί καταδικάστηκα.",ξεκίνησε να λέει.

"Ωραίες παρέες έκανες Gray..",είπα ειρωνικά και στριφογυρισα τα μάτια μου.

"Προτιμούσες να έκανα φιλίες με έναν άλλο που είχε σκοτώσει την γυναίκα του;",με ρώτησε με ρητορικό τόνο.

Κούνησα αρνητικά το κεφάλι μου και εκείνος πήρε μια ανάσα.

"Ο Miles τέλος πάντων μου εξήγησε πως τύποι σαν τον Liam που έχουν βιάσει γυναίκες όταν μπαίνουν στην φυλακή ή τους σκοτώνουν οι υπόλοιποι φυλακόβιοι ή αυτοκτονούν από μόνοι τους.",εξήγησε και γύρισα το κεφάλι μου από την άλλη μεριά.

"Κατάλαβα..",μουρμούρισα.

"Τι σου συμβαίνει;",με ρώτησε και έπιασε το πηγούνι μου γυρνώντας το κεφάλι μου προς το μέρος του.

"Δεν θέλω να είμαι υπεύθυνη για έναν ακόμη θάνατο Grayson.Δεν ξέρω αν το καταλαβαίνεις αλλά αν δεν υπήρχα δεν θα πέθαινε κανένας από όλους αυτούς.Δεν λέω πως ο Liam είναι καλός άνθρωπος και του αξίζουν τα καλύτερα,αλλά νομιζω πως η φυλακή είναι αρκετό για να μετανιώσει κάποιος.",εξηγησα.

"Βρε μωρό μου ποτέ θα σταματήσεις να σκέφτεσαι έτσι;",με ρώτησε και με έχωσε στην αγκαλια του.

"Ποτέ προφανώς..",μουρμούρισα και τύλιξα τα χέρια μου γύρω από το σώμα του.

"Σταματά όμως.Δεν σου κάνει καλό.Στεναχωριεσαι χωρίς λόγο.Ολα τελείωσαν Stormy.Προσπαθουμε για μια νέα αρχή.Οσο δύσκολο και αν ήταν το παρελθόν,παραμένει παρελθόν.Ειναι κρίμα να διαλύσεις το μέλλον σου εξαιτίας μερικών δύσκολων στιγμών που περάσαμε..",εξήγησε και με φίλησε στην άκρη της μύτης μου.

Σηκώθηκα από την αγκαλια του και εκείνος έριξε το σώμα του πίσω στο κρεβάτι.Ακουμπησα το κεφάλι μου πάνω στο στήθος του και εκείνος ξεκίνησε να μου χαϊδεύει το μπράτσο.

"Θα τα κανείς όλα μούσκεμα.Εισαι βρεγμένος.",σχολίασα καθώς οι σταγόνες ακόμη έτρεχαν από το σώμα του.

Εκείνος με κοίταξε με ένα πονηρό χαμόγελο.

"Όλα μούσκεμα ε;",ρώτησε και σήκωσε το φρύδι του.

Τον εσπρωξα και έπεσε κάτω από το κρεβάτι,ενώ ξεκίνησα να γελάω.Εκεινος σηκώθηκε νευριασμένος και ξεκίνησε να με γαργαλάει παντού.

Ίσως ο Grayson είχε δίκιο.Η νέα μου αρχή δεν θα έπρεπε να επηρεάζεται από το παρελθόν.

[...]

"Η Σαντορίνη είναι υπέροχη..",είπα στον Grayson καθώς ντυνόμουν.

"Που να δεις αύριο που θα πάμε στις παραλίες!Θα σου αρέσει ακόμη περισσότερο.",απάντησε και έβαλε την μπλε βερμούδα του.

Εγώ από την άλλη φορούσα ένα ολόσωμο σε ροζ απαλό χρωμα και τις μπεζ πλατφόρμες μου.Ειχαμε αποφασίσει να δούμε το ηλιοβασίλεμα,καθώς από όσο μας είχαν πει άξιζε.Και σίγουρα δεν θα έχανα αυτή την ευκαιρία.

"Έλα να στο κουμπωσω εγώ.",του είπα μόλις τον είδα να βάζει το άσπρο του πουκάμισο.

Τον πλησίασα και ξεκίνησα να φτιάχνω τα κουμπιά του ενώ εκείνος με παρατηρούσε σε όλη την διάρκεια που το έκανα αυτό.

"Μου αρέσουν πολύ τα μαλλιά σου έτσι όπως τα έχεις κάνει.Να τα πιάνεις πάνω πιο συχνά.",σχολίασε και μου χάιδεψε το στέρνο μου.

"Σε ευχαριστώ Gray είσαι πολύ γλυκός και ανησυχώ μήπως κάτι έχει μπει μέσα σου."σχολίασα και εκείνος γέλασε.

"Μα γιατί το λες αυτό;Ποτέ δεν ήμουν γλυκός μαζί σου;",με ρώτησε και έφτιαξε τον γιακά του.

"Κάτσε να σκεφτώ.Οταν πρωτογύρισα από την Βοστώνη και είχαμε συναντηθεί στις τουαλέτες σε εκείνο το εστιατόριο μόνο την χολή σου δεν έβγαλες μαζί μου.",παραπονέθηκα.

"Είχες αγόρι δεν μπορουσα να σου την πέσω.Και με είχες πληγώσει.",εξήγησε και σήκωσε τους ώμους του.

"Και τι αγόρι..",σχολίασα.

"Μόλις χωρίσατε,δεν έχασα ευκαιρία από όσο είδες.",εξήγησε και μου χαμογέλασε.

"Ευτυχώς να λέμε.Γιατι συνήθως τα περιμένεις όλα από εμένα.",σχολίασα ειρωνικά.

"Ποτέ θα μου κανείς πρόταση γάμου Stormy;",με ρώτησε και γελασε.

Στριφογυρισα τα μάτια μου και έπιασα την τσάντα μου από το κρεβάτι μας.

"Δεν είσαι αστείος Grayson.",είπα και βγήκα από το δωμάτιο μας.

Εκείνος με ακολούθησε και έκλεισε την πόρτα πίσω του.Εβαλε τα κλειδιά στην τσέπη του και έτρεξε λίγο να με φτάσει.

"Παρεξηγήθηκε το μωρό μου;",με ρώτησε.

"Όχι απλά έχεις ένα είδος χιούμορ που δεν είναι καθόλου αστείο.",σχολίασα και εκείνος γέλασε.

"Είσαι απίστευτη.",τόνισε και με τύλιξε στην αγκαλια του.

Συνεχίσαμε να περπατάμε μέχρι που βγήκαμε από το ξενοδοχείο και βρεθήκαμε στα στενά της Σαντορίνης.Η αισθητική του νησιού ήταν υπέροχη.Ασπρα σπίτια με μπλε παράθυρα,υπέροχη θέα και ατελείωτο γαλάζιο που δεν μπορούσες να βρεις που τελείωνε η θάλασσα και ξεκινούσε ο ουρανός.

Φτάσαμε σε ένα ψηλό σημείο που είχε μαζευτεί αρκετός κόσμος και μείναμε εκεί για να δούμε το ηλιοβασίλεμα.

"Πάω να πάρω ένα νερό θέλεις κάτι;",με ρώτησε και γύρισα να τον κοιτάξω.

"Όχι,όχι είμαι εντάξει.",απάντησα και του έδωσα ένα γρήγορο φιλί καθώς απομακρύνθηκε από κοντά μου.

Έμεινα λίγη ώρα να κοιτάζω τον ήλιο να πέφτει νιώθοντας μόνο συναισθήματα ηρεμίας και γαλήνης.Η εικονα αυτή νομίζω ήταν η αγαπημένη μου.Καποια στιγμή ένιωσα κάποιον να μου χτυπαει τον ωμο και γύρισα προς εκείνη την μεριά.

Όμως έμεινα άφωνη.Ολοι είχαν γυρίσει προς εκείνο το μέρος.

Ο Grayson βρισκόταν γονατισμένος στο κέντρο με ένα ανοιχτό κουτάκι στα χέρια του και ένα μονόπετρο.

"Χριστέ μου..",ψιθύρισα και έβαλα τα χέρια μου να κρύψω το ανοιχτό μου στόμα.

"Stormy σε ξέρω από τότε που μπορώ να θυμηθώ τον εαυτό μου.Νομιζω πως πρώτα εμαθα να λέω το όνομα σου και μετά να περπατάω.Εισαι ότι καλύτερο έχει συνέβη στην ζωή μου.Φερνεις χαρά στις δύσκολες μου μέρες και με έχεις βοηθήσει να ξεπεράσω κάθε δυσκολία.Σε αγαπάω περισσότερο από οποιονδήποτε και δεν νομίζω πως θέλω κάτι περισσότερο από το να είμαι μαζί σου για πάντα και να ξεκινήσω μια νέα ζωή μαζί σου.Για αυτό θα μου έκανες την τιμή να με παντρευτείς;",με ρώτησε και μου χάρισε ένα χαμόγελο.

Δακρυα έτρεχαν από τα μάτια μου ενώ όλοι γύρω μου φώναζαν 'πες ναι!'.

"Ναι Grayson Martin δέχομαι να γίνω γυναίκα σου.",είπα μέσα από τα αναφιλητά μου,ενώ εκείνος πέρασε το δαχτυλίδι στο χέρι μου και με τράβηξε κοντά του για ένα φιλί.

ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΑΜΕ ΑΚΟΜΗΗΗΗΗ!!!!

Ο ΜΑΙ ΓΚΟΟΟΟΝΤ ΕΚΛΑΨΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ.

Έχουμε δυο ακόμη κεφαλαία λογικά.

Σας στέλνω την αγάπη μου!