Stormy

"Δεν το πιστεύω πως έγινε κάτι τέτοιο..",είπα και πέρασα το χέρι μου μέσα από τα μαλλιά μου,καθώς ακούμπησα την πλάτη μου στον τοίχο.

Ο Chase με πλησίασε και στάθηκε δίπλα μου.

"Έπρεπε να το περιμένουμε.Ο τύπος απλά είναι πάντα ένα βήμα μπροστά.",εξήγησε και γλίστρησε κάτω στο πάτωμα και εγώ αντέγραψα τις κινήσεις του.

"Και τώρα τι;Θα τον έχουν στο κρατητήριο;",ρώτησα και μάζεψα τα πόδια μου κοντά στο σώμα μου.

"Ναι.Η δίκη του είναι σε μια βδομάδα.",απάντησε και έβγαλε το κινητό του από την τσέπη.

"Εσυ τι θα κανείς με το βίντεο;",τον ρώτησα.

Εκείνος γέλασε ειρωνικά και έκρυψε το πρόσωπο του στα χέρια του.

"Chase;Τι συμβαίνει;",τον ρώτησα και σήκωσα το ένα μου φρύδι.
"Τι μου κρύβεις;"

"Αισθάνομαι τόσο άχρηστος.",είπε και έσφιξε το σαγόνι του.
Πήρε μια βαθιά ανάσα.

"Μου χάκαραν τον υπολογιστή.",μουρμούρισε.

Έμεινα να τον κοιτάζω χωρίς να έχω κάτι να πω.Η μοναδική μας ευκαιρία να πιάσουμε τον Liam είχε απλά εξαφανιστεί.

"Απλά τον άνοιξα και όλα μου τα αρχεία είχαν εξαφανιστεί.",είπε περισσότερο στον εαυτό του."Έχασα κάθε στοιχείο που μάζευα τόσα χρόνια."

Τον κοίταξα που το πρόσωπο του είχε γεμίσει με απογοήτευση.Επιασα το χέρι του και το έσφιξα,καθώς ξάπλωσα το κεφάλι μου πάνω στον ώμο του.

"Θέλω απλά να τα παρατήσω Stormy.Σε συμβουλεύω να κανείς το ίδιο.Αυτο θα ήθελε και ο Gray.",εξήγησε.

"Δεν υπάρχει περίπτωση εγώ να τα παρατήσω και να αφήσω τον Grayson να σαπίσει πίσω από τα κάγκελα εξαιτίας μιας άρρωστης κατηγορίας του Liam.",είπα αποφασιστικά.

Ο Chase ξεφυσηξε και γύρισε το κεφάλι του προς το μέρος μου.

"Γιατί είσαι τόσο πεισματάρα;Δεν βλέπεις πως όλα πάνε από το κακο στο χειροτερο;Θες να ρισκάρεις την ζωή σου;",με ρώτησε.

"Δεν με νοιάζει γιατί δεν αξίζει κάτι τέτοιο στον Gray.",μουρμούρισα.

"Ρισκάρεις για τον Grayson την ίδια σου την ζωή;",ρώτησε ελαφρά ενοχλημένος.

"Υποθέτω πως αυτό είναι αγάπη.",εξηγησα και έριξα το κεφάλι μου πίσω.

"Σωστά..",είπε και σηκώθηκε από το πάτωμα.
"Εμένα με ρωτάς όμως;"

"Τι πράγμα Chase;",αναρωτήθηκα και σήκωσα τα χέρια μου.

"Τι θα κάνω αν σου συμβεί το οτιδήποτε Stormy;Γιατί σε περίπτωση που δεν το έχεις καταλαβει δεν είναι μόνο ο Grayson ερωτευμένος μαζί σου!",φώναξε.

Στραβοκαταπια και έμεινα να τον κοιτάζω,όσο οι φλέβες είχαν πεταχτεί στον λαιμό του.

"Κάθε μέρα και περισσότερο.Απλα προσπαθώ να καταπιώ όλα αυτά τα συναισθήματα λέγοντας στον εαυτό μου πως είσαι χαρούμενη μαζί του.Αλλα όχι Stormy δεν θα το αντέξω αν πάθεις κάτι.Για αυτό προσπαθώ να σε αποτρέψω από το να κανείς κάτι που θα κοστίσει την ζωή σου.Πες με εγωιστή αλλά δεν μπορώ να σε δω να πληγώνεσαι μια ακόμη φορά.",εξήγησε και πήρε μια βαθιά ανάσα.

"Δεν θα πληγωθώ Chase.Εχω συνηθίσει πλέον σε όλα αυτά.",είπα και σηκώθηκα πλησιάζοντας τον.
"Συγγνώμη.."

"Συγγνώμη για τι;Που νιώθω έτσι για σένα;",με ρώτησε και το πρόσωπο του πήρε μια έκφραση απόγνωσης.

"Συγγνώμη που δεν μπορώ να σου δώσω αυτό που θες.Συγγνωμη που δεν είμαι αυτό που θες.",μουρμούρισα και χαμήλωσα το βλέμμα μου.

Εκείνος σήκωσε το πηγούνι μου με το δάχτυλο του ώστε να τον κοιτάζω.

"Είσαι ακριβώς αυτό που θέλω.Απλά,δεν έχουμε καλό τάιμινγκ.",είπε και γέλασε.
"Θέλω να μου υποσχεθείς πως θα προσεχεις εντάξει;"

"Στο υπόσχομαι.",είπα και πέρασε τα χέρια μου γύρω από την μέση μου τραβώντας με σε μια ζέστη αγκαλια.

"Νομίζω δεν είσαι ασφαλής εδώ.",τόνισε και έδειξε το σπίτι μου.

"Και που να μείνω;",τον ρώτησα μόλις απομακρύνθηκα από το κράτημα του.
"Αν δεν είμαι ασφαλής εδώ,δεν θα είμαι ούτε σε εσένα."

"Σωστό.Τι λες για του Gray;",πρότεινε και κούνησα το κεφάλι μου καταφατικά.

"Θα μαζέψω τα πράγματα μου.Ενημερωσε τον Ty για όσα έχουν γίνει.",είπα και κατευθύνθηκα προς το δωμάτιο μου.

Εβγαλα από την ντουλάπα μου μια τσάντα και έβαλα μερικά ρούχα μέσα,πιτζάμες και ότι άλλο θα χρειαζόμουν αυτές τις μέρες που θα έλειπα.Κοιταξα μια τελευταία φορά την φωτογραφία μου με τον Grayson και χαμογέλασα.

"Έτοιμη.",είπα στον Chase και μου έκανε νόημα πως μιλούσε στο κινητό του.

"Ναι Ty,τον πήραν πριν λίγο.Όχι δεν ξέρω αν μπορείς να πας να τον δεις.",εξήγησε και μετά από λίγο έκλεισε.
"Ο Ty έχει τρελαθεί.",μου είπε ο Chase.
{a/n:#tayson}

"Νομίζω είναι απόλυτα λογικό.Εννοω είναι σαν αδερφός του ο Grayson.",σχολίασα και εκείνος έγνεψε καταφατικά.

"Πάμε.",είπε και βγήκαμε από το διαμέρισμα μου.

[...]

Οι μέρες περνούσαν στο διαμέρισμα του Grayson με αργό και βασανιστικό τρόπο.Καθημερινα ερχόταν ο Chase ο οποίος κάθε μέρα με έβρισκε σε χειρότερη κατάσταση.Η ψυχολογία μου γκρεμιζόταν κάθε δευτερόλεπτο και δεν μπορούσε κανείς να κάνει τίποτα για αυτό.

Μόνο ο Grayson.Τον οποίο για μια ακόμη φορά είχαν πάρει μακριά μου.

Και εγώ βρισκόμουν αυτή την στιγμή στον καναπέ του ξαπλωμένη,κοιτάζοντας την τηλεόραση χωρίς να παρακολουθώ το προγραμμα βέβαια.Απλά κοιτούσα εικόνες για να ξεχάσω,πράγμα για μια ακόμη φορά αδύνατον.

Όσον αφορά το κτηνιατρείο για καλή μου τύχη είχε κλείσει για ανακαίνιση.Ειμαι σίγουρη πως δεν θα κατάφερνα με τέτοια ψυχολογία να ανταπεξέλθω.

Το κινητό μου χτύπησε και τέντωσα το χέρι μου για να το σηκώσω.

"Πως είσαι;",με ρώτησε ο Ty από την άλλη γραμμή.

"Έχω υπάρξει και καλύτερα.",μουρμούρισα και έριξα το κεφάλι μου πίσω στα μαξιλάρια.
"Που είσαι;"

"Στο αυτοκίνητο γυρνάω από το κρατητήριο.Ο Grayson προσπαθεί να με πείσει πως όλα είναι καλά,αλλά ξέρω πως δεν είναι.",εξήγησε.

"Ο Grayson παραμένει Grayson και δεν θέλει να ανησυχούμε για αυτόν.Ποσο πρωτότυπο.",ειρωνεύτηκα.

"Πάντως ακόμη δεν θέλει να τον δεις έτσι.Του είπα πως θες να πας να τον δεις και απλά αρνείται.Και καταλαβαίνω τον λόγο.",είπε και ξεφυσηξα.

Η πόρτα του σπιτιού χτύπησε δυνατά.

"Περίμενε μισό λεπτό,κάποιος χτυπάει.",είπα και κατέβασα το ακουστικό,καθώς πλησιασα την πόρτα.

Κοιταξα από το ματάκι και δεν είδα κανέναν από πίσω.

"Ty.Καποιος μου χτυπάει αλλά δεν βλέπω κανέναν.",είπα όταν ξαναεβαλα το κινητό στο αυτί μου.

"Stormy αν δεν ξέρεις ποιος είναι μην ανοίξεις.",πρόσταξε και ξανά πλησίασα το ματάκι της πόρτας.

Αυτή την φορά μια φιγούρα κινήθηκε γρήγορα,όμως πρόλαβα να την αναγνωρίσω.

"Σκατα.",είπα.

"Τι;Τι συμβαίνει;",ρώτησε ανήσυχος και εγώ συνέχισα να κοιτάω από το ματάκι.

Μια ακόμη φιγούρα εμφανίστηκε και κοιτούσε στο ματάκι της πόρτας με ένα μεγάλο χαμόγελο.

"Ty.Αλλαξε δρόμο και έλα γρήγορα.",ψιθύρισα και κλείδωσα την πόρτα ενώ ξεκίνησα να απομακρύνομαι με αργά βήματα.

"Ο Liam και ο Ray είναι εδώ."

HEYAAAAAA

Επιτέλους φτάσαμε στο κομμάτι που περιμενα τόσο καιροοοο *παιρνει διαβολικό ύφος*

ΛΟΙΠΟΝ ΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΙΑ ΣΥΜΦΩΝΙΑ.

Το επόμενο κεφάλαιο είναι το πιο κρίσιμο από όλα τα κεφαλαία και των δυο βιβλίων.

Όποτε.Αν θέλετε να το διαβάσετε σύντομα,δηλαδή αύριο ή μεθαύριο πρέπει να φτάσετε αυτό το κεφάλαιο στα 200 σχόλια.

Αν όχι τότε θα μπει πιο αργά.

Όπως και να έχει τι κάνετε;
Ελπίζω να είστε καλά!
Αύριο βγαίνουν οι βαθμοιιιι για τις πανελληνιες αησγαηβς

Θα τα πούμε σύντομα(από εσάς εξαρτάται) σας στέλνω την αγάπη μου!