Kabanata XXIV

"Excuse me po but I think this is not the time to talk about this. Please proceed to your tables" para akong nabunutan ng tinik sa sinabi ni Josh.

"Mom I would like to join their table" nagulat ako sa sinabi ni Jess. Mukhang nagulat din ang mommy niya.

"Fine. I don't want to make this a big deal. We will talk later the both of you" tumalikod na sila at kami din ay humarap na sa mga pinsan ko.

"Are you okay?" Tanong nila sa akin. Tumango naman ako at ngumiti.

"Jess.. we miss you" panimula ni Jade at yinakap siya. Atleast kahit papaano ay nagiging okay na.

"Jess. Sorry" mahinang sabi ni Jerem at nagkamot pa ng batok. Nakita kong lumuha si Jess at mabilis na yinakap si Jerem.

"Jer.. I miss you" sabi niya at yinakap din siya ni Jerem.

Yinakap din ako ni Dylan gamit ang isa niyang kamay.

Naramdaman kong hinalikan niya ang noo ko.

"I'm sorry" bulong niya sa akin. Napangiti ako at yinakap ko din siya.

"No Dylan, wala kang kasalanan. Thank you" sabi ko. Pumikit ako na para bang dinadama ang sitwasyong ito.

Pinagtanggol at pinaglaban niya ako.. sapat na 'yon.

TAPOS na ang party. Konti nalang kaming mga natira dito. Paalis na rin kami.

"Kuya.. I want to stay here for a while. Kausapin mo naman si mommy" narinig kong sabi ni Jess kay Dylan.

I doubt na papayagan siya. Pero sana payagan, I want to catch up with her.

"Ok, I'm gonna talk to her" sabi ni Dylan kaya napangiti ako. Mukhang close na sila kahit papaano.

"You're gonna stay in my room little sister" sabi ni David. Kumunot naman ang noo ni Jess.

"Kuya! You're crazy" natatawang sabi ni Jess at natawa din kami. Ngumuso si David.

"Baka may gumapang pa sayo" nakangising sabi ni David at tumingin kay Josh. Hindi ko rin napigilan tumingin.

Lahat pala kami ay tumingin sakanya.

Anong nangyayari? May hindi ba ako alam?

"David.. this man here has a girlfriend. I am sure hindi mangyayari yon" confident na confident na sabi ni Jasper at inakbayan pa si Josh.

Nakita kong nagulat si Jess. Hindi alam ni Jess? Hindi ba siya kinwentuhan ng mga kuya niya?

"Y-you have a g-girlfriend?" Nauutal na sabi ni Jess. Binatukan naman ni Jade si Jasper.

Napa hawak nalang sa ulo si Jasper.

"Yeah" matipid na sagot ni Josh. Bakas sa mukha ni Jess ang sakit. Maybe hindi nila nakikita yon pero kilala ko siya. For how many years ko rin siyang kasama.

May gusto ba sila sa isa't isa? Well okay lang naman 'yon.. pero paano yung girlfriend ni Josh?

"Oh" tanging sabi ni Jess at ngumiti pa.

Nakatingin lamang si Josh sakanya na para bang sinusuri niya ito.

"I'm going to look for mom" sabi ni Dylan at tumayo. Ako din ay tumayo muna at sinabing mag c-cr ako.

"I'll go with you" sabi ni Jade sa akin at sinamahan ako.

"Kakaiba talaga ang mommy nila no" mapait na ngumiti si Jade sa akin habang nag aayos kami sa powder room.

"Huh?" Tanong ko sakanya. I mean I get her pero parang may iba.

"I've talked to her before. Dinala na ako ni David sa bahay nila not because he want me to meet them but I think maybe for me to see how harsh they are." Napaawang ang labi ko sa sinabi niya. I didn't know about this. May ganong level na sila ng relationship ni David?

"I've felt what you felt before nung kinausap ka din ni Mrs. Wong. Ang kaibahan lang no one was there for me. Sabi ko nga parang I entered a lion's dungeon. David didn't even bothered to save me" kumunot ang noo ko at naiyukom ko ang kamao ko.

He did that to my cousin?! I hate myself for not able to protect her but I hate it more that David was there bringing my cousin then iiwan lang siya.

"I am so sorry.. wala ako nung mga panahon na yon" malungkot kong sabi at mabilis ko siyang niyakap. Narinig ko siyang napatawa pa.

"Ano ba yan Jas. Paiiyakin mo pa ata ako" natatawang sabi niya. Yinakap ko lamang siya. Na iimagine ko kung paano siya noong mga panahon na yon.

Ako nga na nasa sariling teritoryo ko ay parang hindi ko kakayanin. Siya pa na mag isa sa lugar na yon.

"Look who is here, ang dalawang nakikisiksik sa mga Wong." napabitaw ako kay Jade at nakita si Stephanie na pumasok sa Powder Room.

"Let's go Jade. Wag nating patulan" sabi ko at lalabas na sana nung hawakan niya ang kamay ko.

"Scared" nakangisi niyang tanong. Urg! I want to slap her. 

Marahas kong tinanggal ang kamay niya sa akin at ngumisi din.

"Do I look like afraid? Ako na mahal ni Dylan ay matatakot sa iyong pinipilit lamang sakanya. No need, I am not" sabi ko at dumeretso sa labas. Kasabay kong nag lakad si Jade.

Ngumiti sila nung makita kami at mukhang masaya ang pinag uusapan nila pero napawi ang mga ngiti sa labi nila.

Natigilan ako nung may tumulak sa akin at dahil naka heels ako ay natumba ako ng mabilis.

"JAS!" narinig kong sigaw ng mga pinsan ko.

Masama kong tinignan ang tumulak sa akin at nakita ko si Steph.

Tumayo ako at pinuntahan siya. Sinampal ko siya ng malakas. 

"WHAT ARE YOU DOING?!" narinig kong sigaw ng mommy ni Dylan pero wala akong pakielam. Hindi ako natatakot. Buti na lang ay wala ng tao dito at kami kami nalang.

"Tita! She started it! Nilalandi niya kasi si Dylan kaya ang kapal ng mukha niya." lalong kumulo ang dugo ko. How dare she.

"Stephanie stop this" ma-awtoridad na sabi ni Dylan at hinawakan ang nakayukom kong kamay.

"Why Dylan? Totoo naman diba? She is a flirt!" nagulat ako nung may sumampal sakanya ulit. Si Jade iyon na kinagulat ko.

"You bitch! Liar! Wag na wag mong pag sasalitaan ang pinsan ko ng ganyan. Hinayaan kitang pagsalitaan ako ng masama kahit wala ka naman kinalaman sa kung ano mang meron samin ni David non pero hindi ko papayagan na sabihan ng ganyan ang pinsan ko. Dahil sa pagkakaalam ko ay ikaw ang gabi gabing nasa bar at nakikipag halikan sa iba't ibang lalaki" galit na galit na sabi ni Jade. What?! Pinakelaman niya si David at Jade.

"That is not true!" naiiyak na sabi ni Stephanie. 

"Ikaw nanaman?! Nilalandi mo rin ba ang anak ko?" natigilan ako sa sinabi ni Mrs. Wong. Napaawang ang labi ni Jade. 

Naiinis ako na wala man lang ginagawa si David.

"Excuse me po? Ako nilalandi ang anak niyo? Spare me because I will never do that. Yung dati? That was a mistake. Don't worry hindi na po mauulit. You don't need to regard me as a problem. Pero paki sabihan lang po itong manok niyo na dahan dahan sa pananalita. Pumuputol ako ng dila." deretsong sabi ni Jade at tumalikod. Susundan ko sana siya pero pinigilan ako ni Dylan. 

Tinignan ko siya at dahan dahan tinanggal ang kamay niya sa akin.

"Let's go" sabi ko sa mga pinsan ko at mabilis na sinundan si Jade.

"Josh? Nakita mo na ang nangyari. Bakit ka ba nakipag sosyo sa mga yon" narinig kong inis na inis na sabi ni Jasper.

Katok ako ng katok sa pintuan ni Jade pero ayaw niyang buksan ito.

"Jade! Kuya Jos to. Please let us enter." mahinahong sabi ni Kuya Jos pero wala pa rin.

"Jade! I am going to break this door!" sigaw ni Jasper.

"I am sorry guys.. I didn't know na ganito" narinig naming sinabi ni Josh kaya hinarap ko siya at ngumiti sakanya.

"Don't think about it. Bumalik ka na muna doon at ayusin ang dapat ayusin. We will be okay" sabi ko sakanya at nakita kong may pag sisisi sa mga mata niya.

"I will do my best to protect all of you" sabi niya at tumango naman ako. Umalis siya at nakita kong binuksan na rin ni Jade ang pintuan.

Umiiyak siya at hindi siya nahihiya sa amin na pakita kung gaano siya nasasaktan.

"Guys not now. Please" sabi niya habang umiiyak. Humikbi pa ito at sinara ulit ang pintuan. 

"I am going to kill that David! Lahat sila!" galit na galit na sabi ni Jerem pero hinawakan siya sa kamay ni Kuya Jos.

"We will.. we will kill them but not now" sabi ni Kuya Jos at ngumisi ito. 

"Go back to your rooms" sabi ni Ate Pin at tumango nalanga ako. Dumiretso ako sa kwarto ko at nagpalit ng pajama.

Paglabas ko ng banyo ay tsaka ko lang nakita ang isang bear doon. 

Linapitan ko iyon at napangiti. Can't we just be happy? 

Nakita kong may "Try me" sa kamay niya kaya pinindot ko iyon.

"Hey, right now.. I am looking at you in a coffee shop while I am in my car. I am in New York, having a meeting with your cousin. Do you know how I missed you? I even ask your cousin to do business with me para naman may malaman ako tungkol sayo. We became best friends and I told him everything. Tinulungan niya ako, he always tell me how are you and what you are doing. I am so sorry for everything. For being a coward and a boneless man. Sorry for my family, I am really sorry. Natatakot ako na iwan mo ako dahil sakanila. Please no, hold on and trust me. Sorry if I haven't been the best man for you but there is one thing that no man can beat me towards you. It's my love, I love you so much Jasmine that it's killing me slowly that we can't go out freely. I promise to do my best to protect you. I love you so much. I love you, I love you. It's really good to say it. I love you Jasmine. Urg! I am being corny again. See you soon" napatakip ako ng bibig ko at naramdaman ko ang pag tulo ng mga luha ko.

Dylan.. I love you too.. I love you so much.

Yinakap ko ito at humiga ako sa kama.

Yinakap ko ito na para bang magiging okay ang lahat sa yakap kong iyon. Wala akong masabi, lahat ng pangamba ko nawala dahil dito. He assured me somehow and I like it. 

I prayed that night, I prayed for guidance. I need strength to fight all of this. I hope at the end of the day..

Our love will win.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top