Ze ging met hem praten en ik was heel benieuwd naar wat er zou gaan gebeuren. Zou Yasmine meer met mij willen zijn als ze Liam niet zag?
Het duurde de hele middag en rond etenstijd kreeg ik een berichtje van haar.

Ik wierp een blik in de spiegel en naar de tijd. Het was al donker geworden, maar nog niet zo laat. Wintertijd he?
Mijn ouders zaten beneden en ik was van plan om in de garage te gaan chillen met Yasmine.
Daar stond een zachte bank. Die was voor mijn vader toen hij aan zijn motor werkte. Ja, mijn vader had vroeger een motor.
Hij werkte er nachten aan en viel vaak in slaap op de grond. Toen besloot mijn moeder een goede zachte bank te kopen die perfect was voor zijn avondwerk.
Niemand kwam meer in de garage. De auto's stonden altijd buiten. Een perfecte plek dus.

Ik stuurde Yasmine nog snel een appje dat ze me moest bellen als ze bijna voor de deur stond.
Ik sloop naar de garage via de zijgang van de gang. Zachtjes hoorde ik de muziek van de televisie op de achtergrond. Zaten ze nou gewoon gezellig televisie te kijken?

Ik deed de deur van de garage aan de binnenkant op slot en knipte het licht aan.
Het was een dimlicht, dus deze zette ik op z'n zachtste stand.
De bank stond er netjes bij. Er lag zelfs een dekentje op. Vrouwen hielden van dekentjes en knusheid toch?
Kijk mij nou eens moeite doen, dacht ik en moest even lachen in mezelf.
Snel pakte ik nog een grote oude krat die net hoog genoeg was om als salontafeltje te gebruiken en zette deze voor de bank neer.

Toen belde Yasmine en ik opende de buitendeur van de garage. Ze stond voor de voordeur en keek op toen ze mij zag staan.
Ik gebaarde dat ze snel moest komen en ze liep op me af.
"Is je vader thuis?" vroeg ze en ik knikte. Ik had haar nooit wat verteld over mijn moeder en dat was ik ook niet van plan.
Ergesn schaamde ik me ook. Ik wist niet waarom.

"Welkom," zei ik en deed de deur dicht.
Yasmine ging op de bank zitten en trok haar jas uit.
"Leuke en interessante plek," zei ze en ik lachte.
"Dit is mijn strafhok," grapte ik.
"Echt?" vroeg ze verbaasd met een ongemakkelijke lach.
"Nee," lachte ik en ze grinnikte.

Daarna pakte ze een zakje wiet uit haar tas.

"Ik wilde nog vragen sinds wanneer jij rookt," zei ik en liep naar de mini koelkast waar ik mijn frisdrank in verborg. Mijn vader pikte weleens blikjes en iedereen kent dat gevoel dat je je eten en drinken soms moet beschermen tegen hongerige gezinsleden.
"Af en toe kan geen kwaad," antwoordde ze en ik knikte.

"Cassis, Fanta of appelsap?" vroeg ik.
"Appelsap," zei ze.

Ik pakte drinken voor ons en ging naast haar zitten.

"Hoe voel je je nu?" vroeg ik.
"Best prima," antwoordde ze en draaide een joint. Ik deed hetzelfde.

"Het is lastig als je nog wel een beetje van iemand houdt en het goede in iemand wilt zien, omdat je het slechte eigenlijk niet wilt accepteren," vertelde ze.

"Ik ken dat gevoel ja," reageerde ik. "Maar sta je wel achter je keuze?"

"Ja, 100 procent. Ja. Zoals ik al zei was het tijd en daarbij het was te kapot. Liam was gewoon geen juiste match,"

"Nee inderdaad. Toen ik hem zo hoorde praten...,"

"Toen?"

"Ja, gewoon,"

Ik keek Yasmine aan en we likten allebei onze joints om deze af te maken voor het roken.

"Hij is irritant he?" zei Yasmine en we begonnen te lachen. "Hij is zo irritant," ging ze verder.

"Met zijn nette jas," zei ik en Yasmine knikte lachend.

"Dat was een hele verandering waar ik niet bij kon," vertelde ze. "Ach, genoeg over hem. Hij is een afgesloten hoofdstuk,".

"Tijd voor een nieuwe," zei ik en proostte mijn joint in de lucht.

We rookten de joints samen en we hadden een heel lang diep gesprek. Over vanalles.
Over of aliëns bestonden en gevangen zaten in Area 51, over dieren die we mooi vonden die helaas aan het uitsterven waren, over waarom vele artiesten veranderen door roem en geld en over liefde en wat onze ideale droompartner zou zijn.
Zo'n diep gesprek had ik nog nooit gehad met een meisje.
Ik vond dit zo bijzonder en voor het eerst voelde ik iets wat ik nog nooit eerder voelde. Dat gevoel gaf me zoveel comfort en dat ik mezelf kon zijn. Dat ik alles kon zeggen wat ik dacht en vond, maar het ook interessant vond om naar een ander te luisteren.
Yasmine was een dame met inhoud. Ze had veel te vertellen en had veel meegemaakt. Ze wist waar ze stond en wat ze wilde. Ze had dromen en haar eigen bucketlist.
Dit moment zou ik nooit vergeten.

Hey guysss
Wat vinden jullie ervan?? En wat voor gevoel krijg je bij Ryan nu?
Ben heel benieuwd naar jullie reacties!!