SİNEMA
Jameela;
Sidhartlardan çıkıp eve doğru yürümeye başladım. Telefonum çalıyor. Rohini abla.
"Alo Jameela?"
"Merhana Rohini abla."
"Nasılsın?"
"İyiyim sen?"
"Ben iyiyimde sen emin misin iyi olduğuna"
"Evet evet iyiyim."
"Geç oldu ama bize gelebilir misin?"
"Bir şey yoktur umarım."
"Hayır hayır sen sadece gelmeye bak."
"Peki hemen geliyorum."
Rohini abla beni bu saatte neden çağırdı ki acaba?
Taksiye binip Rohini ablalara gittim.
"Hoş geldin Jameela"
"Merhaba Rohini abla."
Salona geçtik herkesle selamlaştıktan sonra.Rohini ablaya döndüm.
"Rohini abla beni niçin çağırdın?"
"Seni aradığımda sana başka bir şey söyliyicektim ama sesini kötü duyunca bize gel dedim belki seni burda güldürebilirim."
"Rohini abla ben-"
"Biliyorum yâr iyisin are söyle bakalım bizi hiç mi görmek istemiyorsun?"
"Hayır... yani....evet.... yani görmek isterim tabiki."
"Peki o zaman bu akşam hep beraber sinemaya gidiyoruz ablanlarda yolda onlarda geliyor aslında Sidhart'ıda çaģırdık ama o sakat olduğu için yerinden kalkamıyormuş."
Neyseki kalkmıyor daha fazla onu çekicek havamda değilim.
"Çaktırma ama Rahul'ün filmlerini izlemekten sıkıldım onların yazım çizim çekiliş düzenleme yani her evresini biliyorum yâr."
Rahul abi sinirli bir şekilde "Rohiiii" dedi. Rohini abla güldü.
"Are yâr hamile karına böyle seslenemezsin."
Güldüm.
"Saol kocacım yapmaya çalıştığım şey için bana yardım ettin Jameela güldü."
Rahul abi gülerek "Tum paagal ho Rohini (sen delisin Rohini)" dedi
"Sen boşver onu Jameela gel biz Sameer'i hazırlayalım."
Rohini ablayla yukarı çıktık.
"Benim oğluşum nerdeymiş bakalım. Sameer bak kim geldi."
Sameer "Jameela ablaa." Diye bağırarak kucağıma atladı. Bu ufaklığı özlememek mümkün değil.
Odasına gidip onu hazırladıktan sonra aşağıya inmek için merdivenlere doğru yürüdük.
Rohini abla "Sam sen dikkatlice babanın yanına in bak bakalım hazır mıymış biz geliyoruz birazdan." Dedi.
Sameer tamam manasında kafasını salladı ve salona indi. Rohini ablaya döndüm.
"Şimdi diyorsun ki neden buradayız?"
Gülümseyerek evet manasında kafamı salladım.
"Jameela ne yaparsan ne yapmak istiyorsan onu yap doğru yada yanlış sen ne istiyorsan ama bir şeye dikkat et kalbine.. Kalbinden ne geçiyorsa ve ona zarar vericek bir şeyse yapma."
"Rohini abla... ben...anl-"
Rohini abla çekmeceden bir zarf çıkardı.
"Bu senin son senen bu seneki başarın seni bir yerlere taşıyıcak. Hindistanın en iyi avukatlarından olabilecek kapasitedesin.Mezun olduğun an ve hatta şu an seni isteyen bir sürü avukatlık bürosu var ve bunların en başındada ben. Ama bizden başka biri daha seni istiyor Londra."
"Lo-lo-Londra?"
"Evet. Londrada yaşayan bir avukat arkadaşım vardı konuşurken ona senden bahsetmiştim. Daha sonra senin okuldaki başarını araştırmış hocalarınla konuşmuş ve seni Londra'ya istiyor orada kendini daha çok geliştirebilirsin çok daha iyi olabilirsin."
"Rohini abla ben.."
"Hemen cevap vermek zorunda değilsin 1 ay boyunca düşün ne yapmak istiyorsun bana söyle. Bu formu doldurup bana ulaştırdığın gün Londraya uçucaksın tabiki istersen."
Böyle bir şey beklemiyordum. Londra ve ben!? Nasıl yaparım!? Nasıl bırakabilirim ki burayı!? Evimi ülkemi ablamı annemi babamı Rohini ablaları?? Ama böyle bir fırsatta bir daha karşıma çıkmaz. Bilmiyorum yâr.. Rohini abladan zarfı aldım.
"Düşünücem."
"Aklından nelerin geçtiğini iyi biliyorum. Belkide benim kadar iyi bilen yoktur. Benim durumum biraz daha farklıydı Pakistan'a giderken ama yinede düşünmüştüm burayı nasıl bırakırım diye. Kaçmak istiyordum ama yinede zorlanmıştım. Ben çok acele karar verdim Jameela etrafımda nelerin olup bittiğini bilmeden kimsenin duygularına önem vermeden ama sen öyle yapma bunun için Meera'dan 1 ay istedim senin için ne kadar düşünmek istiyorsan düşün diye. O seni 1 sene sonra gitsen bile bekler ama önemli olan senin istediğin."
"Saol Rohini abla sen olmasan bazı şeyleri düşünemezdim sana kararımı yakında bildirebilirim umarım."
"Peki. Neyse hadi aşağı inelim Rahul bizi doğrıyıcak yakında."
Aşağı indik. Rohini ablanın telefonu çaldı.
"Alo Chanda-ji?
....
Are neden ki?
.....
Peki başka bir sefere görüşürü artıķ.
.....
Are are Chanda-ji Jameela bu akşam bizde kalsa olur mu?
.....
Süpersin görüşmek üzere Khuda-hafiz."
Meraklı gözlerle Rohini ablaya baktım. O ise aklında başka planlar yapıyor sanırım.
Rahul abi "Rohini hayatım yine nasıl bir şeytanlık düşünüyorsun?"
"Şeytanlık mı nerden çıkardın?"
"Rohini?"
"Are tamam nerden anladın şeytanlık olduğunu."
"Rohini ben senin kocanım 6 senedir hemde. Tanışalı neredeyse 8 yıl oldu hayatım sence anlamamam mümkün mü? Şimdi söyle bakalım"
"Bu akşam seni evde istemiyorum."
"Are neden!?"
"Sakin ol Rahul. Uzun süredir yapmadığımız bir şeyi yapıcaz."
"Onu en son biz Delhi'ye ilk geldiģimizde yapmıştık baya uzun zaman oldu."
"Onu kastettiğimi nerden anladın!?"
"Rohini 8 sene?"
Nandi koluma girdi. "Şaşkınlıkla izliyorsun değil mi? Bunlar böyle ya beraber aynı anda konuşurlar yada birbirlerinin beyinlerini okuyup cevap verip insanları merakta bırakırlar. İşte bu yüzden herkes onların aşkına hayran iki kişi değiller onlar sadece 1 kişiler."
Gülümsedim. Rohini abla bana döndü.
"Bu akşam burası bayanların yönetiminde evde tek bir erkek olucak oda Sameer."
Nandi "Are vâh özlemiştim bunu."
Rahul abi "Ajay'in horlamasını 6 senedir duymuyordum ne güzel."
"Ablanlar bu akşam gelemiyicekmiş Jameela önemli bir işleri çıkmış."
Peki manasında kafamı salladım. Evden çıktık. Yolda Farha ablalar ve Raj abilerde bize katıldı.
Hep beraber sinema salonuna gittik. Film izlemek her zaman iyi gelir. Seçtiğimiz film komedi olunca şimdiden kendimi iyi hissediyorum.
1 Saat 12 dakika 25 saniye Sonra;
Are vâh gülmekten karnımıza ağrı girdi. Karnımı tutmaktan yoruldum derken biri koluma çarpıp yanımdaki boş koltuğa oturdu.
"Pardon özür dilerim."
"Önemli değ-"
Aree bu Sidhart! Ne işi var burda bacağı sakattı? Yürüyemiyordu? Neden geldi?
"Are ne işin var senin burda!?"
"Rohini abla çağırdı geldim."
"Rohini ablanın çağırdıģını biliyorum ve senin gelmeyeceğini söylediģinide biliyorum. Ayağın sakat senin yürüyemiyorsun."
"Yürüyemesem buraya gelemezdim Dojeks. Kendimi iyi hissettim ve geldim."
"Are!-"
Arka sıralardan "Şşşşşş" sesi geldi.
"İnsanlar rahatsız oluyor Dojeks filmi izle sinema burası."
"Are sen!"
"Şşşş sessiz ol."
Bu adam beni gerçekten delirtecek!
Filmi izlemeye devam ettim. 10 dakika sonra film arasına girdik.
Rohini abla "Are Sid gelmişsin." Dedi sevinçli bir şekilde.
Sidhart evet manasında kafasını salladı.
"Bacağın nasıl oldu?"
"Daha iyi."
Mr. Robot ne olucak!
"Sevindim yâr. Evet gençler ben içicek bir şeyler almaya gidiyorum bir şey isteyen."
Herkes istediği söyledi sıraladı.
"Rohini abla bende seninle geliyim." Dedim
Rahul abi "Sen rahatına bak Jameela ben giderim Rohini'nin yoldaki çenesine dayanamazsın hem." Dedi göz kırparak ve gülerek. Rohini abla Rahul abinin koluna vurdu.
Rahul;
Rohini'yle büfeye doğru yürümeye başladık.
"Rohini insanları üzgün sörmeye dayanamıyorsun."
"Ha?"
"Jameela?"
"Heee evet o benim kardeşim gibi ve onu üzgün görmek istemiyorum."
"Meera'nın iş teklifini konuştun mu?"
"Evet düşüneceğini söyledi. İçimden bi his aklının çok karışacağını ve karar veremeyeceğini söylüyor."
"Desene yandı kız senin hisler her zaman doģrudur çünkü."
"Rahuuul."
"İşte bende şimdi mutluyum çünkü karımın o güzel gülümsemesini görebildim."
"Çok pislik birisin biliyorsun değil mi?"
"Are? Ne yaptım ki iltifatta mı etmiyim."
"Herkes kafasını daģıtmak için uğraşır ama sen iki kelimenle benimkini dağıtabiliyorsun beni yormadan."
"Buda benim süper gücüm Rahul Ali Khan farkı."
Rohini güldü.
"Bu tokatta Rohini Hayaat Khan farkı olur."
"İçecekleri alalım bence?"
Rohini gülerek yürümeye devam etti.
Jameela;
"Are film arada ama siz sanırım devam ettiriyorsunuz."
Sidhart'la aynı anda "Ne!?" Dedik.
Nandi "ikinizde demindiden beri boş ekrana bakıp duruyorsunuz?"
"Dalmışım."
Sidhart "Bende."
Nandi "İkinizde bu günlerde iyi değilsiniz doktorum ben anlarım."
Yine Sidhart'la aynı anda "Daha 2. Sınıftasın."
"Tamam peki 2. Sınıfta olabilirim ama duygulardan iyi anlarım."
Sidhart "Gerçekten mi?"
"Evet?"
Gülüp önüme döndüm.
Nandi "Ben bu akşam sorarım sana Jameela."
...
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top