KURNAZ TİLKİ

Jameela;
Sabah Sameer'e bakmak için kalkıp odasına gittim. Bay sinir bozucu uyurken ne kadarda iyi anlaşıyoruz. Sameer yatağında yoktu. Nerde ki bu çocuk Rohini abla rahatsız ona uyanmış olamaz diye düşünüyordum ki Odanın tam karşısında Rohini ablaların odası var. Sameer onların yanındaydı anlaşılan içeriden gülme sesleri geliyor. Kafamı uzattım kapıları açıktı. Hep beraber ne kadar mutlu gözüküyorlar. Rohini abla ve Rahul abi Sameer'i gıdıkladıkça Sameer'in kahkahaları daha içtenleşiyor. Gülümseyerek onları izlemeye devam ettim. Rohini abla ve Rahul abi birbirlerine ne kadar aşkla bakıyor.
"Acaba bende birgün böyle bir aşk bulabilicek miyim?" Dedim.Bunu sesli söylediğimi söyledikten sonra anladım.
"Buldun!"
" NE!?" Ne diyor bu bay ukâlâ! Bir dakika ama bunun gözleri kapalı. Ohhhooh bay mükemmel uykusunda konuşuyor. Arkadaş olsak benimle konuşuyor sanırdım ama neyseki öyle bir hataya düşmedim. Burnunu kaşıyarak gözlerini açtı.
"Gün..Hâ sen miydin... Senin ne işin var burda?"
"Sameer'e bakmaya gelmiştim."
"Niye burdasın hâlâ?"
"Sanane bundan istediğim yerde durabilirim."
"Sabah sabah yine tartışmak istemiyorum."
"İyi edersin."
"Neye bakıyorsun?"
"Rohini ablalara. Tek duam böyle bir ailem olabilmesi."
Sidhart kalkıp yanıma geldi.
"Sana katlanıcak bi saf bulunca haber ver."
Gözlerimi kıstım "Ukâlâ!"
"Hayalperest!"
Saçımı yüzüne doğru vurup odadan çıktım. Biri saçımı eline dolayıp beni kendine doğru çekti. Doğru tahmin Sidhart!
"Aaaaahhhhhh... Ne yapıyorsun sen."
"Yüzüme bir şeyin dokunmasından nedret ederim. Heleki saç!"
"Benden senden nefret ediyorum ama gel gör ki her zaman karşımdasın ben sana katlanıyorsam sende saçlarıma katlan!"
"Benim nefret edip katlandığım iki şey var. Biri saçların ikinci sen!"
"Saçlarımı bırakırsan katlanmak zorunda kalmazsın! Canımı acıtıyorsun!"
"Gençler ne oluyor burda?"dedi Rohini abla gülerek.
"Saçını yüzüme vurdu!"
"Duamla dalga geçti."
İkimiz aynı anda konuştuk.
"Sid Jameela'nın saçını bırak lütfen."
Sidhart saçımı bıraktı. Sinirli sinirli birbirimize baktık ben odama o odasına gitti. Rohini abla aklıma gelince geri döndüm. Yeter be adam çıkma karşıma oda Rohini ablanın yanına geldi.
"Abla özür dilerim ama onunla didişmemek mümkün değil!" Dedik aynı anda.
Rahul abi gülerek "Bunlar bana birilerini hatırlattı. Ama biz birbirimize aşkla diyorduk bunu."
Sidhartla birbirimize bakıp "Iyyyyy Allah korusun." Dedik yine aynı anda ve tekrar odalarımıza gittik.
Ahh bu ayağımın neden yine ağrıyor. Akşam ne güzel geçmişti. Yatağın üstüne oturup bileğimi ovdum ama geçmiyor. Keşke Sidhart'la atışmasaydım ondan yardım isterdim.

Sidhart;
Salona inmek için merdivenlere doğru yürüyordumki Jameela'nın odasının önünden geçerken bileğini ovduğunu gördüm.
"Ne oldu yine mi burktun?"
"Hayır birden ağırmaya başladı."
"Ters bir şey mi yaptın?"
"Hayır"
"Emin misin?"
"Kalktığımdan beri senin yanındaydım zaten Sidhart bir şey yaptığımı gördün mü?"
"Yok.. Ağrı olmaması gerekiyor aslında... Seni saçından çekerken birden döndüğün için oldu sanırım."
"Ne kadar rahatsın Sidhart!"
"Nasıl olmalıyım Dojeks."
"Senin yüzünden oldu farkettiysen"
"Farkettim ama sakin olsamda olmasamda senin ağrında bir değişme olmıyıcak değil mi? İki dakika bekle tekrar merhem sürelim."
"Her ağrıdığında merhem sürücez."
"......"
"Cevap versen ne olur ölür müsün?"
"......"
"Heeeyyy sana diyorum."
"İki dakika sussan ölür müsün?"
"Ne yapıyım sen susuyorsun senin yerine ben konuşuyorum. Hey bana öyle gözlerini devirme."
"Jameela tek isteğim iki dakika susman."
"İyi peki." Dedi ağzını yamultarak. Merhemi sürdüm.
"Biraz bekleyelim."
"Ne zaman kalkıcam peki."
"Gönül isterdiki gün boyu burda kal hiçbir yere kıpırdayama ve bugün karşıma hiç çıkama ama ne yazık ki şimdi kalkabilirsin."
Jameela ayağı kalktı.
"Nasıl iyi mi yine?"
"Evet."
"Ne oldu akşamki kada sevinmedin?"
"Tekrar ağrır filan sevinmeye gerek yok."
"Jameela nasıl bir insansın çözemedim."
"Senin sorunun şimdi çık lütfen."
"Bayan Ukâlâ!"
"Bana diyene bak! BAY KİBİRLİ!!"
Jameela'nın odasından çıkıp salona indim. Herkes uyanmış. Kahvaltı için masaya geçtik. Rohini ablayı görünce aklıma geldi. Akşam Jameela'nın ağzından laf almayı başarmıştım şimdi sıra özür dilemekte. Rohini abla neden bu kadar iyi bir insan onansaf dediğimi yeni öğrendi ama bana soğuk davranmıyor. Kahvaltı boyunca şekilden şekile girdim diyebilirim.
Sofrayı toplarken mutfağa yanına gittim.
"Rohini abla?"
"Buyur canım?"
"Şey... yaa.. ımm."
"Sid söyliyicek misin yoksa böyle ağzını açıp kapatıcak mısın?" Dedi gülerek.
"Yok... yani söyliyicem..... abla ben özür dilerim."
"Neden?"
"Jaameela sana yeni söylemiş abla gerçekten sen olduğuni bilmiyordum. Sinirle söyledim onu."
"Neyi?"
"Safı."
"Kime?"
"Sana?"
"Ne!? Bana mı? Sen bana saf mı dedin."
"Evet.. yani hayır... sen olduğunu bilmiyordum abla gerçekten."
"Sid sakin ol ve baştan anlat."
"Abla biz Jameela ile yolda karşılaşmıştık birbirimizi tanımıyorduk onun senin asistanı olduğunu bilmiyordum. Ben telefonuma bakıyordum oda elindeki evraklara birden çarpıştık. Önemli biriyle görüşmem var dediğinde seni işe alan saf kim demiştim ama abla inan o kişinin sen olduğunu bilmiyordum."
"Haaa şimdi anlaşıldı... Saf ha! SYS elimden ve dilimden kurtulamazsın artık kaç kurtar kendini. Zira şu ayağımda görmüş olduğun terlik elime geçebilir ve oda senin kafana gelebilir." Dedi gülerek
"Rohini abla affet beni."
"Are yâr korkma o kadar kötü bir insan değilim. Böyle büyük şehirlerde küçük küçük hatalar olabilir [(Yazardan:DDJL replikleri severim 😉)] ama tekrarlamazsan sevinim yani insanların bana saf demesini pek sevmiyorum."
"Nasıl bu kadar iyi olabiliyorsun."
"Kardeşlerimi dövücek değilim ya." Dedi Rohini abla göz kırparak
Gülümsedim. Keşke gerçek ablam Rohini abla olsaydı... Hâ bu arada Jameela sen yandın beni kandırmak ne demekmiş ben sana gösteririm!!

Jameela;
Sidhart'ın o kıvranışlarını hiç unutmayacağım sen benimle uğraşmaktan vazgeçmiyorsan bende vazgeçmiyorum..
Rohini ablayla mutfağa gidip konuştu sanırım. O anki sinirini merak ediyorum yanında olsaydım
"Dojeks! What the!" Diyip yumruğunu sıkardı. Biraz geçtikten sonra Rohini ablayla yanımıza geldiler. Sidhart gayet normal gözüküyordu. Sinirli sinirli bana bakması gerekiyor aslında.
Rahul abi "Sid bugün set iptal oldu. Bugün özgürsün adamım."
Sidhart "Öyle mi çok güzel." Dedi şeytani bir ses tonuyla Rohini abla Sidhart'a göz kırptı.
Rohini abla "Jameela dava günü yaklaşıyor bugün ikinizinde işi yoksa eğer belgelere tekrar bakın. Ha bu arada şu geçen günkü dava için seni tebrik ederim mükemmeldin." Dedi bana göz kırparak. Anlaşılan dünkü planı uyguluyordu
"Jameela işe başlayalı daha 1 hafta oldu ama 3 davayı çözümledi. Mükemmel bir avukat olucak kendisi."
Sidhart "Do... yani Jameela mı?"
Rohini abla "Evet ne oldu beğenemedin mi?" Dedi gülerek ve Farha ablalara döndü.
"Farha siz burdasınız dimi bugün?"
"Annemler Aditi'yi görmek istiyorlar yâr onlara geçeriz."
"Akşam yine burdasınız itiraz edersen konuşmam bi daha."
"İtiraz etmek ne mümkün arkadaşım."
"Seviyorum seni canım."
Rahul abi "Rohini biz napıyoruz bugün?"
"Hmm ben odamda çalışıyorum sende senaryo yazıyorsun hayatım."
"Beğenmedim değiştirsek."
"Ben odamda çalışıyorum sen Sameer'e bakıyorsun."
"Aree yine olmadı."
"Sen dayak yiyorsun ben sinir krızi geçiriyorum oldu mu!"
Farha abla gülerek "Bir dakika bir dakika siz Sameer'e akşam sordunuz mu baban sana iyi baktı kı diye?"
Rohini abla "Evet.. Babasını tuttu yine dün bana düşmandı arkadaş."
"Sameer bu annene yapılmayacak bi davranıştı adamım. Şimdi değilse bile sonra acısını çıkarır. Eee Rohini kanepede mi yattı yani."
"Yok Rahul'ün gönlü el vermedi." Dedi göz kırparak.
Rahul abi "Benim gönlüm el vermedi ama iddiayı kaybeden ben olsaydım hanımefendinin gönlü gayet rahat bir şekilde benim koltukta yatmama bir şeyndemezdi."
Rohini abla "Beynini seviyorum."
Hep beraber güldük. Bu aile çok tatlı yâr..

__________
Namaste benim canlarım . Aap ki bahuuuttt shukriya. Çünkü 9 bölümde şunu farkettim ki hikayemiz filmin öyküsü 1'e göre çok daha fazla talep görüyor ve bu beni çok mutlu ediyor. Filmin öyküsü 1e çok kaygılı başĺamıştım acaba okunur mu sevilir mi diye sonra birkaç bölüm yayınlayımca okunduğunu görüp sevinmiştim ama itiraf etmek gerekirse bu kadar okunma yoktu başlarda bunda ise maşaallah güzel ilerledik. Hepinize çoookkk teşekkür ederim. Hikayeyi beğeniyorsunuzdur umarım. Biliyorsunuz mu bilmiyorum ama (😂) üniversite sınavına hazırlanıyorum hatta ilkinden yeni çıktım ve sitres atmak için yazmayı çok severim sizinde desteklerinizle sitresimi cok guzel attim saolun var olun seviyorum sizi okumaya devam edin :))

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top