"Sorry ang tagal namin, Clea"  said my cousin Alliana that looked annoyed and at the same time stressed.

"Mahaba ba pila sa registrar?"

"Super!, I thought aabutin kami ng gabi my goodness" nakakunot noong aniya ni alliana

"So, where are we going next baby?" my brother asked  to withdraw the attention

"Bahala kayo" I said uninterested

Thankfully my brother is not indecisive that's why bumyahe agad kami sa pupuntahan namin, hindi sa assuming ako or praning pero kanina ko pa napapansin yung nakamotor na naka all black na sunod ng sunod sa amin.

Even though nung naghihintay ako kanina sa university tingin sya ng tingin sakin, it makes me uncomfortable lalo't hindi naman nito tinatanggal yung helmet nya.

"You okay?" Kuya asked while driving

"Yes"

I don't want him to worry that's why I'll just keep it to myself. I lang sandali ang lumipas at inihinto muna ni kuya yung sasakyan para magpa-gas.

Lumabas ako nang kotse para kompromtahin yung sunod ng sunod samin at para masettle na rin.

"Excuse me"

"Ikaw..Ikaw yon"

"What are you saying?, I'm just here to ask you what is your problem at bakit mo kami sinusundan?"

"Hindi mo na ba maalala?, ang dali mo yatang makalimot" may galit sa tonong aniya nito

"I didn't even know you tapos sasabihin mo ang dali kong makalimot" I annoyingly said

"Ni Hindi mo magawang tumistigo"
Madiin na aniya nito na parang may nagawa akong mali

"Ano bang problema mo?!"

"March 11 2022, sa eskinita sa intramuros manila 11: 30 pm"

Nanlamig ang buong katawan ko sa binanggit nito  at tila Isa Isang nagbalik ang mga ala alaang pilit kong itinatago.

Yung lamig ng gabi sa eskinitang madilim sa may manila, yung mga paang nagtatakbuhan at pilit kong sinusundan. Ito yung ala alaang pinipilit kong kalimutan dahil ayoko nang balikan kailanman.

"Hindi kita titigilan hanggat Hindi ka titistigo" Aniya ng kaharap ko na nagpabalik sakin sa realidad

"Tatlong taon na yon, sino ka ba at bakit pilit mong inuungkat yon?!"

"Babalik ako, sana nakabuo ka na ng desisyon mo"

At sa Isang iglap nawala ito sa paningin ko, napansin ata nitong papalapit samin yung pinsan at Kapatid ko.

"Are you okay?, who's that?" My brother ask worriedly

"I'm okay, Kuya"

"Good to know. By the way, kilala mo ba yung mga yon?"

"Hindi, nagtanong lang sila ng direction"

"Okay, let's go na" 

Matapos non ay inaya ako ni kuya na sumakay na  para naman makaalis na kami at maagang makapagpahinga  na, ngunit hindi parin mawala saaking isipan ang lalaking iyon. I'm starting to  feel guilty for what I did and I didn't know what to do. 

Kinakain ako ng konsensya ko,bukod saakin ay wala na akong sinabihan pa ng mga nangyari.

Nang makarating kami sa bahay ay agad akong pumunta sa kuwarto para magpahinga at para makapag isip isip dahil sobrang nakakapagod ang araw na ito para sakin at isa pa dagdag isipin pa yung lalaking humarang sakin kanina.

Hindi ko alam kung isa ba sya sa kamaganak nung biktima o isa din sya sa nangangailangan ng hustisya para sa biktima.

Pinilit kong kalimutan ang nakaraan na iyon ngunit hanggang ngayon ay hindi ako tinitigilan, sa tinanggal ng panahon bakit ngayon pa.

"Couz"

"Oh hi"

"Ang lalim naman nyang iniisip mo"

Di ko man lang namalayan ang pagpasok ng pinsan ko dito sa kuwarto dahil sa lalim nang iniisip ko.

"Wala, it's just that there are things that are bothering me"

"Kagaya naman ng ano?"

"Things about past"

"You never kuwento naman about that eh"

"I'm shock  kase that time and sobrang natakot ako"

"We understand, kaya nga di ka na rin namin kinulit about dun"

"Sorry couz I'm still not ready to open up about it"

"It's ok. I respect your decision, pahinga ka na dyan, okay"

This day is a long tiring day for me.
I think I will sleep muna para makapagpahinga and to stop overthinking na din.

I was about to go to bed nang biglang may kumalabog sa bintana ko.

"What's that?!"

There's a rock na nakapasok sa room ko and I think binato ito, mabuti nalang at nakabukas yung bintana kundi paniguradong basag iyon.

Agad akong nagtungo sa bintana para makita yung taong nagtapon nito.

"IT'S HIM AGAIN?,HEY YOU!!"