CHAPTER 4

CHIANTI'S POV

Hapit na hapit ang suot ko na itim na damit. If you'll look at my closet, you'll find an abundance of black dresses. Iyon ang sinusuot ko kapag nakikipagkita ako sa mga nagiging kliyente ko. Because I'm mourning for myself.

Before I'm finally taken by Exquisite, Victoria tried to stopped me. Pero hindi ako tumigil dahil wala akong ibang alam gawin. It is much better working at Exquisite. They offered me a chance to be able to do other things, to earn more money, and hope. Hope that I will be able to be free someday. Working outside of the sturdy walls of Exquisite, will I ever have that chance?

Hindi. Matutulad ako kay Victoria...at sa nanay niya. Her mother was just like us. Then she got pregnant with Victoria. Pinagpatuloy niya ang trabaho niya at pinalaki si Victoria pero nagkaroon siya ng sakit. AIDS. Their lives was like a never ending cycle. She became like her mother. But it will never be enough. Sila ang kumupkop sa akin noon kaya alam ko kung gaano kahirap pagkasyahin ang mga kinikita namin. And now she's sick too. Thankfully it's not AIDS. May cancer siya. Her survival is better than her mother before.

Kaya ko ginagawa ito. Hindi lamang para sa sarili ko, o para sa kinabukasan ko, kundi para kay Victoria din dahil gusto ko siyang tulungan. Exquisite's salary for a night can be compared to the money we earned outside for months.

Nang hindi na ako magawang pigilan ni Victoria ay may sinabi siya sa akin na isang bagay. Something that I noticed her doing before.

If I go and see a client, I should wear a black dress. I should mourn like I'm burying a part of myself. Dahil kapag nasa isang libing, aalis ka rin...hindi ka kasamang ililibing. You'll move on and keep the black dress at the bottom of your closet...then you will be able to start again.

"Cyan, it's good to see you."

Nginitian ko ng pilit ang receptionist ng Exquisite na si Bianca. She's calling me my Exquisite's name. Bawat departamento kasi sa kompanya ay may nakatalagang kulay. Para sa mga katulad ko na escort, blue. Syrah's department, yellow. Roussanne's violet. And Asti's department's color is white. At ang alias na gagamitin namin ay ang isa sa mga shade ng kulay ng department namin o kahit na anong bagay na nagrerepresent sa kulay nito. "Good to see you too."

"Key card." I open my hand and let her drop the card on it. Naghalughog siya sa mga lalagyan sa counter niya at pagkatapos ay may inilabas. "Condoms."

"Thanks, Bianca."

"You're welcome." Akmang aalis na ako ngunit pinigilan niya ako. "Wait! Don't forget to wear your ribbon and your mask."

Ipinasok ko sa shoulder bag ko ang mga ibinigay niya at nginitian ko siya. Kailangan kasi na bago humarap sa kliyente ay suot na naming mga Exquisite girls sa pulsuhan namin ang ribbon ng departamento na aming kinabibilangan. For me, it's a blue ribbon. Required din na suotin ang mask ng mga Exquisite girls ng apat na departmento. But for me, I should only wear it when I'm taking a client who paid to have my full service. Kung escort lang sa isang event ang kailangan, optional ang mask. "I'll wear them before I enter my client's room." sabi ko at pagkatapos ay dumiretso na ako sa elavator. Sa fourteenth floor pa ang kinaroroonan ng kwarto ng kliyente.

I lean back and closed my eyes when I felt the cold elevator's wall touched my back. Hindi ako dumilat kahit narinig ko ang pagbukas ng pintuan ng elavator. Alam ko na wala pa kami sa fourteenth floor.

"I never thought I'll see you here."

Napamulat ako ng marinig ko ang pamilyar na boses na iyon. Sumalubong sa mga mata ko ang light brown na mga mata niya. I can never forget those eyes...and his face.

"Gaige Hendrix?" hindi makapaniwalang bulong ko.

Umangat ang sulok ng labi niya at pumuwesto siya sa tabi ko upang sumandal din sa pader ng elevator. "Naaalala mo pa pala ako."

Huminga ako ng malal at pilit na kinalma ko ang sarili ko. I don't want to be the same nervous girl he met a few nights ago. Hindi niya kailangan malaman kung gaano kalaki ang epekto niya sa akin. "Kailan lang naman tayo nagkakilala. Magaling akong magmemorya ng mga taong nakakausap ko." And there's a good reason for that.

"Kung sabagay. Ano nga palang ginagawa mo dito? If you don't mind me asking. Hindi kasi ang mga katulad mo ang maiisip ko na pupunta sa lugar na ito."

"Katulad ko?" nakapaskil ang pekeng ngiti sa labi na tanong ko. "Bakit, ano ba ako sa tingin mo?"

Bumaba ang tingin niya sa damit ko. Then his eyes went up to mine again. "A very sophisticated woman."

"And?"

"You look delicate."

Tumaas ang kilay ko sa sinabi niya. "At ano naman ang kinalaman niyon sa lugar na kinaroroonan ko ngayon?"

"Hindi mo ba alam ang tungkol sa reputasyon ng lugar na ito?" tanong niya. "This place has a bad reputation. Rumor is, that this place provides a different kind of specialty."

"Exquisite have a great facilities, that's what I know. At kung totoo man ang bagay na iyon, ibig bang sabihin niyon ay iyon ang ipinunta mo dito?"

He was rendered speechless for a moment, then he spoke, "Of course not."

Umayos na ako ng tayo ng tumunog ang elevator at bumukas iyon. "Nice to see you again." sabi ko at lumabas na ng elavator. It was a good thing I can keep my walk straight despite the fact that my knees are shaking. Pero pa ako tulutang nakakaayo ay napahinto ako at napalingon sa kaniya nang tawagin niya ang pangalan ko. "Yes?"

"Hindi mo pa sinasagot ang tanong ko." When I raised my brow in question, he continued, "Why are you here?"

His light brown eyes met mine. His speaks of emotions that I don't want to name. Hindi ko alam kung bakit ganito ang reaksyon ko kapag nasa malapit siya pero hindi na dapat ito magpatuloy.

Ngumiti ako at tinalukuran na siya. "Good night, Mr. Hendrix."

HUMINGA ako ng malalim at unti-unting ibinaba ang zipper ng suot ko na damit. Nakatingin lamang sa akin si Mr. Gambao, ang kliyente ko, habang nakaupo sa gilid ng kama. He's in his fourties or late thirties, I guess. He's way taller than me, his hair is cut cleanly, he's handsome despite his slightly visible laugh lines.

I dropped my dress and waited for him to move. Nang tumayo siya ay inihanda ko na ang sarili ko, ngunit sa pagtataka ko ay nilagpasan niya ako. Hinila niya ang isang upuan at inilagay iyon sa tapat ng kama. Pagkatapos niyon ay umupo siya roon.

"What would you like me to do, Sir?" I whispered with a playful voice, playing with the strap of my brassiere as I look at him.

"Lie down on the bed."

Sinunod ko ang pinagagawa niya. If he just want to watch me pleasure myself then that will be easy. I'm great at pretending.

Sinimulan ko na paglakbayin ang mga kamay ko sa katawan ko. Napatigil lang ako ng maramdaman ko ang mga kamay niya na pumipigil sa akin. "Am I doing it wrong?" I asked in confusion.

"No." he said, his hands travelling downwards.

Sa pagtataka ko ay hinawakan niya ang dalawang paa ko. His expression changed as well as his touch. It's as if he's holding the greatest treasure on the planet. Goodness. Another weird one.

"I want you to rub your feet together while I watch."

Pinilit ko ba ngumiti sa kabila ng pagkakagulumihanan sa pinagagawa niya. "Yes, Sir."

Pinaglandas ko ang isa ko na paa sa binti ko, pababa sa isa ko pang paa. I closed my eyes and continued on what I'm doing. I don't want to see what he's doing.

But I can still hear him.

I felt him move...closer to me, pero hindi ako tumigil sa ginagawa ko. With this work, I long realized that whatever happens, I should not stop. Dahil mas lalo lang tatagal ang pagtatrabaho ko.

I continued doing what the client asked me to do for how many minutes. Napatigil lang ako nang maramdaman ko ang malagkit na bagay sa mga paa ko kasabay ng malakas na pag-ungol ng lalaki. Seriously, I need to spend the rest of my time tomorrow at a spa.

"Don't stop."

Muli akong nagsimula kahit na iyon ang huli kong gusto na gawin. After a few minutes of agony, I felt something hit my feet again.

Iminulat ko ang mga mata ko at nakita ko ang lalaki na kasalukuyang hinihingal na nakaupo na muli sa upuan. Nanatiling nakatingin siya sa mga paa ko kaya hindi muna ako gumalaw.

"That was great." he said after awhile.

"Yes it is, Sir." Not.

"You'll still get the amount that I paid in advance." he said while zipping his pants.

"Hindi na kailangan, Sir. Hindi mo naman ako-"

Nag-angat siya ng tingin mula sa ginagawa. "Think of it as your tip, okay? Don't worry, you'll get the money. Sasabihin ko sa kanila na may nangyari sa atin."

Napakunot noo ako. Hindi ko maintindihan. Hindi ganito ang mga lalaking nakakasalamuha ko. In the kind of life that I have, there's no such thing as free. Walang kahit na ano sa buhay ko ang binibigay sakin na hindi ko pinaghirapan na paunti-unti ay tumitipak sa pagkatao ko. Everytime my dress drop to the floor, each moment I'm being touched by countless of men...those I pay hugely with my soul tainted by the dirt of the kind of life that I have.

"Why? May nagawa ba ako? If I've done something, you can say it to me, Sir. Huwag na ho sanang lumabas na may nagawa akong hindi mo nagustuhan. I'll be in trouble with the company."

"No, no. It's not that. I just...I..." malalim na bumuntong-hininga siya, Nahahapong umupo at sinubsob ang mukha sa mga kamay. "I'm married. Ayokong pagtaksilan ang asawa ko."

Gusto kong mapatawa sa sinabi niya. Ano ba sa tingin niya ang ginagawa niya ngayon? Even if he don't take my body this is still cheating.

Pinigil ko ang isipin na iyon na kumawala sa bibig ko. Angering a client won't do it any good. But as I met his eyes it was as if he heard what I was just thinking.

"Alam ko kung ano ang iniisip mo. That I'm a hypocrite. Maybe I am. But my wife...I love her. Pero alam ko din na hindi niya maiintindihan ang bahagi ng pagkatao ko na ito. I don't want her to look at me with disgust."

"I understand."

"Do you?"

I sit up, trying to ignore my feet. "Yes. Hindi lang ikaw, Sir, ang nakilala ko na may kakaibang fetish. How about a deal then?"

Kumunot ang noo niya. "Anong deal?"

"If you want to have another go with your fantasies, ask for my service again."

"That's it?" may gulat sa boses na tanong niya.

"It would really help if you will pay for the price of bedding me even if you won't. But that's asking too much so it's okay if you'll just pay for what you want me to do."

Ilang sandaling nanatiling nakatingin lang siya sa akin. Hindi ako nag-iwas ng tingin. What I'm doing is a risk. Maaaring makarating ito sa founders kapag inireklamo niya ako but I need to do this. Kung makakahanap ako ng paraan para hindi masilip ng Exquisite na hindi ako kumukuha ng trabaho na kinakailangan ko na ibenta ang buong sarili ko, then it's worth the risk.

"Why?" he asked, breaking the silence.

"Hindi lang ikaw ang may gustong itago, Sir. If you'll do this, I can help you and you can help me."

"Okay."

Ako naman ang natigilan sa sinabi niya. "W-What?"

"I agree to your proposal. I'll ask for your service twice a month and I'll pay for the payment of bedding you even if I won't actually...sleep with you."

That means Exquisite won't be suspicious of me. Hindi na din malalagay sa alanganin si Dianne dahil sa mga ibinibigay niya sa akin na kliyente.

"And for how long this set up will be, Sir?"

Sinalubong niya ang mga mata ko. "How long will you be here?"

I swallowed the lump in my throat. "Three years."

"Then three years."

Kakaiba man sa paningin ng iba, pero sumulak ang lubos na pagpapasalamat sa akin. The men that came and went in my life, didn't care enough to stopped and talked to me. Ginamit lang nila ako at naglalakad na palayo ng hindi lumilingon pagkatapos.

"Deal?" he prompted.

"Deal."

_______End of Chapter 4.