Rüyamda bu sefer de Alex'i, Rus sevgilisiyle görmüştüm. Ve onu öldürmüştüm. Bunu elime aldığım silahla yapmıştım. Kadın ölürken ve etrafa kanlar saçılırken ben nefes- nefese uyandım. Hemen kalkıp bir bardak su içtim. Sanırım bu meseleyi kafama fazla takmıştım,  ve bu yüzden de rüyalarıma bile  giriyordu. Garip dedim, içimden. Bu konuyu daha fazla düşünmemeliydim. Son zamanlarda aklıma Alex,  ile ilgili değişik fanteziler geliyordu,  ve bu hiç de  normal  değildi. Sonuçta uzaylı da  olsam cinsel hormonlarım etkisini  yitirmemişti. 18 yaşındaydım, ve yaşıma göre  de hissettiklerim oldukça normal olmalıydı.

Sabah olmuştu. Kalkıp,  çayımı  alıp,  kitap  okuyordum  ki, Alex  ile sevgilisini  gördüm. Az  ileride tutkuyla öpüşüyorlardı. Birden kıskandım,  ama,  bozuntuya  vermedim.  Ben kaldığım yerden kitabımı okumayı sürdürdüm. Çok güzel,  çekici,  seksi bir kadındı. Fiziği, muntazam,  boyu ise uzundu. Benim  gibi kısa  değildi. Neyse dedim  içimden. Kalplerimiz güzel olsun. Gönüllerimiz  güzel  olsun. Birden Alex'in,  sesini  duydum.

"Hey seni sevgilimle tanıştırayım, ismi, Victoria".

"Merhaba diyerek  elini uzattı," Victoria. O  anda içimden onu öldürmek istedim.

"Memnun oldum bende Merve. Çok yakışıyorsunuz".

"Çok sağol diyerek gülümsedi, Victoria. Çok tatlı bir kızsın".

"Ben  mi? teşekkür  ederim. Sende çok güzelsin".

"Ben bu kıza  bayıldım, tatlım, ben içeriye  kadar gidiyorum, halletmem gereken işler  var, diyerek" Alex'in,  dudağına ateşli bir öpücük  kondurdu. O  anda o kızın yerinde olmak istedim.  Ve  bende içimden kendimi Alex'in,  dudaklarından öperken hayal ettim.

"Ne  okuyorsun? diye sordu, "Alex,  yanıma  oturmuştu. Ve  bu  beni nedensiz yere rahatsız etmişti.

"Stephen King 22.11.63".

"Hım güzel  mi  peki?".

"çok".

"Fantastik türlerde kitaplar okumayı  mı  seversin?".

"Aslında daha  çok aşk kitapları okurum.  Jane Austen,  favorim".

"O  halde  aşka inanıyorsun?".

"Aslında  inanmıyorum. Bence  aşk  yok. Sadece aşkla ilgili  okumayı seviyorum,  o  kadar. Bu ikisi birbirlerinden farklı şeyler".

"Bak bu konuda  haklısın  işte".

"Bunu sevgilisi olan bir adam  mı  söylüyor?".

"O sadece  sevgilim.  Ve  bizimki aşk  değil  ki,  sadece  sevgi,  ve  karşılıklı  saygı".

"O  halde  peki ya  aşk  ne".

"Aşk kavuşamamak,  diyerek yanıt verdi"  Alex. Ne  kadar  da gizemli,  değişik  bir adamdı,  bu  böyle. Ya  da bana  öyle geliyordu,  bunu bilmiyorum.

Bu adam bana farklı geliyordu. Değişik bir  etkileyiciliği  vardı,  gözümde. Buda onu bende  çekiyordu.  Çekim dedikleri sanırım bu olsa  gerekti.

"Neden  heyecanlandın  sen? diye sordu" Alex.  Bunu sorarken yüzünde bir tebessüm  vardı. Gene yakışıklı görünüyordu.

"Her  zamanki  gibi dedim" içimden.

"Ne  heyecanı?  sen  neyden bahsediyorsun?".

"Dudaklar yalan  söyleyebilir,  ama,  gözler  asla. Kızardın ,ve  şu  anda  gözlerin çok heyecanlı olduğunu  söylüyor. Çünkü öyle bakıyor".

Bir  anda ne diyeceğimi  bilemedim. Alex,  ayağa  kalktı, ve gözden  kayboldu.

Bense olduğum yerde  öylece  kalakaldım.

Onu çok seviyor, istiyor, ve arzuluyordum.

Fakat imkansızdı.

O gözümde nedense ulaşılamazdı.

Daima  da  öyle kalacaktı. Gerçekler  acıdır.

Ve acıtır. İnsanın kalbini bıçakla derinden ikiye  böler. Aşk bazen biraz  da, acı çekmekti.

Ve  aşk bazen de,  asla sahip olamayacağın birini sevmekti.

Acaba Alex,  ona olan hislerimi anlamış  mıydı?

Eğer öyleyse mahvolurdum. Çok utanmıştım. Resmen yerin dibine girmiştim. Sevgilisi olan, başkasına  ait  olan bir adamı sevemezdim.

Bu yasaktı.

Peki, ama, ya , bunu özel yapan buysa?

?

Bunu özel  yapan bu yakıcı hissin yarattığı sevmekse  eğer?

Sevmek ayıp olabilir  miydi?

Niçin olsun?

Unut onu kalbim, dedim, içimden.

Bazen  aşkı özel  yapan  da  buydu, asla kavuşamamaktı. 

Kavuşmak Alex'in,  de  dediği  gibi sevgiydi. 

Karşılıklı  sevgiydi,  saygıydı, hayatı paylaşmaktı,  evlilikti, dostluktu, yoldaşlıktı,  ve  çocuk yapmaktı.

Oysa  aşk başka  bir  şeydi.

Takıntılı, tuhaf,  elde  edilmesi mümkün olmayandı,  aşk.

Normal bir duygu değildi.

Şiddetliydi.

Zarar bile verebilirdi.

Tehlikeli  de  olabilirdi.

İşte  bu gizemli,  yaratıkların olduğu gezegen  de,  de  aşk  vardı.

Sevgi  vardı.

Her  şey  vardı.

Ve  olacaktı  da. Yaşam devam ettiği  sürece.

Bir  yerlerde.

Bu  böyleydi.

Çünkü aşk her yerde vardı.

Ayrıca  bazı aşkları özel yapan da , imkansız oluşlarıydı.

Hayali.

Olsun hayalinde de  güzeldi,  bazı  tutkular...