"Benden  boşuna korkuyorsunuz,  çünkü  bizler  göründüğümüz  gibi  tehlikeli  değiliz,  aslında ve unutmayın hiç bir şey göründüğü  gibi  değildir dedi" uzaylı. 

"Sana  inanmıyoruz  dedi"  Aslı.

"Aslı'ya  katılıyorum, insanlarla yaratıklar  birbirleriyle  asla  dost  olamazlar.  Bizi kandırıyorsun".

"İşte  siz insanoğlunun  en  zayıf noktası  da  bu  çok önyargılısınız biz uzaylıların  da diğer  tüm  canlıların  da birer  kalbi  var. İnsanın  bence  insandan  başka  düşmanı  yok , ama , sizler bunun  farkında  değilsiniz ,  birbirinizi  yemeye devam  ediyorsunuz.  Yiyin kahrolasıcılar sizi".

"Hey  hemen kızma  adamım biliyorsun  ki  ,henüz tam  olarak uzaylıya dönüşmediler. Halen  daha insan gibi  düşünmeyi  sürdürüyorlar,  sadece iki  gün vakit  tanı  sonra  bizle  kanka  olacaklar  onlarda  artık  uzaylı  olacak.  Sadece onları  dünyadan  getirip,  başka  türe  dönüştürdüğümüz  için  bizden  farklı  olarak onlar insan  gibi  görünecekler".

"İnsan gibi  görünen  uzaylı  kulağa bir  hayli  ilginç  geliyor. Bak bu  hoşuma  gitti " işte.

"İşte  bu  bile kötü  yaratıklar  olduğunuzun birer kanıtı, biz  insan olarak gayet    mutluyduk,  bizi  zorla  kaçırdınız,  ve uzaylıya  dönüştürdünüz,  diyerek  bağırdı"  Aslı.

"Aslı,  bağırma,  belki  de  yalan  söylüyorlardır".

"Hayır  Merve,  yalan  filan  söylemiyorlar , anlattıkları  gerçek  ,ve  biz insanoğluda  bu gerçekle yüzleşmek  zorundayız. Gerçekler  acıdır  dostum  bunu unutma".

Merve,  birden  ağlamaya  başladı.  Sinirleri  bozulmuştu. Aslı'da,  bu  esnada  onun  koluna girmiş,  onu  teselli  etmeye  başlamıştı.

"Senden  korkmuyorum,  diye  birden  bağırdı"  Merve.

"O  yüzden  mi  ağlıyorsun?  diyerek  karşılık verdi"  uzaylılardan  biri.

"Korkmuyorum"  diye  bir  kez  daha  bağırdı.

"Korkmadığını  söylüyorsun  oysa  gözlerin farklı  söylüyor. Unutma dudaklar  yalan  söyleyebilir,  ama,  gözler  asla".

"Sizler katilsiniz  acımasız  yaratıklarsınız".

"Hepimiz  katiliz tatlım  hepimizin içinde  birer  katil  var  iyiliklerde  var, kötülüklerde  bunu  sakın  unutma. Bu  bütün  varlıklar, yaşayan  organizmalar için  geçerli  diyerek  gözden  kayboldu"  uzaylı.

"Ne  yapacağız?  diye sordu" Aslı.  Bunu sorarken  gözlerimin  içine  bakmıştı. Vücut  dili  gerçekten  de bazı  durumlarda  önemliydi.  Ve  çok  anlam ifade  edebiliyordu.

"Korkmayın"  diyen yılan bir  anda  ikisini  de  yerinden sıçrattı.

"Burada  kimse  size  zarar vermeyecek  dedi"  yılan. Çok  büyüktü. Dili  dışarıda  tıslıyordu,  da.

"O haklı  dedi  bu  sefer bir  kuş. Farede "merhaba dostlar" dedi her  ikisine birden gülümseyerek.

"Burada tüm  canlılar konuşuyor dedi"  Merve.

"Çünkü  burası  dünya değil  diyerek  karşılık  verdi"  Aslı.

"Artık  dünyada  değilsiniz,  dünyayı  unutun  tatlım arkadaşın  çok  haklı  burada herkes birbiriyle  anlaşıyor korkmayın  dedi" fare.

"Burada  özgürüz  dedi"  yılan.

iki  kız  bu  esnada  birbirlerine  baktılar.  Şaşkındılar.

"Artık  hepimiz  uzaylıydık. Bu gerçekle  yüzleşmek  zorundaydık. Çünkü  yaşadıklarımız  hayal  değil,  bir  gerçekti".

Sahte,  yapay  dünya  geride  kalmıştı.  Matrix çoktan   gerçek  olmuştu.

"Yakında  uzayın kralı Alex, ile tanışacaksınız dedi"  yılan.

"Alex  de?  kim  diye  sordu" Merve.

"İlk  uzaylı  insan. Sizi  o  eğitecek.  Burada  hayatta  kalabilmek  için  ne  gerekiyor?  öğrenmelisiniz.  İlk temel  uzaylı  eğitimini  burada alacaksınız. Bunları  öğrenmek  zorundasınız,  aksi  taktirde  yaşayamazsınız  dedi"  yılan.

"Acıkmışsınızdır buyurun  efendim diyerek" yemeklerini  hızlıca  getirip  gözden kayboldu, robot.

iki  kız  yemeklerini yemeye  başladılar.  Burası  ilginç,  değişik  dünyadayken  hayal  dahi  edemeyecekleri  gizemli  bir dünyaydı.

Buna  alışmak  zorundaydılar. Çünkü  artık  evleri  burasıydı. Dünya diye bir yer yoktu.

Artık geriye dönüş  yoktu. Bunun için çok geçti.

Yuvaları uzaydı. Yaşamları  artık  değişecek  onlarda  bambaşka  bir  türe  dönüşeceklerdi.

Artık insan  da  değillerdi. Gerçek  buydu.

Bakalım  bundan  sonra ne olacaktı? bunu merak  ediyorlardı. Umarım iyi  olur , diye  düşündüler, içinden.

O  umut ki, bir çok  şeye değer özellikle  de biz insanlar  için.

unutma dedim,  içimden  en  imkansız  durumun  bile bir oluru  vardır.