"Word wakker Allie!! We gaan vandaag naar Hogwarts!!"

"Donder op Austin. Ik wil slapen."

Alyssa schrok wakker terwijl de stem van Austin in haar hoofd begon te praten en ze haar hoofd schudde in een poging het weg te halen. Het voelde alsof het een irritante piep was die niet wegging, maar als ze in slaap viel kreeg ze telkens dromen over hem.

Narcissa mompelde zacht iets en draaide om waarna ze haar ogen opende om Alyssa aan te kijken. "Hey, wat is er?" Vroeg ze zacht terwijl Alyssa zacht zuchtte. "Cissa mis jij Austin niet?"

"Cissa wat is er mis met me?"

"Weet je zeker dat je een antwoord wilt hebben daarop?"

"Nee niet echt." Loog ze terwijl Alyssa zuchtte en naar het plafond staarde. "Ik moet telkens aan hem denken. Het is bijna alsof hij meer aanwezig is nu hij weg is." Mompelde ze zacht terwijl Narcissa zacht knikte. "Sorry, ik had je niet wakker moeten maken. Ga maar slapen ik kom zo terug." Mompelde ze terwijl ze opstond en wegliep.

~

"Ik ben lekker groter als jou!"

"Austin je mag mama's hakken niet dragen, straks val je nog!"

Nathaniel had het pas door dat hij wakker was toen de beelden van zijn oude huis verdwenen voor zijn ogen en Alyssa in beeld kwam. Haar felblauwe ogen waren kristalscherp en ze trok hem omhoog terwijl hij fronste. "Wat is er?"

"Ik mis Austin." Zei ze met een klein pruillipje terwijl er tranen over haar wangen begonnen te stromen en Nathaniel haar dichterbij trok voor een knuffel.

"Hey hey, shh. Het komt goed." Mompelde hij zacht terwijl ze zacht zuchtte. "Niet voor hem. Hij zit nog opgesloten in dat vreselijke huis." Zei ze terwijl Nathaniel zijn hand rustig door haar haar haalde om haar te kalmeren en zijn ogen sloot.

"Ik ga hem halen. Ik kan hem daar niet achterlaten." Zei ze terwijl ze opstond en Nathaniel haar terug trok. "Nee, absoluut niet. Dat word je dood Alyssa. Eerst moet je slapen want je hebt slaaptekort. Morgen maken we samen wel een plan oké?" Vroeg hij waarna Alyssa diep inademde en knikte.

"Ga maar naar Narcissa, maar absoluut niet weggaan want ik kom je persoonlijk terughalen." Zei hij waarna ze zuchtte en knikte.

Alyssa was stil toen ze terug onder de deken kroop naast Narcissa, maar haar gedachten maakten zoveel geluid dat het uren duurde voordat ze weer in slaap viel, haar slaap geplaagd met herinneringen aan Austin.

"Austin zeg dat hij moet stoppen!"

"Sorry Allie, hij ziet er erg druk uit."

~

"Je zou maar zo snel vrienden maken."

"Ach. Sommige mensen zijn nou eenmaal beter met anderen dan jij."

~

"Ik dacht dat je niet bevriend was met klootzakken?"

"Ach, je weet wat ze zeggen. Soort zoekt soort."

~

"Oh kom op zeg, Austin je hoort me te helpen, niet samen met Alex al het resterende koekjes deeg op te eten."

"All het is echt heel lekker."

~

"Alyssa!"

Alyssa schoot wakker en haar hoofd stootte zich tegen Percy's hoofd terwijl hij achteruit viel en zijn hand naar zijn neus schoot die begon te bloeden. "Jezus." Mompelde hij terwijl Narcissa voorzichtig Alyssa's hoofd richting haar kant bewoog met haar hand. "Wat was er aan de hand? Je bewoog heel veel en stopte niet met gillen en huilen." Zei ze bezorgd terwijl Andrew Percy's neus probeerde te helen.

"Sorry van je neus Percy." Mompelde Alyssa zacht terwijl Percy zwak glimlachte. "Ach weet je het is niet jouw schuld." Zei hij waarop Alyssa fronste. "Het is wel mijn schuld." Zei ze verward waarop hij zijn hoofd schudde en "au! Godver Andrew!" Riep toen Andrew zijn neus heelde. "Sorry.." Mompelde hij zacht waarna Percy's ogen begonnen te tranen.

"Geeft niets. Ik schrok ervan alleen, zoveel pijn deed het niet." Mompelde hij in een poging om zijn tranen in te houden.

"Alyssa?" Vroeg Narcissa terwijl Alyssa haar weer aankeek. Het schokte Narcissa om te zien hoe bleek haar wangen waren, alsof de kleur eruit was gezogen. Buiten hoorde Narcissa de donder rommelen, maar ze had er geen ergen in. "Wat? Oh.. Eh, ik had een nachtmerrie. Over Austin. Alweer.." Mompelde ze een beetje beschaamd waarna Narcissa haar met medeleven aankeek en haar dichterbij trok voor een knuffel die Alyssa accepteerde.

"Het komt echt wel goed met hem Alyssa." Zei Andrew zacht terwijl Percy zacht begon te snurken op zijn schouder. "Percy, hey, blijf nou eens voor twee minuten wakker." Zei hij waarop Alyssa zacht grinnikte. "Laat hem maar slapen, hij heeft het nodig." Zei ze waarna Andrew zuchtte.

"Wie niet."

~~

"Ah!" James kroop dichter tegen Lucy aan en trok de dekens over zijn hoofd terwijl Lucy grinnikte.

"James het is maar onweer." Zei ze waarop hij een gezicht trok. "'James het is maar onweer', Lucy ik vertel jou toch ook niet dat het maar een spin is als je bang ervoor bent?" Fluister-schreeuwde hij terwijl Lucy zacht zuchtte en haar armen rond zijn middel sloeg.

"Shh.. het komt goed James." Zei ze zacht terwijl er onweer klonk buiten en James geschrokken opkeek. Lucy liet haar hoofd rusten op zijn borstkas en haalde voorzichtig haar hand door zijn haar waar hij van leek te kalmeren. Hij sloeg zijn armen rond haar middel en mompelde zacht iets in haar haar wat Lucy niet kon verstaan.

"Sorry wat?" Vroeg ze zacht terwijl James zijn hoofd in haar haar verborg. "Ik snap gewoon niet hoe ik jou ooit verdiend heb, of zou kunnen verdienen." Mompelde hij, zijn hoofd nog verborgen in haar haar terwijl Lucy's wangen rood werden. "Zegt degene die een van de meest loyale en liefhebbende mensen is die ik ooit heb gezien." Zei ze waarna James haar omdraaide en haar kuste.

"Ik houd van je Lucy, vergeet dat nooit."

En Lucy zou het nooit vergeten, nooit. Zelfs niet als ze haar laatste adem zou nemen, dan zou ze denken aan James' warme bruine ogen die haar aanstaarden en de hoeveelheid keren dat James ik houd van je heeft gezegd.

387 keer, voor zoveel Lucy het had bijgehouden.

Soms vergat ze het, maar meestal hield ze het bij.

Want die drie simpele woordjes vertelden soms hele verhalen.

En Lucy wilde ze allemaal herinneren.

~~~
A/N: we houden van poëtische eindes om het boek op te vullen :)

Want eerlijk, zonder het poëtische einde was het hoofdstuk te kort geweest lol.

Nou ja dit was het weer voor nu, ik betwijfel of jullie later nog een hoofdstuk krijgen want m'n schrijf schema is echt half dood lol.

1080 woorden