Lucy wist niet hoe.

Lucy wist het niet, maar James leek nooit haar gedachten meer te verlaten.

Ze kon niet meer stoppen met aan hem te denken, en daarom had ze besloten, hoe stom het dan ook was, om terug te gaan naar huize Potter en het allemaal uit te leggen aan hem. Maar eenmaal daar wist ze niet wat ze zeggen moet, en nog voordat ze iets had kunnen zeggen was James al aan het huilen.

"Oh Lucy het spijt me zo zo erg, ik had het nooit zo publiekelijk mogen vragen, zeker niet als ik niet zeker wist dat je er klaar voor was! Ik snap dat het te vroeg is voor je en ik ben bereid om te wachten, alsjeblieft het spijt me zo erg." Zei hij, de helft van de woorden samenvoegend om het zo snel mogelijk te kunnen zeggen.

"James het is niet jouw fout, maar de mijne. Ik had niet zomaar mogen wegrennen zonder überhaupt iets te zeggen tegen je. Ik houd echt zielsveel van je, maar ik wil geen over gehaaste beslissingen maken, daarom wil ik nog niet met je trouwen." Zei ze terwijl James haar aankeek en haar in zijn armen trok.

Bij de aanraking leek er een heleboel spanning uit Lucy's lichaam te verdwijnen, en Lucy glimlachte terwijl ze haar gezicht in zijn schouder verborg.

"Lucy het spijt me zo erg."

"Niet doen, het is mijn fout."

"Allebei jullie bek houden of ik gooi de deur dicht."

Remus trok zijn wenkbrauw op terwijl James en Lucy hem verbaasd aankeken en ze allebei begonnen te lachen.

~~

Kerst.

Lucy had nog steeds het gevoel dat het zomer was, zelfs toen de eerste sneeuwvlok op haar neus dwarrelde.

Ze was samen met Alex om cadeautjes gegaan en had daarna Regulus opgehaald van zijn therapie.

Met zijn drieën hadden ze een groot cadeau voor Sirius en Remus gehaald en onderweg had Regulus stiekem een cadeautje voor Alex gekocht terwijl Alex boba aan het kopen was.

Eenmaal thuis was Lucy verbaasd om Percy te zien, maar James had hem blijkbaar gevraagd of hij wilde blijven eten en hij had ja gezegd. "Ik ben vanavond wel weer weg hoor, ik ga nog even naar Andrew voor de feestdagen, maar ik wilde ook hallo komen zeggen tegen jullie." Zei hij met een kleine glimlach terwijl hij zijn tas opende. "En ik heb wat cadeautjes." Zei hij terwijl hij opkeek en Lucy hem een verbaasde blik gaf.

"Percy dat is echt niet nodig. Nee letterlijk, er staan vier tassen voor onze kerstboom buiten de cadeautjes die eronder liggen." Zei ze terwijl hij grinnikte. "Dan staan er nu vijf." Zei hij terwijl hij de tas neerzette en James en Alex op hun knieën gingen zitten terwijl ze de tas door begonnen te zoeken.

Er zaten twee cadeautjes voor iedereen in, behalve voor Alex, hij kreeg er drie en Lucy kreeg er een.

"Percy, waarom nodig je Andrew niet een keertje hieruit?" Vroeg James terwijl hij en de rest aan de eettafel in de eetkamer gingen zitten. Ze zaten eigenlijk nooit in de eetkamer, alleen bij kerst of grote diners. Er hing een kroonluchter die Remus de dag voor kerstavond schoon gemaakt had, en er lag een rood tafelkleed met gouden details rond de zijkanten.

"Weet je dat is best een goed idee, nodig Andrew hier een keer uit. Met zijn familie kan ook zelfs, we hebben genoeg ruimte!" Zei Lucy met een glimlach terwijl Percy grinnikte. "Ik zal het aan ze vragen, ze vinden het vast een geweldig idee." Zei hij terwijl hij een hapje nam van zijn eten en verbaasd naar Lucy keek.

"Lucy dit is echt heel lekker." Zei hij terwijl Lucy haar wenkbrauw optrok en James haar aankeek. "Eh dankjewel, maar James heeft het gemaakt, ik niet." Zei ze waarna Percy verbaasd naar James keek en zijn wangen roze werden. "Eh, sorry. Ik dacht gewoon.." "geeft niets joh. Ik kook graag. Mijn moeder heeft het me geleerd." Zei hij waarop Percy knikte.

"Je moeder klinkt als een geweldige vrouw."

"Ja, dat was ze ook."

~~

"Oh kom op Lucy! Ik wil gewoon het cadeautje openen!"

"Ja Lucy! Het is maar een cadeautje!"

"Nee! Jullie moeten nog wachten!" Riep Lucy verontwaardigd terwijl Regulus en Alex beiden een pruillipje trokken en ze de twee meetrok aan hun armen naar de keuken. Remus en Sirius keken de drie na terwijl Lucy een stilte spreuk over de keuken uitsprak.

"Waar is de puppy?" Vroeg ze, angst in haar ogen staand. "Wat? Oh kom op Lucy! Ben je de puppy kwijtgeraakt?" Vroeg Alex terwijl Lucy's wangen rood werden. "Sorry! Maar Apollo zat hem steeds achterna en ik merkte het niet." Zei ze terwijl ze een beetje beschaamd naar de vloer keek.

"Waarom merkte je het niet?" Vroeg Regulus haar met opgetrokken wenkbrauw terwijl ze hem aankeek en zwak grijnsde. "Wil je het echt weten? Ik kan het in details vertellen hoor. Nee wacht dat kan ik niet want-" "Lucy!" Riep Alex terwijl hij een hand over haar mond sloeg en Regulus grinnikte.

"Oké maar we moeten de puppy terugvinden voordat Remus of Sirius hem vinden." Zei ze terwijl Regulus knikte en de keuken uitliep. "Ik en Alex checken boven, jij beneden." Zei hij terwijl Alex hem volgde en Lucy de woonkamer weer inliep. "Hallo jongens!" Riep ze terwijl ze glimlachte en de puppy zag zitten onder het kleine tafeltje in de hoek van de kamer waar een plant opstond.

"Oh nee! Niet omkijken, kijk naar de kerstboom! Hoeveel cadeautjes denk je wel niet dat eronder zouden liggen?" Riep ze nerveus terwijl Remus fronste. "Geen idee. Sirius, ga ze anders tellen." Zei hij terwijl hij Sirius van zijn schoot afduwde en Apollo de woonkamer in struinde.

Hij keek even rond en mauwde hard toen hij de puppy zag, waardoor de puppy snel de woonkamer uitrende en richting de keuken rende. "Apollo!" Riep ze geërgerd terwijl Remus en Sirius allebei omkeken en Lucy's wangen rood werden. "Hij liet bijna de eh, de plant omvallen." Zei ze terwijl Apollo haar aanstaarde en hij knipperde.

"Sh!" Zei ze terwijl ze Apollo oppakte en de kat op de trap in de woonkamer zette. "Ga maar naar boven." Zei ze waarna Apollo mauwde en deed wat ze zei.

"Ik ben zo terug." Zei ze terwijl ze de woonkamer weer uitliep om vervolgende de keuken in te lopen. "Ah!" Riep Lucy terwijl Alex de puppy in haar handen duwde. "Hier. Stop hem alsjeblieft in je kamer ofzo, anders loopt hij telkens los rond." Zei hij terwijl Lucy knikte en omdraaide om de keuken uit te lopen, maar op precies hetzelfde moment opende Sirius de woonkamerdeur en liepen hij en Remus naar buiten.

Sirius' mond viel open en Remus keek verbaasd naar de puppy in Lucy's armen.

"Eh.. verassing?" Mompelde Alex terwijl Lucy ongemakkelijk glimlachte en Sirius' ogen oplichtte. "Jullie hebben een puppy voor ons gehaald?!" Vroeg hij enthousiast terwijl Regulus de trap afliep, even knipperde en zijn ogen rolde. "Het is dus niet gelukt om het geheim te houden, zie ik?" Vroeg hij terwijl hij Alex dichterbij trok voor een kus en Lucy porde in haar zij. "Handig zijn we ook huh." Mompelde hij terwijl Sirius de puppy overnam van Lucy en de puppy in Sirius' armen begon te bewegen, tot hij bij Remus' gezicht kon en hij Remus kon likken.

"Hij is voor jullie allebei. We dachten dat jullie een puppy wel leuk zouden vinden." Zei Alex terwijl Sirius hem aankeek. "Wel leuk? Dit is echt geweldig!" Riep hij enthousiast terwijl James de trap afliep en fronste, waarna hij verbaasd naar de puppy keek in Sirius' armen.

"Een hond? Gaat dat goed in het huis met Apollo?" Vroeg hij waarop Lucy nerveus grinnikte en hem een lieve glimlach stuurde. "Ach. Ze verdienden een puppy. En Apollo went er maar aan." Zei ze terwijl Sirius knikte en de pluisbal op de vloer zette.

"Oh Jezus nu moeten we wel een beter cadeautje voor jullie drie regelen." Zei Sirius terwijl Remus begon te lachen en zijn ogen rolde. "Nee hoor. Ze zijn er vast blij mee."

"Wat hebben jullie dan voor ons?"

"Dat is nog geheim!"

~~~
A/N: fijne kerst :)

In juli hehe.

Dit was het weer. Tot morgen!

1370 woorden