WARNING: SPG | R-18 | MATURED CONTENT.

"OH, END... f-faster, ahh..." nagdedeliryo kong ungol habang walang habas na naglalabas masok si End sa aking bukana.

Hindi ko alam kung saan ibabaling ng aking ulo dahil sa sarap nang sensasyong kanyang pinapalasap. Ang walang habas niyang paglalabas masok sa akin habang sagad na sagad ang kanyang sandata ay siyang dahilan kung bakit parang mawawalan na ako nang ulirat.

"My pleasure, babe... Ohh, ahh!" sagot naman nito at mas binilisan pa ang paglalabas masok ng kanyang pagkalalaki sa aking pagkababae.

"Ahhh... I-i'm.. Cumming..." hingal kong ungol at doon na sumirit ang katas na siyang kanina pa namumuo sa aking puson, kasabay non ang kay End na pinutok lahat sa loob ko.

Lupaypay kaming dalawa pagkatapos ng mainit naming pagtatalik.

"That was mind blowing, babe." ngumiti ito pagkatapos ay sumiksik sa leeg ko. Nagdulot naman iyon nang kiliti sa akin kung kaya't bahagya ko siyang itinulak ngunit hindi man lang ito natinag.

"Indeed." pagod ngunit nakangiting saad ko.

Nanghihina ang aking mga tuhod dahil sa kakatapos lamang na orgasmo. End Boulcraige is indeed a monster in bed. Damn!

"I love you, Cass." sinserong saad nito habang nakatitig sa aking mga mata.

"I love you more, End." hinaplos ko ang buhok nito habang siya naman ay pinapatakan nang mumunting halik ang aking leeg.

"Parang kailan lang ayaw na ayaw mo sakin at iritang irita ka pa ah." natatawa nitong sabi kaya natawa din ako.

"Eh sa nakakairita ka naman talaga noon. Ang kulit kulit pa." natatawang sagot ko din sa kanya.

Bigla naman itong natahimik kaya napatingin ako sa kanya. Seryoso lang itong nakatitig sa kisame, kaya agad akong nabahala.

Nang nakaraan pa siya bigla-biglang nagbabago nang modo.

"Are you okay?" nag aalalang tanong ko sa kanya pero hndi ako nito sinagot.

"End, " pagkuha ko ulit ng atensyon niya.

"What if may malaman kang sekreto ko, matatanggap mo padin ba ako?" seryoso nitong tanong habang hndi ako nililingon at sa kisame padin ang tingin. What is he talking about? As a mafia? 'Yan lang naman ang alam kong sekreto niya na hndi niya  sinasabi sakin, but of course Zia told me.

"About what?" taka kong tanong. "Sa mafia ba?" tanong ko ulit kaya napatingin na siya sakin.

"Did Zia told you?" tanong nito na hndi man lang nagtaka o nagulat kung paano ko nalaman. "Of course she did right?" tanong nitong muli.

"So, 'yon ba? Of course i will accept you End. I know it's illegal, but i don't care, kahit ikaw pa ang pinakanakakatakot at delikadong tao sa mundo wala akong pakealam. I love you and that mafia thing can't stop it." sensiro kong sabi sa kanya, ngumiti lang siya ng bahagya.

"Yea, but what if mas malala pa sa pagiging mafia?" tanong nitong muli. Now i'm curious.

"Ano pa bang sekreto mong hndi nasasabi, End? Pinapa curious mo 'ko. Akala ko ba malinaw sa atin na walang sekreto sa pagitan natin kapag nag-umpisa na tayong seryosohin ang relasyong ito? You're so unfair, ikaw alam mo lahat sa akin pero ikaw pakiramdam ko you're a total stranger to me. We already kissed, we fucked pero hanggang ngayon konte palang ang alam ko sayo. Bilang lang sa mga daliri ko."

He cupped my face and gently kiss me. Pero agad kong pinutol iyon.

"Promise me, you won't leave me. Promise me first, Cass. Before i tell you... everything." kinakabahan man sa hindi malamang dahilan ay tumango na lamang ako.

"Depende, depende iyon sa mga sasabihin mo, End."kibit balikat kong ani. "Just spill it, End." dagdag ko pa.

"Promise me first." ang kulit!

"Okay, i promise." sabi ko na lang para masabi niya na.

Tumikhim muna ito at napalunok ng ilang beses bago magsalita.

"I have a p-personality disorder... I'm an psycho... a p-psychopath. And a... a dangerous one." gulat at kaba ang agad kong naramdaman. Napayuko ako dahil sa hindi alam ang sasabihin. I mean, maraming personality disorder. Just ask him first Cass, don't overthink. Fuck! He's a psycho! And a dangerous one. He said that himself!

"What kind of personality disorder? What kind of a psychopath are you, End? " kalmado kong tanong habang tinatago ang kaba.

"I'm obsessed with you, Cassy. And once a psychopath is obsessed with someone or something, there's only two possibilities that can psychopath would do. One, is to keep everyone away to that certain person or thing they're obsessed with by being possessively harmful. Or two keeping the person away from danger by killing him/her. That's for the best for her/him, at least that's what they think." mahaba nitong paliwanag. Killing him or her?

"S-so, in your case where do you belong?" kinakabahan kong tanong sa kanya. Sinong hndi kakabahan diba? Psychopath 'yang nasa harap ko! Psycho ang lalakeng mahal ko! Oh my god! This is driving me insane.

"The latter." sagot nito na nagpa usod sa akin.

"Cass—"

"I-i'm... I'm going home. Fuck!" taranta kong sabi at agad hinanap ang mga damit ko.

Nang mahanap ko ay agad ko itong sinuot, i don't care kung nakikita ni End ang hubad kong katawan. Nakita na naman niya ito ng ilang beses.

"Cass—"

"I'm sorry..." putol ko sa sasabihin niya.

"Cass please... P-please... don't leave me." nagsusumamo nitong sabi.

"But you will kill me, End." naiiyak kong sabi dito. Ayokong mamatay sa kamay ng taong mahal ko.

"I won't, i promise." promise?

"How can you promise End? How can you say so if sayo mismo nanggaling na kaya mo akong patayin! What if you'll kill me huh? You said it yourself that... t-that you can kill me! You will kill me because you're obsessed with me"

"Please Cass, don't leave me... p-please... Hindi ko kaya, hindi ko kakayanin, mas mababaliw ako, Cassandra. Mas mababaliw ako kapag pati ikaw mawala pa sa akin. Please, i'm begging you... Stay with me please." nagsususmamo nitong ani, pinipigilan ako gamit ang kanyang kamay na nakakapit sa akin.

"End, please. I want to go home." saad ko sa kanya at inaalis ang pagkapit niya sa akin. I am thankful kase hindi na siya nagpumilit pa, pero nagulat naman ako sa sunod niyang ginawa. Lumuhod ito sa harap ko na para bang desperadong desperado na siyang ayaw akong paalisin.

"Please Cass... I love you, you know that right? Mahal na mahal kita, Cassandra. You are my life, my home, my solace. Please, leaving me like this is like killing me."

"Without you i'm lifeless, Cassy. Without you i am no one. Can you at least spare me? Mahal na mahal kita, mahal mo naman ako diba?"

"I'm so sorry, End." umiling ako bago sapilitang baklasin ang pagkakakapit nito sa akin. He caught off guard.

Agad akong tumakbo papuntang elevator at agad na sumakay dito bago niya pa ako maabutan. Nakita ko pa siyang humabol sakin pero sumara na ang elevator.

I'm sorry, End.

Alam kong mahal mo ako, pero sa sinabi mong iyon ay alam ko ring iyang pagmamahal mo ang makakapatay sa akin. Nakakapatay ang pagmamahal mo, End. Kaya pasensya ka na kung umalis ako agad.

Nang bumukas ang elevator ay agad na akong lumabas at nagpara ng taxi para umuwi sa condo ko. Nang makarating sa condo ay agad kong inayos ang mga gamit ko at nilagay sa maleta, habang nag aayos ako ng gamit ko ay biglang tumunog naman ang phone ko kaya sinagot ko muna ito.

Huminga muna ako ng malalim bago magsalita.

"Yes, dad?"

"A-anak, your M-mom." umiiyak na sabi ni dad, kaya agad akong nagtaka.

"Why? What happen to Mom?" nag-tataka kong tanong.

"She's in the hospital, inatake na naman siya ng sakit niya sa puso." shit!

"What? Oh my god, hang in there, Dad, i'm going home." agad na sabi ko.

"It's okay sweetie, in-inform lang talaga—"

"No Dad, uuwi ako diyan. Ngayon din." pagputol ko sa sasabihin ni dad at agad ng pinatay ang tawag at binilisan ang pag impake.

Bakit ngayon pa? Fuck!

Pagkatapos kong mag impake ay lumabas na ako ng condo ko at agad tinungo ang airport. Nang makarating ako sa airport ay agad kong hinanap si Stella para mabigyan ako ng emergency flight.

"Okay, okay. Take care. Sasabihan ko na lang sina Zia." sabi nito pagkatapos kong ikwento sa kanya ang sinabi ni dad.

"Thank you, Sis." pasasalamat ko at niyakap siya. "And oh, favor please." sabi ko ng maghiwalay kami sa pagkakayakap sa isa't isa.

"What is it?" tanong naman nito.

"Promise me you won't tell End where i am. And tell Zia not to tell her husband where i am too." sabi ko sa kanya nagtataka naman ako nitong tiningnan.

"What? Why?" taka naman nitong tanong.

"Basta. Just promise me, Stella."

"Okay, i promise." sagot naman nito kahit halata sa kanyang mukha na gulong-gulong ito sa aking sinabi.

"Thank you." pasasalamat ko sa kanya at niyakap ito ulit.

Aalis na ang eroplanong sasakyan ko kaya nagpaalam na ako ulit kay Stella.

I'm sorry End. I'm so sorry. I am hoping that when we meet again someday, you won't loath me to death.