"... pozwól, że opowiem Ci o znajomości, która trwa, chociaż nie jest pewna swojej przyszłości..."

to ten sam człowiek?

czy może to po prostu ta sama oprawa; forma w postaci stu dziewięćdziesieciu dwóch centymetrów przyozdobiona najurokliwszym uśmiechem, jaki widział ten świat

gdzieś tam, pod zieloną bluzą, jest serce, w którym kiedyś grałam rolę - pierwszoplanową lub niekoniecznie

jestem w pokoju, oddech mam przyspieszony, żołądek ściśnięty... wejdziesz? bo stoisz w progu i mam drobny przeciąg...

---

może zbyt wiele szkła się pokruszyło
może nie jestem tą samą dziewczyną z zeszłorocznych wakacji
może już nie chciałbyś tracić na mnie tchu

czy kiedyś wypowiemy na głos słowa niewypowiedziane?

bo czuję się jak ptak w klatce, trzepoczący skrzydłami; tak wiele chcę Ci wyjaśnić...

tylko daj jakiś znak, że chcesz mnie wysłuchać...