łzy w ślepiach,
udręka we wnętrzu,
nawałnica w umyśle.

cegiełka za cegiełką wokół kostek,

!nie potrzebujesz ich!

kolan, pępka,

!dasz sobie radę bez nich!

łokci, ramion, policzków

!zranią cię!

nosa, oczu, brwi...

gotowe.

nie mają dostępu. 

tylko mój oddech

i krwawiące serce w piersi, które potrzebuje bliskich

!nie, nie możesz! nie możesz zburzyć muru! zresztą i tak nie dasz rady, nawet gdybyś chciała!

ponieważ

o d p y c h a s z

to oni są magnesami o południowym biegunie

a ty, zamiast być północnym

zawszeZAWSZEzawsze

zamieniasz się w południowy

nie sprawdzaj telefonu

nikt z tobą nie wytrzyma

już zawodzisz ludzi wokół

nikt cię nie zniesie

kochanie

przecież ty sama siebie nie znosisz