Chapter 38: He's Calling Me, Love
Chapter 38: He's Calling Me Love
Every time I looked up at the sky, I felt that my past was still existing on my present. Even though my parents were there by my side, I wasn't still satisfied and felt that there was something inside me.
I hold the tears that keep on rolling from my eyes while walking on the street to Prince home. I want to peep him, making sure if he was just okay.
I was about to step to the pathway to his house when someone blocked me using her car.
"Why did you come back, Levina? Are you here to ruin us? Gusto mo bang sirain ulit kami ni Prince? Malapit na kaming ikakasal," aniya ngunit ang tono ng pananalita niya ay kakaiba. Anytime she can devour me.
"I wasn't there to ruin your relationship, Amari. Kung ano man ang meron kayo, wala na akong pakialam do'n," I said bravely and put my hands inside my jacket's pocket.
Humalakhak siya ngunit hindi ko lang pinansin. I rolled mentally. I stamped my foot on the ground when I felt that my body was shaking again. I was shaking in pain and anytime, I perhaps fell.
Nang makita kong nakaupo si Prince sa second floor, sa dating lugar kung saan doon kami tumatambay para tunghayan ang pagtago ng araw. I saw how GreenLand filled with grasses and Prince garden isn't beautiful as before.
I felt satisfied when I saw him smiling while looking at Amari walking inside.
Tumalikod na ako pagkatapos ko siyang makitang nakangiti. Masaya na pala siya, puwedeng...ako na naman ang aalis, 'di ba? Akala ko kasi...babalikan niya ako, pero bakit ibang babae ang nasa bahay niya? At ang masakit pa ro'n, engaged na sila.
Dinalaw ko ang Mommy at Daddy ko bago magpaalam na i-take ang opportunity na pumuntang abroad para sa promotion ng tinatrabahuan ko sa Mall ni Sunghoon Hyun. Siya ang kilala bilang the richest person in Korea. Kaya do'n niya ako pinasa dahil sa marami na rin akong experience.
"Anak, kailan ang flight mo?" Mom asked me while she was busy preparing for her birthday party. She wore only red dress that is fit to her body and just above the knee. It was backless with v-neck line.
Humarap ako sa salamin at tiningnan ang sarili. "Sa susunod na linggo ako aalis, My. Sana...huwag na kayong mag-away ni Daddy, ha? Mababayaran na natin ang mga utang, Mommy." I looked at myself, wearing a fitted black jeans and a coat. Bahagyang tumawa si Mama sa sinabi ko at tinapik ang balikat ko.
She fixed my hair and put some make-up on my face. "Alam mo naman 'yong Daddy mo, 'nak, kahit gano'n 'yon, mahal ka no'n," she said. I felt my Mom's presence na noon pa ma'y gusto ko nang maramdaman. Kahit na buo na kami, there is something inside me which is still missing.
"I love you both, Mom! Kapag babalik na ako rito, I'll promised to celebrate your birthday na mas bongga pa nito. I also planning to build a beautiful house po para sa inyo." Ngumiti ako sa kaniya habang seryoso naman siyang nakikinig sa 'kin.
Mom smiled. "Grabeng pangarap 'yan, Vina." Mom caressed my hair. "Mag-iingat ka ro'n, 'nak. Mahal ka namin." She kissed my forehead and sent me to my room.
Matapos kaming mag-usap ni Mommy, lumabas na siya. Agad ko namang nilagay sa luggage ang aking mga gamit lalo na 'yong mga biniling damit ni Prince no'n. Hindi ko 'yon itinapon sa basurahan dahil kahit 'yon na lang ang magiging alaala namin.
Napuno ko na ang isang maleta at ang bag ko. And the last one I took is our picture when we were college. Nilagay ko rin 'yon sa loob ng bag ko.
He will be married soon and I... don't still know where I am to go.
I was rolling on my bed, while thinking Prince. Ano kaya ang ginagawa niya ngayon? Masaya kaya siya habang katabi si Amari sa kama? Masaya kaya siya na wala na ako?
Sana nga. Sana maging masaya na siya.
I heaved a sigh and suddenly, when my phone was vibrated. I saw a message from unknown.
Unknown:
Hi! How are you?
Merlinaq:
Babe, nabalitaan kong na-promote ka na raw? Congratulations kung gano'n!
I don't know which one of them should I reply first. Siguro si Merlina? Ayaw ko namang mag-entertain ng unknown number. Kaya si Merlina na lang ang ni-reply-an ko.
To Merlina:
Sa Korea lang naman, Lina. 'Tsaka...alagaan mo na lang kaya 'yang mga makulit kong buddies, Theara, Rance, and David. Maging masaya ka na riyan kina Tito. Nagiging mabait na dragon naman 'yan, eh.
I sent it and type another message.
To Merlina:
Ako naman ang nagbibigay ng suweldo mo kaya doblehin ko 'yan.
I smiled while typing a message. Ang dali namang kumalat ng balita. Just a promotion pero agad nalaman ni Merlina. Ang tsismosa pa naman no'n.
Hindi nagtagal ay nag-send siya ulit ng message.
From Merlina:
Sige mahal, mag-ingat ka ro'n. Ikumusta mo ako sa mga koreano, ha?
Tumawa ako sa naging reply niya. I was about to send the message I typed when the unknown number called. I accidentally clicked the answer button. I cursed mentally when he spoke.
"Hello, Vina? How are you my loves? I missed you! I badly missed you! Are you there? I hope you heard me. Please take me with you. I don't want to live like I was a loser. I lose you, Love." He sniffed, his voice shaking and I can hear his pain. Hindi ko alam kung wrong call ba 'yon but his voice seems Prince's voice.
"Love, if you are listening to me, I want you to know that if you wasn't the person whom be my wife, I don't want to breath anymore. I want to live with you. Sana hindi mo na ako hahayaang magising pa, Levina. Mahal na mahal kita at tandaan mo 'yan."
I dropped the call when my eyes falls with tears. Hindi ko kakayaning marinig ang noses na 'yon. Parang nawawasak ang mundo ko, eh. Naaalala niya ako pero bakit hindi niya ako nakilala kapag araw? Bakit sa tuwing lasing lang siya? Ang unfair mo Prince!
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top