Chapter 1
Man Under the Tree

Dali-dali akong lumabas ng bahay at tinungo ang puno ng mangga. Umayos ng tayo ang lalaki roon at ngumiti sa akin. Saka ko na siya namukhaan nang malapitan ko ito.

"Kumusta na, Rasie?" Dapat ay nakatago ako ngayon. He knows Tito’s house and he must not know what I am doing here. He don’t know me well. Pero natunton niya ang lugar nina Tito. Ayaw kong mag-aalala rin siya sa kinalalagyan ko ngayon. He’s just my friend but he treats me more than friends.

“Oh?” Umayos siya ng tayo at tiningnan ako mula ulo hanggang paa. “Nice meeting you again, Lev. I’m fine, how about you—Oh? You looks tired.” He noticed my weary eyes. 

He is still good-looking. Kahit na marami siyang inasikaso sa buhay nila ni Prince, he’s still handsome. Dagdag pa ng matangos niyang ilong, pinkish lips and disheveled hair.  Ewan ko kung saan siya nagmana. Kahit kailan, hindi ko ba nakita ang mga parents nila. Matapos kung titigan ang mukha niya, napadako ang mga mata ko sa kaniyang katawan. Oh! Gezz...he has this perfect body.

“Levina, I am asking you...” I was stopped staring at him when he spoke again.

Nagulat ako. “H-Ha?”

He walked towards me and hugged me tight. “Aren’t you tired? Let’s go outside.”

Patay ako kay Tito kung pagbibigyan ko siya. I need to find ways to decline him. Alam kung malalagot talaga ako.  Inilibot ko ang aking paningin sa paligid at sinuri kung may nakakita bang tao. Nang mapansin kong wala ay niyaya ko si Rasie na umupo muna sa maliit na upuan sa gilid ng tindahan.

He brushed his hair using his fingers. Pawisan pa siya. I guess, he was just walking nang pumunta siya rito sa bahay nina Tito. Paano niya nalaman ang bahay na ‘to?

“Uhm...naparito ka?” tanong ko sa kaniya nang mapansing nananahimik na naman siya.

Minsan, hindi niya ako kinakausap sa tuwing wala ako sa mood. Kilalang-kilala na ako ni Rasie kahit noong college pa lang ako. Alam na niya ang paborito kong pagkain, books, hobbies at halos lahat sa akin, alam niya. Maliban sa estado namin sa buhay. He didn’t know that my father is a gambler. Mahilig sa sugalan habang si Mama naman ay chismis lang sa kapit-bahay ang alam. Wala na nga akong ibang mapuntahan sa tuwing nalulungkot ako maliban kay Rasie. But...I often told him that I was just mentally unstable sa tuwing tinatanong niya ako kung may problema ba sa bahay namin.

“I just wanted to visit you. Labas muna tayo?” He asked me while raising his brows. 

Hindi agad ako nakasagot dahil iniisip ko na kapag umuwi ’yon sina Tito at Tita, lagot ako kapag hindi ako nakapagpaalam. I just heaved a sigh at tinitigan siya sa mata.

“Uhm...I can’t,”I felt that the world collapsed. My eyes clouded. “I can’t go outside with you muna ngayon, Rasie. You know how cruel Tito is…”

“Who’s Tito?” Nanlaki ang mata niya no’ng tinanong niya ako. Gano'n din ako.

Bakit kasi ang tanga ko? Why I mentioned Tito here? He’s out of the topic. I am just unlucky person na walang magandang nangyari sa buhay ko. Puro pasakit. Wala na nga akong pamilyang tinuturing akong espesyal, gano’n din sina Tito. He hated me kasi baka ang akala niya ay katulad ako nina Mama. But, I badly want to prove them. Gusto kong patunayan ni Tito na iba ako sa magulang ko.

“Ate Lev!” Sigaw ni Truze Rance sa akin habang iwinawasiwas ang dala niyang basahin. Nang makita niya ang katabi ko ay nagbago ang ekspresyon niya. Ang nakangisi niyang labi ay nagiging seryoso.

“Truze…” Kumaway ako sa kaniya at sumeyas na lumapit sa akin.

He moved his eyes between me and Rasie.

“Who is he, Ate Lev?” He pouted and pointed his index finger to the person beside me.

Nginitian ko lang siya at hinaplos ang kaniyang ulo. Tumayo ako sa inuupuan habang si Rasie naman ay nakatitig lang sa bata. He don’t know who is he. Pagkatapos tingnan ni Rasie ang bata ay dumako ang tingin niya sa akin.

“He’s Rasie, Truze. He’s my friend—"

“Bakit daw siya nandito?” Ang kulit! Kahit papaano, si Truze lang itong willing makinig sa 'kin. Hindi pa rin siya ngumingiti. Hindi naman siya ganito. Ang bait nga niya sa akin, eh.

I cupped his face. “He’s here to visit me lang naman.” I explained to him while my hands traveled on his cheeks. “Tsaka...baby, lalabas muna sa ako kung papayagan mo ako…”
Palagay ko, hindi siya makikinig sa akin ngayon. Ayaw nilang lumabas ako. Ayaw nilang iiwan ko sila sa loob.

Hindi siya sumagot sa akin at nilapitan niya lang si Rasie. Umupo siya sa tabi nito at ibinaling ang tingin kay Rasie. Takot na takot na ako dahil baka isusumbong niya ako kay Tito. Hindi naman ganito umasta si Truze.

“How old are you?” Rasie asked him, while there was an amusement on his face. 

Umayos ng upo si Truze at humarap sa akin.
“I’m four years old. Why? Are you courting ate Levina? Ayusin mo lang, ha?” Sunod-sunod na sinabi niya na nagpatindig ng balahibo ko.

Hinawakan ko ang kamay ni Truze at ipinaharap sa akin. Nangunot ang noo niya pero ang titig ay hindi pa rin nagbago. He still staring at me like he don’t want me to go. Mahigpit niyang hinawakan ang kamay ko at seryosong bumaling kay Rasie.

“Baby, don’t act like he had a big mistake to you. He’s older than you, so… show kindness.” Hinaplos ko ang pisngi niya at matapang pa rin ito. Hindi siya ngumisi sa akin pero mabilis niya akong niyakap sa at dinausdos ang mga kamay niya sa beywang ko.

Yumuko ako upang tingnan ang kaniyang mga mata. “Okay. I won’t go…” Hinagkan ko siya sa pisngi ngunit mabilis niya akong naitulak.

“I didn’t mean that ate Lev,” he said. “Ang gusto ko lang ay magpahinga ka na lang muna. I will try my best to help you. Anyways…” He took me the book he was reading. “There was a miracle in this book. Akalain mo bang marunong na akong magbasa ngayon? Bilhan mo pa ako ate, ah…”his voice were cute. Ang sarap lang pakinggan. Ang gwapo ng batang ’to. Ang buhok niya ay kawangis kay Rasie. Kaso nga lang, hindi pa siya mature tingnan dahil nga ang bata pa niya.

“Truze...papayagan mo ba si Ate na aalis muna? Promise babalik ako bukas ng umaga rito.” Tinaas ko ang isa kong kamay.

Ngumiti siya sa akin. Pero no’ng bumaling siya kay Rasie ay nagbago ang ekspresyon niya.

“Don’t take Ate Levina anywhere or else... I’ll call the police to arrest you.” He said which made me laughed. I just tapped his head and kisses his cheeks.

“Okay little boy...” Rasie said. Binuhat niya si Truze at hinagkan sa pisngi. Umurong ang bata at pinunasan ang pisngi niya kung saan dumampi ang labi ni Rasie.

“Eww! Yuck!” Pinunasan ni Truze ang pisngi niya tsaka nandidiri ang mukha niya. Para bang alam niyang masama ’yon. Madalas kong ginagawa ’yon sa kaniya pero hindi naman siya umaaangal at hindi gano’n ka pangit ang reaksyon niya.

“Bakit?” Natatawa na si Rasie sa reaksyon ng bata. Ibinaba niya ito at hinaplos ang ulo.

“Kasi sabi ni Ate...bawal daw ’yan, e...” He crossed his arms over his chest.

Hindi ko alam kung saan niya iyon natutunan. Hindi ko naman siya tinuruan ng gano’n.

“Pero kapag si Ate mo naman ang hahalik sa ’yo, hindi ka nagagalit...” parang bata ang reaksyon ni Rasie kay Truze. Ngumuso pa ito sa bata.

“Si Ate na iyan, e...”

Napatawa na lang ako sa reaksyon ni Truze kay Rasie. Kung puwede lang sanang itakas ang batang ’to, e di...tinakas ko na noon pa. Kaso, wala akong bahay na matutuluyan. Wala pa akong pamilyang uuwian. I mean... family na may kaligayahan kahit kaunting panahon lang.

“Sige na, Ate. Baka maabutan ka pa ni Daddy.” He is really kind to me. He scratched his nape no’ng napansin niyang wala akong tinugon sa kaniya.

“Sige. Huwag kayong lalabas ha? Magpatulong kayo kay Carmel kung may kailangan kayo. Nilutuan ko na kayo kaya kung sakaling gugutumin ka, may nahain na. Bye...” Kumaway na ako sa kaniya at agad naman siyang tumakbo papasok sa loob ng bahay ni Tito Valir.

Napangisi na lamang ako bago humarap kay Rasie.

“Let’s go?” aniko sa kaniya. Tinaasan ko pa siya ng kilay at mabilis naman siyang ngumiti sa akin at naglahad ng kamay.

He held my hands at sabay na kaming lumapit sa sasakyan niya. Pinagbuksan niya ako ng pinto at umikot siya sa kabila. Umupo na siya sa driver’ seat at inilagay ang kaliwang kamay sa bintana habang nasa manibela naman ang kanan. Naka-focus lang ang tingin niya sa daan at panay sulyap naman ako sa kaniya.

Thank you so much for the cover @WhiteGelPen