Mijn tekst voor wat ik vandaag ga zeggen tijdens de nieuwsuitzending lees ik nog een keer door. Het stukje over de twee zestienjarige meisjes spreekt me erg aan. Misschien doordat de twee zaken zo veel op elkaar lijken. Stiekem geloof ik niet dat het toeval is. Zouden ze toch een verband hebben ondanks de politie zegt van niet? Zou het dezelfde dader zijn? Een andere dader kan toch haast niet? Dat er twee sukkels op dezelfde avond ieder een meisje van dezelfde leeftijd ontvoeren. De foto van de meiden heb ik openstaan op mijn computer. Een net meisje met lang blond haar en blauwe ogen kijkt vriendelijk en tegelijkertijd arrogant naar me vanaf de foto. Het andere meisje met halflang bruin haar en groenbruine ogen kijkt me serieuze en tegelijkertijd nuchter aan. Twee totaal verschillende types, waarvan ik zal geloven dat het meteen botst tussen die twee. Naar wat ik begrijp uit mijn onderzoek is dat ze allebei een totaal ander leven hebben. Mijn gedachten dwalen af naar de ouders van de meisjes. Wat zou het verschrikkelijk zijn als je kind na een feest niet meer thuis komt. Ik moet denken aan mijn zoontje. Waarschijnlijk zal ik helemaal in paniek raken. Hem overal zoeken en natuurlijk super verdrietig zijn. Nee niet aan denken Anne. Denk ik bij mezelf. Niet aan iets denken wat niet aan de orde is. De tekst pak ik op en ik loop naar de mensen van de techniek toe. Over tien minuten moet ik beginnen met praten, maar eerst moet ik gezenderd worden. Anders ben ik een stuk slechter te horen op de tv van de luisteraars. Ook word ik niet alleen gefilmd voor het journaal, maar mijn stem hoor je tegelijkertijd ook op het nieuws van de radio.

De kamer van de techniek mensen stap ik naar binnen.
'Hey,' zeg ik.
'Ben je er klaar voor?' vraagt Frank, een man van begin dertig. Hij doet mijn zender altijd bij me om en hij helpt me ook vaak met mijn werk. We kunnen het goed met elkaar vinden. Dat maakt het voor mij en voor hem ook een stuk fijner om met elkaar te werken. Hij werkt hier een jaar langer dan mij, maar sinds ik hier werk helpt hij me uitstekend.
'Wat vind jij eigenlijk van het verhaal van die twee meiden?' vraag ik aan hem.
'Eerlijk gezegd vind ik het een beetje vaag. Hoe kan het dat twee onbekenden van elkaar precies op dezelfde avond vermist raken? Dat snap ik echt niet,' antwoordt hij.

'Ja, het is vaag. Misschien hebben ze een onbekende link met elkaar. Je weet ook maar nooit wat al die jongeren doen.'
'Ja, we wachten af totdat er meer bekend is.'
Langzaam knik ik. Frank pakt mijn zender en doet hem om. Samen lopen we de studio in. Frank neemt plaats bij het geluid.
'Vertel maar een leuk verhaaltje. Iets gezelligers dan moorden, ontvoeringen en dat soort dingen.'
'Oké dan wordt het een kort verhaaltje,' begin ik even wacht ik met praten en dan vertel ik: 'Er was eens een doodgewoon meisje, maar wat ze niet wist was dat ze magische krachten had. Met die krachten kan ze het weer bepalen en rampen laten ontstaan, maar ze kan ook hele mooie dingen doen, zoals het zonnetje laten schijnen of een mooie zonsondergang maken.'
'Prachtig verhaal! Je geluid staat goed ingesteld. Ga vast klaar staan op je plek en wacht op mijn teken.'
Ik doe wat hij me zegt en ik lees nog een keer mijn tekst door. De zenuwen kan ik normaal goed bedwingen, maar vandaag lukt het gewoon niet. Nog nooit ben ik zo zenuwachtig geweest. Het onderbuikgevoel wordt steeds erger. Een vlaag misselijkheid voel ik opkomen, alleen net als ik naar de wc wil rennen zie ik dat Frank met zijn vingers vanaf tien aftelt. Nog acht seconden. Volhouden Anne, je kan het. Zeven, zes. Een keer adem ik diep in en uit en gelukkig voel ik me een stuk beter. Inmiddels heb ik nog maar drie seconden. Mijn blik werp ik op de kamer.
'Start,' roept Frank.
Op dat moment begin ik meteen te praten.
'Goedenavond en welkom bij het NOS journaal van acht uur. Ik ben Anne Boomsma. Vandaag is er een ernstig ongeluk gebeurt bij de afslag van Utrecht richting Amersfoort. De inzittende van de auto heeft het overleefd. Wel is hij zwaar gewond naar het ziekenhuis gebracht. Wat de oorzaak van het ongeluk is, is nog niet bekend. Verder is er op vrijdagnacht in een bos in de buurt van Breda een groot feest georganiseerd waar veel jongeren naartoe gaan. Na die avond zijn twee meiden van zestien jaar vermist geraakt. Tussen de twee jongeren is geen link gevonden. De politie is nog bezig met het onderzoek. Voor meer informatie kan je kijken op de site.

Als ik klaar ben met mijn nieuwsbericht haal ik opgelucht adem. Alles is helemaal goed gegaan en ik heb m niet versproken. Frank geeft me een boks en koppelt de zender bij me los.
'Je leek er zenuwachtig. Is er iets mis?'

'Nee, maar dat nieuws van die twee meisjes heeft me nogal laten schrikken. Het zal je eigen kind maar overkomen dat ze niet meer thuis komen.'
'Anne, die meiden worden vast snel gevonden ze zullen vast verdwaald zijn en snel weer terug komen en anders heeft vast iemand ze gezien.'