Zaglądanie w oczy śmierci to sport ekstremalny. Wydaje się zabawny, dopóki nikomu nic się nie stanie. Jeszcze gorzej, gdy o swoim uczestnictwie nikt nie ma pojęcia i dowiaduje się w chwili, gdy staje się najgorsze.

Zostaje wtedy tylko pustka i przerażająca cisza, którą najlepiej zagłuszyć szumem alkoholu, głośną muzyką, kozłem ofiarnym. Sad but true.

To wszystko jest tak bardzo trudne, że człowiek nawet nie zauważa, jak wszystko wymyka mu się spod kontroli i nie zostaje już właściwie nic. Nic, tylko otchłań, w którą lepiej nie patrzeć. Bo w jej czarnym oku można dostrzec coś, czego nie chciało się widzieć. Nigdy.

❌nie wiem, tak wyszło❌