"Δεν μπορείς να φανταστείςτι ονειρεύτηκα!"είπα στον Dave,ακουμπώντας τον δίσκο στο τραπέζι.

"Τι;"ρώτησε γέρνοντας μπροστά.

"Ότι...Ότι ήσουν ένας δολοφόνος,και σε γνώρισα στο λεωφορείο,και δεν σε ξέχασα αλλά ούτε εσύ με ξέχασες και μετά σκότωσες κάτι ανθρώπους,και έγραψες το όνομα μου πάνω τους,και μου έστειλες φωτογραφίες.Και ύστερα ο Ivan,που είχε μια συμμορία οι οποίοι ήταν εχθροί σου,με απήγαγε για να πάρει λεφτά από την οικογένεια μου αλλά εσύ ήρθες και με έσωσες,και ο Brian εμφανίστηκε μπροστά σε εμένα και τον Luke και μας μίλησε και μετά μου είπες ότι ήσουν ερωτευμένος μαζί μου αλλά εγώ σε έδιωξα και την επόμενη μέρα σε έβαλαν φυλακή,όταν η μαμά μου σε βρήκε να κοιμάσαι στο γρασίδι μας!"είπα και αναστέναξα.

"Και,η Aur πήγε να αυτοκτονήσει για τον Brian αλλά δεν σκοτώθηκε,και την σκότωσαν μπροστά στα μάτια μου"

"Ουαου,Rain"γέλασε " Νομίζω χαίρομαι που σε γνώρισα αλλιώς"

Έβαλε το χέρι του στον ώμο μου, όταν η Aur με τον Luke κάθισαν στο τραπέζι.

Ο Luke ξερόβηξε,και απομακρυνθήκαμε αμέσως.

Η Aur και ο Luke ταίριαζαν απίστευτα.Ηξερα ότι της άρεζε,αλλά και ότι ο Luke δεν ήθελε να είναι μόνο με μια κοπέλα.Και αυτό έκανε τα πράγματα λίγο περίπλοκα.

"Πότε θα τα φτιάξετε επιτέλους!"είπα αγανακτησμένη.

"Αυτό θέλαμε να σας πούμε " ο Luke χαμογέλασε,και τον κοίταξα έντονα στα μάτια " Η Aur και 'γω θα πάμε μαζί στον χορό για το τέλος της χρονιάς"

"Επιτέλους ρε βλάκα της το είπες!"φώναξε ο Dave,κάνοντας όλους να γυρίσουν να τον κοιτάξουν και αμέσως μετά σηκώθηκε,για να δώσει μια φιλική μπουνιά στον ώμο του Luke.

[...]

"Τι λέτε να κάνουμε σήμερα;"ρώτησα βουλιάζοντας στον μαύρο καναπέ του γκαράζ.

Ο Luke έλεγε γλυκανάλατες χαζομάρες στην Aur και εκείνη χαμογελούσε.

"Αύριο είναι η τελευταία μας μέρα στο λύκειο " είπα " ελάτε τώρα,δεν υπάρχει κάτι που θέλετε να κάνουμε; Κάτι που να μην έχουμε ξανακάνει;"

"Βασικά..."o Dave σηκώθηκε από τη θέση του " Υπάρχει κάτι.Συνάντηση στο εξοχικό των δικών μου στη λίμνη το βραδάκι"

Το κουδούνι χτύπησε πάλι, και όλοι άρχισαν να περπατούν βιαστικά προς τα μέσα.

Τους ακολούθησα μηχανικά, αλλά το μυαλό μου τριγύριζε συνεχώς γύρω από το όνειρο. 

Ήθελα να πω στον Dave πως νιώθω για αυτόν, το ήθελα εδώ και δύο χρόνια. Αλλά αν έκανα οτιδήποτε, αν του μιλούσα, αυτή η φιλία που είχαμε θα καταστρεφόταν.

Εκτός και αν...

"Anderson, μαζί μου δεν έχεις;" ο καθηγητής Harvey στερέωσε τα γυαλιά του καλύτερα.

"Μάλιστα"

[...]

"Τι νομίζεις πως ετοιμάζει ο Dave;" η Aur ρώτησε ανυπόμονα καθώς περπατούσαμε.

"Αυτό το παιδί είναι απρόβλεπτο!"είπα.

Το εξοχικό των γονιών του, ήταν ένα μεγάλο σπίτι έξω από την πόλη.Οραν το έβλεπες από μακριά, θύμιζε σκηνικό θρίλερ, με το γοτθικό κτήριο να στέκει μεγαλειώδες δίπλα στη λίμνη.

"Πάνω στην ώρα " ξεφύσηξε ο Dave μόλις μας είδε.

Με γρήγορα βήματα, μπηκαμε στο εξοχικό. 

Αν και από έξω έμοιαζε με παλιό κάστρο, η διακόσμηση μέσα ήταν απλή- σε μερικά δωμάτια δεν ήταν καν ολοκληρωμένη.

"Πες μου οτι-"

"Δεν το έκανες, Dave"

"Ωω ναι!"

Ο Stew, ήταν μέλος της παρέας μας μέχρι πέρσι . Ήταν βέβαια δύο χρόνια μεγαλύτερος από εμάς, αλλά αυτό δεν αποτέλεσε πρόβλημα για κανέναν μας.

"Stew!"

Ήμουν η πρώτη που τον αγκάλιασα.

"Βρε βρε, η Rain μας έγινε γκομενάρα " σχολίασε.

"Πάντα ήταν " συνέχισε ο Dave.

"Συμφωνώ" είπε και ο Luke.

Όταν με άφησε από την αγκαλιά του, ο Dave με τράβηξε λίγο πιο μακριά.

"Πριν κάνεις οτιδήποτε, πρέπει να ξέρεις κάτι για τον Stew"ψυθίρισε.

"Παραλίγο να μπει φυλακή για φόνο, αλλά τη γλίτωσε. Και ναι, είναι ο δολοφόνος.Απλά είχε μέσο και δεν τον έχωσαν μέσα"

"Ω" έκανα και τον κοίταξα στιγμιαία.

Ο Stew μεγάλωσε πιεσμένος από τους γονείς του. Είχαν χάσει τα δύο προηγούμενα παιδιά που είχαν υιοθετήσει, και όταν επιτέλους έκαναν δικό τους, δεν το άφηναν στιγμή από τα μάτια τους. Όταν ακόμη ήταν 9, χτύπησε παίζοντας ποδόσφαιρο και τον κράτησαν μέσα μια ολόκληρη εβδομάδα.

Στα 14, όταν πια είχε αρχίσει να απομακρύνεται από εκείνους, η μητέρα του εμφάνισε συμπτώματα κατάθλιψης. Πέρσι, έφυγε ξαφνικά χωρίς να μας πει τίποτα, αλλά όπως φαίνεται, κράτησε επαφές με κάποιους.

"Μικρή έλα λίγο που σε θέλω " φώναξε κοιτώντας προς τον Luke και εμένα.

"Μήπως να ξανασκεφτούμε αυτό το μεταξύ μας, ξέρεις" είπε μόλις έφτασα δίπλα του.

"Μπορούμε να μιλήσουμε αργότερα, Stew;" είπα όσο πιο ευγενικά μπορούσα. 

[...]

"Ελάτε όλοι!Τώρα!"

"Πες μου οτι θα...Dave!"

"Πάτε καλά ρε;"

"ΠΗΔΗΞΤΕ ΣΤΗ ΛΙΜΝΗ ΓΑΜΩΤΟ"είπε ο Stew και το έκανε πρώτος.

Ακολούθησε η Aur, που είχε μείνει μόνο με τα εσώρουχα.

Έπειτα ο Luke.

Ο Dave έκανε ένα βήμα πίσω.

"Rain "γύρισε να με κοιτάξει " Ήθελα καιρό να το κάνω"

"Ποιο;"ρώτησα μπερδεμένη.

"Αυτό"

*ΜΑΤΣ ΜΟΥΤΣ ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΌΤΙ ΑΚΟΛΟΥΘΕΊ ΤΈΛΟΣ ΠΆΝΤΩΝ*

ΝΑΙ☺ΤΏΡΑ ΜΠΟΡΕΊΤΕ ΕΠΙΣΉΜΩΣ ΝΑ ΜΕ ΣΚΟΤΩΣΕΤΕ☺ΑΝ ΈΧΕΙ ΜΕΊΝΕΙ ΚΑΝΈΝΑΣ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΖΕΙ☺ΜΠΑ ΕΕ;☺

ΚΑΙ ΣΕ ΠΕΡΊΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕ ΚΑΤΑΛΆΒΑΤΕ, ΝΑΙ, ΌΛΟ ΉΤΑΝ ΟΝΕΙΡΟ.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΡΊΒΕΙΑ,  ΉΤΑΝ ΌΤΙ ΉΤΑΝ ΚΑΙ ΑΥΤΌ ΕΊΝΑΙ ΤΟ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΌ ΤΈΛΟΣ.ΤΟ ΠΙΟ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΌ ΤΈΛΟΣ, ΜΆΛΛΟΝ.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΉΡΙΞΗ ΌΣΗ ΚΑΙ ΑΝ ΉΤΑΝ ΑΥΤΉ😯

ΣΚΈΦΤΟΜΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΕΒΆΣΩ ΆΛΛΗ ΙΣΤΟΡΊΑ ΜΕΤΆ ΑΠΌ ΤΟ GONE ROGUE, ΚΑΙ ΕΛΠΊΖΩ ΝΑ ΑΝΤΈΞΩ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΩ😟😧

ΑΥΤΆ ΛΟΙΠΌΝ.

ΑΝΤΙΟΣ ΑΜΙΓΚΟΣ😎

*ae:Alternative Ending