ALLOIRA

"Teka, Gon? Y-You mean---nandito sa Philippines mga cousins mo?!"

He just nodded, not in the mood. "Yeah. Gusto ka nilang makilala dahil," sabi nito ngunit tumigil buksan na niya ang pinto ng sasakyan at bigyan ako ng signal na sumakay na.

Napatitig lang ako sa kanya, waiting for the follow up words. At mukhang nahinuha naman niya yata na hinihintay ko ang sagot niya.

He sighed. "...dahil girlfriend ka ni Siegfried...ang isa sa mga pinsan namin na may katagang I donʼt want relationships, Alli." he coldly said. "...pasok na. Naghihintay na sila doon,"

Nag-iwas ako ng tingin dito. "S-Sige," I answered and did not prevented myself from stammering.

Kalagitnaan namin ng biyahe, tahimik lang kami pareho. Pero pinakikiramdaman ko si Gon. Para kasing ang bigat na masyado ng presence ni Gon. Para bang may sangkaterbang dinadala sa dibdib!

Goodness, whatʼs the matter ba?

Bumalik sa alala ko ang nangyari kanina sa Fashion Week. Kasabay kasi niyon ang ang pinakamasayang bagay na nangyari sa akin.

Sie asked me to be his girlfriend already. He even serenade me! Then after, iyong mga back-up sa likod niya, may inangat na mga cardboards sa ere at sa bawat cardboards ay may mga nakasulat na tigi-isang letra at ang nakasulat ay,

W I L L Y O U B E M Y G I R L F R I E N D ?

Ang sweet, goodness!

At ako? Choosy pa ba? Of course, I said yes! Dream come true talaga kasi kapag naging boyfriend ang crush, hihi.

Iyon nga lang, pareho kong hindi nakita si Andi at Gon sa event! Lalo na noong naglipat ako ng title? Nagpasa ng crown? Nagsuot mg sash sa mga piling students? Wala silang dalawa pareho!

And I conducted a sudden conclusion that they were together kanina.

...tapos noong nakita ko naman si Gon na bumalik sa event, parang wala naman sa mood! Gusto ko nga itanong kanina kung talaga bang magkasama sila ni Andi. Kung anong ginawa nila and many more pero ramdam kong ilag siya sa akin kanina, e!

Napaka-moody, buti pogi.

Tapos naman kanina, noong nagtatalo sila! Ayaw pumayag ni Sie na sumama si Gon dahil date ang gagawin namin ng boyfriend ko, but Gon insisted that he must be with me---wherever and whenever 'cause he is my bodyguard, goodness!

Sa huli, nakipagkasundo na lang kami kay Gon. Hindi muna kami nag-date ni Sie, at imbes ay pumayag na lang akong magpahatid kay Gon para walang away at gulo. Mabuti na lang at mabait at marunong makaintindi ang aking mahal na Siegfried at sumang-ayon sa aking pasya.

Then, ngayon nga...ngayong gabi lang binaggit sa akin ni Gon na may tagpuan pala silang magpipinsan sa XoX Bar!

Ngayon niya lang sinabi, kasagsagan ko nang pakikipagpalitan ng messages kay Sie. Kumatok lang naman siya at daglian akong pinagbihis dahil nga daw kailangan naming pumunta sa bar. At dahil kasama naman si Siegfried, sasama din ako. Kasama talaga pala ako kasi mukhang magiging tampulan ng tukso ang relasyon namin ni Siegfried La Galliene!

Better got to ready myself for later, yeah?

Nabalik ako sa sariling diwa nang biglang magsalita si Gon. "Since when did you like Sie, Alli?" he asked without looking at me.

Hesitated, I looked at him. "...since the very first time I saw him," pag-amin ko. "Bakit?"

He smirked. "Love at first sight, huh? Cliché," he commented.

I winced. "Bitter ka lang dahil hindi mo pa nararanasan ang ma-inlove or pumasok sa relasyon. Walang cliché na mga ganap sa mga taong inlove, Gon---tandaan mo 'yan." depensa ko.

He then glanced at me, amused expression was conveyed. "Really, huh? Now, I know...ang mga inlove na tao---nagiging baduy, tsk tsk." he insulted.

My brows narrowed. "Ang sama mo, alam mo?! Napaka-bitter, ah! Hoy, baka hindi mo alam---"

"What?"

I squinted my eyes. "Destiny," I began.

Bored, "...destiny, what?" he asked, still on the road nakatuon ang mga mata.

"Destiny is a thing which no man can escaped. Neither coward nor brave man." I remarkably said.

That made him faced me for a sec then back to the road wearing an emotionless expression. "Destiny my ass, tss." he bitterly commented.

Medyo tumagilid ako nang upo upang malaya siyang tingnan. "Bakit ba kasi hindi mi subukang manligaw at magmahal para naman hindi ka ganyan, Gon? Sayang, goodness!" I suggested.

I heard him mumbled something, only he could hear and understand what was it. Gustuhin ko mang malaman ang pinagsasabi niyang iyon, alam ko naman na hindi siya mag-aaksaya ng laway upang ako ay sagutin nang maayos.

"Siguro...na-broken ka na noon, ano? Tapos nang iniwan ka---hindi mo na tinangka pang magmahal, hindi kaya? Huh, Gon? Am I hitting the---"

"Youʼre hitting the nerve, young lady. Donʼt judge that fast without digging deeper for information, tsk." he seriously said after cutting me off.

I pouted. "Bakit kasi ayaw mong ligawan na lang si Andi para naman hindi ka bitter na bitter at ganyan ang ugali mo," I said in a low-tone.

He placed his elbow on the window, animoʼy naiinis na at ayaw akong pansinin pa, hindi niya lang magawa sapagkat alam niyang hindi ako papatalo!

"Never find for the love you wanted. Let the love you did not expect to find you." he meaningfully denoted. "Natural love is way sweeter rather than the love you expected." he added.

I gulped.

A-Akala ko ba...ayaw niya sa relasyon? E, bakit parang masa magaling pa siyang mag-advice kaysa sa ibang kilala ko na nakarami na sa mga karelasyon?

...cool, huh?

Matapos niyang sabihin iyon, hindi na ako nagtangka pang magtanong sa kanya ni ang kausapin muna siya.

Hanggang sa makarating kami sa parking space ng XoX Bar. Kina Amada ang bar na ito. And if I am not mistaken, ang half-brother ni Amada ay may gusto kay Thalia-girl.

But that is not the important tonight. Ang gusto kong isipin ngayon ay kung paano ako makikisama sa mga pinsan ni Gon at Sie. Hindi naman kasi mga close, e!

Ito na lang ulit ang pagkakataon na makikita at makakausap sila. Well, noon pa man, hindi naman din kami nagkakausap talaga. Na-meet lang, but other than that? Wala na. No talk. No conversation formed at all. As in, zero.

"Good evening, Sir. Maʼam." bati ng bouncer sa amin ni Gon bago kami papasukin.

I just smiled at him.

Pagpasok na pagpasok namin, sumalubong agad ang ibaʼt-ibang uri ng pabango, mga mamahalin. Cigarettes na may konting amoy din ng strawberry, probably, some uses vape? In addition, the cacophony came from the multitude, especially, those who are dancing and enjoying the symphony of the music. And I must say that it was very entertaining, huh.

Nakakaindak na, nakakaaliw pa. Good job, Dj.

"Tara doʼn," yaya ni Gon at itinuro ang second floor nitong bar.

VIP room.

I nodded once. "Sige,"

Baka kasi naroon na sila at kami na lamang talaga ang hinihintay na dumating. Gusto ko na din ulit makita si Sie kahit magka-text naman kami kanina lang.

Iba, e. Miss ko agad, goodness!

Pagpasok namin sa loob ng VIP room, para akong lalagnatin dahil sa mga mukhang bumungad agad sa aking paningin!

Plus the fact that, lahat ng mga pinsan niya ay nakasuot ng terno-ternong itim na mga damit. Nakadagdag pa iyong mga coat nilang suot. Maging ang uri nilang pag-upo habang mukhang hinihintay talaga nila ang pagdating namin dito.

Ang angas pa man din nila magsi-upo. Iyong parang mga agent na napapanood ko sa movies?

Ang intimidating...

Napatingin ako sa lalaking nakaupo sa single set sofa na kulay itim habang hawak ang kanyang beer-in-can, ginagalaw-galaw niya pa iyon at diretsong nakatingin sa gawi namin ni Gon, wearing an emotionless expression.

Sie-baby~.

He then stood up and approached me. And the moment he reached my distance, he kissed my forehead. "...tara." he said then invited me to sit, together with their cousins na habol ang mga mata sa akin.

Huhu, kakainin yata nila ako nang buhay, e!

Nang sandaling makaupo, katabi na si Sie sa may kaharap na mahabang sofa kung saan nakaupo, kung hindi ako nagkakamali sa pagkakatanda ko ay sina Priam Evans, Heimdall at si Ace Henley na katabi si Lea Andrada na siya namang parang wala sa mood dahil nakabusangot ito.

At dahil kasama ako at si Lea, kasama din namin sʼyempre si Andi na katabi ni Lea at tahimik lang na umiinom sa wine glass niya.

Ano kayang nangyari? Hindi niya ba man lang ako kakausapin? Babatiin?

Goodness, so not her.

Tumabi sa akin si Gon kaya ang labas, nasa gitna ako nilang dalawa ni Siegfried. Sa harapan namin, si Priam, Heimdall, Ace, Lea at Andi. Sa gitna namin ay ang table na naglalaman ng mamahaling mga alak tulad ng Belvedere Polish Rye Vodka na nasa 750ml Bottle, another type of vodka. Woodford Reserve Kentucky Straight Bourbon, it is for whisky sippers. Ewan ko lang kung sino sa kanilang magpipinsan ang mahilig sa whisky. Then may Hennessey din. Strong drink kaya ito!

Goodness.

Then, Disaronno Originale Liqueur
Good for Amaretto Sour. I think I found my perfect match. 'Cause, influensters love how this pairs well with their favorite cocktail. So am I!

Ito na lang iinumin ko later dahil may cocktail naman din sa table. May mga crackers and chasers din naman. Mukhang ang mangyayari ngayong gabi ay lasingan kung lasingan talaga!

"So...you are Siegfriedʼs girl? His first ever girlfriend," pauna ni Heimdall, dahilan upang lingunin ako ng iba pa.

I smile scantily. "Y-Yes," I answered and glanced at Sie for a sec then back to them.

Priam then looked at Gon and showed a teasing grin. "...having boyfriend and bodyguard came from La Galliene clan, huh?" he said.

I felt ashamed a bit 'cause of what he has said.

Sie then chuckle. "Coincidência," he said then held my hand, which happened to be on my lap.

Ace then joined the conversation. "Congratulations, by the way. Hindi pa man din uso sa kanila ang mga babae tapos ngayon, may ihinaharap na. Come on, Sie. What happened to what youʼve remiarked last time, huh? Hindi daw papasok sa relasyon, ulul." pang-aasar nito sa pinsan.

"Never expected this, though. But I am beyond...happy." Sie answered then looked at me. "...so damn happy." seryosong sagot nito, dahilan upang mapangiti ako.

"Sweet," magkasabay na sabi ni Heimdall at Priam sabay kuha inom sa kanilang mga baso ng Hennessey.

Napatingin ako kina Lea at Andi na palihim na nag-uusap. Kita ko din ang pagsulyap ni Andi sa akin pati kay Gon habang si Lea naman ay nakanguso habang tinitingnan sa gilid ng mga mata niya si Ace.

Parang magkaaway pa yata, goodness. Sila ba?

Priam spoke 'causing me to return my attention at them. "I heard Gon, someoneʼs after you?" he asked then looked at Andi and the latter stared back, shied.

Gon audibly smirked. "No comment," he answered then pour Woodford Reserve Kentucky Straight Bourbon on his glass and consumed it all.

I winced. Looks like heʼs one of the whisky sipper?

Heimdall suddenly spoke. "By the way, Alloiraʼm Euxine, right?" he asked and I nodded. "Cool. I am Heimdall La Galliene, the second to the youngest of La Galliene cousins, nice meeting you." he introduced with a smile as he extended his hand at me.

Napatingin ako doon. Particularly, sa wrist niyang may LG na tattoo.

I accepted it and shook my hand to him. "Nice meeting you, too." sagot ko.

Priam smirked and extended his hand at me after Heimdall removed hisʼ. "Priam Evans La Galliene. The eldest La Galliene, nice meeting you." he introduced as well.

Nang mag-shake kami ng hands, hindi nakaligtas sa aking mga mata ang LG tattoo din nito.

Pagkakakilanlan na yata nila ang tattoo na iyon, e. Ang cool.

Gusto ko din tuloy magpa-tattoo!

Sunod naman na naglahad ng kamay ay si Ace Henley. "Medyo kilala mo na ako pero magpapakilala na din ako. Ace Henley La Galliene. Third to the youngest of La Galliene cousin," natatawang pakilala niya.

I heard Sie and Gon grumbled.

I smiled as I shook my hand at him also. Muli ko na namang natagpuan sa wrist ang tattoo na LG. This time, kay Ace naman.

"Daegon and Sie, magpakilala din." ani Ace.

Gon, without looking at me, "Daegon Trevor La Galliene, second to the eldest La Galliene," walang ganang sagot niya at lumagok na naman ng alak,napangiwi pa. "...nice to met you...since then." dagdag niya.

Alam ko na may tattoo din siya sa wrist kaya hindi na ako nagulat.

But...something built up from within me suddenly. Unexpected and...unexplainable the moment he said that it was nice to met me since then.

I shoved away the thought and chose to focus on Siegfried. Sakto naman kakatapos niya lang uminom kaya kahit boyfriend ko na siya, nagpakilala pa rin ito.

"Siegfried Monrad La Galliene, baby. The youngest La Galliene." he said.

Medyo nagulat ako dahil sa sinabi niyang iyon. "Eh? Hahaha! Ang galing, Sie~. Bakit ngayon mo lang sinabi?!"

He pinched my cheeks. "Hindi ka naman lasi nagtanong, hahaha!" basag niya kaya napanguso ako.

Matapos nang maikling pakilalanan na iyon, nagpatuloy kmai sa usapan at kulitan. Ang sarap kasama ng mga pinsan nila Gon at Sie. Nakakatuwa dahil may mga kwento din sila about sa mga ganap sa mga buhay nila kahit wala dito sa Pilipinas.

Ngunit sa kalagitnaan namin nang pagsasaya, namumukod-tangi sina Ace at Andi. Dahil para silang nagtatalo nang palihim. Hindi ko naman magawang manghimasok dahil una, hindi kami masyadong close ni Lea para tanungin ko kung anong problem nila, right?

I noticed, too, that Andi was ilang sa akin nang slight and hindi ko knows what is wrong with her. And ano bang ginawa ko para maging like that siya. Maybe, I could talk to her kapag kami na lang dalawa next time.

Hindi rin nakaligtas sa aking paningin ang palihim na sulyap ni Gon, as well as his indistinguishable cusses.

Hindi naman inaano, nagmumura pa!

Hindi ko na lang pinansin. I just set my full attention to Sie and sa mga pinsan nilang tanong nang tanong sa random things in connection with me. Sagot naman ako nang sagot.

Hanggang sa lumalim na ang gabi at medyo nakakaramdam na ako nang hilo dahil sa alak na iniinom ko habang nag-uusap kaming lahat, kahit pasingit-singit lang sina Ace. Si Gon naman ay wala talagang imik.

Bothered na ako kung bakit ba siya ganyan. Si Andi din! Like, anong problem nila? Parang may sari-sariling mundo, goodness!

Konti na lang, iisipin kong may something na nangyari kaya nawala sila event kanina!

Badtrip naman! What was that ba kasi?!

Muli na naman akong uminom dahil sa hindi ako lubayan nang isipin kung bakit ganito ang dalawang ito sa harapan namin. Kanina, tinanong silang dalawa nina Lea at Heimdall kung bakit tahimik, but no answer was heard on both sides!

"Letʼs go, Alli. Lasing ka na. Iʼll drive you home," Sie suddenly spoke near my ear.

With drunkenness, I looked at him and smiled sweetly. "S-Shure," sagot ko.

Nagpaalam si Sie sa mga pinsan at kay Lea at Andi na mauuna na kami at ihahatid na ako pauwi nang makatayo kami habang nakaalalay sa aking bewang ang kamay ni Sie upang hindi ako matumba dulot ng kalasingan.

I am tipsy now, goodness. Wala na akong lakas upang tumindig sa sariling mga paa.

"Sure, sure. Ingat sa pagmamaneho," paalala ni Ace.

"Thanks," sagot naman ni Sie at inakay na ako palakad.

Ngunit may isang bagay akong gustong mangyari ngayon.

Tiningnan ko si Gon na seryoso lang na nakatingin sa kanyang baso at halatang may iniisip dahil hindi niya ako magawang tingnan. "G-Gon---" tawag ko ngunit nabalewala nang magsalita siya pinakamalamig na tinig.

"I wonʼt mind. Go, young lady."

Hindi baʼt bodyguard kita? Bakit hindi mo ako ihahatid?!

Goodness, hindi baʼt ito naman ang nais ko? Ang hayaan niya muna kami ni Sie na magkasama? Bakit may pag-iinarte yata sa aking kalooban ngayon?

I sighed. "M-Mm, uwi ka na lang din. U-Una na kami," paalam ko na lang.

"K."

Bwiset ka!

Pagkarating namin sa bahay, agad niya akong dinala sa aking kwarto. Konting oras pa kaming nag-usap na dalawa habang nakahiga sa aking kama hanggang sa magpasya itong uuwi na daw. Bukas na lang daw kami magkita ulit.

"Ingat ka," sabi ko.

He kissed my forehead. "I will, baby. Sleep well, okay? I love you." he said.

I smiled. "Love you, too."

Matapos niyon, lumabas na ito ng kwarto ko upang umuwi na din.

Nasa hangganan na ako nang malalim na pagtulog, ilang minuto mula nang lumabas si Sie, kaya lamang nakarinig ako ng mga yabag na papalapit sa akin.

I did not bother to open my eyes dahil baka si Sie lamang iyon at bumalik dahil may nakalimutan.

Hinayaan ko na lang. Tutal naman at pakiramdam ko ay antok na ako at tamad na tamad, tipong pati pagmulat ng mga mata kahit sandali, kinalimutan ko muna.

Without opening my eyes, "Sie, may nakalimutan ka ba?" I asked and breathe hard 'cause of the soul of the alcohol.

He did not speak.

... I was bewildered why is that so.

Nang naramdaman ko ang pag-upo nito nang marahan sa gilid ng kama ko. Dahil doon, nagkaroon ako ng urge na buksan ang aking mga mata. Isa pa, hindi presensya ni Sie ang nararamdaman ko...

Ganoon na lamang ang gulat ko nang makita si Gon na nakaupo. Siya pala naman ang pumasok sa aking kwarto.

Parang biglang may sumibol na kakaibang pakiramdam sa aking loob nang makita siya. Pero, mas nangingibabaw ang aking pagtataka kung kaya naman, marahan akong bumangon at tiningnan si Gon na may buong pagtataka.

Gon looked at me. "How are you feeling, young lady?" he asked, and I was stuffed the moment I noticed a worries on it.

"I am g-good...feeling good. You? How are you...feeling?" I asked, same question as hisʼ.

He smiled weakly...

...and sighed.

"Walang pagbabago...ikaw pa rin ang gusto."

What?

"...iyon ang nararamdaman ko,"

--