"Hm-hm! Hmm~!"I hummed as I went downstairs. "Hi, yaya! Good morning! Hihi!" bati ko sa aming katulong na naghahanda ng pagkain sa breakfast table.

Ngumiti si Yaya. "Abaʼt anoʼt masaya ka na naman yata, hija? Ke ganda palagi ng gising mo sa tuwing bababa dine, ah? Ilang araw ko nang pansin ang maaliwalas mong mukha!" puna niya at ipinagsalin ako ng gatas sa baso. "O," bigay niya.

I smiled so damn wide as I sipped on my milk. "Ang sarap! Hehe. Kase yaya...mamaya, magde-date kami ni---"

"Ni Daegon?" hula niya.

I winced. "Of course not po! Ide-date ako ni Sie! Hihi!" kilig kong sabi bago tinusok ang hotdog gamit ang fork at nginuya nang marahan.

Napangiti naman siya. "Abaʼy maigi, hija. Mukhang nagkakamabutihan na kayo ng ke gandang lalaking iyon, ah?" aniya.

Goodness! Iʼm so kinikilig talaga everytime na mame-mention ang name ng baby ko!

"Hehe," tawa ko na lang. "Buti po pala Yaya Buns nakauwi kayo kahapon." sabi ko.

"Ay sa awa naman ng Diyos, maayos na ang aking anak kaya hayun at nakakabawi na ng lakas. Kaya ako ay bumalik na rin dito, naaalala kita." she explained.

"Thank you, yaya!" masayang sambit ko bago nagpatuloy sa pagkain.

Hindi ko kasabay kumain si Gon. Ewan ko kung nasaan. Baka nauna na sa kotse at hinihintay na lang ako. Pansin ko nga noong mga nakaraang araw, iwas siya sa akin. Mas malamig kung tumingin at magsalita.

Kinda, bastos na, huh? Goodness. So him!

Tatlong gabi ang nakalipas mula nang tanungin ako ni Sie kung pwede ba daw akong ligawan sa kotse habang papauwi kami. Na-statued ako that time kasi hindi ko inaasahan iyon!

I mean, paanong gusto niya agad akong ligawan, kakakita pa lang ulit namin mula nang makabalik siya dito sa Pilipinas?

Gayunpaman, pumayag akong magpaligaw. Sumagot akong oo. Kahit na may role siya kay Andi as pretend boyfriend. Kaya kinabukasan mismo, sinimulan na niyang manligaw. Nagpaalam pa siya kay Gon na siya na daw ang maghahatid sa akin sa UP tapos sabay na lang sila pag-uwi. Mabuti at sumang-ayon si Gon. Mabilis pa sa segundo nang tumango, ah? Aba, thanks naman.

Noong mga sumunod naman na araw, nasabi ni Sie sa akin kung bakit gusto niya akong ligawan. At kinikilig pa rin ako sa tuwing maaalala ang history!

Nanlaki ang mga mata ko nang makita si Sie-baby na nakasandal sa Ducati niya dito sa may Org tambayan. Hinahangin ang kanyang buhok at mapungay ang mga matang nakatingin sa akin marahil dulot ng hangin.

"Gowd, Alli...hangsabi ng manliligaw mo! Hihi." kinikilig na bulong ni Andi na katabi ko lang.

I hid my smile behind the books I am holding! Goodness.

"Donʼt make me kilig, Andi! Hihi." bulong ko pabalik. "...puntahan ko na muna. Doon ka kay Gon, ha?!" sabi ko pa.

She giggled. Kinurot pa nga nito ang tagiliran ko bago lumakad paalis at pinuntahan si Gon. Si Gon na nasa isang bench lang din dito.

Cutting kasi siya. Hindi pumasok kanina at mabuti naman, ipinaalam niyang narito siya sa Org Tambayan.

Inayos ko ang aking sarili. Tinanggal ko na din ang pagkakatakip ng book sa aking mukha bago naglakad papalapit kay Sie.

"Hi," pigil ang ngiting tanong ko dito at nagahawi pa ng buhok, nililipad kasi ng hangin. "Are you kanina pa here?" I asked.

He chuckled as he shook his head. "Not so long," he replied.

Tumango-tango naman ako. "So, saan tayo?" nakangiti pa ring tanong ko.

Umalis siya sa pagkakasandal sa kanyang motor bago kinuha ang isang helmet. Bumalik siya sa akin at marahang isinuot sa akin ang helmet. "Iʼll treat you somewhere," he said.

Goodness! Is it a date agad?! Parang kagabi lang, nagtanong siya kung pwede mag-court, ah?! Hihi. Ang sweet ng baby ko!

Sorry sa walang jowa~.

"Salamat, Sie." sabi ko matapos niyang maisuot sa akin ang helmet.

Tinoktok niya ang labas ng helmet. "There, for safety." aniya na natatawa.

Waaaah! Ang gwapo niya sa part na iyon! Hihi. Goodness. Para akong teenager kung umasta!

Inalalayan niya ako pasakay sa motor niya bago siya sumakay. "Hold to me tightly, Alli. Baka mahulog ka...saʼkin." he suddenly fired.

Automatically, my cheeks flamed!

"A-Ano ba 'yan, Sie...hehe. Bigla-bigla ka na lang babanat nang ganyan, haha! Hindi ako prepared! Isa pa nga!" sabi ko.

"Ahahahahahaha! Baliw," sagot niya. "Kapit kang mabuti, Alli."

Ilalagay ko na dapat ang aking mga kamay sa balikat nito ngunit laking gulat ko nang hawakan niya ang kamay ko at ilagay niya ang mga iyon sa kanyang bewang!

"Dito ka kumapit."

I bit the skin of my lowerlip out of too much kilig. "...sige." sabi ko, halos bulong na lang dahil any moment talaga ngayon ay hahagalpak na ako ng tawa dahil sa sobrang kilig.

"Alright. Letʼs go now."

He then ignite the key on the ignition hole bago marahang paandarin paalis. Kita ko ang mga mata ng ilang students na nasa amin pala ni Sie, lalo na ang parehong mga mata ni Andi and Gon. Noon ko lang napagtanto...

Siguro, pumayag si Gon na makasama ako ng pinsan niya ngayon? Well, if thatʼs the case...thanks naman at hindi siya hindrance sa amin!

Kalagitnaan namin ng biyahe ni Sie, nagsalita siya. "Anong oras labas mo, Alli?" he asked.

Hinigpitan ko muna ang kapit sa bewang niya bago ilapat nang kaunti ang aking mukha sa may bandang tenga niya upang sabihin sa kanya ang sagot.

"6:30 pm pa!" sagot ko, medyo malakas ang boses dahil malakas ang hangin at may ibang sasakyan pang bumubusina, baka hindi niya madinig.

"'Til what time are you free now then?" he asked again.

"Less than two hours po! Haha!" I replied again.

"Okay, okay."

Hanggang sa tumigil kami sa may Pancake House. Ipinarada muna ni Sie ang Ducati niya bago ako alalayang bumaba. Siya din ang nagtanggal ng aking helmet. "Thanks," nakangiting sambit ko.

He stared at me then amusingly smiled. Inayos niya ang nagulo kong buhok. "Letʼs go," yaya niya at biglang hinawakan ang aking kamay bago naunang maglakad papasok ng Pancake House.

I smiled underneath. Goodness. Ang lambot ng kamay ni baby ko!

Mabilis kaming nakahanap ng table. Magkaharapan kaming dalawa at parehong may hawak na menu.

Followed after, may lumapit sa aming babae at tinanong ang orders namin. Pinauna akong sabihin kay ate ang aking orders.

"One spicy chicken with brown rice pilaf." hiyang sabi ko.

Dinig ko ang tawa ni Sie kaya pinaningkitan ko siya ng mga mata ngunit hindi niya ako tiningnan, imbes ay sa babae. "Add special salisbury steak. Then, pan fried fish as our main course. Two strawberry orange cooler. Add also milkshakes as our beverages, flavored chocolate and vanilla. And yeah, three layer tea, 16oz." he said with a smile and looked at me na.

Halos manlaki manlaki ang aking mga mata sa dami ng orders niya!

"S-Sie, baka hindi natin maubos---"

He smirked. "Then, we wonʼt go back unless...ubos na lahat, Alli." aniya.

Aangal pa sana ako kaya lamang ay inulit ni ate ang orders namin bago tuluyang umalis upang i-prepare ang aming orders.

I pouted my lips as I stared at Sie. "Baka hindi natin maubos, Sie! Why did you order madami kasi, huh?" I asked.

"I want to have a longer time with you." he answered sincerely. "Mamaya...kayo na ni Gon ang magkasama sa bahay, right?" may bahid nang lungkot na sabi niya.

Aww...nami-miss niya agad ako? Hihi. Ano ba 'yan!

I prevented myself from laughing. "Pft. Ang lagay, nami-miss mo na ako kaagad?" pang-aasar ko.

Ngunit hindi ko inaasahan ang mabilis na pagbabago ng kanyang expression. Mula sa nalulungkot, ngayon ay sobrang seryoso na.

I pondered what made him turned that way.

Just then, Sie stared deeply in my eyes. "Alli, you donʼt know...how much I wanted to see since then. But I have to finished something from a far before going back in here," he explained.

Medyo naguluhan ako sa kanyang tinuran. Hindi ko tuloy maiwasang pagkunutan siya ng noo. "W-What do you mean?" walang idea kong tanong.

Humugot siya nang malalim na buntong hininga. "Damn..."mura niya at nagbaba ng tingin. "...this sounds cliché but...but the first time I saw and met you...your visual never left my goddamn mind." he confessed.

My lips parted due to astonishment! Is this for real?! Does this mean---gusto na niya ako since then?! Like, gusto niya rin ako?! Noon din noong unang kita niya din sa akin?!

Hala! Goodness...

I cleared my throat. "Y-You mean..."

"Yes, Alli. I-I like you since then..." pagtutuloy niya at muli akong tiningnan. "...so damn much..."

I gulped. "E-E, why did you iwan me if thatʼs the case," may bahid ng lungkot kong tanong. "Edi dapat pala, ilang taon na din tayo sa relasyon." dagdag ko pa.

He sighed. "As much as I want to stay longer, I canʼt. I have to finish something important in USA and in Spain, Alli." he answered.

Ano kaya iyon?

With curiosity in the eyes, "What have you finished ba there, Sie?" I asked.

He smiled reluctantly. "Curiousity is the lust of mind." he meant. "...sa akin na lang 'yon. The important thing here is---you and me. Thankfully, hindi ka pa in a relationship..." iwas-sagot niya.

Dahil sa sinabi niya, napangiti ako. "K-Kasi, h-hinihintay talaga kitang bumalik, Sie. E, nagkataon namang si Gon---pinsan mo, ang dumating!" sabi ko, hindi maiwasang mapalabi.

He then chuckled. "Maybe, we should start building this relationship of ours, Alli. Enough with three damn years of waiting," aniya at pinisil ang aking ilong.

I giggled. "Yah! Hahaha! Sige, sige! Good thing, youʼre here na! Hindi ko kaya alam kung paano ka ko-contact-in noon! Pahirap ka, slight." I whined.

"Sorry, baby~. Hahaha!" he said then laughed.

Goodness! He called me baby! Hihi. Isa pa~.

I covered my face using my hands to hid my kilig. "Kainis ka, Sie! Haha!" sabi ko.

Kalagitnaan namin ng kulitan ni Sie, dumating na din ang mga orders namin ni Sie. Matapos ilagay ang lahat ng mga iyon sa aming table at nagpasalamat lang kami kay ate bago namin masayang simulang kumain.

"Young lady, pwede bang bilisan mong kumain? Male-late na tayo, tsk."

Nabalik ako sa reality nang sandaling sumullkt sa harapan ko si Gon. Inis na inis na at salubong pa ang mga kilay na nakatingin sa akin!

Akala ko ba nasa sasakyan lang siya? Napaka mainiping lalaki!

Nginitian ko lang siya sabay ngiwi. Tinapos ko na lamang ang aking breakfast. Matapos ay nag-toothbrush and mouthwash ako bago sandaling nagpaalam kay Yaya Buns na papasok na kami ni Gon.

Kalagitnaan namin ng biyahe, ay tumunog ang aking phone. And my lips automatically formed mischievous smile and my face showed delight!

I glanced at Gon as I answered the call. "Yes, Sie?" sagot ko at nakita ko ang ginawang pagsasalubong ng parehong kilay ni Gon, hindi ko na lang pinansin.

Sie-baby is calling, e! Goodness.

[Hm, good morning. Papasok ka na?]

Pigil ang tili kong tumango kahit hindi niya kita. "A-Ah, yes po. Actually, weʼre on the way there na. Why?" I answered.

[Alright, alright. Have you eat before leaving?]

Goodness!

"Yes po. Hehe. Ikaw? Asaan ka?" tanong ko naman.

[Sa puso mo.]

Goodness naman, Sie-baby! Hihi!

"Ah, hehe...anong ginagawa mo doʼn?" pigil na pigil ang hagalapak ko talagang tanong.

Nasulyapan ko muli si Gon na parang nagmumura under his breath. Kita ko din ang paghigpit nang grip niya sa steering wheel.

Inaano kita diyan?

Hindi ko na lang pinansin dahil baka naririndi lang sa akin. Imbes, pinakinggan kong muli ang sagot ni future boyfriend ko~.

[Pft. Silly. Iʼm on my room. Still not getting up. Anyways, tell Gon that I will fetch you later, okay? Huwag kang aalis sa UP na wala ako, alright? Donʼt forget our date,]

Tumango-tango naman ako kahit hindi niya naman kita. "Yes po, hehe." I answered sweetly.

[Alright. Study well.]

"Ikaw din. Love me well, hehe!"

Sasagot pa sana siya kaya lang ay tinapos ko na ang tawag dahil sobra-sobra na ang aking galak at tuwa dulot ng mga nangyayari nitong mga nakaraan sa pagitan namin ni Siegfried La Galliene.

Just then, itinuon ko ang aking atensyon kay Gon. Still, mahigpit pa rin ang hawak niya sa manibela at kita ko din ang paglabas ng veins sa noo niya, bagay na nagpabahala sa akin.

Out of nowhere, I cradled his hand. "Huy, relax lang Gon. Whatʼs the matter ba, huh? Ano, may galit ka ba sa sakin, huh?" I asked, curiously but with a touch of worries.

He then sighed and stop the car on the road side. "Damn it," he cussed dahiln upang mailayo ko ang aking kamay sa kamay niyang nakahawak sa manibela. "Fuck."

I gulped.

Galit na galit?

"G-Gon...bakit ba, huh? Ano bang ginawa ko saʼyo---"

"Donʼt talk to me, tss." masungit niyang sagot. "Ikaw magmaneho. Baka hindi ako makapagtimpi, ibangga ko ang sasakyan." aniya at bumaba mg sasakyan.

Dala ng kilabot dahil sa sinabi niya, agad din akong bumaba at nakipagpalit sa kanya ng pwesto. Iminaneho ko na lang ang sasakyan. Hindi ko na din siya kinausap pa muna dahil badtrip ito at wala sa mood.

"G-Gon, sandali! Bakit ba badtrip ka, huh?! Ano bang problem mo kase?! Kaninang umaga ka pa, ah!" tanong ko dito habang hinahabol siya sa paglalakad.

Imbes na lingunin ako at sagutin, mas binilisan pa nito ang paglalakad. Ako naman si tangang runner at walker, hinabol siya hanggang sa,

"A-Awww! O-Ouch!" daing ko at napalupagi sa semento upang hawakan ang paa kong parang na-sprained dulot nang aking pagkakatalapid kakahabol sa guard ko na iyon.

Umangat ang aking ulo nang makita si Gon na walang emosyong sinisipat ang aking paa. "Napakatanga, tsk tsk. Let me bring you in the clinic." he said and carried me in bridal style.

"Kasalanan mo naman, e." sisi ko.

Humawak ako sa leeg nito habang buhat niya ako. Napagmasdan ko din ang kanyang gwapong-gwapong mukha na straight lang nakatingin sa daanan namin at walang emosyon sa kabuuan ng mukha.

Goodness!

Hanggang sa makarating kami sa clinic. Agad naman akong inasikaso ng nurse doon. Nilagyan agad ang aking paa ng cold compress, si Gon ang naghawak at ipinatong sa tatlong unan na magkakapatong for elevation.

Ramdam ko ang kirot doon kaya hindi ko maiwasang mapangiwi. "A-Aww..." daing ko.

Gon snarled. "Tsk. Kung bakit naman kasi block heels pa ang suot mo, 'yan tuloy." aniya at umiling-iling pa.

I glared at him. "Baka kasalanan mo? Goodness, Gon! Kung hindi ka nagpahabol-habol sa akin kanina, hindi ako matatalapid! Look at my feet, my scratches pa akong na-gain dahil saʼyo!" sisi ko.

He let out an amused sigh. "Who told you to run after me, huh? Sinabi ko bang habulin mo ako kanina? Tapos isisisi mo sa akin ngayon ang kalampahan mo? Ayos," sagot niya pabalik.

Napa face-palm ako. "Gon! You donʼt get it!" I exclaimed and looked at him madly. "After ng exam natin--- fashion week na! Gon, Fashion Week! Paano ako rarampa kung pilay ako, ha?!"inis kong tanong dito.

He then smirked. "Mas mahalaga pa ba iyon kaysa sa safety mo, ha? Young lady? Baka nakakalimutan mo din? Exam na natin bukas pero ano nga ulit uunahin mo?" sarcastically, he reproved. "Ah, date! Date with Siegfried! My cousin!" giit niya. "Baka nga nangyare saʼyo iyan upang mas unahin mo ang pag-aaral kaysa sa pakikipag-date dahil hindi naman mawawala si Siegfried. Hindi nga uuwi hanggaʼt hindi kayo kasal, hindi ba? Ano? Okay na?" mahabang paliwanag nito ngunit batid na batid mula sa tono nang pananalita ang sobrang pagpipigil ng inis at galit.

My jaw-tightened because of what he was said. Paano niya nalamang magde-date kami mamaya, hindi ko pa naman nasasabi sa kanya.

Naglaban kami nito ng tingin. Akin matalim kanya walang kwentang tingin!

Hindi niya natagalan ang aking titig kung kayaʼt binitiwan niya ang hawak na cold compress at nagpaalam na lalabas na muna!

I sighed heavily as I stared at the white ceiling. "Napakasungit na nilalang!" I fawned as I shook my head out of disbelief because of his surly attitude.

Goodness, he didnʼt know.

The only disability in life is a bad attitude.

At dahil nasa clinic ako, hindi ko na nagawa pang pumasokbsa aking klase. Dapat nga ay hindi na talaga ako pumasok dahil tama naman si Gon, bukas ay aming exam. Dapat nag-aral na lang ako. Pwede pang pumunta doon si Sie upang makasama ko sa pagre-review!

Kaya naman, dinukot ko ang aking phone mula sa aking jeans na suot, civilian lang naman ang suot ko ngayon pero may ID na suot, at tinawagan si Sie.

[Yes, Alli? May problema ba?]

Napangiti naman agad ako nang marinig amg boses niya. "Ahm...Sie, kasi n-nasa clinic ako. Gusto ko nang umuwi kaya lang ayokong magsabi kay Gon kasi galit yata siya." sabi ko.

[What happened? Bakit nasa clinic ka?]

"Stupidity po." hiyang sagot ko. "Na-sprained yata ako, hehe."

[Tsk, tsk. You sure? Uuwi ka na? Hindi makaka-attend ng klase mo, Alli.]

Batid sa boses niya ang pag-aalala dahilbsa aking gustong mangyari ngayong araw. Dahil dokn, mas nagugustuhan ko siya. Mas ninanais ko siyang makita ngayon!

Goodness.

"O-Opo, e. Pwede ikaw na lang sumundo sa akin? Mag-aaral na lang din ako sa bahay dahil exam naman na namin bukas." paliwanag ko pa.

I heard him sighed.

[Sure, sure. Iʼll pick you up there. Stay there, baby.]

And I was about to speak again but he already ended the call! Nakakainis, ah. Bigla-bigla na lang akong pakikiligin nang ganoʼn tapos hindi ako hahayaang bumanat pabalik!

Ilang sandali akong naghintay sa clinic. I sent a dm to Andi na hindi na ako papasok dahil na-sprain ako at piniling mag-stay na lang sa bahay upang mag-aral para sa exam bukas.

Au.Andrada

sige girl, puntahan kita sa inyo later after class

alli.delrava

sure, sure

Nasa ganoʼn position nang biglang pumasok sa aking silid si Siegfried. Agad siyang naupo sa gilid ng aking kama at kunot-noong sinipat ang aking paang nakapatong sa mga unan. "What happened to your feet?" he worriedly asked.

Hinabol ko kasi ang ma-attitude na, yelo mo pang pinsan kanina!

I smiled reluctantly. "...naglalakad kasi ako papuntang CEM building kaya lang...natalapid ako kaya---boom, hehe." I explained.

He snarld. "Tsk,tsk. You okay now?"

I nodded. "Yes po! Hehe. I-uwi mo na ako sa bahay natin---este, sa amin. Mag-aaral na lang ako doon para bukas," sabi ko ngunit naalala kong hindi matutuloy ang aming date mamayang hapon. "...Sie. H-Hindi yata tayo matutuloy mamaya sa date natin," may lungkot sa boses kong sambit.

He then leaned closer to my face and...planted a kiss on my forehead! "Itʼs okay. Iʼd rather choose to have a study date with you." he said.

Wala sa sariling napangiti ako. "T-Talaga? You mean---weʼll study together?!" I asked excitedly.

Umayos itong muli nang upo bago tumango sa akin. He even pinched my nose. "Good thing, Gon told me that youʼll having an exam tomorrow. So, yeah. Mag-aaral tayo mamaya."

Sinabi ni Gon?

Hindi rin nagtagal, nagpaalam na din kami sa nurse na naroon bago lumabas ng clinic at nagtungo sasakyan niya. Hindi iyong Ducati ang dala niya.

Mustang na.

"Saʼyo din ang...sasakyang iyan, Sie?" tanong ko matapos makita ang sasakyan niya.

He nodded. "Uh, yeah. But...matagal-tagal ko ding hindi nagamit. Good thing, Ace take good care of that and did not dare to use." kwento noya kaya natawa ako.

"Ang ganda, goodness." puri ko, kulang na lang ay mag-sparkle ang aking mga mata.

He smirked. "Maganda...parang ikaw." he suddenly fired.

I squinted my eyes at him while preventing myself from smiling so damn wide. "Iyan ka namaby, e. Hahaha! Tara na ngang umuwi!" yaya ko na lang dahil baka hindi ako makapagpigil, mahalikan ko siya dito.

So not me! Napakalandi!

"Pft,"

Kalagitnaan namin ng biyahe ay nag-uusap kami. Nabanggit ko dito ang magaganap na fashion week ng UP pero baka hindi nga ako maka-rampa dahil sa tinamo kong sprain. Sayang, ako pa naman ang winner last year bilang may pinakamagagandang damit na nai-showcase!

Hindi tuloy ako makikita ni Sie-baby na magmodel at rumampa, goodness!

"You know what? Itʼs okay. Kahit naman hindi kita makitang rumarampa, ikaw pa rin naman ang hahanapin ng aking mga mata."

Patayin ako, ngayon na! Hahaha! Ano ba namang lalaking ito, oo! Nakaka-hmp! Nakakakilig, goodness!

"Kainis ka naman, Sie...palagi ka na lang bumabanat na hindi ako prepared!" inis kunyari kong saad.

He chuckled. "Kidding. By the way...saan nga pala ang daan?" tanong niya bigla.

"Daan saan?" takang tanong ko.

"Daan patungo sa...buhay mo?"

Naiiwas ko bigla ang aking tingin dahil sa banat niya. Imbes na tingnan siya, tumingin na lang ako sa labas ng bintana nitong sasakyan habang umaandar. "...grabe," I mumbled with a smile.

Nakakainis naman, o.

"Hahahahaha! Cute," aniya.

"Heh! Goodness kang lalaki ka," pigil ang ngiti kong suway dito.

Ilang sandali pa ay nakarating na din kami sa tapat ng bahay namin. Inalalayan ako ni Sie pababa ng sasakyan. "Thank you," sabi ko.

He smiled. "Always welcome, baby." he said, dahilan upang pamulahan na naman ako ng pisngi.

Lakas talaga ng epekto sa akin baby cs niya, huhu!

Lalakad na sana kami papasok ng bahay nang makita ang sasakyan na ginamit namin ni Gon kanina papasok ng UP.

Mas nauna pa si Gon dito?!

Pumasok na lang kami sa loob ng bahay at laking gulat namin sa nakita!

"G-Gon..."

"Andi?"

-----