Chapter 30

Uto-uto

~Skye's POV

"Kaye!" I still knock up on her door. Sabi niya kasi sakin kahapon, hindi daw siya papasok. I don't know the reason pero siguro nga kailangan nga magpahinga dahil sa nangyari sa kanya kagabi pero malay mo magbago pala ang desisyon niya at pumasok na lang. 'Yung isang pa naman 'yun kapag hindi nakita ang tinatawag niyang Prince Charming ay parang napagbsakan ng daigdig ang mukha dahil sa sobrang lungkot nito. "Papasok ka ba?" dagdag ko pa.

            Dahan dahan namang bumukas ang pinto at sumilip si Kaye na hindi pa nag-aayos ng kanyang buhok. "No, saka kapag tinanong ka sa school..." she thinks, "Sabihin mo, hindi mo alam. Basta 'yun pero kapag sila Mama at Ate Roma naman ang nagtanong sabihin mo may nakakahawang sakit. Sige na! Babush!" then she locked up the door. Hindi man lang ako pinagbigyan magsalita dahil dire-diretsyo siya na parang armalite.

            Kibit balikat naman akong bumaba ng hagdan at nakasalubong ko naman si Ate Roma.

            "Oh! Nasaan si Kaye?" takang tanong nito sa akin.

            I shrugged before answering her, "She's in her room. She's sick." Sinabi ko naman ang sinabi ni Kaye sa akin dahil baka mag-away pa kami kapag hindi ko sundin 'yun. Hindi ko alam pero unti-unti na rin akong nagiging under niya. Aso na rin ba ako? Oh no!

            "Oh!" tatango-tango ni Ate. "Sige, pupuntahan ko na lang siya sa kwarto niya." ngiti pa ni Ate.

            Mabilis ko naman siyang hinawakan sa balikat upang pigilan sa kanyang gagawin, "'Wag na Ate! Sabi niya, may nakakahawang sakit daw siya! Dunno what Its is pero lusutan mo na lang ng gamot sa may pinto. Effective din 'yun!" ngiti ko pa. Sana mauto kita Ate Roma. Minsan lang 'to.

            "Ooh!" she nodded, "Sige, sabi mo eh." Ngiti niya.

            Sa loob loob ko ay parang nagwagi ako dahil nauto ko for the first time si Ate Roma dahil alam kong matalas ang IQ pero ngayon siguro natakot siya dahil sa nakakahawang sakit kaya sumuko siya. Mabilis rin naman akong nagpaalam sa kanila at ako naman ay tumungo na sa aking paaralan. Wala tuloy akong pagkati-tripan ngayon dahil nagsasakit-sakitan. Ano kayang pina-plano ni Kaye kaya inisip na may sakit siya, oo isa na siguro sa reason niya 'yung nangyari sa kanya, ano pa kaya ang iba? Tumatakas siya sa Quiz o wala talaga siyang alam.

            Nang makarating naman agad ako sa school ay minabuti ko na lang na dumiretsyo sa room ko. Syempre bukod kay Kaye na crush ko na 'wag ko na daw ituloy ay may natipuhan akong kaklase ko dito sa school, ang saya lang dahil bukod sa mabait at maganda ay pala-kaibigan pa siya. Minsan na kaming nagkausap at doon ako tinablan nang kahindikdik na kapangyarihan ng pag-ibig. I never thought that I could love someone as special it could be, maybe hindi pa talaga love 'to, admire lang talaga o crush. Simple as that.

            Nang maupo naman ako sa silya ko ay sari-sari na naman ang ginagawa nang mga kaklase ko. Ang iba ay mga tulog, mga nagbabasa nang kani-kanilang mga notes, mga busy sa cellphone at mga adik sa selfie pero ang mas umagaw nang atensyon ko ay ang babaeng kakapasok pa lamang sa pinto. Siya si Casey Richote. Maliban sa atraksiyon na binibigay niya tuwing umaga sa akin ay narinig ko rin kasi ang pinag-uusapan nila.

            "Oo nga, kawawa naman 'yung isang schoolmate natin." Ani nang isang kaklase ko na kasama niya.

            "Yeah, and I've heard it na siya pa 'yung Princess of the night nung kakaganap na contest pa lamang." Ani Casey.

            "Really?" gulat na sabi ni Tonya, saka iiling iling. "Tama nga sila, after a happy moments suddens comes out the bad. I feel bad for her."

            "Yeah, I hope her family is okay now." Sabi ni Casey saka siya tumuloy sa kanyang kinauupuan.

            Ano bang pinag-uusapan nila at nadamay si Kaye? Magtataka talaga ako dahil si Kaye lang naman ang tinanghal na Princess of the night noong nakaraang contest lamang. Anong pinagsasabi nila? Mabilis naman ako napalapit kay Casey dahil sa pinag-uusapan nila, nawala bigla ang hiya ko pero kailangan kong malaman dahil baka masira ang reputasyon ni Kaye dito sa school, mahirap na.

            "Casey, ano 'yung pinag-uusapan niyo kanina ni Tonya?" tanong ko sa kanya. Humarap naman siya sa akin with her sad faces. Why she is cute even she wore that sad face of her? I'm beginning to love her! Siguro tama rin 'yung mga sinasabi sa akin ni Kaye na there's a right time for everyone that they could find their princess or prince.

            "I heard it, that this Kaye Ramirez is dead by the cause of bomb explosion." She said. And I get it what she say. Pero bakit? Buhay na buhay si Kaye kanina at hindi naman namatay? Ang gulo nila. "But wait! Diba, friend mo siya?"

            I nodded to her, "Childhood buddy specific, why?" tanong ko pa sa kanya.

            "What happened to her? Is it true that Kaye is died on a bomb explosion? Tell me?!" tanong niya sa akin.

Inisip ko rin naman kaagad 'yung sinabi sa akin ni Kaye na kapag may nagtanong sa akin ang sasabihin ko lang ay, "Hindi ko alam." Mala-napoles kong sagot sa kanya.

"Oh gosh!" she said and took a deep breath. And suddenly I felt her hugged, "Condolence, Skye."

Just keep hugging me. It's a hoax, Casey.

And she lose her hug to me, "Gusto mo sabayan kitang mag-lunch later?" ayaya niya sa kin pero dapat ako ang magfirst na mag-aya sa kanya eh, inunahan niya ako pero agad naman akong sumang-ayon dahil sabi nga nila kapag nandiyan na ang swerte, grab it!

"Sure!" ngiti ko pa sa kanya.

Bumalik din naman ako sa kinauupuan ko nang dumating na ang guro namin. Bukambibig din anng ibang kaklase ko ang usapang hindi naman totoo about kay Kaye pero hiyaan ko na lang dahil hindi naman totoo ang kanilang kinakalat, mapapagod lang ako at siguro ay kasama 'to sa plano ni Kaye kaya hindi na ako manggugulo pa. Ang gagawin ko na lang ay ang makakasama ko sa kunyariang lunch-date namin ni Casey.

Nang matapos ang klase at lunch time na ay ako na ang sumundo kay Casey kasama ang mga kaibigan niya ay nagtungo naman kami sa canteen. Hindi ko nga lang alam kung anong mafi-feel ko na kasama ko ay puro babae. Ang awkward nga lang dahil nahihiya ako makipag-usap sa kanya, wala akong guts na magsalita pero kanina ang lakas naman ng loob ko, siguro ngayon lang ako tinamaan nang kahihiyaan sa katawan ko.

            "Skye!" agad naman akong napalingon sa tumawag nang pangalan ko at nakita ko ang papalapit na si Renzo na broken hearted kay Kaye pero ngayon papalapit sa akin, wag mong sabihin na ako naman ang pagkakaintirisan niya? No way. I have my Casey now. Agad siyang napahawak sa balikat ko at nakatingin sa mga mata ko. Nabigla naman ako sa ginawa niya. "What happened to Kaye?" tanong nito sa akin.

            Inalis ko naman ang dalawa niyang kamay sa balikat at nagkibit balikat, "Hindi ko alam." Simple kong sagot sa kanya.

            "Pero ikaw ang kasa-sama niya? Kahapon?" bakas sa mukha ni Renzo ang labis na pag-aalala. Kung may camera lang siguro akong dala ngayon ay siguro pinagkukuhanan ko na sila na super maka-react na akala nila ay patay na. Pero kung ako man ang nasa sitwayson nila, hindi ko rin alam ang gagawin ko.

            "Hindi ko nga alam." Nababanas kong sagot sa kanya.

            "Paanong hindi mo alam?" kunot noo pero bakas pa rin ang kaba at pag-aalala.

            I shrugged and shook my head, "I don't know, Renzo. So please stop, asking."

            "His childhood buddy was dead. Don't you heard the rumor right now? Kaye Ramirez was dead caused by bomb explosion." Singit ni Casey sa usapan naming dalawa. Mas lalo namang bumakas sa mukha ni Renzo ang labis na pag-aalala. Kung lang talaga, kung meron akong camera siguro tuwang tuwa na si Kaye ngayon.

            "Hindi pwede.... Hindi." Then he ran away.

            Napailing na lang ako at pinipilit na magpigil ng tawa dahil ibang klase pala 'tong plano ni Kaye pero alam kong may side effect ang ganito kaya kailangan kong manatiling walang alam dahil baka mapahamak rin ako. Nang makatungo naman kami sa canteen ay nagpresenta naman ako na ang bibili ng lunch namin at nang palapit na ako sa counter ay may napansin ako sa group nang kababaihan na may dinidikit na kung anong papel sa dingding.

            Nang mabasa ko ang pangalang Kaye Ramirez ay mabilis naman akong napalapit sa kanila at binasa ang nakasulat, "We Will Miss You Kaye Ramirez." Agad naman akong napatingin sa mga babaeng it.

            "Look who's this guy?" mataray na sabi ng babaeng clown.

            Agad ko naman tinanggal ang mga papel na nakadikit sa dingding at agad itong binato sa kanilang apat.

            "Are you messing up with Jiggly Girls?" the other clown said.

            "Yes! So maybe you guys who planned to bomb Kaye?!" mariin ko silang tinitingnan at pinapatay sa pamamagitan nang mga titig ko pero binigyan lang nila ako nang nakakalokong tawa.

            "Eng! Wrong! And how do you say this to us? Huh!" sumbat nito.

            I rolled my eyes, "I forget, clowns make people laugh not make people die. So get butts burned." Then I get the bucket paint on the floor. Sasaluhin sana nung isang babaeng clown pero mga ungas dahil tumapon na sa kanila ang pintura.

            "He messed with us, so what's now?" rinig kong sabi nang isa habang patakbo na sila palabas nang canteen na pinagtitinginan. Kung malaman-laman kong sila ang gumawa nito, makakatikim talaga sila sa akin dahil buhay ang kanilang pinapahamak. Those evil clowns had their own hell.

            Inayos ko naman ang polo at bumili na nang lunch namin nila Casey at nang makabalik na ako sa upuan ay napangiti na lang ako dahil sa nagtama ang aming mga mata. Minsan lang kami magkaroon nang eye contact kaya sinulit ko na hanggang sa makaupo kaming dalawa.

            I gave their foods, pizza and salad. Yeah, that's why I call lunch. Wala naman kasing rice na binebenta kaya no choice din kaming mga estudyante dito. Nagsimula naman kaming kumain at iniisip ko na lang na lunch date naming dalawa 'to ni Casey kahit kasama ang mga kaibigan niya.

            "Ah! Casey, can I have a question?" diretsyo kong tingin sa kanya.

            "You're asking a question, Skye." She giggled.

            Oo nga! Ang baliw ko rin talaga! I  smirked, "I'll just ask if you had already a boyfriend?"

            Casey half smile, I don't know what it's mean pero kinilig ako! Grabe! Sh*t! "Do you see I had a boyfriend?"

            Napakamot naman ako sa ulo ko dahil sa patanong na sagot niya sa akin. Hindi na lang kasi diretsyuhin na wala, kasi hinihintay niya ako! Shet! "So, wala?"

            She chuckled, "Absolutely, yes. None, nothing. I don't have. Why?"

            Umayos naman ako nang pagkakaupo at tinitigan siya, biglang nag-glow ang mata niya! Sign na ba 'yun sana! "Can I court you?"

            At sa sinabi ko ay parang nagkaroon nang gyera sa paligid ko dahil nagwala ang mga kaibigan nito at ako naman ay hindi ko na maitago ang narararamdaman ko. Parang nakikita ko ang sarili ko na kasing pula nang ilong ni Rudolf!

            "Ehem!" Casey cleared her throat kaya napatigil naman sa pagwawala ang mga kaibigan niya. Napatitig kaming lahat kay Casey dahil biglang sumeryoso ang hitsura niya, mas lalo naman akong kinabahan dahil sa sasabihin niya. "Yes, Skye... you can."

            Para akong nanalo sa karera dahil sa sinabi niya! Literal na napataas ako anng kamay at napatayo sa kinauupuan ko. Parang nanalo na kaagad ako pero 'wag papanatag dahil magsisimula pa lang kaming dalawa sa aming lovestory.

            Nang matapos naman kaming kumain ay bumalik na kami sa room namin pero may humarang naman sa akin kaya napahinto kaming lahat pero pinauna ko na sina Casey na bumalik nang room.

            "Anong kailangan mo, Vincent?" malamig kong tugon sa kanya. Ewan ko ba, pero agad akong nakaramdam sa kanya nang inis at galit sa hindi mo malamang dahilan.

            "Sabihin mo sa akin! Anong nangyari kay Kaye?" bakas din sa kanya ang pag-aaalala gaya nang kay Renzo. Ang swerte lang talaga ni Kaye dahil maraming nagmamahal sa kanya pero parang ang dami ring nangloloko sa paligid niya. well, except for me.

            I shrugged, "Hindi ko alam."

            Saka ako naglakad pero hinawakan nito ang braso ko. Muli naman akong napalingon sa kanya.

            "What just happened?" tanong pa nito sa akin pero may biglang dumapo sa mukha ko na papel at agad namang dinampot ito ni Vincent. Napatingin naman ako sa hawak niya at nakita hawak na papel, "F*ck!" usal niya nang mabasa ang nakasulat. 'Yun din ang pinagdidikit ng mga Jiggly Girls kanina sa canteen.

            Hindi ko alam kung matatawa ako o maiinis eh.

            "Gotta find her." Usal niya saka tumakbo palayo dala dala ang papel na napulot.

            Napakibit balikat na lang ako saka bumalik sa room. Basta ang gagawin ko ngayon, ang magkaroon ng progess sa panliligaw kay Casey.