Chapter 27

So what happened?

I can't stop the feelings to mesmerize the things that happens in my life earlier. And I'm so very happy when Cent take me home when I got slept in the place where we go in Makati. Sayang nga ang dahil nakatulog ako at hindi ko na siya natanong sa nangyari pero masaya naman ako dahil hindi niya ako pinabayaan. Nung gabing 'yun I felt somebody kiss me. Nananaginip lang ata talaga ako nu'n kasi ang napapaniginipan ko ay 'yung mala-sleeping beauty na magigising ka dahil sa isang halik.

            I even thank him from the text and I got no replies from him, and I remember that he hadn't his cellphone.

            Ngayon balik school na naman ako, syempre to see this Handsome Prince Charming. Nalungkot lang ako nung hindi siya nagreply sa akin pero inisip ko na lamang na pagod siya at walang load kaya hindi ko na inabala na mag-isip nang kung ano ano.

            Magkasama  naman kami ni Skye ngayon papasok sa school. He was talking about the night when Cent gave a ride back home to me. Sana lang nakita ko 'yung moment na 'yun. Ang gara ko siguro nun dahil pinagmumukha niya talaga akong prinsesa and that's what I've wanted.

            "Tingnan mo mamaya Kaye, may instant fame ka kaagad." Ngisi pa ni Skye sa akin.

            Pinalo ko naman siya sa braso niya, "Hindi 'no! Ako fame? San banda?" tawa ko pa.

            "Ikaw kaya ang bagong Princess syempre makilala ka, isip isip din." Napanguso naman ako bigla sa sinabi niya. Nang-asar pa ang putik! Pero hindi nga ako nagkamali dahil pagpasok pa lang naming dalawa sa gate ng school ay binungad na agad ako nang congratulations mula sa mga schoolmates ko. Hindi ko sila kilala pero I'm thankful kasi ewan, basta napapansin na nila ako.

            I laughed from sudden what I think, "Alam mo Skye, may pagkakataon pala talaga na magbabago ang sitwasyon ng isang tao 'no? Ang dating 'di pansinin ngayon tinagurian pang Princess ng campus." Ngiti ko pa. Hindi ko lang kasi maisip na nakamit ko 'yung karangalan na 'yun, eh sa dati lamang ay taga cheer lang ako doon sa mga crush kong lalaki at babaeng candidates ngayon, isa na ako doon.

            Humiwalay naman sa akin si Skye upang tumungo na sa kanyang room at ako naman ay naglakad papunta sa room  ko naman pero sa araw araw na nangyayari sa buhay ko ay nakasalubong ko na naman ang Jiggly Girls with their firy eyes directing to me. Mga naka-crossed arms pa.

            "So look who's the Princess." Leah raised her left eyebrow to me pero hindi naman ako nagpa-apekto sa kanya.

            "Oo nga! Prinsesang damuho!" dagdag ni Jean pero agad naman siyang kinurot ni Beverly. Minsan si Jean talaga ang wala lagi sa pag-iisp dahil kung trip niyang umeksana ay eeksena talaga hanggat sa gusto niya.

            "Ano namang problema niyo?" mahinanon kong sabi sa kanila dahil ayokong magsimula nang gulo lalo na't may iniingatan na akong reputasyon ko dito sa school. I never want to make myself like a bully here.

            "For being the damn Princess." Leah exclaimed, "Oh well! Because you paid the judges, so you win! Nice!" she grinned.

            Now I turned to raised my left eyebrown, "What did you say? I never paid anyone to win this title or else... your jealous because for all the girls who joined the contest, I'm the one who reigns as the Princess." Pag-irap ko pa sa kanilang dalawa.

            Ayokong magpatalo dahil lang sa nakuha ko ang titulong ito. I paid my efforts to this not money.

            I've wasted my time talking to this bullsh*t girls, I walked and bumped Leah.

            "I will take my revenge, Kaye." Leah threatened me but I just shook my head.

            "Yeah! Watch out!" Jean second motion.

            "Ano ba Jean! Epal mo." Beverly said.

            I wear the smile that gave me the winning crown. Nahihiya rin ako sa mga nakakasalubong ko dahil hindi nawawala ang pagcocongratulate nila sa akin for winning the contest. Alam kong hindi pa sila nakakamove on dahil sa contest na 'yun kahit din naman ako pero I can't resist the feeling when I got Cent's heart win.

            Akalain mo 'yun, ang dating aso't pusa at hindi magkasundo may magic palang magaganap. He said, I used to be his slave or so he called dog but it doesn't long much but it makes me realize all the things na, siya na kaya ang Prince Charming na nilaan para sa akin? Siguro tama naman ang hinala ko dahil ngayon siya ang binigay sa akin. Sana nga lang hindi na magbago ang lahat dahil sapat na sa akin ang Prince ko.

            Nang makapasok na ako sa classroom ay nabigla na lang ako na mag-isa pa lamang ako sa classroom kaya pumasok naman ako at nilapag ang bag ko. Nilibot ko ang paningin ko pero wala pang mga katao-tao. Bakit hindi pa nagpapasukan ang mga 'yun?

            I sitted, Cent ang tagal mo naman dumating. Ang boring boring kaya dito. Napaisip din ako kaagad kung anong nangyari dun sa event na pinuntahan ni Cent. Bakit kaya medyo galit 'yung tonon ng boses ng Mommy ni Cent? May nagawa kaya siyang mali pero oh well, lalaki naman siya at kaya na niya 'yun eh.

            And after a moment...

            Wala pa rin sila, nakakailang buntong hininga na ako dito dahil ilang minuto lang ay darating na rin si Ma'am Amandy. Hindi ba sila natatakot 'dun sa terror teacher na 'yun? Haay.

            Mayamaya lamang ay nagulat ako sa biglang pagdating nang mga kaklase ko dahil sa biglang pag pop ng poppers na parang confetti saka ko lang nakita ang banner na pangco-congratulate sa akin. Naflattered naman ako sa ginawa nila dahil nagabala pa talaga sila sa akin. May hinanda rin silang kaunting handaan at tugtugan at ang masaya pa ay hindi na pumasok si Ma'am Amandy sa klase niya.

            Nagsaya lang kami sa buong oras pero ang napansin ko lang ay parang hindi ako mapakali dahil hanggang ngayon hindi pa rin siya dumadating. Absent kaya siya ngayon? Ano naman ang problema nun at hindi papasok ngayon. Sayang naman dahil dalawa sana kaming magse-celebrate dahil nanakuha kami ng slot sa contest na 'yun. I got my cellphone and send him a message.

            I've waited... but there's no reply.

            Siguro naman nabalik na sa kanya nang Mommy niya ang phone niya diba? Bakit kaya hindi pumasok 'yun. Nakakalungkot tuloy dahil hindi kami nakapagcelebrate kagabi tapos ngayon hindi pa siya papasok. What if puntahan ko siya sa bahay niya? Eh para ano, ang informal nang dating. Hindi ako inaya na pumunta sa bahay nila at baka pagtabuyan lang ako doon. Baka siguro nalate lang nang gising.

            Ilang oras ang nalipas pero nalibang na rin ako dahil sa kabaliwan ng mga kaklase ko. At nang matapos kami ay dumating na ang isang guro namin at bumalik sa tahimik na klase. Natatawa na lang ako dahil kapag walang guro ay akala mo may piyesta o Gerang nagaganap pero kapag nandiyan na, akala mo mga anghel na tatahimik na lamang bigla. But's that how they are , at masaya ako kasi kilala ko siya at ngayon kilala na nila kung sino nga ba talaga ako.

            "Marc!" tawag ko sa bestfriend ko nang makalabas na ang guro namin. Agad ko naman itong binigyan nang batok dahil kanina pa rin siya tahimik at hindi nakikisabay sa kulitan. "Bakit 'di ka nga pala pumunta sa contest, ha?" tanong ko sa kanya.

            Tiningnan niya lang ako anng mapupungay niyang mata. Napa 'eh' naman ako sa kanya dahil hindi ko magets kung bakit ganito si Marc one of these days.

            "Ano?! Bakit? Tititigan mo lang ako?" usal ko sa kanya.

             He shrugged, "I don't know, Kaye... maybe my heart doesn't need to tell everything." Saka siya nagpakawala ng malalim na buntong hininga. Hinagod ko naman ang likod niya upang mapagaan kahit papaano ang pakiramdam niya.

            "Tell me, Marc... I'm your bestfriend right?" ngiti ko sa kanya. I hope it will give him some determinations para magkwento sa akin.

            Marc nodded to me, I sit beside him and listen from what his hearts want to say.

            "I'm broke."

            "So gay ka nga?!" gulat kong tanong sa kanya.

            "Adik! Hindi..." malungkot pa rin siya, biniro na nga para mangibabaw ang happy atmosphere pero pinanindigan niya ang pagiging emo. Naku! "Masakit palang mabroken hearted ano?"

            "Huh?" kunot noo ko. "Anong ibig mong sabihin?"

            "Xamantha..." he look at me. "Yeah, Xamantha did break this." Then he pointed to his left chest where his heart located. I felt sorry for him, already. Ito na nga ba 'yung sinasabi ko eh. Ayaw ni Xam dahil may iba siyang gusto and that's... OMG! Paano na lang kaya kung malaman niya na kaming dalawa na ni Cent? Ayoko naman humantong sa puntong mag-aaway kami dahil lang sa lalaki pero I was in the first place before her.

            "Marc Teejay Galejo, yes its cliché that I would say that there is lot of girls in the world you may find but that's not the same as the one you truly love. Uhm, Wait! Let's see this, Marc. Like me, I never lose hope for finding the right prince for me... at alam mo ba ang masaya? Nakamit ko na siya, you know him as well."

            "Vincent?" he said, so I nodded. "Congrats." Matamlay naman nitong ngiti sa akin.

            "Marc, just try to find the princess what you wanted in your life forever. Siguro hindi magandang suhestyon 'to dahil wala namang patunayan for the so called love, pero there's no harm in trying naman diba?

            He nodded, "So, what should I do?"

            I place my finger down to my chin, "Hmm, think of the Princess that you've dreamed of and when the time you see your dream princess. Maybe, she's the right girl for you."

            He stood up, "I'll try but I never believe in them, Kaye." Then he walks out the door. Napakamot na lang ako sa ulo ko dahil ngayon lang naging moody 'yun pero kapag naguusap naman kami tungkol sa fairytale lovestory ay go na go lang siya pero ngayon hindi. Malakas nga siguro talaga ang impact ng pag-reject sa kanya ni Xamantha.

            Siguro kung ano man ang nasa sitwasyon ni Xam, I would never break a guy's heart or never reject. Give him a chance to prove that he can do the things for you. I feel sorry talaga for Marc and if magkita kami ni Xam, kakausapin ko siya about doon sa kanilang dalawa.  

            Lunch time so I was with Skye, ililibre niya daw ako eh. Hindi naman ako makasama kay Marc dahil gusto niya daw makapag-isa kaya go muna ako sa mga kalokohan din ni Skye.

            "So, here yours." Aniya pagkalapag ng tray saka inabot sa akin ang sandwich and juice ko. "Bakit nga pala, medyo nawala ang blooming aura mo ngayon, Kaye?"

            Umiling ako, "Hindi kasi pumasok si Cent eh. Ano na kayang nangyari dun?"

            "Malay ko ba! Hindi ako nanay nu'n no!" kahit kailan talaga basag trip si Skye sa pagmomoment ko. "Siguro may sakit o pagod siya." Sabi niya saka kumagat sa sandwich niya. Lunch talaga namin ang sandwich dahil 'yun lang daw ang keri niyang ilibre sa akin. Leche!

            "Sana naman hindi, sana pumasok na siya bukas."

            "Sana hindi."

            I glared at Skye at punch him hanggang sa mangiyak-ngiyak na siya habang ako ay sobrang tuwang tuwa sa kanya. Yan ang nagagawa nang pangbabara sa akin! Mayamaya lang ay may tumawag ng pangalan ko at nakita ko naman ang papalapit na si Renzo sa amin.

            "Tss, ang ex-rival." Bulong ni Skye pero rinig na rinig ko naman.

            Naupo naman ito sa tabi ko at bakas sa kanya ang mga ngiti. I wonder why he's so happy like that.

            "Congratulations nga pala! Sorry 'di ako nakapunta sa contest mo dahil umalis kami ng family ko. Pasensya na talaga."

            I giggled, "No, its okay Renzo." Ngiti ko pa sa kanya.

            Mayamaya lang ay napakamot siya sa batok niya at napansin ko naman ang pagkagat nito ng ibaba niyang labi. "I want you to ask on a date." I can see in him na namumula siya at nahihiya.

            Napalingon naman ako kay Skye, "Okay! But he's with us okay?"

            Kumunot noo naman si Skye, "But why"

            I shrugged, "Nothing, I just want him to had with us. So okay! Where and when?" I smiled.

            He just smirk. Well, I know its just a friendly date between us and I have a feeling that he had to do something kaya ko niyaya si Skye para maging kontra rin. And well, I'm still missing my Prince Charming.