Chapter 25

My Heart Says It All  

After of a moment when I got the title of being Princess of the Night of our campus. Puro congratulations na ang mga natatanggap ko sa nakapaligid sa akin and even with my social media accounts ay nakatanggap ako ng congratulatory message and such. Pero ang taong inaasahan ko na babati sa akin, si Cent dahil sa pagkapanalo ko ay wala man lang akong natanggap na kung ano mula sa kanya. Ano na kayang nangyayari sa kanya ngayon? Nakauwi kaya siya? I hope he's not regretting for being the 1st prince of the night.

            Nang makatapak na ang paa ko sa bahay ay minadali kong pumunta sa kwarto ko at para akong kuliglig dahil sa nararamdaman ko ngayon. Hindi ko pa rin kasi inaaasahan na makukuha 'yung title na 'to! For being the Princes... I hope its not because we had a contest doon ko lang mafi-feel 'yun sana kahit walang title or such, maging prinsesa ako sa mata ng magiging prinisipe ko.

            I bumped to my bed, nagpalit na rin naman ako ng gown ko kanina before we go home dahil ang laking sagabal nu'n. Nang maging komportable naman ako ay dali dali naman akong nag-send ng picture kay Kevin ng picture ko with the crowns and such with the caption of 'Look Kevin! I've won the contest! I am now the newest Princess of our campus!'

            And I got a fast reply from him, "Wow! I knew it! You will won! And you know, if your didn't get that title, well you are still my princess! Congratulations! :*"

            I laughed, "Yeah! Thanks for everything, Kevin!"

            And I just receive a smile and heart from his reply. Malambing na tao si Kevin at may mood din siya na ayaw niyang naaagawan siya or in simply ay makasarili siya sa mga bagay na dapat kanya lalo na kapag taong mahal niya. Well, that's him eh.

            Nagbrowse naman ako nang pictures sa DSLR na pinagkuhaan sa akin ni Skye at hindi ako makapaniwala na puro mukha ako ang mga nilalaman nito pero may isang litrato ang biglang napapabalik sa akin dahil sa nakita ko. Siguro bigla lang napindot ito ni Skye pero napangiti na lang ako sa kawalan dahil ang ganda nang shot ni Cent sa litratong ito, blurred ang paligid pero lumalabas ang kanyang kakisigan dahil sa tindig niya. I never knew that I keep falling from him... lumalala na nga ata ang pagkakagusto ko sa kanya.

            "I don't know Cent if I will say you this and I don't know what will your expressions gonna do, 'I like you'." I just smiled and realize that I'm already kissing it. Nahihibang na nga ata talaga ako dahil dapat hindi ang prinsesa ang humahalik, prince charming dapat!

            Hindi na naalis ang mata ko sa screen nang dslr dahil kay Cent. Ano na kayang nangyayari 'dun? Subukan ko kaya siyang tawagan? Good idead Kaye! Kahit pala papaano ay gumagana pa rin ang utak ko at ang nakakatawa lang dahil ang galing mag-function ng utak ko kanina at hindi ako makapaniwala dahil 'yun pa ang nagdala sa akin sa taas ng points.

            I never knew na tumatalino na pala ako.

            I catch up my phone and dial his number. A minute of trying but no one answering the call. Tulog na kaya si Cent kaya hindi naba-bother sa ring ng cellphone niya, then until someone accept the call and answered.

            "Hey! Who are you?!" Nagulat ako bigla sa bungad nito sa akin at ang mas ikinabigla ko pa dahil hindi si Cent ang sumagot sa akin. Napakalayo dahil ang tinig ng boses ng sumagot at si Cent ay may malalim at malamig na boses. Nakakapagtaka lang.

            "His friend." Sagot ko na lang dahil baka mapagdiskitahan pa niya ako.

            "Oh no! Sinusulot mo si Vincent sa kanyang girlfriend na si Kerryl ano?! Sumagot ka!" at ikinabigla ko rin naman 'yun. Hangga't sa marealize ko kung sino 'yung babaeng sumagot sa akin. 'Yun pala 'yung Mommy ni Vincent and how come that she had the cellphone of Cent?

            "Wait po Tita! Sorry po! Ako po 'to si Kerryl!" bigla ko na lamang pagsagot sa kanya.

            "Ooh! Yes, I still recognize your voice. Tapos na ba ang contest?" Paano? Wait. Paano niyang hindi alam diba, umalis si Cent tapos... oh no! Baka kinidnap na 'yun at pinagtataga! Naku naman! Wag naman po sana!

            "Opo! Kanina pa po! Hindi pa po ba siya umuuwi?" tanong ko sa kanya.

            "Nice! And who's the Prince and Princess of the night?" Nice answer, Tita.

            "Ahm... nakakahiya man pong aminin pero ako po ang tinanghal na Princess saka 'yung taga section 1 po!" pagsagot ko naman sa tanong niya.

            "So, anong nakuha ni Joseph?"

            "1st prince po tita." Sagot ko. Kailan ba ako sasagutin ng Mama ni Cent sa tanong ko kanina at bago pa man siya magtanong muli sa akin ay mabilis naman akong sumabat agad, "Nakauwi na po ba si Cent?" sana mali ang kutob ko.

            "No, I don't know. Maybe you, you know?" balik na tanong sa akin ni Tita. Mukhang wala akong makukuhang sagot sa kanyang matino dahil binabalik niya lang din sa akin ang tanong ko.

            Nagpaaalam na rin naman agad ako sa kanya at ngayong gabi, hahanapin ko si Vincent. Kung ma-rape naman ako, ay leche! Ay wag naman sana, may future pa kami ng prince charming ko. Mabilis din naman akong nag-ayos at nagpaalam sa kanila na lalabas lang ako pero hindi nila ako pinayagan kaya nagpasama ako kay Skye kaya ayun pumayag na sila sa akin. Ayaw pa naman sana si Skye pero gumora pa rin siya for me.

            "Ano ba kasing gagawin natin?" asar na tanong nito sa akin.

            "Ito naman! Pagbigyan mo na ako! May hahanapin lang ako." Ngiti ko pa sa kanya.

            "Ngayong gabi? Nababaliw ka na ba Kaye?" mabilis naman siyang napasapo sa noo niya. "Oo nga pala, matagal ka nang baliw!"

            Agad ko naman siyang binigyan ng batok dahil ang dami pa niyang inarte kung samahan na lang niya ako at tulungan sa paghahanap kay Vincent. Wala akong idea kung nasaan man siya ngayon dahil kanina wala na akong alam kung saan siya tumungo. Saan ko nga ba hahanapin ang isang Vincent? Sana mahanap ko ang isang 'yun dahil ngayon palang hindi na mapakali ang puso ko, hindi ko alam kung anong gagawin ko.

            "Subukan kaya nating maghiwalay?" suhestyon ko kay Skye.

            "Paano ka?" pag-aalala niyang tanong sa akin,

            I shook my head and patted his shoulder, "I can take care of myself, Skye. Call me if you find him, Okay?" I said then he nodded at me.

            Nagseparate naman kaming dalawa ni Skye ng daan, sa paraang ito ay madali kong mahahanap si Cent. I don't know what to feel about din sa kanya kanina nang tanungin ko siya kung sinong kasama niya but then he said na wala, nalungkot ako bigla doon sa sinabi niya. Sana pala sinabi niya sa akin para kahit papaano bigyan din siya nang support nila Mama at Skye. At alam mo ba 'yung feeling kanina na bigla na lang siyang bumitaw sa mahigpit na pagkakapit ng dalawang kamay namin. Parang feeling ko dun, mabilis ding magtatapos ang lahat.

            Patungo ngayon ang direksyon ko sa peryaan ngayon ay wala na dahil tapos na ang kanilang kontrata this year, nakakalungkot lang dahil wala na kaming paglilibangan ng oras doon. Hindi ko rin nga pala nakita si Renzo at Marc kanina sa contest, sayang wala akong moral support galing sa kanila. Naturingang bestfriend ko pa naman si Marc siya pa 'yung wala doon.

            Pero ang hindi ko makakalimutan ay 'yung gusto akong maging bestfriend ng isang tao na mahalaga sa buhay niya. Gusto kong magwala kanina dahil sa kilig pero kailangan pigilan dahil sa poise.

            Lalagpasan ko na sana nag dating peryaan nang matanaw ko ang isang tao na nakaupo sa tabi ng puno na nakadukmo sa kanyang tuhod. Muli kong tinuon ang atensyon ko sa kanya at napangiti na lang ako na sa wakas dito ko lang pala siya makikita. Naging agaw atensyon siya sa mata ko dahil sa white longsleeves niya, tinaggal niya 'yung coat niya.

            Dahan dahan naman akong lumapit kay Vincent at lumuhod sa harap niya at hinawakan ang kamay. Dahan dahan din naman niyang iniangat ang ulo niya at para siyang bata na inagaw ako at binigyan ng isang mahigpit na yakap. Hindi ko alam ang ire-react ko pero para muli akong nanalo sa contest.

            "Why'd you run away?" seryosong tanong ko sa kanya, "You're not Cinderella that ran away when the time is come. How come, Vincent?"

            I felt his left chest beat so fast, I wonder who is it.

            "I can't take to see that my Princess stole by some Prince."

            When he said those in cold words and emotionless, my lips bit smiled. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako sa sinabi niya, hindi ko rin talag maipaliwanag kung anong nararamdaman ko ngayon gabi na 'to.

            "But you've been taken away as my Prince." I said to him.

            He smirked then he lose his hugged from me and look away, "I don't want..." then he faced at me. "'Coz my Princess named is Kaye Ramirez."

            I giggled, "No, you gotta be kidding me, Cent. You have a girlfriend right? You calls each other, babe and one night you see me as a stranger." It kinda hurt for me that the person who I was knew and knew me tells to everyone that I'm a totally stranger at him. And oh, maybe ayaw niya lang masira ang relasyon niya sa babaeng 'yun kaya niya ginawa.

            He smirked, "You didn't even know, Kaye."

            "What?"

            He moved his eyes away from me, "She's my girl for the longtime ago, we're not commited as boyfriend or girlfriend but eventually I've waited for her in my life..." he sighed, I felt that sigh in him. "She didn't come back to me, I feel like a dumb ass waiting for her then one day, I stop waiting her."

            "What happened?"

            He bowed his head, "Stop loving her so I'd do it. But one day, she came back with I had no feelings anymore then she tells me that she love me so much. I never regret my decision to lose her, Kaye... because now." She looked at me. "I finally found the one I truly love, you're making my heart crazier Kaye. I don't know how to say this, but... I like you."

            I never know how to react. All of a sudden, the girl I was knew with him in the night of perya is his first love so called then he forget what he feels for it. Pero ang nakakatuwa lang dun sa haba man nang panahon na paghihintay niya sa taong 'yun mas pinili niyang kumawala sa nakaraan at umusad sa agos ng buhay.

            I touched his cheeks, "Cent, I don't know how to say this but the.... Feeling is...." He stared at me, waiting for the words I've been want to say. "Mutual, I like you too."

            Then after a moment, our lips suddenly become as one. Binitawan din naman agad niya 'yung labi niya hanggat sa muli na naman niya akong yakapin. Hindi ito 'yung accindental kiss na nangyayari sa amin na parang wala lang pero ito 'yung masasabi ko na... wow! Love na nga talaga 'to.

            "I may not be your perfect prince but I'll protect and love as much as I can." He said.

            I giggled. "I may not be the perfect princess, I'll make you feel what fairytales live in reality."

            "Nandito lang pala kayo eh!" and a sudden voice cam out the blue. Mabilis kaming napaalis ni Cent sa pagkakayakap at mabilis na lumingon sa lalaking nagsalita. Si Skye lang pala. "Kaye, hindi ka nagtext nakita mo na pala!"

            Napangiwi naman ako sa kanya. "Sorry!"

            "Tara na uwi na tayo! Kaya na niyang umuwi!" aniya.

            Napatayo naman ako, "Mauna ka na! Hahatid naman ako ni Cent."

            "Ehem. Prince." Eksena ni Cent.

            Natawa naman ako sa kanya. "Sige!" then he looked at Cent. "Binabataan kita, kung anong mangyari kay Kaye." Panduduro pa nito pero agad ko naman siyang tinaboy at umupo sa tabi Cent.

            I took a deep breath, "Look at the stars, there are so many."

            Cent laughed kaya napakunot noo akong tingin sa kanya, "Anong nakakatawa doon?"

            Umayos naman siya nang umupo saka inakbayan ako. "That's how I represent my love for you, infinity."

            "Corny mo!" I pinched his nose. "Would you dare to fall inlove with a Princess?" seryoso ko namang tanong sa kanya at sumandal ako sa balikat niya. Ang sarap pala nang ganitong feeling, 'yung magkasama kayong gabi at magkatabi.

            "Of course, no one ignore a princess like you." He kissed my forehead. I eventually hugged him. "Would you spare you happy ever after with me?" he said.

            "As much as I would, Vincent... My Prince."

            Now I never thought that in every situatin, we still got our happy ending.

            But eventually, a phone rangs.

            "Wait!" sabi ko naman sa kanya at sinagot na lang nang basta ang phone. "Hello?"

            "Are you with Vincent now? Tell him come home now!" ata na sabi ng Mama ni Vincent at mukhang hindi maganda ang tono ng boses niya ngayon.

            "Y-yes, Tita!" and I hang up the phone and look at him. "Vincent, you're Mom."

            He stood up and caught my hand, I never thought it would be such like this. May nararamdaman akong hindi maganda! Oh no!