Chapter 16
Chapter 16
Missing him
Today I'm with Skye at hindi ko alam kung saan kami mapapadpad ngayon sa kakahila niya sa akin. Kanina pa kami palakadlakad at alam mo 'yun parang hindi pa rin siya kuntento na kaming dalawa na nga lang ang magkasama. Hindi rin naman kasi ako mapakali dahil iniisip ko ang isang taong 'to, ni hindi ko siya nasilayan sa buong araw, ni hindi ko man lang nakita ang kanyang mga ngiti o sa mas simple lang, nakakamiss din pala 'yung taong 'yun kahit na api-apihin ako.
Nahinto kaming dalawa ni Skye sa paglalakad at nang mapansin kong nakakunot ang noo niyang nakatingin sa akin hanggat sa nagawi ang kanyang mata sa cellphone ko na kanina ko pa hawak simula ng lumabas ako ng klase namin. Mag-gagabi na rin naman and Skye is with me, alam ko naman na hindi niya ako ipapahamak eh.
I know him.
"Are you sure, you're with me?" tanong nito sa akin. Marahan naman akong napatango sa kanya at muli kong tinuon ang atensyon ko sa cellphone ko. Hindi pa kasi nagrereply 'yung taong inaasahan ko na magreply. "See?! You had your attention with your cellphone."
Napakibit balikat naman ako sa kanya, "There's nothing wrong with that, right Skye?" pagtatanong ko pa sa kanya. Ibinulsa ko na rin naman ang cellphone ko dahil baka lalo siyang magtampo sa akin, ang babaw din minsan ng lalaking 'to. Lahat ng nakikita binibigyan din agad ng malisya, masyado lang ata siya sigurong protective when it comes to me.
"Yeah, nothing but Kaye, can you see you're with me!" aniya.
Napatitig na lang din naman ako sa kanya. Hindi ko alam kung ano ba gusto niyang ipahiwatig sa akin, kaya tinitingnan ko na lang siya nab aka may susunod pa siyang sasabihin pero nakatitig lang din siya sa akin. Ano ba 'to?! Magtititigan lang ba kaming dalawa ni Skye dito at sa tabi pa ng kalye?
"Hindi pa ba tayo uuwi?" tanong ko naman sa kanya.
He smirked, "Kaye, let me know the truth." He said in a serious tone of voice. Napalunok laway na lang din naman ako dahil mukhang mapupunta nga sa seryosong usapan ito sa padilim na kapaligiran sa tabi ng kalsada which is kakaunti lang ang nadadaan.
"Truth?" pag-uulit ko pa.
"Kaye, one truthful answer is what I want." I just nodded from what he said. "Is there a chance that to let me be your prince and make you as my princess?" I just paused of what he said and thinking about what will I want to say, I'm finding some right words that may perfectly fit to answer his question. "What?"
I just shrugged, "Well..." I grinned. "Is there a chance but please let me tell you... your not the only who will win my heart. Skye, I know you know me since when we were kids so that we share before some issues. Skye, you're my prince since I was kid."
"That's mean?"
I shook my head, "For now, your still my childhood buddy so... may the best prince win." Saka ko hinablot ang kamay niya at nagtatakbo kami sa gilid ng kalye. Natameme na lang siya at hindi na nakapagsalita, hindi na rin naman naalis ang ngiti ko sa labi ko dahil sa mga naging linawan namin sa pag-uusap ni Skye.
Napahinto na lang ako bigla ng mag-vibrate ang cellpone ko at nahinto ako sa pagtatakbo at nabitawan ko si Skye at doon natumba. Hindi naman sa kanya natuon ang atensyon ko kaya agad kong binasa ang text mula sa isang tao na kanina ko pa hinihintay. Agad naman akong nabuhayan na mabasa ko ang text mula sa kanya na, "I'm good now. See you tom."
And that makes me kilig everywhere!
"Hindi mo naman ata sinadya na bitawan ako diba?" medyo nabulunan naman ako sa sinabi niya at na-sense ko na may hugot ang kanyang sinabi. Napakamot na lang siya sa ulo niya habang pinapagpagan ang pantaloon na nadumihan.
"No, I would rather you to stay... di joke! Ang boka mo diyan! Tara na nga at umuwi na tayo!" saka na kami naglakad pauwi pero hindi pa pala kami uuwi dahil niyaya niya akong pumunta daw kami sa peryaan pero ang sabi ko sa iba naman dahil nagsasawa na ako doon at gusto ko kapag pupunta ako doon, si Cent ang kasama ko. Echos lang!
"Saan ba talaga gusto mo?"
Napaisip naman ako, "In my prince's heart! Hihi!" ang landi ko talaga!
"Sige, pumasok ka na dito." Saka niya tinuro 'yung kaliwang dibdib niya which is nandoon ang heart. Binatukan ko naman agad siya at siya naman ay napanguso at kinurot ko naman 'yun. "Nakakarami ka na ah!" pag-iinaso nito sa akin.
"Ahm, uwi na lang talaga tayo!" at sumuko na rin naman siya sa akin at napagpasyahan na naming umuwi.
Ilang saglit lang ay nakauwi na kami. Ako naman ay tumungo agad sa kwarto ko at humilata sa kama ko. Hindi ko inaasahan na magiging ganito kalakas ang epekto sa akin ni Cent and all throughout siya na nga ba an gang tatanghaling prince charming ng buhay ko? Alam ko naman na magiging masaya kung sinong lalaki ang darating sa buhay ko basta ang gusto ko lang ay 'yung respeto at pagiging totoo niya sa mga taong nakapaligid sa kanya.
That's what I just want.
Napansin ko naman ang prince charming na nasa kisame ko na wala namang mukha na minsan ay imahinasyon ko lang ang gumagawa. Pero ngayon parang unti unti na siyang nabubuo dahil sa mga prince charming ko sa paligid ko. Hindi ko alam kung sino sa kanila ang mukhang ilalagay sa kisame ko pero sa ngayon, lahat muna sila para fair diba!
Nabaling naman ang atensyon ko sa stuff toy kong Jiggly Puff at doon lang ako napabangon sa kinahihigaan ko nang maalala ko na magkikita pala dapat kami. Sinabi ko sa Jiggly Girls na magkikita kami sa usual spot namin at kapag dumating ako ay ina-accept ko ang agreement namin na babalik ako sa grupo na 'yun pero nakalimutan ko at ang worst ay hindi ko alam kung anong gagawin sa akin nina Leah na ngayon ay pinagmukha ko silang tanga kakahintay sa akin.
Pero in my side, okay lang. Pinaalis nila ako at ako naman ang may bahalang gumawa ng desisyon ko, so okay lang kahit na hindi ako makabalik sa group. I still have my friends at hindi naman sila clown katulad ng JG's atleast ang mga kaibigan ko ngayon, normal ang pag-iisip... except for me.
"There's nothing wrong if I had to choose what I want rather than to choose things that can't make me happy at all." Napahawak naman ako sa ilong ko at nadama ko ang mainit na likidong tumutulo, OMG! Dahil sa pang-eenglish ko na-nosebleed ako pero syempre joke lang 'yun.
Basta ang iisipin ko lang ngayon. I'll enjoy what fairytales comes to me.
~~ENDLESSLY~~
"Uniform, check! Charm, check! Perfectionist, almost check! Prince charming, err." I said but I just smiled and get up my bag and left my room. Nakasalubong ko naman si Skye na palabas ng kanyang kwarto at halos mapanganga ako pero hindi nangyari ay nabighani ako sa natatanging kagwapuhan niya.
Ang kanyang mga buhok ay nakataas at ang perfect lang niya sa tingin ko dahil pasok na pasok na siya sa pagiging prince charming ko at hinding hindi siya mae-eliminate dahil gwapo naman talaga ang kababata ko.
"Mukhang hindi mo ata ako paghihintayin ah." Ngisi nito sa akin pero hindi nawawala 'yung malapag niyang ngiti sa akin.
"Naman! Princesses are always ready." Ngiti ko pa. Umikot-ikot naman ako at halos liparin na ang palda ko ng hangin kaya agad ko namang binaba. Pababa na kami ng inakbayan niya ako bigla. Agad ko namang inalis at nilapitan si Ate Roma.
"Look so gorgeous, Kaye."
Nahiya naman ako bigla sa sinabi niya kaya napatakip ako ng bibig ko, "Salamat." Mahinhin kong tugon sa kanya. Kahit papaano naman ay may lahi ako ng dalagang pilipina at syempre kalahating prinsesa.
"Oo nga pala, Kaye..." aniya na may biglang hinanap. "May dumating dito kagabi pero tulog ka na. Nakausap ni Skye 'yun."
Napatingin naman ako kay Skye, "Sige na, tara pumasok na tayo."
"Wait! Sino 'yun?" tanong ko sa kanya pero hindi niya ako pinansin kundi nagpatuloy lang siya sa paglalakad palabas ng pinto at nagpaalam na rin naman ako kay Ate Roma at sinundan na si Skye. Nagbago agad ang mood ng isang 'to, buma-bipolar ang peg ni Skye. Di bagay.
"Hoy Skye, sino 'yun?" pagpupumilit kong tanong sa kanya.
Nilingon naman niya ako pero nginisihan niya lang ako at inilingan. "You maybe know her."
Napabagsak naman ako ng balikat ko dahil ayaw niyang sabihin kung sino 'yun. "Sino nga kasi?" tanong ko pa. Paano ko rin kaya malalaman kung hindi niya sasabihin? Hindi naman ako magician para manghula na lang, hmm. Minsan, ang hirap intindihin ng mga lalaki.
"Sa tingin mo ba kilala ko ang mga kaklase mo!" aniya. Bakit siya nagalit? Halata naman kasi sa boses niya.
Hinigit ko naman ang braso niya, "Anong problema mo? Nagtatanong lang naman ako kung sino at kung makaasta ka akala mo kung sino ka. You ruined my good in my morning, Skye." I flip my her among him and left him.
Ano bang nangyari dun at sinungitan na lang ako ng bigla. Inunahan ko siyang maglakas at doon naman siya, naiwan na nakatayo. Wala akong balak na balikan siya dahil sa ginawa niya sa akin, ang hard niya sa akin. Porque ba kababata niya kailangan maging maintindihan na lang? Hindi, kasi dapat mismo kayong dalawa dapat ay nagkakaintindihan sa mga bagay kahit maliit pa man 'yun.
Nang makarating naman ako sa school at syempre hindi na mawawala ang eksena na haharangin ako ng Jiggly Girls at hindi naman ako nagkamali dahil sinalubong nga nila. Taas ang kanilang mga kaliwang kilay at nakacrossed arms pa sila, naka-heels ang mga clown at halos pintakte ng kolorete sa mukha!
"So you making us wait." Taray na ani Leah.
"Sorry." I uttered.
"But you let us stay there for about hours." Dagdag pa ni Leah.
"Oo nga—" hindi naituloy ni Jean ang pagsasalita niya ng sikuhin siya ni Beverly.
"English daw, para medyo sosy ang dating." Bulong pa nito sa kaibigan pero rinig na rinig naman namin. Agad naman siyang nakatanggap ng batok mula kay Leah.
"Stop it girls!" pag-awat niya sa alipores niya. "So why?" hindi niya parin inaalis ang nakataas na kilay.
"'Cuz I forgot."
At doon sila tumawa ng nakakaloko at nahinto rin naman kaagad, "You bullsh*t. We want you back but you don't want. So we make a decision, Kaye... " nagtinginan naman silang apat. "Learn your mistakes, because your rivals are on your way." They flipped all they hair na nauwi sa pagkakainan nang buhok. Agad naman silang napatakbo at iniwan akong nakatayo na ewan kasi para lang silang mukhang tanga.
Dapat diba mapapatawa nila ako kasi clown sila pero hindi, ang boring naman nilang clown.
"Hey!" and my blood goes extreme and my heart goes beat faster than it could be.
Halos dahan dahan akong napalingon sa likuran ko which the voice came from at para akong nalusaw nang makita siya na palapit sa akin habang ang mga ngiti niya ay sa akin niya lang pinaparating. Grabe. Namiss ko nga talaga ang taong 'to, at parang ngayon gustong gusto ko siya masolo.
Dahil sa kahibangan ko, nayakap ko na lang siya. Nalapat ang kaliwang tenga ko sa kaliwang dibdib niya at doon ko lang narinig kung gaano kabilis ang pintig ng puso niya.
Agad naman din akong umalis sa pagkakayakap sa kanya. Nahiya naman ako bigla kaya ako napayuko sa kanya.
"You heard what my feelings want to shown."
"Huh?" hindi ko kasi siya naintindihan sa sinabi niya kaya naging lutang din ako at kasi... kasi namiss ko talaga siya.
"You're making this crazier, Kaye." Then he pointed to his left chest. I got blushed! Oh no! Why my heart beat so faster! At parang... parang gusto ko nang matulog at gisingin ng isang halik! Iba na ang tama ko!
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top