"Hi Fern. Kung naririnig mo man 'to sa kung nasaan ka ngayon. Miss na agad kita. Bakit hindi ka lumaban? Pagod ka na ba talaga? Ayaw mo na ba talaga kaming makasama? Since we're kid you and Pau became my friend.  Alam na natin gusto na natin paborito natin at yung mga pangarap natin. Hanggang ngayon hindi pa din ako makapaniwala na wala ka na. Paano na yan wala ng kokontra sa akin kapag may sinasabi ako.”

“But thank you for saving me, I own you, my life. Kasi kung hindi baka wala ako ngayon. Masaya ka ba ngayon dyan? Magkasama na ba kayo? I love you so much." Napahawak ako sa dibdib ko, hindi ko na kayang dagdagan ang gusto kung sabihin dahil humahagolhol na ako.

Mabigat ang pakiramdam kong pumunta sa upuan ko. Sunod na magbibigay ng mensahe ay si Pau. Hindi mapigil ang pag-iyak niya habang nasa unahan.

"Im sorry if Im like this, Im her friend trio kaming tatlo ni Alzhea. I really can believe that Fern is gone. Kahit noong time na may message akong natangap na wala siya. Sino ba naman ang hindi magugulat. Masaya pa kaming tatlo noong huli naming pagkikita, rest well my friend hindi ka na nahihirapan sa buhay mo. Wala ka na dito, ma-miss ko kung gaano ka pasaway. Bakit mo naman kami iniwan agad?" her voice and cry again.

"Pinapaiyak mo ako, ang sakit kaya. Hindi ko naiisip na ma uuna ka riyan. Mauuna ka dyan at iiwan mo agad kami. Yung pangarap mo hindi mo na magagawa. Promise I try to reach some of your dreams for you. Iyon na lang magagawa ko para sayo. Mawawala din yung sakit, mahal na mahal na mahal kita, Fern."

Nag bumalik siya sa upuan niya si Cedrick naman ang pumunta sa gitna para mag kwento sa mga panahon na kasama si Fern. At mag bigay ng huling mensahe para sa kaniya. Ngayon na ang last night niya. Ang bilis ng panahon, bukas araw ng libing niya.

"I can believe I'm here to give my last message for you, Fern. Why are you like that, bakit mo kami iniwan agad. Your independent girl couz. Sobra mo bang na miss sila Tito at tita kaya sumunod ka kaagad. Ikaw yung pinaka the best na pinsan para sa akin. Napaka jolly mo minsan naman ay mataray paano na yung gusto mo na out of the country trip. Ni-ready ko pa lang naman p-para sayo kasi g-gustong gusto m-mo 'yon.  Yung pangako mo sa akin na ipagluluto mo ako ng pizza sa birthday ko.”

Nanikip ang dibdib ko habang pinapakingan ang sinasabi ni Cedric.

“Sino na m-magluluto sa akin. Sino na mangungulit sa akin kapag may gusto na isang bagay.

“Sino na ang sasama sa akin sa bar. Iniwan mo naman ako na mag-isa rito. Ang unfair mo naman, alam mo bang malungkot na mag-isa. Tapos ganiyan ka. She is the best cousin for me, palagi kaming magkasama. Iyon ang maalala ko sa kaniya. Never niya akong tinangihan kapag gusto ko na mag gala. Itong babae na 'to kaya ang hirap din sa akin. Rest in peace, Fern."

Nagbigay kaming lahat ng message. Pati ang Tito niya at tita si mama rin nagbigay ng message at nag kwento sa mga panahon na kasama namin siya. Mananatili na lang lahat sa alala kahit anong gawin namin na dugtungan malabo na.

Kinabukasan ay naghanda kami para sa burial niya. Napuno ng iyakan ang habang nag misa si father. I smile at her for the last time, tinapon ko ang puting rosas sa kabaong niya.

May you rest in peace my friend, your memory and existence we will never forget it.

Pagod na pagod akong umuwi sa bahay. Dumeresto agad ako sa kwarto ko para naman makapagpahinga ako. Kinuha ko mo na ang cellphone ko sa bag bago dumeresto sa kama.

Bigo ako ng makita na wala man lang na text message sa akin si Cyden. Huli niyang message is noong 2pm pa. Tatawagan ko na lang.

Just two ring he immediately answers, napangiti pa ako dahil doon. But my smile fade when a woman voice spoke from the other line, hindi si Cyden.

"Oh! Hello, Alzhea?"

Maraming bagay ang pumasok sa isip ko dahil hindi babae ang inaasahan ko na sasagot ng tawag ko sa cellphone niya. Nanginig ang kamay ko, humigpit ang pagkakahawak ko sa cellphone ko.

Bakit siya may kasamang babae? Bakit may ibang babae na may hawak ng cellphone niya?

Nang gigilid na ang mga luha ko pero pinipigilan ko. "Who's this bakit mo hawak ang cellphone ng boyfriend ko?"

"Boyfriend ha? Nasa shower, probably because he fell sticky after our heated encounter. Tapos magpapahinga na rin kami, pagod kasi sa ginawa namin. It's fun, I don't know na kayo pa pala."

Sakastiko akong tumawa.

"You’re fooling me huh?" I asked in iritate tone.

"Oh honey, I'm not fooling you. Ayaw mo raw na gawin nyo kaya tinulungan na kita."Nagpintig ang tainga ko noong marinig siyang tumawa. Humigpit ang hawak ko sa cellphone ko. "Let me tell you ang ganda rin pala ng kwarto niya rito sa office. Mas lalong nakadagdag sa sarap alam mo 'yon, mas magandang kasing gawin sa kama. Huwag kang magulat baka hindi mo ito alam.”

"Wow! Proud ka pa sa ginawa nyo," I sarcastically said.

"I am syempre naman sobra akong nag enjoy paano ako hindi magiging proud!" Sa tingin ko magdurogo na ang cellphone ko, kumukulo ang dugo dahil sa sobrang inis at galit.

"May lahi ka ba?"

"A what?” inis niyang tanong.

"Halatang halata kasi may lahi kang linta masyadong makati dikit ng dikit parang linta. May lahi ka rin na ahas, dahil napaka ahas mo." Pinagdian ko talaga kung anong hayop ang kalahi niya.

He groaned on what I said. Hindi ko na hinintay na magsalita pa siya. Walang emosyon koNG inayos ang gamit, mabilis ang bawat galaw ko, kinuha ko ang bag na dala ko kanina bago umalis.

Grabe ang pagpipigil ko sa mga luha ko, dahil dinudurog na rin ang puso ko sa sobrang sakit. Hindi niya naman magagawa 'yon, at hindi siya ganoon. It just… Napaka gago niya para gawin. Habang ako nagluluksa may iba rin siya na ginagawa. Akala ko ba naiintindihan niya.

Napapatingin ang mga employee sa akin ng makapasok ako sa company. Alam siguro nila ang ngyari. Walang nagtangkang lumapit o kumausap sa akin dahil na rin siguro sa itsura ko. Galit at nangigilid ang luha. Bakit ba hindi na 'to matapos tapos.

Walang alin langan ako na pumasok sa office niya. Nakaupo siya ngayon sa swivel chair niya habang tutok sa laptop niya. He immediately looked at me when I open the door.

Halata ang gulat at saya sa mukha niya ng makita ako. Walang alin langan siyang lumapit sa akin para yakapin ko bago pa man siya makalapait sa akin malakas na dumapo ang kamay ko sa pisngi niya. Magkabilang sampal na ikinagulat niya.

"Para saan 'yon?" Naguguluhan niyang tanong habang hawak ang pisngi niya.

"Really, para saan?" sarkastikong tanong ko, nag-igting ang panga ko. "May kasama kang babae rito kanina! You said your busy pero may time ka pa na i-intertain ang ibang babae. Busy ka kaya hindi ka pumunta sa libing ni Fern. At kaya hindi mo man lang ako na message. Tapos tatawagan pa kita 'yon pa ang bubungad sa akin, ibang babae sa kwarto mo!”

Nag-isang linya ang kilay niya, bakas ang kaguluhan sa mukha niya. Sinubukan niya akong hawakan pero kaagad kung tinabing ang mukha niya. "What are talking about?"

Tuluyan ng bumagsak ang mga luha ko, paulit-ulit ko siyang pinalo sa dibdib niya habang umiiyak. "Bakit mo ako ginaganito ha? Alam ko na nag kulang ako pero h'wag naman ganito. H'wag mo akong gaguhin, Cyden."

"I don't know what you’re talking about."

"Are sleeping with other woman?" prangka kong tanong na ikinaawang ng bibig niya. Pero agad din naman na napalitan ng kunot na noo.

"What the hell are you talking about?"

“Stop lying to me. Ang gago mo! Napaka gago mo Cyden para ganituhin ako. Sino yung kasama mo? Ha?”

"Let me explain---" there he finally said, parang kalabit ang sinabi niya mas lalo akong napaatras. "So, you’re cheating on me?” Mapakla akong ngumiti habang umaatras.

A wave of pain crushes my heart in to piece.

"You're saying too much, Alzhea. I'm always understand you when you need me. Palagi akong nag-aadjust para sayo. I always have my trust in you, pero ako hindi mo kayang paniwalaan…" sumbat niya.

"Sino kasi 'yon? Tinatanong kita kong sino ‘yon. Simple lang naman yung tanong ko bakit hindi mo masagot." paulit ulit ang paghampas ko at pag suntok sa kaniya dahil sa sakit. “Andami mo pa na sinasabi---"

"Kasi palagi mo akong kinokontra!" he looked at me painfully as he cut my words. "I told you let me explain. Pero hindi ka naman naniniwala sa akin."

"Then why are you with her? Sino yun si Veronica hindi ba?" mapait akong tumawa. Ngayon lang talaga kami nag away ng ganito, ito ang unang beses namin na mag away.

"Kasi palagi mong sinasabi sa akin na huwag akong magaalala dahil hindi na kayo nag uusap. Tapos may pa shower pa siyang nalalaman dahil pagod ka sa ginawa nyo." nagbagsakan lalo ang mga luha ko.

"Girlfriend mo ako. Ano sa tingin mo ang isipin ko. Napaparanoid na ako kaka-isip. Did you fuck her? Kasi ayaw ko na gawin natin 'yon?"

"What?" inis niyang tanong

"Kung sawa ka na sinabi mo sa akin. Hayaan mo naman ako na magpahinga mo na dahil pagod na pagod na ako mentally and emotionally!" I beg.

"Pagkatapos noon iwan mo ako." I added.

"Sa tingin mo ba ganoon ako? I will cheat behind you because we didn't do it? Ganoon ba ang tingin mo sa akin?" nasasaktan niyang tanong. "Hindi ko alam. How could I know." Mas lalong bumalantay ang sakit sa mata niya.

Pagak siyang natawa "Even I'm like this I will never do that. Hinding hindi ko magagawa 'yon mas pinaniwalaan mo lang siya. Cause you never understand me.”

"You never understand me.”

Napakruss na lang ako ng braso ko. Punong puno ng galit na naman ang puso ko. "I will send my resignation letter."

"Hindi ka na nga naniwala sa akin aalis ka pa? Ano ba talagang gusto mo, Alzhea. Hindi na talaga kita maintindihan." Napasabunot siya sa buhok niya, habnag naka kunot ang noo.

"Kasi hindi ko na alam, Cyden! This relationship is making me so tired. Hindi ko na alam ang gagawin ko. Doon ka na lang ulit sa Veronica na 'yon." Mas lalong bumuhos ang kaniyang luha. Hindi pa nga tapos lahat tapos 'to na naman.

"Napapagod din naman ako, pero hindi naman kita binitawan di'ba? I stay with you, pero dahil lang sa sinabi niya iiwanan mo ako. You’re even questioning my love for you." mahinang sabi niya, kitang-kita ang panggigilid ng luha niya.

Mas lalong akong naging desidido na punasan ang mga luha ko pero bigo ako na mapahid sila lahat. "Kasi palagi na lang na ganito. Kapag ikaw iniintindi naman kita. Pero kapag ako halos ipagtabuyan mo na ako na parang wala lang lahat," he added.

"Tama na! Tama na!" kinuha ko ang bag ko sa sahig at tumalikod sa kaniya. "I don't know what to do anymore."

Hindi pa man ako nakakalayo ay yinapos niya ako patalikod. Sumubsob ang mukha niya sa leeg ko. Naramdaman ko ang pagkabasa noon at mahina niyang hikbi. Parang nadurog ang puso ko, sa unang pagkakataon nakita ko siya na umiyak. At ako ang dahilan ng pag iyak niya 'yon.

"I will never cheat on you; I will never do that. Burry me, kill me if I do that to you."

"Hindi ako katulad mo, Cyden," madiin kong sagot. Mas lalo na humigpit ang kapit niya sa akin.

"I l-love you, A-Alzhea!" he uttered slowly. Bago pa man ako sumagot, nanghina ang katawan ko, nilamon na ako ng kadiliman.