34
Napalunok ako, tumingin ako kay Cyden hinawakan nito ang kamay ko at pinisil sa ilalim ng lamesa.
"Of course, papa. Alzhea is in my future. She will perfectly fit to be my wife."
Nag-init ang pisngi ko dahil sa sinabi niya. Nahugasan ata nito ang kaba na nararamdaman ko.
"Magpapakasal na kayo, kuya?" curios na sabat ni Zevs.
"Zevs, masama ang sumabat sa matatanda," saway sa kaniya ni mama kaya tinikom nito ang bibig niya.
"Kung ganoon alagaan mo ang anak ko. Ayaw ko na makita na umiiyak yan dahil sayo."
Umayos ako ng upo noong lumipat ang tingin ni papa sa akin ngumitin ako sa kanya.
Cyden flash a ginue smile. "Thank you, pa. Hindi ako mangangako sainyo pero gagawin ko ‘yon sa abot ng makakaya ko. Aalagaan ko siya at mahalin higit pa sa buong buhay ko."
I can help but smile at myself, I'm proud that I choose the right man for me. Hindi ko inakala at higit din naman 'to sa inaasahan ko. I know Cyden was always true to his words. Hindi niya ako bingo kapag mayroon siyang pinangako sa ’kin.
Napuno ng kwento ang munting hapag kainan naming, habang magkasalo kami sa hapunan. Nawala na rin ang kaba na nararamdaman ko ng naramdaman na wala na ang tensyon kanina.
Naging maayos ang pag uusap nila Papa at Cyden. Hindi na 'to umalma noong tinawag siya ni Cyden ng Papa. Akala ko nga ay pupunahin niya 'yon dahil masyadong advance si Cyden.
Hindi ko tuloy mapigilan ang ngiti ko dahil na hindi maipaliwanag na tuwang nararamdaman ko. This is so perfect than I expected.
"I told you this night would be perfect." he reach for my hand and gently massage my palm.
"I'm really happy right now."
Hindi maipaliwanag ang tuwa na nararamdaman ko sa mga oras na 'to. Maayos na ulit si Zia, naka-recover na siya sa aksidente, si papa umuwi kasama naming siya ngayon, masaya ang pamilya namin.
Higit sa lahat naipakilala ko na si Cyden kay papa at agree siya sa’ming dalawa. Parang lahat umaayon sa’min dalawa.
"You deserve to be happy, baby."
Lumapit ako sa kaniya at pinatakan ng halik ang pisngi niya. Natigalan siya dahil sa ginawa ko na paghalik sa pisngi. Ngunit agad din naman 'tong nakabawi.
He licked his lower lip and look at me with over flowing love. Napanguso ako sa kaniya. Laking gulat ko ng bigla niya akong hinigit at hinalikan sa labi. Humawak siya sa mukha ko para maayos akong mahalikan. I also clung my arms on his nape. He inserts his tongue and explore my mouth.
Marahan ako na sumunod at tinugon ang mga halik niya.
I was gasping for air when he let go of me. Magkaharap pa din ang mukha namin dalawa magkadikit ang aming ilong.
"You taste sweet."
"K-kumain ako ng s-salad kanina," I blurted between my breaths.
"Gonna taste you again…" I haven't answered yet, our lips met again.
Napapikit na lang ako at dinaman ang halik niya. He's more aggressive now naglalakbay ang isa sa kamay niya sa parte ng kawatan ko habang naghahalikan kaming dalawa.
Napalumat ako ng naramdaman ko ang paghawak niya sa dibdib ko. Paglalakbay ito lalo pababa.
I'm fine with kiss but, I don't to level up more. Nandito kami sa kwarto ko para man lang makausap siya with privacy. Hindi para rito, kaya kami pumunta sa kwarto... Mahina kung tinapik ang balikat niya gamit ang libreng kamay ko.
Mukha naman naramdaman niya ang ginawa ko kaya lumayo siya sa 'kin. May pagsisi ang kaniyang mukha. Napayuko siya habang habol habol ang paghininga.
"I'm sorry, Alzhea." he said full of regret while still bowing his head. "I shouldn't do that"
I pursed my lips together "I know you didn't mean it. Wala pa sa isip ko na gawin 'yon Cyden, I believe in meriagge first."
He nodded to me. "I respect you. And I respect your decision, sorry nadala ako, kasalan ko dahil hindi ko pinigilan ang sarili ko ginusto ko man iyon. I promise, I will never do that again. Papakasalan kita."
Guilt also rushes on my system, alam ko na mukhang naapakan ko ang pride niya. Pero may sarili akong desisyon. I have my trust in Cyden pero ang gawin yung bagay na yun ay hindi ko pa kaya. Kung ang iba ay oo payag na sila na gawin 'yon para sa 'kin ay hindi.
May sarili akong paniniwala, kung ang magasawa nga ay maghihiwalay ay kami pa kaya. I know that he loves me and we love each other but I still have fear. I don't know what will happen tomorrow, next month or year.
"Good morning, boss!" I greeted him with a smile the next day.
He smiled at me and approached me. He hugged me and planted a kiss on my forehead. "Good morning, baby."
We decide to forget what happened baka kasi 'yon ang sumira sa relasyon namin. Umakto naman ako na parang wala lang pero hindi ko pa rin naman maiwasan na hindi 'yon maalala.
"You're late. Anong ginawa mo kagabi ha?"
He massages his jaw. "Work?"
I crossed my arms and hide my playful smiles. "You’re not sure about it. Naku boss kapag nalaman ko kung ano yang iniisip mo,” there was a threat on my words.
He chuckled and mess my hair. "It's nothing ma'am, you know I'm always thinking about you. How can I think about another girl if it's always you. You stock here…" He pointed at her head.
I bit my lower lip to stop my already pounding heart. "I'm not thinking about you."
His face got a little worse. "You’re thinking other man?"
"Hmmm.”
His aura suddenly got darker. "Name them."
I laughed because he took what I said so seriously. I put both my hands on his shoulders. Even though he is taller than me. My hells helped me grow taller somehow.
"I'm just joking ano ka ba." I gently patted his right cheek. "Natulog na ako kagabi pag-alis mo."
Agad naman siya na naniwala dahil sa sinabi ko. Pasado alas nuebe y medya ng dumating si Yusia. Habang inaayos ko yung tinimpla ko na kape. Her hair is still messy because his hodie is down. It looks like he's in a hurry because of the speed of his steps.
"Good morn---" My lips parted as it passed me, he didn't even seem to notice me. I couldn't stop snorting at the end.
It looks like he's busy, it's important that he comes here. That's why he didn't notice the existing people here. It's sad that people around me are really busy.
This is how life really is.
Inayos ko ulit 'yon pumasok na rin ako sa loob dahil kanina pa rin naman 'to hinihintay ng boss ko. Sakto na pagpasok ko at may nabasag na kung ano kaya lumikha 'yon ng malakas na impact.
"Fuck him. Im gonna kill him!" Cyden shout angrily. He's veins are flexing due to his rapid breathing due to anger.
Because of my shock and I dropped the coffee I was carrying so it also broke on the floor. Dahil sa pagkahulog noon lumikha iyon ng malakas na ingay dahilan para napalingon ang dalawa sa 'kin.
Yusia's face was emotionless when she looked at me. Cyden's expression immediately darkened and his angry face was replaced by concern. At this moment I don't know what to do.
Who will they kill? It's like something in me was hurt because of what he said. For reasons I can't explain why I feel this way. Nangako siyang hindi na niya ulit gagawin ang bagay na 'yon.
"Alzhea!" he called with concerned.
"You m-must be talking i-important m-matters," my voice broke a little because of nervousness.
I suddenly shed tears because of the pain I feel. Even I don't know why I feel that way. When he pulled me in a hug, I cried even more.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top