24

"Ang aga mong pumunta," bungad ko sa kanya habang nag-uunat ng braso.

Paglabas ko sa kwarto nasa sala na siya tahimik na nakaupo. May iniinom na kape siguro ay binigay ni mama.

"Ofcourse. By the way good morning!" he greeted with a smile plaster his lips.

"Good morning!" I also greeted in slepy tone.

Prente siyang nakaupo ngayon sa bambo seat namin. Nakasuot ng white t-shirt. Iniwas ko nalang na mapatingin sa katawan niya. Bakit ba hindi man lang siya nag jacket. Kumakaway sa'kin ang matipuno niyang katawan pero hindi ko siya pinagnanasaan. Sa pang baba naman nakasuot siya ng black pants. At puti rin na sapatos. Ano siya mag jogging lang?

"Babalik muna ako sa kwarto ko, dito ka lang, gising na rin ata kapatid ko kulitin mo." Tumango naman siya habang nakangiti.

Naisip ko tuloy kung anong magiging reaksyon niya mamaya. Kanina pa hindi mawala ang ngiti niya. Medyo na guilty ako sa isip ko. Pero gagawin ko pa rin talaga 'to wala ng bawian.

Tumakbo ako pabalik sa kwarto ko para maligo at nagpalit ng damit. Hindi mo na ako subrang nag-ayos dahil for sure kakain pa kami.

Tama nga ako pagbaba ko dahil tapos na si mama na magluto, kakain na kami. Sunny side up egg, fried rice at hatdog. Katulad ng nakagawian ay nagdasal kami. Nang lingonin ko si Cyden nakayuko rin siya at fucos na fucos sa pagdadasal. Napakagat ako ngibabang labi para pigilan ang sarili kong ngumiti.

"Saan kayo pupunta ngayon?" mama start asking questions to made conversation.

"Ay, gagala mama?" sagot ko.

"Kuya Cy, pwede ba akong sumama?" Zevs suddy asked in his child tone.

"Next time ka na lang sumama bro, punta tayo sa gusto mo na puntahan." Ginulo niya ang buhok nito kaya napahagik naman si Zevs at natuwa.

"Kahit pa puntang beach?" masayang sabi ng kapatid mo.

"Kahit saan pa," walang pagdadalawang isip niyang sagot.

Pumalakpak si Zevs bakas sa mukha niya ang excitement dahil sa pangako ni Cyden. Malapit siya sa kapatid ko, madali niyang nakuha ang loob niya, his soft when it come to my family.

Nakatinginan kami ni mama, pareho rin na ngumiti. "Magbabasa ka pa ngayon, kaya bawal ka talagang sumama," paalala naman ni Zia, kaya napabungot siya. Sabay-sabay kaming tinawanan siya at tinuloy ang pagkain namin.

Pagkatapos noong nagbihis na ako ng tuluyan pang alis talaga.

"We'll go ahead, Mama," magalang na paalalam ni Cyden noong paalis na kami.

Nanlaki ang mata ko, did he just called my mother Mama? Tumingin ako sa kanya bago nilipat ang tingin ko kay mama. Ngayon ay hindi rin maitago ang saya ng tawagin siya ni Cyden na mama.

"Let's go!" Kumaway ako sa pamilya ko bago naglakad pa punta sa sasakyan niya.

Pinagbuksan niya ako ng sasakyan at sinigurado na ayos ako bago umikot para sumakay. Kumindat siya sa'kin bago nag simulang paandarin ang sasakyan.

"Ang saya saya mo naman ngayon," puna ko.

He chuckled. "Halata ba?"

Umirap ako. "Subra, kanina ka pa nakangiti para kang baliw."

"Hindi mo itatanong kung bakit?"

I forehead creased. "Bakit nga ba?"

"Ito ang unang beses na inaya mo akong lumabas. Palagi ako ang nag-aaya kung may date tayo. Pinakidnap pa nga kita noon," pareho kaming tumawa sa ginawa niyang 'yon.

"Because you're crazy!" I stated.

"Because, I'm crazy inlove with you," sagot niya.

Umiwas ako ng tingin at wala sa sariling napangiti. Baka maging ipoipo siya kapag nakita niya akong ngumingiti at kinikilig dahil sa kanya. Palibhasa hindi alam na pakiramdam ng nahihiya.

"By the way, where are we going?"

"Gusto kong pumunta sa park, may alam ka bang park?"

Huminga siya ng malalim, his gazed distance. "But we can go there, baka mapahamak ka, I can take a risk."

Tumango-tango ako at sumang-ayon, oo nga pala bawal. Ayaw ko namang lumabas na kami tapos iisipin niya kung maayos lang kaming dalawa.

"Edi indoor na lang tayo, what if sa mall?" suhestyon ko.

Inabot nito ang kamay ko at mahinang pinisil. His eyes looked guilty.

"Sorry!" he said guilty.

Tumawa ako. "Ano ka ba, ayos lang naman basta safe tayo. Pangit pala sa park kaya sa mall na lang tayo. Don't blame your self, ayos na basta kasama kita."

He smile and nodded.

Tumigil kami sa SM nakakababa pa lang ako sa kotse ay nag-iisip na agad ako ng pwede naming gawin.

Pinagtitinginan kami ng mga tao ng makapasok kami sa loob. Sino ba naman ang hindi maagaw ang pansin sa lalaki na 'to. Kumapit ako sa braso niya kaya napalingon siya sa'kin at ngitian ako. Tagumpay akong ngumiti, hanggang tingin lang kayo, ako 'yong kasama.

Sinulit namin ang oras ng lunch na ay sa jolibee kami kumain imbis na sa isang fancy restaurant. Hindi siya umangal sa gusto ko.

Nang sumapit ang hapon ay nagpasya na kami na umalis. Sa t'wing kasama talaga namin ang dalawa hindi namin namalayan ang oras. Parang ang bilis lang ng panahon.

"Cyden, may alam ka bang magandang lugar dito?"

"Mall? Restaurant? Beach? Tourist?" he specifically asked.

"Hindi!" sagot ko kaagad. "Yung lugar na maganda kahit simple lang," sagot ko habang nakatingin sa labas.

I was busy admiring nature from outside.

"Okay, give me thirty minutes!"

After thirty minutes nag park siya, agad akong lumabas at manghang nakatanaw sa tanawin. Napakaganda ng lugar, nasa cliff kami hindi ko alam kung saang parte ito. Tahimik at malayo sa kalsada kaya walang gaanong tao. May mga puno rin na pwedeng silungan.

"Ang ganda!" I numble.

Sumunod sa'kin sa paglabas, umakbay siya sa'kin at sabay naming tinanaw ang city. Palubog na ang araw naghahalo ang liwanag at dilim. Ang kahel at paglubog na araw ay subrang ganda.

Siguro kung gabi ay tanaw na tanaw dito ang city ligths. Subrang ganda, hindi ko masyadong ma-discribe. Pero sa tabi namin may puno ng akasya.

Lumingon ako sa kanya at pinangigilan ang pisngi niya. Ang gwapo gwapo mo talaga lalaki ka. His forehead creased.Mukhang nasaktan siya sa ginawa ko kaya tinigil ko.

Hinubad niya ang jacket niya bago kami umupo na dalawa roon.

Perfect time

Perfect view

Perfect location

And what I'm feeling should reveal this time. I'm not scared to take a risk, because Cyden is worth risking.

"Cyden, may sasabihin sana ako sayo,"  kinakabahan kong sabi.

Baka ay bigla siyang tumalon at mahulog sa banggin. Bakit ba naman kasi dito niya pa naisipan na pumunta. Napangiwi ako. Hindi bagay, baka mahulog talaga siya dyan. Kahit masamang damo namamatay din.

Maganda 'yong view, sayang kung mahulog siya sa banggin. Dapat sa'kin, kung baga naka only me.

"What is it?" His eyes bore into me.

Sumandal ako sa balikat nya. "I have an answered, about us."

Naramdaman ko na natigilan siya dahil sa sinabi ko. Umayos pa ito ng upo at mas tiningnan ako. "You prove me, everything. You change, you grow so much. Sa likod ng seryoso mong mukha doon ko nakita ang Cyden na mabait, maalaga, napakasweet at higit sa lahat over protective." Nakangiti ako habang sinabi sabi 'yon.

Sa loob ng ilang buwan ay nakilala ko ang ibang version na Cyden. "I love you treating me like your queen even I'm your employee and you're my boss. Ganoon ka rin sa pamilya ko kaya siguro nagustuhan ka nila. You're one of the dangerous man I meet but, I'm not threatened by your presence."

"Alzhea!" he called, nervously.

"Iyong Cyden na napaka mapagmahal at subrang swerte sa magiging girlfriend niya," dagdag ko.

Inalis niya ang pagkakasandal ko sa balikat niya at hinawakan ang balikat ko para matingnan ako. Puno ang ibat ibang emosyon ang mukha niya. Lalo na ang takot sa sasabihin ko.

"Alzhea, are you dumping me?" he conclude. Nakangiti siya pero hindi ganoon kasaya.

Tss.. bakit ka natatakot, Cyden, wala akong ginagawa sayo. Ang isang mafia ay hindi magpapakita ng ano mang takot at kahinaan. I'm not your weaknesses I shouldn't be.

"Tell me, kahit ano pa ang desisyon mo handa akong respetohin 'yon." Inabot niya ang aking kamay at hinalikan ang likod ng palad ako. 

"I'm not courting you to force you to like me, gusto ko na ipinapadama ko na seryoso ako sayo. I'm serious when it comes courting you. Without assurance I will still court you."

I smile and careless his face.

"Cyden, I think you should stop,"  I said in low tone and avoid his gaze.

Finally, I said it.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top