"Hmm, are you worried about me? " matamis kung biro.

Nakuha ko pa na magbiro sa subrang pagkaseryoso niya sa oras na 'to. Mukha ngang tama ako dahil tumalim ang tingin niya sa'kin.

"Really, Ms." he chuckled.

My heart almost skipped when I heard his chuncked. Baliw na yata ako.

Stop me... Kalma kawawang puso pigilan mo ang sarili mo. He chunked so sexily. I can believe this.

"Eh... Can we change the topic!" Umiwas ako ng tingin ko at napakagat sa ibabang labi ko, naiinit ang mga pisngi ko.

"What should we talk about? Hmm?" malambing niyang tanong.

Napaisip din ako ng pwede namin na pagusapan. Sa totoo lang marami akong gustong itanong sa isip ko. Ngunit sa subrang dami nila ay hindi ko na alam kung alin. Hindi na ako makapili sa mga katanungan iyon.

"I don't know but we can talk about us I guess..." Sumaan ang gulat sa mukha niya sa sandaling panahon. Pero agad iyon na nawala bago napalitan ng mapaglarong ngisi.

'We can talk about us.'

Napaawang ang labi ko ng at napakurap ng ilang beses ng mapagtanto kung ano iyong sinabi ko. Tryador!

"It's not what you think.. I mean I'm your  secretary rigth," dahilan ko.

Nagkibit balikat siya. "I didn't said something, your so defensive Ms. Bakit may iniisip ka pa ba na iba "

"Alam mo nakakainis ka talaga bakit ba subrang gulo mo rin. Magulo na nga ako tapos ikaw din. Paano tayo niyang samahan ng magulo. Hindi tayo mag work kung pareho tayo na magulo."

"Minsan masungit ka, minsan naman parang masyado kang caring. Tapos minsan din naman mapagbiro ka. Hindi na talaga kita maintindihan. At higit sa lahat nakakatakot ka."

"This is me, Alzhea... Take it or leave it you chose."

Napalunok ako. "I take it..."

Naging maayos kahit paano ang tungo namin sa isa't isa pagkatapos naming mag-usap. Sumunod na araw bumalik sa dati, bumalik kami sa trabaho. Natuloy na rin ang meeting nilang dalawa ni Mr. Bautista.

"Stop starting my secretary, Mr. Bautista wala sa mukha niya ang pinag uusapan natin," mariin na saway ni Cyden, mukhang naiirita.

Napabuntong-hinga ako at napasalamat sa kanya sa isip ko. Sa totoo lang hindi ako komportable sa kung paano niya ako sulyap-sulyapan. Kanina niya pa ginagawa iyon kaya naiilang ako. Hindi po ako pumapatol sa matanda halos kapatid na lang siya ni Papa.

Isang tipid na ngiti ang binigay ko sa boss ko ng magtama ang tingin naming dalawa. Napahinga ako ng malalalim ng dumaan ang minuto na hindi na sumusulyap sa'kin si Mr. Bautista.

"Since you agree in--" Nagulat ako ng pinutol siya ni Cyden sa kalagitnaan ng pagsasalita ni pagsasalita ni Mr. Bautista.

"I didn't agree let's end it here." Napawang ang labi ko ng tumayo siya at nilahad ang kamay niya sa harap ko.

Napakurap ako at napatitig doon dahil hindi ko maintindihan kung bakit siya nag lahad ng kamay. Pinanlakihan ko siya ng mata dahil hindi ko talaga alam kung ano ang ibig niyang sabihin. He sigth before holding my hand. Napaitlad ako dahil sa gulat.

"Stand up, Alzhea!" he command.

"We excuse our selfs Mr. Bautista," walang emosyon niya na sabi.

"Mr. Salvador you can't do this!" sigaw nito

Ngumiti si Cyden at lumingon sa matanda.

"Yes, I can asshole," sagot niya pero hindi na iyon narinig ni Mr. Baustista.

Hinayaan ko siya at nagpadala ako sa paghila niya sa'kin. May kakaibang epekto iyon sa'kin. Ito ang pinaka unang beses niya hinawakan niya ako ng ganito.

Nakasilakop ang daliri namin marahan ang kamay n'ya na para bang ingat na ingat s'ya na hindi ako masaktan. Napalunok na lang ako sa t'wing napapatingin ako sa magkahawak naming kamay.

"Boss!"

"Call me by my named Alzhea, my named is Cyden."

I cleared my throat. "O-okay, Cyden!" medyo na uutal kong sabi.

"Hindi pa tapos si Mr. Bautista, hindi mo pa napirmahannyung contract. Bakit umalis agad tayo roon. Hindi ba iyon naman talaga ang pinunta natin?"

Kanina ko pa kasi napapansin na pinapatay na niya sa tingin si Mr. Bautista. Mukhang  wala siyang pakialam sa meeting ako lang ang nakikinig. Bored na bored siya roon habang tahimik lang.

Tumigil siya sa paglalakad kaya tumigil din ako. Nabigla pa ako ng humarap siya  sa'kin ng hindi binibitawan ang kamay ko kaya napaatras ako. Tiningnan niya ako sa mga mga mata. His jawline clenched looks like his angry.

"He's always looking at you dammit. And did you hear what I said earlier. I don't need him in my company!" he said with a hint of anger. "Even if you don't tell me I know you're not comfortable there. That old man is getting on my nerves," he clung to what he said when he mentioned the old man.

"Ahm.. Okay?"

He sigth deeply before letting go of my hand he walked ahead of me. So I ran to catch up with him when he reached the car and he immediately got in without looking back.

I run fast even more and got into the shotgun seat. We met our gaze in the windshield. The look he gave me was bad so I winced.

"Let's go!" He ordered the driver.

No one spoke inside the car until we got home. Kakatigil pa lang ng sasakyan agad siya na bumaba at pumasok sa bahay.

Nang gabi ay sumabay siya sa'kin na kumain pero nanatili siya na tahimik. Nasa gitna na kami ng pagkain ng umimik siya.

"Don't go out to youe room, just stay there and sleep. Nagpalagay ako ng tubig sa kwarto mo para hindi ka na lumabas kung nauuhaw ka." Tumigil ako sa pagkain ko at tiningnan siya.

May naiisip ako na baka gawin niya na naman ulit iyong ginawa niya kagabi. Kaya ayaw niya na lumabas ako sa kwarto ko para hindi ko makita. Naningkit na lamang ang mata ko.

Nang mag tama ang tingin namin ay agad s'ya na nag iwas ng tingin. "You're not doing it again boss?"

Linabanan niya ang titig ko sa kanya. "I'm not... Aalis ako mamaya I just want to make sure your safety."

Tumango ako dahil may tiwala naman ako sa kanya. "Saan ka pupunta bakit gabi ka naman ata na aalis?" I asked and continue eating again.

"I work..." tipid niyang sagot.

Nang matapos kami na kumain umakyat na ako sa kwarto ko. Hinarap ko ang laptop ko para manood sa Netflix dahil maaga pa naman para kumain.

I stop when I heard knock.

"Why?" sigaw ko habang nakatingin doon.

I'm to lazy to get up. Ilang sandali lang ay bumukas iyon at sumilip si Cyden sa pinto. "I'm going... Don't forget what I said, Alzhea."

"Oo na... Take care!" I answer.

He nod then lock the door.

Natapos ko na ang tatlo na episode ng makaramdam ako ng inip. Tumingin ako sa pinto, inaakit ako noon na lumapit sa kanya at buksan.

'Don't go out to you're room, just stay there and sleep.'

Hindi ko makakalimutan iyon dahil iyon ang bilin sa'kin ni Cyden bago siya umalis. Pero it's 10pm pero wala pa din siya. Hindi pa ba siya tapos na mag trabaho.

Pwede naman siguro ako na lumabas magpapaliwanag na lang ako sa kanya. Nasa harap na ako ng pinto pero nag aalangan pa rin akong lumabas. What if may multo sa sala kaya ayaw niya ako palabasin. Naalala ko na naman iyong ngayari noong isang araw, napasampal na lang ako sa sarili ko.

Kinilabutan ako ng maalala ko ang pangyayari na iyon.Pero wala namang ganoon diba. May guard siya diba pwede ko kaya na kausapin? Humawak ako sa door knob pero binitawan ko rin iyon.

Bawal ka ngang lumabas Alzhea ang tigas ng ulo.

Matagal ako na nakipagtalo sa sarili ko bago nagpasya na lumabas. Kinabahan pa ako ng tuluyan na akong makalabas sa kwarto ko. Ano kanyang paliwanag ang sasabihin ko kay Cyden.

"Ma'am, why did you get out?" gulat na sabi ng lalaki na guard ng naramdaman nila ang presinsiya ko.

May kasama siya na isang babae siya ang pinaka una ko na nakita na babae rito na naka itim din. Iyon ata ang uniform nila, Black parang mafia.

"I'm sorry... bored kasi ako sa kwarto. Promise dito lang ako, pwede n'ya ako na samahan," turo ko sa babae na nakasama niya

Nagkatingin silang dalawa, tila nag uuusap sila sa pamamagitan ng mga tingin nila. Sa huli ay napapayag ko din naman sila.

Prente ako na umupo sa sofa. "Hello miss can we talk?" I use my pupy eyes to make her said yes.

"Eliza po, Ma'am!"

"Ang ganda ng named mo katulad mo!" I pleased. "Upo ka rito paano tayo mauusap kung anlayo mo sa'kin."

Wala siyang nagawa kundi sumunod sa'kin. Tumabi siya ng upo sa'kin, pero nagbigay pa din naman siya ng distansiya.

"You know ikaw lang ang unang babae na nakita ko dito. Bakit mo naisip na mag trabaho kay Cyden as guard. Diba parang ma out of place ka kasi puro sila lalaki dito. Mabait naman ba sila sayo rito?"

Hindi naman nagbago ang expression niya dahil sa sinabi ko. "Dahil naniniwlaa ako na kayang gawin din ng mga babae ang ginagawa ng mga lalaki. At mabait sila sa'kin sila dapat matakot."

"I agree so, bakit nga?"

"Ma'am, hindi ko talaga alam kung bakit. Mataas naman ang sweldo nila saka maayos naman. I love thrill."

"Baka nandito ang boyfriend mo kaya ka nandito." I tested.

"I don't do boyfriend. Wala saisip ko na maghanap kahit isa. Pangit naman mga guard nila dito."

"Hmm.. Pero bakit ayaw mo na mag boyfriend ayaw mo ba na mag jowa. Or walang nanliligaw sayo kaya wala kang boyfriend."

Ngumiti siya ng tipid. "I hate commitment, that's why I don't do boyfriend."

"Eh.. Sayang naman ma--" Nanlaki ang mata ko ng bumukas ang pinto.

Niluwa noon si Cyden na may dugo sa katawan ang damit niya din ay napuno ng dugo. Ilaw sa labas ang naging ilaw dito sa sala. Natataman noon ang mukha niya na may bahid din ng dugo. Napasinghap ako dahil sa itsura ngayon.

Mukhang nagulat din siya ng magtama ang tingin naming dalawa.

"A-alzhea. . ." he said in rapsy voice before his body fell on the ground.