Abala ako sa paglalaro ng ML nang bigla nalang may nagbukas ng pinto.

"Seriously Thraia Rose?!" bulyaw ni mama sa akin. Tumayo ako upang batiin siya ngunit binati niya ako ng sampal.

"Do you think you're savage now?!" asik niya sa akin. Hindi ko maintindihan ang pinuputok ng butchi niya.

"What do you mean—"

"Huwag kang magmaang-maangan, Rose! Alam ko ang ginawa mo kahapon!" sigaw niya lalo. Wala naman akong ginawa ngunit ba't parang big deal sa kanila 'yon?

Huminga nalang ako ng malalim. "kung ayan lang ang ipuputak mo, umalis ka na sa harapan ko. I'm not in a mood to entertain people"

"Not in a mood?! Unbelievable!" sigaw niya. Her screams annoys me. "sinasadya mo 'yan upang ipahiya kami!"

"Ipahiya? When I'm already humiliated? Ma, Luisito did something to humiliate me! Tapos ii-invalidate n'yo lang para sa sarili ninyong kagustuhan? That's unfair ma, nasasaktan na ang tao tapos kayo parang wala lang ito sa inyo"

"The whole Sariaya is on our hands. Reputation is important than your shitty whines!"

"Heto na naman tayo sa reputasyon na 'yan eh!" bulyaw ko habang nas-stress na kanya. I can't handle the situation right now, with her rambling over something that was done yesterday.

I called the maids upang paalisin ito. "n-no, you can't! Rose!" sigaw niya sabay nagpupumiglas nang hinihila na siya ng mga maids palabas.

"THRAIA ROSE SARIAYA! YOU WILL REGRET THIS!"

Umalis na sila at padabog kong sinara ang pinto. I sighed and I heard a phone call.

Upon seeing his name, sinagot ko ang tawag nito. His voice calms me.

"Hi po miss Rose! Ilang araw ko na po kayong hindi nakikita!" his voice soothes me.

He might seem as a stalker to everyone but for me, he is the only guy who reached the impossible league.

Sa mundo ng industriya ng showbiz, kadalasan ay kapwa artista ang nakakatuluyan nila at nakaka-date. But for me, I prefer to date someone who is lowkey than them being exposed to the paparazzi.

Napaiyak ako. "a-ayos lang ako, i-ikaw?" all of the burden in my heart released nang marinig ko ang boses niya.

Lumapit ako sa mesa at tiningnan ang invitation. "ayos lang po ako miss! Actually, gusto po ng mga kapatid ko po na makita ka" I smiled sweetly upon hearing that news.

"I see" tugon ko lang. "if I have the time, I'll try to go there to Pampanga"

Narinig ko ang masasayang galak ng mga kapatid nito upon hearing the news.

Nagpasalamat ang lalaki at binaba na niya ang tawag. I gladly put the call to an end at nagpatuloy sa ginagawa. Mayamaya ay aalis ako sa bahay upang dumalo sa kaarawan ni Maria.

Just the thought of it infuriates me.

Pupunta rin ang iba, lalo na si Hinata na ilang araw nang narito sa Pilipinas.

Kinabukasan nito, kung hindi man ako mahang-over, ay uuwi na ako. But Anna told me na siya na ang magd-drive pabalik sa Manila in case na hindi ko kayanin.

Nagtalo pa kami rito but I have no choice, baka ma-aksidente pa kami dahil sa hangover at antok if that happens.

Tahimik akong nag-pokus sa mga papeles, when a maid came, I told her to put the tray sa mesa at umalis.

"Mamayang alas-cuatro maligo ka na at mag-ayos" paalala ni Anna sa akin. She's leaning on the wall with her arms crossed. Tumango ako.

"Seriously, ano ba talaga?" she asked. "baka mamaya humindi ka, nakakalito ka na rin, o-oo, mamaya hihindi, ano ba talaga?"

"And, stop being peevish kay Maria. Although you're a child of a Mayor, kayang kaya kang patumbahin n'on" paalala ni Anna. "itabi mo muna ang problema mo sa kanya. It's her day, bukas mo nalang siya problemahin"
Sabagay, may point rin naman.

•❅───✧❅✦❅✧───❅•

Nang pumatak ang alas-cinco ay dumating na ako sa manor. Magarbo at tila napupuno ng musika, at mga naka-costume pang tao.

Parang palabas na Romeo and Juliet noong 1996. Ngunit ang pinagkaiba ay there will be no Romeo in her life.

Patay na eh.

Maingay at magulo ang party. May mga nagsasayawan, may mga nag-iinuman, at may mga naglalampungan pa nga.

Don't they realize na ang conservative ng may-ari ng mansyon?!

"Everyone" panimula ng kuya ni Maria, si kuya Sandro. "it is the day of my sister, the duchess"
Nakinig ang lahat sa kanya, "a proud day to celebrate with. With everyone here, I hereby announce the 23rd birthday of duchess Maria Letizia Ackerman"

Nagsipalakpakan ang lahat maliban sa akin when she presents herself.

Although nakangiti siya ng sinsero sa lahat, nang magtama ang paningin namin ay iba ang klase ng ngiti niya.

Solemnity...

Nagpasalamat siya sa lahat ng dumalo and the people are pleased to her appearance.

Naka-bun ang buhok ito at nakasuot pa ng green satin dress at naka-mask pa, parang masquerade ball.

Ang mga tao ay nasisiyahan siyang makita, that she's giving them back a smile that they just saw after years of loneliness in her eyes.

Binigyan ako ng alak ng isa sa mga maid at ininom ko ito. Makati man sa lalamunan but the intoxicating feeling makes me want more.
I told the maid that I want another shot. She gladly accept my request at tumitig lang ako sa hagdan.

She used to be introduced by the high society simula nang maalis siya sa kulungan na tinuring niyang tahanan sa loob ng labinglimang taon, all thanks to her cousin, Ciara Tracy.

How time flies so fast. Nakilala ko siya nung meeting dati at naging kaibigan ngunit ngayon ay magkaaway na. Iba ang gusto at iba ang tinatahak na pangarap. At dahil sa isang dahilan, nawala bigla ang magandang pagsasama.

My eyee widen when I saw Luisito with her...

What the heck is he doing here?!