Sinasagot na kita, Clarkson Von”

Halos mabilaukan si Von sa kinakain nitong hotdog nang marinig ang sagot ko. Tumigil muna kami sa paglalakad at uminom ito ng tubig.

“Seryoso ka, Maria?” he asked. Tumango ako. Tumawa naman si Vincent at inakbayan siya.

“Nagsabi na nga ‘yung tao tapos tatanungin mo ulit, tanga ka ba Von?”

“Masama ba’ng magtanong? Naniniguro lang ‘yung tao”

“Totoo ako sa sinasabi ko Von” I spoked. My face in dismal could tell him.

Niyakap ako ni Von. “huwag ka nang malungkot. If it is about earlier, it’s Dolores’ fault, not yours. You are beautiful and I love you for who you are. Kahit inosente ka pa at nagsisimulang alamin ang tunay na kulay ng mundo, mahal kita” he reassures.

Tumango ako and I feel a tear flowing down from my cheeks. I wiped it realizing na sa akin ito.

He nodded at kumalas ito sa pagkakayakap niya sa akin. He murmured at naglakad na kami hanggang sa makauwi na ako.

· · ─────── ·𖥸· ─────── · ·

“Oy” kindat ni ate Tracy habang ang sarap ng pagkakahiga niya sa kama ko. “nabalitaan ko mula sa kanya na sinagot mo na siya”

My heart beats faster than it should.

Napatingin ako kay ate. Abala ako sa pagsusulat ng notes at napatingin sa kanya.

“Oh? Ano na naman gusto mo ate?” I asked. She chuckled at nagsalita. “nabalitaan ko sinagot mo na si Von” tumango ako sa sinabi niya dahil totoo naman.

“Napaka-sweet kung makapagbalita sa akin about sa’yo” kinilig ito lalo. “naku bagay talaga kayo talaga”

Natawa ako sa pinagsasabi niya. Nagsulat nalang ako ng notes lalo at tinapos ito kaagad.

Pinaalis ko na si ate para matulog na.

· · ─────── ·𖥸· ─────── · ·

Nagising ako and I smiled. Binuksan ko ang pinto ng terrace at umupo muna doon. Papalubog na ang araw at maganda ang combination ng asul na kalangitan at mga silahis ng araw.

Nagbasa ako ng libro nang pumasok ako sa kwarto. May kumatok at pinapasok ko ito. Si yaya Mirachella.

“May pinapasabi po ang duke” panimula niya. I nodded at nagpasalamat sa tagapagsibli. Lumabas ako ng kwarto at nagtungo sa opisina.

· · ─────── ·𖥸· ─────── · ·

“I heard from the head of the Benitez na sinagot mo na si Von” panimula ni papa. Tumango ako and sat on the chair beside on his office table.

“And aside from that. There will be a  business meeting held by the mayor sa Sabado. Kayo ni Sandro ang magtungo doon because I have a meeting sa Manila” bilin ni papa sa akin. “I told your brother about this. In case that young boy forget this, at least you remember”

Tumango nalang ako at kinausap ulit ako ni papa pero iba na ang topic.

· · ─────── ·𖥸· ─────── · ·

Dalawang araw ang nakalipas at Sabado na. Naligo na ako and the maids prepared me a suit and a silver necklace.

Nagmukha akong abogado sa suot according kay ate Schalene. She wore a black blazer with a polo inside. She wears black slacks and black shoes. Her hair is tied up and her stance is great!

Masungit at seryoso siyang tingnan ngayon habang nakatingin ito sa plaza na masigla ngayon dahil sa mga nagtitinda at mga taong dumadagdag sa sigla ng bayan.

“Sa Linggo may business meetings din tayo sa Manila. Kasama na natin si papa at that time” kuya broke the silence na bumabalot sa looban ng sasakyan.

“About saan?” tanong ni ate Tracy na inalis pa ang earphones. Malakas ang volume ng cellphone niya kaya’t rinig dito ang tugtog.
“Business natin doon, and isa pa, Tracy, I noticed na masyado mong bina-brag kung ano meron tayo sa Instagram mo. Why can’t you keep yourself lowkey? Hindi mo ba alam na maaaring gamitin ng mga kalaban natin ang katarantaduhan mo laban sa atin?” sermon ni kuya. “pwede ka namang mag social media kasi kailangan mo ‘yan lalo na sa school, pero you have your limitations. Limitahan mo pag-post mo ng kung ano-ano doon”

Hindi ito pinakinggan ni ate dahil abala na ito sa earphones. Kuya sighed. “Ciara Tracy Ackerman!” sigaw niya. The driver stunned at muntik na kaming makabangga.
“Ano ba ‘yun kuya? Naka-private naman ako sa Instagram, ano ba’ng dinadakdak mo dyan?” irap niya.

“I have concerns to you. Especially marami kang followers sa Instagram, especially those influential people that hates us to their guts” his usual voice tones the whole car.

Ate Tracy was stunned. And sighed. “it doesn’t mean na sinasabi ko na huwag kang mag-post sa Instagram mo, ang point ko lang is mag-ingat ka sa mga pino-post mo. Nowadays, people are chasing our riches, sa mga pinagpopo-post mo doon mahahalata that you let then glance at our riches and develop greed in their body. They’re pretending to be a friend to you without knowing that you’re letting yourself fell into their trap”

Tumahimik na silang dalawa. Nakarating na kami sa bahay nina Rose. The guards opened the door at nang tumigil ang sasakyan, bumaba na kami.

Ate Tracy kept her earphones in her bag at pumasok na sa loob. We were welcomed by maids as usual.

Nakapasok na kami sa conference room at hinihintay na namin ang iba pang bisita.

Rose, according to the maid, is still preparing. Sumunod na pumasok ang mga Benitez. Ate Schalene leaned her head on my shoulders.

I chuckled at kiniliti siya. I’m shocked kasi hindi siya tinatablan nito. “wala akong kiliti. Nasa talampakan kiliti ko” she said while smiling. Aasarin ko pa sana siya kay Vincent pero dumating na si Rose at nagsimula na ang meeting.

· · ─────── ·𖥸· ─────── · ·

Nagpicture kami kasama ang lolo ni Rose. It looks calming habang tintingnan ko ang itsura sa photoshop.

“Para kayong nasa photobooth” turan ni Von habang ineedit ang picture namin.

“Ang ganda ninyo. Pero mas maganda si Maria” he chuckled, inaasar ako ng apat at napangiti ako sa papuri niya.

At nang i-print niya ito sa printer, ayon kay Rose nang tanungin ko ang bagay na iyon na malapit sa ginagawan ni Von, lumabas na ang larawan.

“Patuyuin mo muna ito Thraia. Kapag natuyo na ito, saka mo na siya ilagay sa frame. Treasure it ah” he said. Tumango siya at umalis na kaming lahat.

· · ─────── ·𖥸· ─────── · ·

I got pissed kasi hindi ko maasar si ate. Ngiting-ngiti ito dahil nakita niya si Vincent at tawang-tawa si Von sa reaction ni kuya kay ate.

“Ate kakatakot ka!” asik ni ate Tracy at nakalambitin na ito kay ate Schalene that she doesn’t mind kung gaano siya kabigat.

“Tracy” saway ni kuya. Bumitiw si ate Tracy sa pagkakalambitin.

Nakaalis na kami sa mansion at balak ni kuya na magpunta muna sa mall upang magpalamig ng huwisyo.

As we drifted away, I already looked forward to whatever we are going. This is the first step of my outside journey, hope that this will be filled with prosperity and grace.