Sinuot ko ang damit na pinasuot sa akin ni ate Tracy. Para kaming kambal sa pairing namin.

Ang magkaparehas na kulay ng blouse, magkaibang kulay ng palda at bag, at magkaparehas na kulay ng bag...
We were like twins.

"Mukha tayong kambal, ano?" ani ate Tracy. Tumango ako.

Lumabas na kami sa kwarto. "let's go"

Lumabas na kami, the garden are so alive, there are flowers that blooms pink, violet, yellow, and orange. Tumawid na kami sa tulay, kulay puti ito na gawa sa bricks.

May sampung bodyguard na naghihintay sa amin, one of them opened the car door for us.

"Saan ang meeting natin?" I asked her. "sa mga Sariaya" Sariaya? Never heard about them before.

Tumahimik ang sasakyan, nagda-drive ang driver na si mang Kanor hanggang sa makarating kami sa isang white gate.

· · ─────── ·𖥸· ─────── · ·

"Ma'am Flora! Narito na po si ma'am Tracy!" sigaw ng yaya at lumabas ang isang babae na hula ko ay nasa 50's ang edad, may katabaan ito at bilugan ang mukha, maiksi (boy haircut) ang itim nitong buhok, manipis ang lips nito at matangos ang ilong, almond shaped at kulay brown ang mga mata nito.

Pumasok kami ni at inalok ng tsaa.

Uminom si ate Tracy habang pinaglalaruan nito ang papel na ang laman ay samu't saring dahon sa pamamagitan ng tali nito.

Tiningnan ko ang tsaa. Hinawakan ko ang cup and I hissed dahil sa init nito.

Kaya't hinayaan ko nalang ito hanggang sa lumamig ito na kagaya sa ilong ng pusa.

"Ma'am, pinapapunta po kayo ni ma'am Thraia Rose sa meeting room" aniya, tumayo kami at dinala ang cup sa... Saan nga?

Ah meeting room.

· · ─────── ·𖥸· ─────── · ·

"Kumpleto na ba? Ms. Casablanca, paki-check nga nung guest name kung okay na ba?" panimula ng isang babae na kulay black at brown na kulot - na parang dinisenyohan ang buhok. Nakasuot ito ng white blazer, at light brown polo sa ilalim nito. Ganoon din ang kulay ng pang-ibaba niya, light brown.

Nakasuot ito ng white heels.

"Kulang pa po ng dalawa, ma'am" aniya. Tumango ang babae and she sit on her seat confidently.

Mayamaya ay may dumating na dalawang lalaki. Ang isa na matangkad ay mukhang mayabang at ang isa naman ay mukhang anghel.

"Oh, good afternoon mr. Benitez" aniya at nagholding hands, holding hands? Tanong ko kaya.

"Ano ginagawa nung Sariaya sa Benitez na 'yon?" bulong ko sa kanya. "ah, handshake" sagot niya.

So I see, they're shaking their hands.
But my attention caught the one... Who looks like an angel. He talks shortly. Pag isang tanong, isang sagot.

Bumagal ang oras nang makita ko ang lalaking 'yun. His hair is black, nakatirintas ito kagaya ng lalaking nababasa ko sa mga libro ni ate. Nakasuot ito ng business suit and maamo ang kanyang mukha.

Bumalik ako sa ulirat nang tanungin ni ms. Thraia si ate Tracy. "And you, ms. Ciara Tracy Ackerman? What would you say?" tanong nito sa kanya na abala sa pakikinig sa kanya.

"Charity would do, right?" aniya ate Tracy. "we are talking about the conflict, especially those people and the casualties" aniya ni Thraia, sa pagkakaalam ko galing kay ate.

"Donton" sagot ko. "you? Who are you? I guess you don't know anything about the meeting" aniya ni Thraia. Nakakunot ang noo ko. Tatayo sana ako nang hawakan ni ate Tracy ang kamay ko.

"She said donation, exactly, donation is the only solution we had and give it to charities especially the people who are in need" sagot ni ate Tracy. "I guess that girl you brought is smarter than you" she smirked.
"What's your name? Are you a part of their family?" panimula niya.

"Maria Letizia, that's all, and I don't know my surname" sagot ko and tumawa siya.
"I like you, ms. Letizia" ani niya na ikinakunot ng noo ko.

"Stop this commotion, Thraia" aniya ng isang lalaki na nagustuhan ko.

Tiningnan ako ni ate Tracy, smirking and poking my sides. "crush mo ano?"

"Huh?" hindi ko ma-gets sinasabi niya.

"Si Clarkson Von Benitez" sabay turo niya sa lalaking mukhang anghel.

"No doubt talaga, marami talagang magkakagusto sa kanya, from his looks to his personality, he passed all the girl's standards" she said, smiling.

"Pero mas type ko kapatid niya, si Clarkson Vincent" salita niya, staring at the man na katabi ni Von. Seryosong nakatingin ang lalaki sa harap at sa tuwing tumitingin si ate sa mesa ay nagnanakaw ito ng tingin sa kanya.

"Kambal sila" aniya, that's why magkamukha pala sila.

"Permission to speak" nagtaas ng kamay ang lalaki. His features...

KAMUKHA KO SIYA!

Don't tell me... Ito si Sandro Riguel!

"Based on the calculations, the donations we will give it to those charities and adoptation centers, however, since the terrorism has been occurred, its impossible for us to-" naputol ang pagsasalita ni kuya Riguel nang magsalita si Von.
Naks kilala ko na name niya ah.
Aish.

"Maybe we can brought a truck?" ani Von.
Tumango ang lahat. I even nodded para hindi mukhang awkward ang meeting.

· · ─────── ·𖥸· ─────── · ·

Pagkatapos nito ay umalis na kaming lahat, pinuntahan ni ate Tracy si kuya Riguel kaya ako lang mag-isa rito sa salas.

Nang makasama na niya ito ay bumalik na kami sa kotse, tahimik at walang nagsasalita hanggang sa makapasok kami sa bahay.

Nagtungo ako sa kwarto, I wobbled and scream.

Ang gwapo ni Von AAAAAAA!

But is he going to accept me for who I am?