Wasuremono

Ο λύκος μπροστά από την Έμμα ήταν πραγματικά τεράστιος. Αν ήθελε, θα μπορούσε να την καταβροχθίσει χωρίς μεγάλη δυσκολία. Παρόλα αυτά δεν έκανε τίποτα από αυτά που περίμενε η Έμμα. Απολύτως τίποτα. Την κοίταζε ακίνητος. Ενώ μετά από λίγο απλώς έφυγε.

"Έφυγε" ψιθύρισε με δάκρυα στα μάτια στον εαυτό της.

"Ω θεέ μου, έφυγε!" Φώναξε μόλις κατάλαβε ότι έμεινε μόνη.

Το επόμενο πρωί ήρθε πολύ πιο γρήγορα από ότι περίμενε η Έμμα.

Το προηγούμενο βράδυ είχε καταφέρει να περάσει απαρατήρητη μέσα από το δάσος και να φτάσει στο κτήριο της ακαδημίας χωρίς πολλούς μπελάδες.

Το μόνο πρόβλημα ήταν ο λύκος που την είδε το προηγούμενο βράδυ.

Η 'Εμμα δεν είχε καταφέρει να κλείσει μάτι με τα γεγονότα της προηγούμενης νύχτας. Έτρεμε στη ιδέα ότι θα την ανακάλυπταν.

Εκείνη την Τρίτη η Έμμα ήθελε να πεθάνει.

Γρήγορα σηκώθηκε και ντύθηκε έτσι ώστε να πάει στην μεγάλη τραπεζαρία και να πάρει το πρωινό της.

Ενώ περπατούσε όμως, παρατήρησε κάτι παράξενο.

"Ακόμα δεν χουν βρει τον ένοχο..." Είπε μία κοπέλα φωναχτά στα δεξιά της.

"Σουτ! Μπορεί να είναι ο οποιοσδήποτε!" ένα άλλο κορίτσι έβαλε το χέρι στο στόμα από την κοπέλα που μιλούσε για να την αποτρέψει να πει κάτι για το οποίο θα μετάνιωνε.

Και τότε η Έμμα συνειδητοποίησε πως κάτι είχε ξεχάσει. Μέσα στον πανικό της πανσελήνου, είχε ξεχάσει την εκκωφαντική κραυγή λίγα βράδια πριν.

Οι εξελίξεις αυτές δεν της άρεσαν καθόλου.

Ένιωθε χαζή και αφελής που δεν είχε δώσει σημασία τόσο καιρό στις δολοφονίες. Τι θα γινόταν αν ο επόμενος στόχος ήταν εκείνη;

Κάποιος ή κάτι στοχοποιούσε μαθητές και δεν ήταν καθόλου διακριτικό για αυτό.

Η ώρα στην τραπεζαρία πέρασε πολύ γρήγορα. Η Έμμα κάθησε για άλλη μια φορά μόνη της. Ο Τζέημς δεν ήταν πουθενά, όπως παρατήρησε. Αυτό δεν την πείραζε ιδιαίτερα, αντιθέτως την έκανε να νιώθει ανακούφιση.

"Τα μάθατε για τη Μπέτυ Μπάγκινς;"

"Πέθανε σήμερα το πρωί"

"Πριν λίγες μέρες είχαμε την Κέλλυ Κουκ"

"Ο διευθυντής ακούω πως είναι έξαλλος"

Η Έμμα συνέχισε να κρυφακούει τους ψιθύρους από άτομα σε διάσπαρτα πηγαδάκια κουτσομπολιού.

Ήξερε ότι κάτι είχε συμβεί την προηγούμενη εβδομάδα αλλά δεν ήξερε για την κοπέλα που πέθανε σήμερα, την Μπέτυ Μπάγκινς.

Το πρώτο κουδούνι χτύπησε και μαθητές άρχισαν να κατευθύνονται προς τις αίθουσές τους.

Στο πρόγραμμα της Έμμας ήταν η μελέτη των ρούνων και των μαγικών κειμένων.

Ο καθηγητής Αγκίμπ Χαλλάλ, ήταν ιδιαίτερα κακοκεφος σήμερα. Φήμες λένε ότι η Μπέτυ Μπάγκινς ήταν από τους αγαπημένους του μαθητές.

Άρχισε την διάλεξη του μουντά ενώ κάθε λίγο ανασθέναζε. Η Έμμα πάσχιζε να κρατήσει έστω και λίγες σημειώσεις.

Ο καθηγητής Χαλλάλ συνέχιζε όμως ακάθεκτος την βαρετή συνεδρία του.

Οι ρούνοι ήταν πολύ δύσκολοι στην κατανόηση καθώς αποτελούσαν μια γλώσσα από μόνοι τους. Είχαν δικά τους γράμματα, γραμματική, σύνταξη και λέξεις. Μια λέξη από ρούνους ή ακόμα και ένας φούρνος από μόνος του ήταν αρκετά για να φτιάξουν ένα ξόρκι.

"Ένας ρούνος από μόνος του" έλεγε και ξαναλεγε ο καθηγητής Χαλλάλ "είναι ένα μυστικό, μια μυστική συμφωνία μαγείας."

Την ώρα που οι περισσότεροι ήταν έτοιμη να αποκοιμηθούν, η Έμμα κοιτούσε με αγωνία. Άραγε να μπορούσε και αυτή να κάνει ξόρκια;

"Ποιοι μπορούν να χρησιμοποιήσουν την δύναμη των ρούνων κύριε καθηγητά;" δεν μπορούσε να κρατήσει τον εαυτό της και ρώτησε.

"Πολλοί λίγοι δυστυχώς δεσποινίς Τόμσον. Υπάρχουν αναφορές από πολλά είδη, πρόσφατα μάλιστα ανακαλύφθηκαν και άνθρωποι που μπορούσαν να τους χρησιμοποιήσουν. Βέβαια το θέμα των ανθρώπων είναι άλλη μεγάλη συζήτηση καθώς εκείνοι οι άνθρωποι θεωρούνται απόγονοι μάγων ή άλλων υπερφυσικών όντων."

Η ιδέα όμως δεν είχε βγει από το μυαλό της Έμμας. Αν μπορούσε να τους δαμάσει, οι ρούνοι θα ήταν σπουδαίος σύμμαχος στην μάχη της επιβίωσης της.

Δεν μπορούσε να σταματήσει να μελετά. Και έτσι κύλησε η μέρα της. Χωρίς καμία έννοια για τον λύκο ή την Μπέτυ Μπάγκινς...

•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•

Γεια σας παιδιά ! Συγνώμη για το σπαμ ειδοποιήσεων. Έπρεπε αλήθεια να αναδιοργανωσω τα πρώτα κεφάλαια καθώς ήταν τεράστια και πολύ κουραστικά στην ανάγνωση. Συγνώμη και πάλι και ευχαριστώ που διαβάζετε ακόμα ❤️

Αυτό το κεφάλαιο το τελείωσα πολύ νωρίς οπότε με χαρά και άνεση θα αρχίσω να δουλεύω το επόμενο ! Να είστε καλά !!

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top