Original by Emily Dickinson:

"Hope" is the thing with feathers
That perches in the soul -
And sings the tune without the words -
And never stops - at all -

And sweetest - in the Gale - is heard -
And sore must be the storm -
That could abash the little Bird
That kept so many warm -

I've heard it in the chillest land -
And on the strangest Sea -
Yet - never - in Extremity,
It asked a crumb - of me.

Przekład:

W przekorze mojej duszy
"Nadzieja" skrzydła ma -
Rozbrzmiewa ptasią melodią -
Nic jej nie przerywa -

Najsłodziej - słychać ją w czasie
Wichury: zaduch burzy -
Może zdusić oddech Ptaszka
Blask słońca zachmurzyć -

Słucham jej w spokoju ziemi -
I wśród wzburzonych wód -
Zawsze - gdy jestem w Potrzebie,
Użycza mi swych nut.